ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อิอิ
สาวาดดีค๊า คุณพูดชมทั้งหลายที่ชมนิยายถึงมันจะไม่เน่าเท่าไรนะแต่ดิฉัน > o < ก็ไม่รู้หลอกว่าเรื่องที่ดิช้านแต่งมันจะดีเหลือเปล่า
ดิช้านไม่อยากพูดมากเท่าไร งั้นเข้าเรื่องเลยแล้วกัน…………….
“ ยามิตื่นได้แล้วลูกเดี่ยวไปสาย ”
“ ค้าเดี่ยวแปบหนึ่ง”
“ไม่ปงไม่แปบมันเลยลุกขึ้นเดี่ยวนี้”
“ค้าแปบนะ 5 นาที”
“ไม่ได้ ถ้าอีก 5 นาที จะอันเชิญไม้เรียวมาประทับบนตามตัว”
“ค้า ลุกขึ้นก็ได้”
“ อึก 07.20 น.แล้ว !!!! ตายแน่ไป ร.ร สายแน่เลย”
“สมน้ำหน้าอยากตื้นสายดีนัก”
พักยามิก็รีบอาบน้ำ กินข้าว โดยใส่เกียรหมา โดยเร็ว
“แม่ไปแล้วนะ!!”
“อืม โชคดี”
“ขอบคุณค่ะ”
จากนั้นยามิก็เร็วอย่างรวดเร็ว พอผ่านไปครึ่งทางเดินยามิพึ่งนึกได้ว่าลืม………แนะนำตนเอง
“อืม โทษค้า…..ดิช้านชื่อฮาสุดะ ยามิ “
“ ว้าย!! เข้าเรียนไม่ทันแล้ว “
“ โอ๊ย !! “
สักพักยามิก็ถึงห้อง เปิดประตูปับ กับเจอเพื่อนของเทออยู่กันแค่ 2 คน
“ นี่เปิดเทอมวันแรกนั่งหน้าจ๋อยกันอยู่ 2 คนเนี่ยนะ แล้วเพื่อนใหม่ไปไหนกันหมด”
“ ก็วันนี้มีเด็กใหม่ไง เทอนิไม่ทันใครเค้าเลย ” เพื่อนคนที่หนึ่งที่
ชื่ออาชองมิน
“ เอาไม่มีใครบอกนิ ” ยามิพูดโดยไม่รู้จริงๆ
“ ก็เห็นยามิจังรู้ข่าวคนแรกตลอดเลยนิ ” นายา ซาลาพูด ^ O ^
“ ก็ช้างไม่ได้ฟังข่าวนิ มัวแต่นอนหลับอยู่ ” ยามิพูด -3-
“ เออ ๆๆๆๆๆ ช้านเข้าใจคนตื่นสาย ” ชองมินพูดดูถูก ( หรือจะให้ดูผิดละความคิดเห็นจากผู้แต่ง OUO)
“ เออเลิกผู้ได้แล้ว แต่ว่าเด็กใหม่ชื่ออะไร ” ยามิพูดตัดบทสะก่อนที่ยัยพวกนี้จะพูดอีกนานและคำที่พูดแต่ละคำมันชังแทงใจดำยามิเหลือเกิน
“ ช้านก็ไม่รู้ แต่เห็นว่ามา 2 คน หล่อทั้งคู่ ” ชองมินพูด
สักพักคนที่หยุดพูดมาตั้งนานก็เปิดปากพูด
“ช้านว่ายามิจังโชคดีแน่เพราะเทอนั่งคนเดียวเพราะอาจารย์ต้องหาที่นั่งให้เพราะงั้นเทอคือผู้โชคดีได้นั่งกับเด็กใหม่สุดหล่อ55555+ ” ซาลาพูดอย่างเยาะเย้ย
“ เทอก็ด้วยที่จะโดน5555555555+ ” ยามิและชองมินพูดพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย
“อะไรๆๆๆไม่นะ “TOT ซาลาร้องไห้โฮ
“ ใช่ๆๆๆๆเพราะเทอนั่งคนเดียวๆๆๆๆๆๆ” ชองมินพูดอย่างเยาะเย้ยเพราะตัวเองไม่โดน
“เข้าห้องด้ายแล้วพวกเทอไม่งั้นช้านจะหักคะแนนพวกเทอ” อาจารย์ที่จะเข้ามาสอนพูดอย่างดุดัน
จากนั้นนักเรียนก็วิ่งเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็ว
“เป็นไงบ้างนามิหล่อไหม”ชองมินถามเนื่องจากตนเองไม่ได้ไป
“ หล่อมากเลยสุดๆๆๆ” เพื่อนคนที่ 3 ชื่อจา นามิ พูดด้วยชอบเด็กใหม่มากๆๆๆ
“ เอาเทอออกมาได้แล้ว”อาจารย์พูดอย่างโมโห
“ คับ” ทั้ง 2 คนตอบพร้อมกัน
“ เอานักเรียนอาจารย์จะแนะนำเพื่อนใหม่ให้รู้จักนะ”
“ค้า / คับ”นักเรียนทั้งห้องตอบพร้อมกัน
