ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คุณหมอ...ขอทวงรัก

    ลำดับตอนที่ #4 : คืนแรก....จะหลับมั้ย???

    • อัปเดตล่าสุด 30 ก.ค. 58


    Part Pupe...

            เงียบได้อีกครับคืนนี้ ขนาดในห้องนอนมีทีวี เป็นเพื่อนชีวิตผมก็ยังเงียบได้อีกครับ อย่าถามหาคนร่วมชายคาบ้านเลยครับ หายไปตั้งแต่จบมื้อเที่ยง. ไม่ใช่แค่หายไปเฉยๆนะครับ แม้แต่เงาพี่มันผมก็ไม่เห็น ข้าวเย็นก็ยังไม่ได้กินครับ เลิกงานผมก็ปั่นจักรยานเล่น รอบๆโรงบาล สวนสาธารณใกล้ๆ บรรยากาศเงียบดีครับ กลางวันพอทน กลางคืนนี่แย่หน่อยครับ หาอะไรกินยาก คงต้องพึ่งอาหารแช่แข็งในตู้เย็นที่ซื้อไว้นั่นแหละครับ ความจริงฝีมือการทำอาหารของผมหนะ ไม่อยากจะคุยครับ. ทำแล้วขนาดไอ้โอวัลตินบ้านไอ้หล่อกฤษ เห็นมันยังหันหน้าหนีครับ ดีที่มันไม่อ้วกใส่ 

    "อ๊ากกกก เหี้ยแล้ว!!!!!"ไม่ใช่อะไรรับ เอามือจับกล่องข้าวแล้วมันร้อน 

    ว่าจะเดินไปกินตรงโซฟาหน้าทีวีชั้นล่าง แต่เห็นประตูบ้านเปิดไว้ครับ มองออกไปเจอคนครับ มองดีแล้วคนจริงครับออกไปดูได้

    "คืนนี้จะมีดาวตกเหรอพี่" พี่หมอหันกลับมามองผมครับ เอ๋าจ้องจังเลย หรือห่างกันบ่ายเดียวจะจำผมไม่ได้. ไม่น่าจะใช่ เพราะห่างกัน 2 ปีพี่มันยังจำผมได้เลย555

    "ยังไม่ได้กินข้าวเย็นเหรอ" คงเห็นผมถือกล่องเข้าที่เพิ่งเวฟหนะครับ

    "ยังครับ พี่กินยังเดี๋ยวผมเวฟให้เผื่อ" เอาใจเรียกคะแนนหน่อยครับ 

    "ไม่เป็นไรพี่อิ่มแล้ว"

    "แล้วพี่มานั่งทำอะไรครับ ไม่ยอมเข้าบ้าน "ผมถามพร้อมกับนั่งลงตรงข้ามพี่มันครับ เวลานี้หิวครับบอกเลย

    "ดูดาว" หืม อารมณ์ไหนหนอพี่หมอของผม 

    "ที่นี่ดาวสวยนะครับ เยอะด้วย ยังไม่ค่อยดึกแต่ก็เต็มท้องฟ้าเลย" 

    "กว่าจะได้ลงมาวันนี้พี่อยู่เวร เพิ่งเคลียชาทคนไข้เสร็จ"พี่มันพูดเหมือนจะบอกวืาทำไมเพิ่งกลับบ้านครับ

    "ที่นี่คนไข้เยอะ มั้ยพี่" ชวนคุยครับ กลัวพี่มันรีบลุก

    "เทียบกะในเมืองไม่ได้หนึ่งส่วนร้อยหรอก แต่ยิ่งโรงบาลเล็ก อุปกรณ์มีน้อย หมอมีน้อย ก็เลยต้องทำได้ทุกอย่าง"  เห็นด้วยครับ ได้แต่พยักหน้า

    "ผมมาอยู่บ้านพักด้วย ถ้าแฟนพี่มาพี่ต้องบอกผมนะครับ ผมจะได้เตรียมตัว" อ้าวกูหลุดปากทำลายบรรยากาศครับ เซ็งทันที

    "พี่ไม่มีแฟนหรอกครับ"พี่มันยื่นหน้ามาใกล้ พร้อมกับดึงช้อนที่ผมกำลังตักเข้าปากผม ดึงไปใส่ปากตัวเอง ส่วนปากผม อ้าค้างเลยครับ 

