คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : -3- Go!
ิาโรธทัพเวหา โรธมาถึั้นที่เธอไม่ยอมพูับเาสัำ เธอบัับสายาไม่ให้มอเาอีแ่เา็เสนอหน้ามาอยู่รอบัวเธอเสมอ
่ำนั้นอาาศหนาวึ้นเรื่อยๆ ิาไม่อยาออไปไหน ุลุุป้าาวี่ปุ่นสามนออไปโบสถ์ สาวบราิลสอน็ำลัวนันออไปิน้าว ถ้าทุนออไปอนนี้ ิา็ะอยู่โฮสเทลับเาสอนในที่สุ
เธอมอใบหน้ายิ้มแย้มอทัพเวหา และปาแๆ นั่นำลัพร่ำบอำอโทษที่เธอไม่อยาฟั
“ผมอโทษ ผมอโทษริๆ นะิา ุอยาให้ผมทำอะไรุบอมาเลย ผมทำใหุ้ทุอย่า”
าบ้านี่เือบะ่าเธอ้วย้ำ! แ่อโทษมันไม่่วยอะไรเลย!
ไวเท่าวามิ ิาอร่วมวับสาวบราิลสอนนั้น เธอไม่อยาอยู่ามลำพัในที่อโรับผู้ายบ้าาม
“ไป้วยสิ Can I join you?”
ทัพเวหาเินมาวาทาหิสาวทั้สามน เายิ้มละมุนละไมที่ทำให้สาวบราิลเือบะเอ่ยอนุาหาแ่ิา็รีบัึ้นมา่อน
“I don’ t want to see your face. ถ้านาย้อารอโทษริๆ ็ไม่้อามเรามา”
ิาพูภาษาอัฤษว่าไม่อยาเห็นหน้าเา เพื่อนสาวาว่าาิึมอหน้าเธอับทัพเวหาสลับัน้วยสายาลืนไม่เ้าายไม่ออ
“ิา...”
ทัพเวหาะเอ่ยเถียแ่วาอิาบอัว่าไม่ยอมฟั ท่าทีนั้นทำให้เาเียบไว้่อนแล้วไม่วาทาพวเธออี
ิาหันลับไปยิ้มให้สาวบราิลและเาะแนพวเธอราวับเพื่อนสนิท่อนะเิน้าวไปพร้อมๆ ัน
สาวไทยยิ้มหวานเินาิไหนๆ ทำให้สาวบราิลยิ้มอบอย่า่ายาย ทั้สามนเินออาโฮสเทสพร้อมับเสียุยเื้อยแ้วราวับรู้ัันมาั้แ่อนุบาลนั่นทำให้บรรยาาศรอบ้าูสใสึ้นมาโยับพลัน
“Where is your next destination?” ิาเป็นฝ่ายวนุย่อน
“Thailand! Have you been there Nida?”
“Absolutely! I’ m Thai.”
ิาแนะนำัวว่าเธอเป็นนไทย านั้น็เอ่ยแนะนำสถานที่ท่อเที่ยวในเมือไทยและเสนอว่าหาไปเที่ยวเมือไทยแล้วสามารถโทรถามเธอไ้เสมอ
สาวบราิลล่าวอบุแล้วอเธอแน่น ไม่ทันไร็หลใหลไปับวามน่ารัราวับุ๊าอิา สอสาวุมพิแ้มเธอนเปียื้นไปหม ิาแทบะเสียูบแรให้ผู้หิอยู่รอมร่อถ้าไม่รีบเบนหน้าออ
าสีำลมโ่อยๆ เหลือบมอึ้นไปยัโฮสเทลที่พวเธอามา ิาเห็นทัพเวหาเินระสับระส่ายถือโทรศัพท์อยู่บนระเบีย
เาำลัุยับใรบาน
...ท่าทาหมอนั่นะหัวเสียไม่น้อยแหะ สมน้ำหน้า!
เสียเพลอนัร้อัาวอเมริันัระหึ่มผับเล็ๆ ในาปา สาวบราิลสอนอวสเ็ปเ้นเร่าร้อนยี้ใ ส่วนสาวไทยทำไ้เพียนั่ะพริบาปริบๆ ้วยวามอึ้ทึ่
นัท่อเที่ยวเือบทั้หมในร้านมอมาที่พวเธอ้วยแววาวิบวับ ิาเื่อแล้วว่าาวบราิลนี่เามีีริๆ ทั้หิทั้ายล้วนมีเสน่ห์เย้ายวน
สาวบราิลนแรไ้หนุ่มาวรัสเียมาเ้น้วยหนึ่น เวลาไม่นาน็ับูันเ้ามิิลี้ลับไปโยที่ิา็าเาสถานที่ไม่ไ้ สาวอีน็ำลัยืนวาลวลาย้าเนิบับหนุ่มผิวสีล้ามแน่นอย่าเผ็ร้อนนทำนมอนลุู่ไ้ไม่แพ้ัน
“Hello”
เสียทุ้มภาษาอัฤษสำเนียฝรั่เศสระิบใล้ๆ หู ิาเอนัวหนีไป้าหลัโยอัโนมัิ เธอเหลียวมอายแปลหน้าที่เินเ้าหา
“...Hi” เธอเอ่ยอบามมารยาท พลาส่ยิ้มาๆ ไปให้
“Nice dress.” เาเอ่ยมุเธอแล้วทิ้สายาไว้บนหน้าออย่าเปิเผยนิา้อระับเสื้อันหนาว
“Thanks.”