“ เอาพวกเทอแนะนำตัวซิ”
“ คับ สวัสดีเพื่อนๆๆทุกคนผมชื่อ มินโซ คุงคับ”
“ กรี๊ดๆๆๆๆๆ”เพื่อนทั้งห้องกรี๊ดกันสะหนั่นห้อง(ยกเว้นช้านกับผู้ชาย)
“ ส่วนผม0.0ชื่อ โซยาจุนคับ”เพื่อนๆๆก็กระทำเหมือนเดิม
“ เอาต่อไปอาจารย์จะเลือกที่นั่งให้พวกเทอ”
.”มินโซไปนั่งกับ………นายาซาลาแล้วกัน”
“ส่วนโซยาจุนไปนั่งกับ …อืม…..ไปนั่งตรงไหนดีไม่มีที่ว่างเลย….สงสัยต้องเอาเก้าอี้เสริม”
ยามาจุนคิดในใจ ‘ ว่าจะให้ช้านมาอยู่ห้องนี้ทำไหมฟะไม่มีที่นั่ง ’
“ อาจารย์ค้าๆๆ ยังมีที่ว่างอยู่ที่ 1 ค้า” ชองมินพูดขัดจังหวะความคิดของโซยาจุน
“ชองมินเทอพูดทำไม” TOTอุตส่าห์รอดแล้วเชียว
“ตรงไหน”
“ตรงอาฮาสุดะ ยามิไงค้า”
“เออจริงด้วย”
“งั้นเทอก็ไปนั่งซิไปๆๆ”
โซยาจุนบ่นอีกแล้ว
“งั้นคาบนี้คุยกันตามสบาย”
พออาจารย์เดินออกไปนักเรียนก็แลบลิ้นใส่อาจารย์ใหญ่เลย
“แบบบบบบบบบบบบบบบ”
“ เอ่อ ไม่ทราบว่าคุณมาจากให้หรือค้า”
“ จะถามทำไม เทอไม่ใช่แม่ฉันสะหน่อย”
“งั้นก็ไม่ต้องคุยกับช้านเลยแล้วกัน เชอะ ” ยามิ งอน โซยาจุน
“ขอโทษ”
“ไม่ต้องมาขอโทษ”
“ ยามิมาวันแรกก็งอนกันแล้วแล้วเทอจะมีเพื่อนนั่งข้างๆๆๆวันนี้เทอไม่พูดดีหน่อย
เหรอ” ชองมินพูด
“ ก็ถูกของชองมินนะ ดูสิซาลาจังซิยังช่วยเพื่อนคุยเลย”นามิพูด
“ นี่นามิเทอไม่ต้องมาพูดเลยเทอก็มีชองมินอยู่แล้วนิ”
“ อะไรหมายถึงอะไร”
“ก็…….ชองมินมันชอบ.”พูดยังไม่ทันจบชองมินก็เอามือมาปิดปากโซลา
“อะไรชอบใคร”นามิตอบด้วยความไม่รู้
“ ชองมินก็ชอบเทอไงนามิ” ซาลาไม่รู้โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ชิงพูดออกยามิ
“จริงอ่ะO//////O”นามิเขินมาก
“จริงซิเพราะชองมินมันเป็น ทอม นี่นา”ยามิพูดโดยไม่อายเพื่อนใหม่
“นี่!!!!ซาลา”
“จ้าาา”
“คุยอะไรอยู่เนี่ย”
“คุยเรื่องเพื่อนจ๊ะ”
“ เทอจะมาหวานอะไรกันตอนนี้”
“เปล่าาาาาาาาา”ซาลากับมินโซพูดพร้อมกัน
“เป็นอะไรกันรึเปล่า ทั้ง 2 คนนะหน้าแดงเชียว”
O//////O >>>>>หน้าซาลา
O///////O>>>>>หน้ามินโซ
“ เปลี่ยนเรื่องเถอะช้านเบื่อแล้ว”โซยาจุนซึ่งหยุดพูดมานาน
“ ใช่ๆๆๆๆ”
“ ช้านขอถามก่อนว่าพวกเทอชื่ออะไรกัน”
“อ้าวๆๆๆๆๆๆๆ”ทุกคนพูดพร้อมกันยกเว้นโซยาจุน
“งั้นช้านจะแนะนำเพื่อนที่รักของช้านให้รู้จักเอง”ยามิพูดรีบก่อนและตัดหน้าทุกคน
“รีบชิงเลยนะ”ชองมิน พูด
“เอาเริ่มได้แล้ว”
“คนที่ 1 ช้านชื่อฮาสุดะ ยามิ คนที่ 2 ชื่ออาชองมิน คนที่ 3 ชื่อนายา ซาลา
คนที่ 3 ชื่อจา นามิ”
“ส่วนช้านชื่อโซยาจุนและมินโซคุงนะฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ”
“จ้าาาาาาาาาาาา”
“ แล้วเทอคิดยังไงมาเข้าโรงเรียนบัดสะคูคูคูคูคูคู”
“ ก้ช้านอยากเข้านี่”มินโซคุงตอบด้วยน้ำเสียงห้วน
“ มินโซคุงอย่าตอบแบบนั้นซิ……ไม่สุภาพนะ”
“ โถซาลาเราเป็นแฟนกันแล้วทำไมเข้าข้างคนอื่นดิ”
“มินโซคุง!!!!”