    "ดึกๆยุงเยอะนะครับ ปูเป้ ใส่กางเกงขาสั้นออกมาเดี๋ยวยุงกัดขาลายไม่รู้นะครับ เอ่อพี่เพิ่งเคยชิมข้าวกล่องรสนี้ อร่อยดีนะครับ"

    ครับเมื่อกี้พูดเสร็จมันเดินเข้าบ้านเลยครับ ผมนี่ค้างเลย นี่กูตั้งใจมารุกมึงนะเว้ยไอ่พี่อัค อย่าเพิ่งทำให้กูตบะแตก ปล้ำมึงก่อนได้มั้ย รู้บ้างทำแบบนี้ กูคิดคร้าบ กูคิด

    _______

              เข้ามานอนกลิ้งไปมาบนเตียง ส่งไลน์ถามข่าวการทำงานวันแรกกับไอ้คุณกฤษ นอนเปิดทีวีดูซีรี่สืบสวนครับ bone ครับผมชอบเรื่องนี้มาก ให้ความรู้ด้วย แต่ตอนนี้ผมเคยดูแล้ว ก็เลยไม่ค่อยตั้งใจดูเท่าไหร่ เมื่อกี้ได้ยินเสียงห้องข้างๆ เดินไปเดินมาครับ สงสัยอาบน้ำ ผมว่าจะไปแอบดูพี่มันอาบน้ำหน่อย  ก็กลัวจะดูเป็นโรคจิตหน่อย  หุหุ อย่าถามเลยครับว่าทำไมผมที่เคยเป็นแฟนกันกับพี่หมออัค  ถึงยังเขิลลลพี่มันอยู่  ก็ตอนที่ตกลงคบกัน ช่วงนั้นผมเรียนหนัก พี่มันก็ทำงานหนักครับ ได้จับมือถูกพี่มันหอมแก้มเนี่ย ผมก็เคลิ้มสุดๆแล้วครับ ตอนนี้ผมเลยทั้งโสด ทั้งซิงสุดๆเลยครับ ฮือๆๆเรื่องมันเศร้า แต่ยิ้มกลิ้งไปมาบนเตียงแบบนี้คืนนี้ผมจะหลับฝันดีใช่มั้ยครับ

               "พี่ครับ ผมทำไส้กรอก กับไข่ดาววางไว้โต๊ะ พี่กินได้เลยนะครับ" 

    ผมบอกพี่หมอตอนที่แต่งตัวเสร็จแล้ว แล้วพี่มันกำลังจะลงมาอาบน้ำ

                "เฮ้ย เป้ นี่มันเพิ่งเจ็ดโมงครึ่งเองนะ ไปทำงานเช้าไปมั้ยอ่ะ เดี๋ยวต้องไปนั่งรอ เค้ายังซักประวัติอะไรไม่เสร็จเลย" พี่หมอทำหน้าสงสัยครับที่เห็นผมจะออกไปทำงานตอนนี้

                 " ผมตื่นเช้าแบบนี้ทุกวันแหละครับ ไม่ได้ขึ้นเวรก็ยังไม่เหนื่อยอะไร ตื่นเช้าได้" 

    ใครจะบอกหละครับว่า รีบตื่นมาทำอะไรให้พี่มันกินตอนเช้า 

                  "ผมไปนะครับพี่ อย่าลืมกินอาหารเช้าฝีมือผมน้า อร่อยมากบอกไว้ก่อน555" 

    เรื่องนี้ขอคุยหน่อยเถอะ

                   "เป้"  พี่หมอเรียกผมก่อนจะปิดประตูครับ 

                    "ครับพี่"

                    "พรุ่งนี้ถ้าตื่นเช้ามาทำอาหาร รอกินพร้อมกันนะ "

    หึยยย!!!เกินความคาดหมายครับ งานนี้ ขอแอบกรี๊ดในใจให้แต๋วแตกได้มั้ย55555แต่ต้องสงบครับ 

    เดี๋ยวคนอื่นรู้ แย่เลย อิอิ แต่พี่มันจะรู้มี้ยครับว่า  พี่มันน่ารักจังเลย!!!

    เช้านี้ใครจะป่วยเป็นอะไร รีบมานะครับ วันนี้คุณหมอธนา อารมณ์ดี  55555

                    

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×