คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : หัวอกของคนเป็นพ่อ
.jpg)
ลิ่า
"พ่อ่ะ หนูอโทษ"
"เป็นแริๆ ้วย" เสียเย็นๆ เอ่ยึ้น ทำให้อยอนถึับะัทันที
"พี่ลลิส"
"โผล่หัวออมาแล้วหรอ นััวี"
"ฮ่าๆๆๆ โผล่หัวหรอ"
"ันไป่อนัวแบบแอนไหนไม่ทราบ"
"ปาี แลืมไปรึเปล่าว่า เพื่อนแอยู่ับในเื้อมมือัน"
"รู้สิ เห็นั้แ่้นนบ แ่โผล่หัว เพราะะรอูว่าหลุ อะไรออมาบ้า"
"และ็ไ้ผล เพราะแหลุออมาเพียบเลย"
"ริ๊ นัลลิสปาีแบบนี้ แเรียมัวูเพื่อนแายไ้เลย"
"ฮ่าๆๆๆ อบุที่ม"
"ไหนๆ ็มันแล้ว"
"ั้นันะบออะไรให้เอาบุนะ..." ลลิสใเว้น่ว เพื่อึูวามสนใและเริ่มแผนารอเธอ
"แะบออะไร"อมินวา
"อฮยอน ันสสารแัเลย ป่วยะายห่าแถมนรอบ้า่ารวมหัวทรยศแเนี่ย"
"!!!!!!!!!!!!!" ำพูอลลิสทำเอาอฮยอนถึับใ ส่วนทั้สามนไ้แ่ยืนหน้าีเป็นไ่้ม
"แพูเรื่ออะไร" นายอนแล้ใีสู้เสือถามอีฝ่ายออไป
"อ้าว ็เห็นอฮยอน ำลัามหาเินห้าล้าน ับ เรื่อเพรอแอยู่"
"ันะบอว่า.."
"ว่าอะไร"อฮยอนถามลลิส
"นาอึน ับ อมิน เ็ในสััอแ เป็นนโมยมันไป"
"ไม่รินะอฮยอนเื่อผม!!!" อมินโวยวาย
"ยัไม่บนะ ทัู้่แอบินับัน และยัวายาแ"
"ทำให้แมีอาารป่วยนมาถึทุวันนี้"ลลิสพูึ้น่อนะหัวเราะออมาอย่านามารร้าย สภาพอลลิสอนนี้ไม่่าอะไราปีศาที่หลุออมาานร
"อีลลิส มึอย่ายุให้พวูแอัน" นายอนวา
"นายอน ันยุรไหน"
"ันพูเรื่อริ ่อให้แะพยายามลบมันนาไหน"
"วามริ ็ วามริ "
"และมัน็เป็นสิ่ไม่ายะ้วย"
"ทุนล้วนแ่มีเรื่อำมือัวเอ แม้แ่เธอ"
"เธอ็ยัยัยอเินอมันเลยหนิ ริมะ?"
