คุณหมอ...ขอทวงรัก

ลำดับตอนที่ #3 : คืนที่ดาวเต็มฟ้า

Part akk...

         ผมหมออธิป ครับ ชื่อเล่นจริงๆของผมคือ อัค ซึ่งเกี่ยวอะไรกับชื่อจริงว่าอธิป ผมก็ไม่เคยถามพ่อกับแม่ แต่ก็คิดเองว่า คงเพราะเป็น อ.อ่างเหมือนกัน ผมสูง 184 ครับ อายุ 26 แล้วครับ ให้พูดตามตรงแบบไม่เข้าข้างตัวเองนี่ หน้าตาแบบผมก็หล่อนะครับ อย่าถามถึงเรื่องแฟนครับ เงียบ....เงียบจริงๆ เนื่องจากทำงานเป็นหมอหน้าตาหล่อแบบผมด้วยแล้ว ทั้งพยาบาล เภสัช คนไข้ ญาติคนไข้ เยอะครับ แต่ทำไมโสด??? ไม่ต้องสงสัยครับตั้งแต่เรียนจบมาทำงานเป็นหมอใช้ทุนที่โรงพยาบาลชุมชนที่นี่ ผมขึ้นชื่อนะครับเรื่องการวสงตัว ถ้าถามว่าใครสุภาพที่สุด เงียบที่สุด ไม่เรื่องมากที่สุด เก่งที่สุดเข้าถึงยากที่สุด หล่อที่สุด 

ก็คงต้องบอกว่าเป็นผมนี่หละครับ เรื่องจริงแบบที่ไม่หลงตัวเอง 5555 ความจริงผมก็เคยมีความรักนะครับ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเรียกว่าความรักได้มั้ย ก็ไอ้ที่ผมเข้าใจว่ามันเป็นความรักหนะ มันเคยเกิดขึ้นกับผู้ชายครับ รุ่นน้องผมหนึ่งปี เรียนหมอด้วยกันนี่หละครับ ที่ผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นความรักรึเปล่าก็เพราะตอนนั้น ผมสนิทกับรุ่นน้องคนนึงครับ น้องมันน่ารักครับ ผอมๆขาวๆตี๋ๆ ไม่รู้จะอธิบายยังไงแต่ก็บอกได้แค่ว่า น่ารักครับ ตอนแรกไม่ได้คิดอะไร สนิทครับ มากด้วยมันตามติดผมตลอด ผมก็ติดมันนะครับ จนน้องมันบอกว่ามันเป็นเกย์แล้วมันชอบผมครับ ผมนี่แมนเต็มร้อยครับ เรื่องผู้หญิงตอนนั้นก็มีเข้ามาไม่ขาดตามประสาคนหล่อ เรียนเก่ง แต่ด้วยความที่มันน่ารักครับผมกับน้องก็เลยลองคบกันดู แต่แค่ลองคบครับยังไม่ได้เปิดเผย ตอนนั้นก็มีความสุขดีนะครับ ผมดูแลน้อง น้องมันดูแลผม จนช่วงผมอยู่ปี 5 ครับ เราคบกัน ดูแลกันมาเป็นปี โดยที่ไม่ได้เปิดเผยหรอกครับ ตอนนั้นผมฝึกงานหนักมากครับ เวลาเจอกันก็น้อยเพราะน้องก็เริ่มฝึกงาน เราไม่ค่อยได้คุยกันครับ ช่วงนั้นพ่อผมก็ไม่ค่อยสบายครับ วันที่ผมต้องเลือกตัดสินใจทำร้ายทั้งผมทั้งน้องก็คือวันที่ผมหยุดไม่มีเวรต้องขึ้นที่โรงพยาบาล ผมกลับบ้านไปดูแลพ่อครับ พ่อผมป่วยเป็นมะเร็งตับครับ ช่วงนั้นระยะสุดท้ายแล้วนอนบนเตียงอย่างเดียว ช่วยเหลือตัวเองไม่ค่อยได้ครับ ผมพลาดเองที่นอนเล่นข้างๆพ่อแล้วลืมโทรศัพท์ไว้ น้องโทรเข้าครับช่วงที่ผมเผลอหลับ  รูปที่น้องหอมแก้มผมเต็มจอเลยครับ พ่อผมท่านเป็นตำรวจหน่ะครับ ขัดใจกันตั้งแต่ผมเลือกเรียนหมอไม่ยอมเรียนนายร้อยแล้วครับ คิดว่าพ่อผมจะรับได้มั้ยที่ลูกชายมีแฟนเป็นผู้ชายครับ ไม่ต้องการคำอธิบายจากผมครับโทรศัพท์ผมลอยผ่านหัวผมไปกระทบกำแพงแล้วมันก็พังไปพร้อมคำอธิบายของผมครับ แค่นั้นก็บอกได้ว่าพ่อไม่ต้องการฟังอะไร  เฮ้อ!!นั่นหละครับพ่อผม  ผมต้องจบเรื่องโดยการบอกเลิกน้องเลิกติดต่อ พร้อมกับการมีแฟนเป็นผู้หญิงให้พ่อ ก็หมอรุ่นพี่ที่เป็นเจ้าของไข้พ่อผมนั่นแหละครับ  ไม่รู้จะจีบใคร  เลวครับตอนนั้นบอกเลยคิดอะไรไม่ออก ไม่ถึงปีพ่อผมก็เสีย  พร้อมกับผมก็โสดเพราะเลิกกับผู้หญิงคนนั้นครับ ตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกผิดที่อ่อนแอสับสนแถมยังดึงผู้หญิงที่ไม่รู้เรื่องมาตกนรกที่ผมสร้างขึ้นมาเผาตัวเองอีกครับ  แบบนี้การทำงานตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาของผม  จึงกลายเป็นคุณหมอหนุ่มสุดหล่อโสด  โหด  ห้ามจีบ  เพราะผมจะยิ่งกลายเป็นคนเฉยชาทันทีกับคนที่ดูมีท่าทีมาชอบผมครับ  โสดดีกว่าครับเหงาดี......