“จ้าาาาาาา”
“ช้านอายเพื่อนนะ O////////O”
“อายยยยยยทามไมยะ ไอ้เพื่อนตัวแสบ”
“ นี่ช้านก็เป็นแฟนชองมินแล้ว”
“นามิดูพูดเข้าO///////O”
“อายยยยยยยยยยหน้าแดงเลย”
“ เอางั้ยทุกคนมีแฟนกันหมดแล้วงั้ยเทอก้มาเป้นแฟนช้านแล้วกัน”
“พูดอารัยอะ โซยาจุน”
“ก็พูดว่าช้านเป็นแฟนกับยามิงั้ย”
“ 555555555++++++++”
“ ยามิเสร็จจิ้งจอกเอาไปกินแล้ว55555+”ชองมินพูดอย่างสมน้ำหน้า
“ซองมิน…………ชั้นจะฆ่าเทอ!!!!!!!”ยามิพูดอย่างโมโหที่สุด
“ว้าย!!!!!”
ทุกหลบกันใหญ่
ไม่นานออดก้ดังขึ้น
“ซาลาไปกินข้าวกันเถอะ ” มินโซพูดอย่างเอาใจแฟน
“ ไม่อะช้านหรอเพื่อน” ซาลา พูดด้วยความเป็น ห่วงเพื่อน
“ ไปกันเถอะทางนี้ช้านจัดการเอง”โซยาจุนพูดด้วยความสงสาร
“จ้ะๆๆๆๆๆ”
“ยามิมาได้แล้วเทอไปกินข้าวช้านไป”
“ไม่ไปเรื่องอารัยช้านต้องไปกับนายด้วย ฮะๆๆๆ”
“ ก้เทอเป้นแฟนช้าน”
“ ไปกันเถอะนามิ ปล่อยให้ยามิกับโซยาจุนทะเลาะกันไปเราไปกินข้าวกันเถอะ”
“ค้าาาาาาาาาาา”
“ไปจ้ะที่รักกกกกกก”
“แหวะๆๆๆๆ!!!!!!อวกจะแตก”โซยาจุนกับยามิพูดพร้อมกัน
“ ก้ไปกันได้แล้ว”โซยาจุนพูดหวนๆๆ
“คร้าบบบบบบบผม”
ณ โรงอาหาร
“ โอ๊ย!!!! ชั้นอยากจะอวก!!!! แหวะๆๆๆๆ”ยามิครื่นไส้อย่างแรง
เพราะแถวๆนั้นมีคู่รักอยู่กันครบทุกคู่
“ ก้จริงอย่างที่เทอว่า”
“ นั่น!!!!ไงนามิกับชองมิน” ยามิพูด
“แถมยังมีซาลากับมินโฮด้วย”ยามาจุนพูด
ณ โต๊ะอาหารในโรงอาหาร
“อะแฮ่มทำอารัยกันอยู่”ยามิพูดแย่เพื่อน
“ ไม่เห็นรึไง”ชองมินตอบ
“ช้านไม่ได้ถามเทอซะหน่อย”
“นี่เทอกำลังว่าเป็นนัยๆอยู่นะ”ชองมินพูดแบบอารมณ์เสีย
“ พึงรู้เหรอ”ยามิตอบแบบห้วนๆๆ
“ยามิ!!!!”