"ริ๊"นายอนถึรีร้อออมาทันที
"อฮยอน อย่าไปเื่อมัน" นาอึนปล่อยผมโินแล้วไปลานเ้าไปลุเ่าอฮยอน่อหน้าอฮยอน
"ใ่ๆๆๆ อย่าไปเื่อมันนะ มันโห"นายอนเินไปเาะอฮยอน
"ใ่ มัน้อารยุให้เราแอัน" อมินพยายามพูให้อีฝ่ายใเย็น
"เหอะ" ลลิสมอสภาพรหน้าอย่าสมเพ ให้ับบุลที่เป็นถึหัวหน้าลุ่มอ์รลับผู้มีอิทธิพลระับแถวหน้าอประเทศ แ่อนนี้มีสภาพไม่่าาหมานรอ
"โิน หนีออมา"ลลิสพูับโินเบาๆ หิสาวพยัหน้า่อน่อยๆ ถอยออมา แ่ทว่า
ปั ปั ปั
"ริ๊ ไอ้พวนทรยศ" อฮยอนรีร้ออย่าลุ้มลั่่อนะัปืนและยิไปที่หัวออมิน นาอึนและนายอน ่อนที่ทัู้่ะลไปในบ่อน้ำในสวนย่อม แ่ทว่า
"ูไม่ยอมให้มึนะหรอ"นาอึนพูพลาึมืออโินให้ลไปในบ่อ้วยัน
"ริ๊ พี่ลลิส่วย้วย"
ู้มม
"โิน"
เปรี้ย
"นัลลิส"
"อั" อฮยอนยิปืนใส่ลลิส ลูะั่วเาะเ้าที่หน้าท้ออลลิส วามเ็บปวรวร้าวแล่นเ้ามาทันที แ่ทว่าลลิสที่เห็นโินลไปในน้ำ หิสาวะ้อัฟันอทน่อวามเ็บปว ่อนที่เธอะไม่รอ้าระโลไปลในน้ำ เพื่อไป่วยอีฝ่าย
ู้ม
"แบ้าไปแล้วหรอที่ไป่วยมัน"
ลลิสำน้ำลไป่วยโินที่ลไปในบ่อ เนื่อา สัปาห์นี้นสวนอทาบริษัทลาานทั้สัปาห์ ทำให้น้ำในสระ่อน้าุ่น ทำให้ยา่อารมอเห็น แ่็ไม่ไ้ทำให้ลลิสย่อท้อแ่อย่าใ หิสาวพยายามวาสายามอหารุ่นน้อ ับพลัน สายาอลลิสเห็นฟออาาศลอยผ่านหน้าเธอไป ลลิสเหลือบไปเห็นร่าอโินที่ำลัำิ่ลสู่้นสระ ไปพร้อมับทั้สามน ลลิสเอาไปรวบที่ัวอโิน ่อนะพาหิสาวึ้นาน้ำและพาโินึ้นฝั่
"โิน" ลลิสผายปอโิน สายาพยายามสอส่อมอหาอฮยอน แ่็ไม่เอหิสาวนในที่สุโิน็สำลัน้ำออมา โินไ้สิเห็นลลิสถูยิ็ใ
"พี่ลลิส พี่ถูยิ" โินถอเสื้อลุมมาห้ามเลือให้ลลิส
"ไม่้อห่วหรอ รีบไปาที่นี่ เราะ้อไปบอทุน" ลลิสพยุโินและเินไปที่บันไหนีไฟ ในะที่ทั้สอำลัลบันไ เสียออฮยอน็ัมาา้านหลั
"ายยาริๆ"
"แน่นอน" ลลิสอบยียวนอีฝ่าย วามเ็บปวาแผลที่หน้าท้อไม่ไ้ทำให้เธอหายวนประสาทนรหน้าไ้เลย
"พี่"
"ไม่้อห่วพี่หรอ รีบหาโอาสและไปาที่นี่" ลลิสหันไปบออีฝ่าย
"แ่ว่า"โินลัเล
"ไป!!!!!!!"ลลิสบอโินพยัหน้าและรีบวิ่ลบันไไป
"แ่ไม่เป็นไร เพราะ ยัไันมีแผนสำรอ"ลลิสมออฮยอน้วยวามสสัย ่อนที่เธอะถูอีฝ่ายพลับันไและพิษาบาแผลที่ถูยิและวามเ็บปวาารพลับันไ ทำให้สิอลลิสำลัะับล อฮยอนมออีฝ่าย้วยวามสมเพ ่อนะ้าวลบันไไปอย่า้าๆ และเหยียบที่แผลออีฝ่าย
"โอยยย" ลลิสร้อ้วยวามเ็บปว
"อีอฮยอน ถ้าูรอไปไ้นะ"
"มึายแน่ "
"ปาี" อฮยอนเพิ่มแรเหยียบไปที่แผลออีฝ่ายนเลือทะลัเปื้อนเสื้อผ้า
"โอยยย"
"ายะเถอะมึ" อฮยอนเพิ่มแรเหยียบมาึ้นนรอเท้าส้นสูสีาวนั้นโไป้วยเลือ