_________________\\\\\

        "ปูเป้" ผมเรียกชื่อหมอคนใหม่ที่จะมาประจำอยู่ที่โรงพยาบาลตอนหัวหน้าพยาบาลพาไปแนะนำตัวครับ เอาจริงๆผมอึ้ง ทึ่ง เสียว(เกี่ยวมั้ย) ใครมันจะไปคิดหละครับว่าจะได้เจอน้องตัวเป็นๆ มานั่งอยู่ตรงหน้าแบบนี้ 2 ปีได้มั้งครับที่ไม่ได้เจอ ไม่ได้ติดตามข่าวเลย กลัวใจตัวเองครับ จบแบบหักดิบไม่อธิบายอะไร อยู่ดีๆมีแฟนใหม่เป็นผู้หญิงเลย ผมคงกล้าติดต่อน้องเค้าหรอกครับ

          แต่จากที่ผมสังเกตุดูแล้ว ถึงการเจอกันครั้งนี้น้องจะเงียบดูไม่ค่อยจะสนใจผมเหมือนเดิม แต่ผมว่าน้องมันคงยังคิดอะไรกับผมอยู่รึเปล่า ขอเข้าข้างตัวเองนะครับ ก็ตอนที่ผมเผลอก้มลงแอบดูว่าน้องคุยไลน์กับใครแล้วน้องเงยหน้ามาเจอผมพอดี ผมเห็นมันหน้าแดงด้วยนะครับ ไหนจะตอนที่มันเผลอหลุดคำหยาบออกมา ทำไมผมจะจำไม่ได้หละครับว่าถ้าน้องมันเขิน มันจะเป็นยังไง แต่ว่าผมยังหวังอะไรได้อีกใช่มั้ยครับ พ่อครับคืนนี้ที่ดาวเต็มท้องฟ้า พ่ออยู่ดาวดวงไหนครับ แล้วพ่อจะว่าอะไรผมมั้ยถ้าผมจะแอบหวังว่าน้องมันยังไม่มีใคร แล้วน้องมันยังมีใจให้ผมอยู่