เธอและฉันจัตุรัสหัวใจ

ลำดับตอนที่ #2 : เฮอะเซ็งมนุษย์ขี้เก็กจริงๆ

“แกเป็นอะไรว่ะแพรเงียบเชียว”นิว วนิดา สุนทรอมาตย์ เพื่อน

รักที่สนิทที่สุดถามหลังจากต้องอึ้งกิมกี่ เมื่อฉันโผเผมาโรงเรียนในสภาพ

ผมฟูชี้โด่ชี้เด่

“ก็เกือบตายแหละ”ฉันตอบโดยไม่เล่ารายละเอียด ว่าการซ้อน

มอเตอร์ไซค์ครั้งนี้อย่างกะการออกศึกก็ไม่ปาน ไม่รู้ว่าตาบ้านั้นจะรีบซิ่ง

ไปสำรองตั๋วลงนรกหรือไง จริงสิลืมบอกไปว่าตาบ้านั้นชื่อปาล์ม เอา

เป็นว่าอย่างน้อยการที่เขาทำให้ฉันมาโรงเรียนทันก็ควรจะขอบคุณเขา

บ้างด้วยการเรียกชื่อเขาอย่างถูกต้อง

“นี้แพรรู้ไหมว่าปีนี้อาจารย์ที่ปรึกษาคนใหม่ของเราคืออาจารย์บุหงา ลิ้ม

กุลชัย อาจารย์หมวดภาษาไทยที่เขาว่าโหดสุดๆ” นิวบอกด้วยน้ำเสียง

สยองเต็มที่ เนื่องจากห้อง ม4/7 ห้องสายศิลป์คำนวณที่ฉันมาอยู่ปีนี้ได้

ชื่อว่าเป็นศูนย์รวมเด็กเฮี้ยวที่สุดในรุ่นม3 พูดยังไม่ขาดคำ อาจารย์บุหงา

ที่มีผมทรงกระบังตั้งเด่สีแดงแปร๊ด ก็ก้าวเท้าเข้ามาอย่างเชื่องช้าเนื่อง

รูปร่างที่สมบูรณ์เต็มที่ของอาจารย์

“พวกเธอจะเป็นใครมาจากไหนในระดับม.ต้นฉันไม่สนใจ รู้แต่ว่า

ตอนนี้เธอเป็นเด็กในห้องของ

ฉันและฉันมีสิทธิ์เต็มที่ที่จะสั่งพักการเรียนเด็กคนไหนก็ได้ถ้าใครบังอาจ

มาทำความเสื่อมเสียให้กับโรงเรียนของฉันไม่ไหวหน้าแน่ๆ” รังสี

อำมหิตแผ่ออกมาจากตัวอ้วนท้วนของอาจารย์บุหงาแทบจะเต็มที่

นักเรียนในห้องราว35คนเงียบกริบราวกับอยู่ในป่าช้า

“เอาล่ะวันนี้ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกทุกคนนั้นคือ ห้องเราจะมีนักเรียนที่

ย้ายมาใหม่เอาล่ะฝากเพื่อนๆดูแลด้วย” เสียงในห้องที่เงียบๆจอแจขึ้นมา

แทบจะทันที

ก่อนที่อาจารย์จะพูดต่อ ผู้ชายหน้าตาคมเข้ม รูปร่างสูงก็เดินเข้ามา

นักเรียนหญิงในห้องส่งเสียงตื่นเต้นกับความหล่อไม่เสร็จของหมดนั่น

กันเป็นแถว

“ผมชื่อ อัครเดช วาณิชพล ขอฝากตัวด้วยครับ”เสียงกรี๊ดของ20สาวของ

ห้องดังขึ้นหลังจากนายนี้พูดจบ อี๋..... ขี้เก๊ก หล่อเหลือเกินล่ะนั้นฉัน

เกลียดคนขี้เก๊กที่สุดเลย ดีหน่อยที่ตอนเช้ามาส่งฉันแค่นั้น