"ุเฮุน ทำไมลลิสยัไม่ลับมาอี"ีูะเ้อหน้ามอหาลลิสที่ยัไม่มาัที
"นั้นสิรับ เิอะไรึ้นับเธอรึเปล่า"เฮุนล่าวอย่าสสัย
"ไม่เป็นไรเี๋ยวผมไปามเอ"เฮุนบอนรั
"ันไป้วย"
"ไม่้อีู ุอยู่ที่นี่แหละมีอะไร็บอผม้วย" เฮุนพูเสร็็เินออไปามหาลลิสับโินทันที
"่วย้วยยยย" อฮยอนรีร้อ่อนวิ่เ้ามาในห้อานเลี้ย
"ุอฮยอน เิอะไรึ้น"บัีฮยอถามหิสาว
"นั้นนะสิรับ"
"ุแทฮยอ อถูลลิสทำร้าย" อฮยอนโผอแทฮยอ
"ห๊ะ!!!"ำพูออฮยอนสร้าวามใแ่ทุนแม้ระทั่หยาฮยอนอและบัีฮยอ
"เิอะไรึ้น่ะ แล้วโิน" ีูถาม
"ือ...."อฮยอนอำอึ้ หิสาวลืมนึถึรนี้ไปเลย
"เพื่อน"หยาฮยอนอระิบ
"อะไรหรอ"
"มันะอแหลอะไรวะ"
"เปิเลยมะ ถ้าะพูแบบนี้"
"ไม่!!!!!!!"
"อ้าว"
"เราะูนแถสี้าถลอ"
"เอิ่บบบบ"
"โินถูลลิส่าแ่อนนี้ันไม่รู้ว่า ศพอเธออยู่ที่ไหน"
"ทำไมเธอถึ้อ่าุ" แทฮยอถาม
"เพราะ ันไปรู้มาว่า ลลิสยัยอเินบริษัทอแทฮยอและุหยาฮยอ" หยาฮยอนอไม่พอใับำพูอหิสาว เารู้ัลูสาวอเาี ลิ่าลูสาวอเาไม่วันทำอย่าั้น
"!!!!!!"
' อ้าว พูถึลููแบบนี้แน้ำล้าทีนูไหม ' หยาฮยอนอัฟันรอๆๆ
' ไปไลมา ' บัีฮยอถึับลอามอบนในวามแอิ้ปนมโนออีฝ่าย
"นายอน นาอึน อมิน ถูลลิส่าเป็นศพอยู่ในสระน้ำสวนย่อม"
"แล้วลลิสล่ะ?"แทฮยอถาม
"ใ่ ุลลิส อยู่ที่ไหน" หยาฮยอนอถามหาลูสาว้วยวามเป็นห่ว อนนี้อเาเริ่มเป็นห่วลูสาวอเามา ไม่รู้ว่าอนนี้ลิ่าะเป็นอย่าไบ้า
"บันไหนีไฟ่ะ" สิ้นเสียำพูออฮยอน หยาฮยอนอ็วิ่ออไปหาลูสาวทันที
"เี๋ยวีูไปามุหยาฮยอนอนะะ" ีูพูเสร็็วิ่ามอีฝ่ายไป แทฮยอั้ท่าะวิ่ามีูไป แ่อฮยอนึแนเอาไว้
"แทฮยอ อย่าไป่ะ"
"อ ลัว" อฮยอนโอบอายหนุ่มแน่นว่าเิม นายหนุ่มรู้สึอึอั
' อีลลิส อให้มึไปที่อบที่อบนะ '
ทา้านหยาฮยอนอรีบวิ่ไปที่บันไหนี ็พบว่า ลูสาวที่เาเฝ้าทะนุถนอมมาั้แ่เล็ๆ มาอนนี้ำลันอนหายใรวยรินอยู่บนพื้น รหน้าท้อมีแผลรร์นาให๋ เมื่อเห็นสภาพลูสาวที่เป็นเหมือนแ้วาวใอเา หัวใอนเป็นพ่อถึับแสลายทันที หยาฮยอนอรีบเ้าไปโอบอร่าลูสาวที่ำลัหายใโรยริน
"ลิ่า" หยาฮยอนอเรียื่อลูสาว
"อย่าทิ้พ่อไปนะ" น้ำาลูผู้ายที่ไม่เยมีใรไ้เห็น แ่มาบันี้ หยาฮยอนอลับปล่อยโฮออมาไม่อายใร
"พ่อรู้ไ้ไะ ว่าหนูอยู่ที่นี่"ลิ่าพู้วยเสียอ่อนแร
"อฮยอนลู มันโหพ่อและทุนว่า หนูเป็นนทำร้ายมันและ่าทั้สามน"
"และมัน็ใส่ร้ายลูว่า ยัยอเินบริษัท"
"ทุนเื่อไหมะ"
"เื่อลู ทุนเื่ออย่าสนิทใ" หยาฮยอนบอวามริับลูสาว
"ฮึ"ำอบอพ่อ ทำเอาลิ่าถึลับเ็บแปลบที่หัวใทันที น้ำาอหิสาวไหลอาบแ้ม
"ลิ่า ถึะไม่มีใรรัลู แ่พ่อ็ยัรัลูเสมอนะ"
"หนูอโทษที่ับอ.."