“จ้า!!!!แบบบบบบบบบบบบบบบ”
คราวนี้ชองมินโกรธฟันขึ้นหูเลย
“ ยามิ!!!! เทอไม่อยู่แน่วันนี้”
“ว้าย!!!!!…………มาแล้ว”
ยามิวิ่งหนีชองมินโดยเร็วโดยแอบอยู่หลังนามิคนที่ชองมินชอบ
“นามิช่วยยามิด้วย!!!!ว้าย!!!!”
“ ชองมิน!!!อย่าทำยามิเขาเลย”
“แต่!!!!! ”
“ชองมิน เทอไม่รักชั้นแล้วเหรอ……………….ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“เปล่า!!!! อยากร้องไห้นะนามิ………..ช้านขอโทษ”
“เป็นผู้ชายตัวจริงกะ….ทิง………..แดง เลย”มินโฮพูดด้วยเฮฮา
“มินโฮจ้ะ…….อย่าทำให้ซาลาโกรธนะไม่งั้นมินโฮตายแน่จ้ะ”
“ซาลา!!!พูดโครดถูกใจเลย”ยามิพูด( ถูกใจตรงไหนวะ)
“นี่!!!ยามิไปได้แล้ว”นามิพูดแบบเบาที่สุด
“จ้า”ยามิ (โอโห!!! โครดเหมือนจริงมากเลยนามิ O3O(แสดงละคร)ไปดีกว่าอุตสาห์รอด)
“ โซยาจุนนายพาช้านไปกินข้าวได้ปะ”
“ทำไมอะ”
“อยากตายใช่ไม!!!!!!!!!!!!”
“ไม่งั้นไปกัน”
“ว้าย!!!!!!!!!!!!irk[yk979-67kjng+iyrjuo4h5+yj.,p/aa=09u5”
“จะด่าช้านหาพระแสงรึไง”
“ ก้นายลากช้านซะเร็วเชียว”
“ อ่าว!!!!!!! ก้ช้านกลัวตายนี่นาและกลัวว่าจะไม่ได้รักเทอด้วย”
“ โอย!!!!!ผีเข้าสิงนายรึไงไอ้บ้า!!!!!!”
“อารัยเข้าสิงซะหน่อย ………แต่ช้านก้เทอนี้”
“ ช้านไม่เชื่อนายเหรอว่านายชอบช้าน”
“ไม่เชื่อช้านพิสูจน์ให้ดูเดี่ยวนี้เลยเอาไม”
“เอาซิ!!!”
แย่แล้วนายนั่นเอาหน้ามาใกล้ช้านแล้วตาย!!!!นายนั่นจะจูบช้านแล้วหน้าห่างจากช้านแค่1 เซนเองทำไงดี อากกกกกกกกกกกกกกจมูกแตะกันแล้วว้าย!!!!!!!!!สุดท้ายช้านก้โดนจูบเข้าจนได้ ………จูบกันได้สัก 4 นาทีไอ้ช้านก้มัวอึ้งอยู่ได้……สักพักช้านก้ตั้งสติได้ช้านจึงผลักนายนั่นออก….แล้วก้ตบหน้านายโซยาจุนแล้วก้วิ่งออกมา
(มัวแต่คิดว่าจะทำยังไงดีอยู่ได้เลยโดนเลยและดูทำเข้าเหมือนนิยายน้ำเน่าเลยแหะ)
ณ อีกวันหนึ่ง
“ ยามิเทอเป้นอารัย!!!! เงียบเชียวและเหมอลอยด้วย “เพื่อนทั้งสามเรียกเทอโดยไม่ได้นัดหมาย
“ ไม่เป้นไร”
“แนะ แนะ แนะ แนะ แน่กำลังคิดถึงใครบ้างคนอยู่ใช่ปะ”ชองมินพูด
“ อย่าพูดถึงคนบ้างคนนั่นอีกช้านไม่ชอบ”
พูดจบยามิก้เดินไป
“ เป้นอารัยของเขานะ ”
ณ ขณะที่ยามิวิ่งออกไปจากประตูนั่นก้เจอเข้ากับนายโซยาจุนกับมินโซเข้าจึงวิ่งโดยไม่สนใจใคร
ณ โต๊ะที่ยามิ
“ นี่!!!! พวกเทอรู้ป่าวว่ายามิเป้นอารัย”
“ ไม่รู้!!!!” เพื่อนทั้งสามตะโกนบอกเพื่อนผู้ชายทั้งสองของพวกเทอด้วยความที่โกรธเอาเพื่อนผู้ชายทั้งสองคนอึ้งเลย
“ งั้นช้านตามไปดูเอง ”
“ ดีแล้วที่พูด!!