“But can I talk to you out of it?” เายิบาให้เธอปิท้ายประโยนั้น วามมั่นใทะลุหนัหน้าทำให้เธอนึถึทัพเวหาึ้นมาิๆ
“เอหน้า็อให้ถอุเลย นสมัยนี้เป็นอะไรันไปหม...”
ิาพึมพำภาษาไทยแล้วส่ายหน้าน้อยๆ หมอนี่่าเป็นผู้ายที่เป้าหมายัเนเหลือเิน เาไม่ไ้พุ่เ้าหาเธอเพราะิว่าเธอเป็นสายลับไปอีนหรอนะ
“I know who you are...” เา้มหน้าลพลายับเ้ามาใล้เธอมาึ้น ลิ่นบุหรี่และเหล้าุนึทำให้เธอ้อย่นมู
“You know me?” ิามวิ้วเพราะำพูที่เาบอว่ารู้ัเธอ
“Yes Yukine! The girl on the porn!”
นรอฟันั้นหน้าเื่อนโยทันที ยอมรับว่าผู้ายทั้โลล้วนรู้ันาเอหนัเอวีนนั้น และเธอ็ันโร้ายเิมาหน้าล้ายยูิเนะโยที่ไม่มีเื้อสายี่ปุ่นแม้แ่น้อย
“I am not.” ิาปิเสธอย่าใเย็น อย่าที่เธอปิเสธมาลอใน่วสอสามปีนี้
“Ladies and gentlemen! Please welcome our Yukine!!”
เสียะโนว่า ‘ยูิเนะ’ เสร็สิ้น็มีเสียฮือฮาไปทั่วทั้ร้าน เ้าใแล้วว่าแววาวิบวับอผู้ายทั้ผับยามมอมาที่เธอืออะไร
“อ๊าย ปล่อยนะ! Hey! Let me go!!”
เาับ้อมือเธออย่าาบ้ว ิาืนัวสุแร เธอประท้วให้เาปล่อยพร้อมับึมือออาารเาะุม แ่แรเธอ็ไม่สู้แรผู้าย
“Let me go!! No!! Stop!!”
ทั้ะโนบอให้หยุทั้สะบัสุแร็ไม่หลุ เาึเธอมือเธอไปยัลานลาร้าน
“Yukine OH MY GOD looks at your face! You’ re making me crave!!”
เสียหื่นระหายและำพูส่อวาม้อารหยาบโลนนั้นทำให้ิาาวาบไปทั้หน้า ร่าน้อยยืนสั่นเทิ้มนเือบะร้อไห้
ายฝรั่เศสปล่อยิาไว้ท่ามลาแสไฟที่สาเ้ามาัวเธอเป็นุเียว หันไปทาไหน็เอแ่สายาหื่นระหายลามเลียแมลบัน แม้ระทั่ผู้หิ็ยัมอเธอ้วยวานึสนุ
“Go away!!”
รูทเมทสาวบราิลและนอีลุ่มะเ้ามา่วยแู่เหมือนว่าลุ่มวัยรุ่นฝรั่เศสะเยอะว่า ิาพยายามเินหนีแ่ผู้ายัวให่หลายน็้าวเ้ามาวาทาไว้
...พวเาเลียริมฝีปา
...สายาน่าเลียนั่นำลัับเธอเปลื้อผ้าในมโนวามิ
“I’ ll call the police!”
“Say KI-MO-CHI please baby girl HA HA HA!!”
แม้เธอู่ะแ้ำรว็ไม่ไ้ผล เายืนหัวเราะเยาะเสียันิาเอที่เป็นฝ่ายหวาลัว ฤทธิ์สุราทำให้นาสิไม่สนใแววื่นระหนอหิสาวลาแสไฟเลยแม้แ่น้อย
ิาำมือแน่น น้ำาลอเ็มหน่วย ัวสั่นเหมือนลูน เธอไม่เยเอสถานาร์แบบนี้มา่อนในีวิ เธอไม่รู้ว่า้อรับมือับมันอย่าไร แม้ะพยายามเรียสิืนลับมาแ่ไหนแ่มัน็ทำไ้ยาเหลือเิน
“Let me go...” เธอบอเสียสั่นระริ าเรียวแทบไม่มีแร
“Beauty I will make you scream my name all night. HA! HA! HA!”
“ราทั้ืนเหรอ...หึ! ราื่อพ่อมึให้ไ้่อนเถอะ”
ผลัวะ!!
ุ๊บ!!
ภาพทุอย่าเิึ้นเร็วมานสมอิาประมวลผลไม่ทัน ผู้ายฝรั่เศสรหน้าเธอทรุัวลับพื้น เาลนลานถอยหนีไปสุทา เลือแ้นไหลบปา ฟันหลุออมาสอี่ เสียร้อเ็บปวทำโลาหลไปทั้ร้าน หนุ่มี้เมาี้ไปยัร่าสูที่โผล่ามุมมื
ทัพเวหายืนมอมาที่เธอ้วยใบหน้านิ่สบ
...รอยยิ้มอเาหายไป
ความคิดเห็น