"่ามันลู ่ามัน เินแ่สิบล้าน มันไม่สำัเท่าีวิลู"
"เี๋ยวพ่อพาหนูไปหาหมอเอ" หยาฮยอนอไม่พูเปล่า เาอุ้มร่าลิ่าลูสาวอเาออมาทาประูหลั ่อนะพาึ้นรถู้ที่อรออยู่แล้วและพาลิ่าไปโรพยาบาล แ่ทว่า
"เี๋ยว ุหยาฮยอนอ่ะ" ีูวิ่มาับประูรถู้
"หนูะไป้วย่ะ"
"หนูยัอยาะไปูเพื่อนที่ึ้นื่อว่าโเินและ่านายหรอ"หยาฮยอนอพู
"ทำไมล่ะะ ทั้ๆที เธอโเินบริษัทุลุไป"
"ุยั่วยเหลือเธอเลย"
"...."
"หนูไม่เื่อว่า ลลิสะทำแบบนั้นหรอ่ะ"ำพูอีูทำเอา หยาฮยอนออึ้ใแทนลิ่าไม่ไ้ อย่าน้อยเวลาที่เธอลำบา ็ยัมีเพื่อนแท้อยอยู่เีย้าเสมอ
"หนูรู้ว่า เธอถูุอฮยอนทำร้าย เหมือนที่หนูโน"
"เธอรู้ไ้ยัไ"
"เี๋ยวหนูะเล่าให้ฟั่ะ แ่ให้หนูไป้วยนะะ"
"เอาสิ"
"อบุ่ะ" ีูพูเสร็็ล่าวึ้นไปนั่้าๆ ลลิสที่อนนี้ำลันอนไม่ไ้สิอยู่ในอ้อมออหยาฮยอนอ ่่อนะ้อวามหาเฮุน
ุเฮุน่ะ
ลลิสถูทำร้าย อนนี้เธอำลัถูพาโรพยาบาล
ถ้าถึโรพยาบาลแล้ว ันะบอุอีที
ีู
เมาส์มอยับไรท์
ท้ายที่สุแม้ลิ่าะเสียทั้เพื่อนร่วมานและนรัไป แ่ลิ่า็ยัเอเพื่อนแท้ที่อยอยู่เีย้า
และรอบรัวที่เป็นเฟโนให้ำลัใและ่วยประอในวันที่เลวร้าย
อนนี้มันะ เศร้าๆ หน่อย ให้นาเออเราโนบ้าอะไรบ้า
ถ้าไม่โนอะไร เี๋ยวนาะลายเป็นยอมนุษย์ หรือไม่็ใ่เน็ี555
อีไม่ี่อนะถึอนบแล้ว บทสรุปะเป็นอย่าไ
ิาม่อ่วหน้าร้าาาา
ถ้าอบ็อย่าลืมเม้น หัวใ เป็นำลัใไรท์้วย
ความคิดเห็น