หลังจากที่โดนหลอกด่าก้รีบเดินออกมาก่อนที่จะโดนหลอกมากกว่านี้
ณ หน้า สนามเด็กเล่น
“ ยามินี่เทอเป้นอารัยไปเนี่ยฮะเทอจะทำให้ช้านหัวแตกตายเพราะเทอหรอ”
“ นายไม่ต้องมายุ้งกับช้าน!!!!! นายไม่เข้าใจความรู้สึกของช้านเหรอ”
“ ความรู้สึกอารัย!!!!!ช้านไม่เข้าใจ”
“ นายไม่มีวันเข้าใจเพราะนายนั่นแหละที่ลักขโมยจูบแรกของช้านหรอก”
“ …………….”
“ เพราะจูบแรกของช้านเก็บไว้ให้คนที่ช้านรัก”
“……………แล้วช้านไม่ใช่คนที่เทอรักเหรอ”
“ ใช่!!!!!!นายไม่ใช่คนที่ช้านรักเลยสักนิดเดียว”
“……………………”
“………………………”
ติ้ง ติ้ง ติ้ง เสียงน้ำตาลที่หลั่งออกมาจากใบหน้าที่หล่อของเขา………….เขา……..ร้อง…………..ไห้……..เพื่อช้านนะเหรอไม่จริงแน่เพราะเขาไม่มีทางมารักคนที่ไม่สวยน่ารักเหมือนซาลาและนามิไม่จริง ไม่จริง ไม่จริง
สักพัก พวกมินโซกับซาลาก้มา
จากนั้นซาลาก้วิ่งเข้ามาหาโซยาจุนส่วนมินโซก้วิ่งมาหาช้านจึงเป้นคนร้องไห้คนแรก
ณ ห้องเรียน
“ นี่!!!! โซยาจุนนายร้องไห้เรื่องอารัยบอกช้านมานะโซยาจุนบอกช้านได้”
“ เทอก้เหมือนกันยามิเทอก้บอกช้านได้”
“นี่!!!!!!พวกเทอไปดูหนังกันป่ะ จะได้หายเครียด”
“ ยามิไปป่าว”
“ ไปก้ได้จะได้หายครายเครียด”
“ และโซยาจุนล่ะ”
“ ไปก้ได้”
“ งั้นเจอกันวันพรุ่งนี้วันเสาร์นะช้านจะซื้อตั๋วไว้ให้พวกเทอ”
“จ้ะ” ทุกคนพูดพร้อมกัน
ณ หน้าโรงหนัง
“ นี่เมื่อไรพวกยามิกับโซยาจุนจะมาสักที”
“ นั่นไง!!! มาแล้ว”
“ ขอโทษที่มาช้า” ยามิกับโซยาจุนพูดพร้อมกัน
“ เอา!!!!!ตั๋วไปคนละใบจะมีหมายเลขที่นั่งอยู่และหมายเลขโรงหนังอยู่เอา!!!!จับคนละใบจะได้รู้ว่านั่งกับใคร”
จากนั่นก้จับคนละใบโดยได้ที่นั่งของแต่ละคนก้คือโรงหนังเดียวกันแต่ที่นั่งของแต่ละคนก็คือมินโซนั่งกับยามิ ซาลานั่งกับโซยาจุน ส่วนชองมินก้นั่งกับนามิ
“ ซาลา……”มินโซพูดแต่ดันโดนชองมินตัดหน้าพูดก่อน
“ นี่!!!! ซาลาถึงเราไม่ได้นั่งด้วยกันแต่ใจเราก้คิดถึงกันนะ”ชองมินพูด
“ บ้าแล้วชองมินช้านไม่ได้พูดแบบนั้นซะหน่อย”
“ คำพูดอย่างนั้นช้านอยากจะอวก!!!!!!!”
“ นี่!!! เลิกพูดกันได้แล้วหนังจะฉายแล้วนะ”
“ เออ!!!ลืมเลย”
ณ ในโรงหนัง
“มินโซชองมินให้เรามาดูหนังเรื่องอารัยเหรอ”
“ไม่รู้ซิยามิ”
“ งั้นไปดูเองแล้วกัน”
หนังก็เริ่มฉายและขึ้นชื่อหนังว่าเรื่อง แฝด
“ ว้าย!!! ช้านไม่ถูกกับหนังผีสะด้วย”
“ …………………..” ( ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก )
“ นี่!!! มินโซนายไม่คิดที่จะพูดอารัยบางหรอ”
“……………………”
“นี่!!!ช้านไม่ไหวแล้วนะ”
“เงียบซิ!!!คนจะดูหนัง”
“ ก้ได้”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น