คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : CHAP3
3
อินชอนสเตเดี่ยม
“โซนยอชิแด ซูพอจูนีออทงบังชินกิ วันเดอร์เกิลล์ โฟร์มินิท บีสท์ ชายนี่ ทีนท็อป ........อินฟินิต?”คิมมินเพียงไล้โครงหน้าแอลในรูปโปสเตอร์ใหญ่ของอินฟินิต พร้อมกับน้ำตาชื้นรอบตัวตาบังเกิดออกมาช้าๆ หยาดหยดแล้วหยดเล่าไหลลงไปด้วยความเศร้า นึกถึงอ้อมกอดอันแสนอุ่นของผู้ชายคนนี้เหลือเกิน ดาวที่เปล่งประกายค้างฟ้าอยู่บนนภาที่แสนกว้างใหญ่
ก้อนหินเล็กๆอันนี้ จะไปคู่ควรอะไรกับดาวดวงสวยสง่าดวงนั้นได้กัน...
ยิ่งคิด ยิ่งปวดใจมากเหลือเกิน....
“โอ๊ะ คิมมิน?? ^^!!!”
“อ่ะ.... จงฮยอน?”
หรือนี่กัน จุดแสงสว่างในความมืดภายในจิตใจของเธอ....
คิมจงฮยอน..
Before the dawn
เสียงเพลงดังขึ้นมาในโซนแฟนอินสปิริทซึ่งใกล้กับโซนแฟนโซวอนทำให้นาริมที่มาเลือกซื้อของที่ระลึกโซนยอชิแดที่เธอชอบหยุดชะงักราวกับไฟฟ้าช๊อตระหว่างตัว น้ำตาที่เคยเหือดแห้งเริ่มปริ่มขอบตาอีกครั้ง เธอได้ปัดมันออกไปก่อนจะทอดมองไปยังโซนแฟนอินสปิริต
“อูฮยอนโอปป้าน่ารักจัง”
“นัมสตาร์ของพวกเราปลื้มไปทั่วอีกแล้ววว”
“ทำไมไม่ปลื้มฉันบ้างละเนี่ย ชริส์ งอนนัมสตาร์”
“นัมสตาร์ ถ้าคุณชอบโซนยอชิแดฉันจะไม่ว่าเลย แต่นี่เกิลกรุ๊ปบางวงก็ไม่ดังเลย”
นาริมเพียงแอบหัวเราะกับความคิดอินสปิริตที่หวงอูฮยอนเบาๆ ก่อนที่ขาทั้งข้างพาเธอเดินเข้ามาในแฟนโซนที่นี้เสียแล้ว
“อ่า.... สวัสดีค่ะ อินสปิริตยินดีต้อนรับค่ะ <3! ว๊าว เป็นโซวอนด้วย เราชอบสาวๆโซซิมาเลยค่ะ ><”
“อ่า ฉันก็ชอบอินฟินิตมากๆเหมือนกันค่ะ ^^”
“เมนใครหรอค่ะ เราจะได้ผ้าเชียร์คู่?”หญิงสาวอินสปิริตสองสามคนกำลังขยันขันแข็งหาผ้าเชียร์เธอ เธอแอบใจโหวงออกไปเมื่อเจอผ้าเชียร์อูฮยอน จนผ้าใบนั้นยืนมาตรงหน้า หญิงสาวอินสปิริตคนอื่นยืนให้เธอพร้อมแท่งไฟและเสื้ออินฟินิตด้วยรอยยิ้มกว้าง เธอเพียงรับผ้านั้นมาแล้วขอจ่ายเงิน (ทั้งๆที่อินสปิริตคนนั้นบอกว่าเธอไม่เอาเงินพี่ๆโซวอนก็ช่างเถอะ)และเดินออกไป นาริมเพียงมองป้ายผ้าเชียร์ WOOHYUN NAMSTAR’ ด้วยรอยยิ้มที่คิดว่ามีความสุขปนความทุกข์อย่างแสนสาหัสไปด้วยในรอบสามวัน
ขอติดตามพี่แบบนี้ คงจะดีที่สุดสำหรับตัวพี่และฉัน...
“เฮ้ย นาริมกับคิมมินมันไปไหนว้ะเนี่ย -_____-!”
“นาริมมันไปซื้อของที่โซนโซวอน แต่คิมมิน นั่นไง มากันสองคนเลย โอโห้ เอาของใครมาบ้างว้ะเนี่ยยย? โซซิ ซูจู ทงบัง ...... อินฟินิต??”รยูฮเยริมเพียงเงยหน้าขึ้นมามองทั้งสองคนที่ถ้าเพ่งดูใกล้ๆจะตาแดงน้ำตาปริ่มขอบตากันทั้งคู่ ทั้งสามเพียงมองหน้าแล้วถอนหายใจ ก่อนจะเดินไปเข้าฮอลล์คอนเสิร์ตต่อไป
สองทุ่ม อินชอนสเตเดี่ยม
“สวัสดีค่า ยูริค่า ><!”
“สวัสดีค่า ทิฟฟานี่ค่า ><!”
“สวัสดีครับอีซองจงฮะ ^O^! ตอนนี้พวกเรากำลังอยู่ในเทศกาลอินชอนมิวสิคเฟสติเวิล เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา รุ่นพี่ทิฟฟานี่ฮะ ใครจะขึ้นมาคนแรกเอ่ย?”คิมมินเพียงทอดมองมักเน่ตัวเล็กที่เธอจะชอบเล่นด้วยกันมากอมยิ้มขึ้นมาเบาๆกับความน่ารักของเขาฝ่ายซองจงที่ทอดมองแฟนๆหลากวงขึ้นมาและสายตาไปสะดุดที่โซนวีไอพีที่คิมมินกำลังจ้องมองเขาอยู่ ดวงตาทั้งสองคู่เบิกตาตกใจพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย ไม่นานรอยยิ้มทั้งสองก็ผุดขึ้นมาจากริมฝีปาก
สายสัมพันธ์ยังคงอยู่... นูน่าของเขายังรักฮยองทั้งสองอยู่แน่นอน....
การเล่นคอนเสิร์ตยังคงดำเนินต่อไปอย่างเรื่อยๆ มีวงมากมายหลายวงนับไม่ถ้วนขึ้นมาเอนเตอร์เทนและมอบความสุขให้กับแฟนๆผ่านเสียงเพลง ในฮอล์กริ้ดกระหึ่มทุกศิลปินไม่ว่าใครจะขึ้นมา ดนตรีไม่แบ่งชนชั้นและเชื้อชาติ...
Love Love Love Everybody! Clap clap clap!
“จองยงฮวา!!”ฮเยริมเพียงหันมามองน้องสาวที่มีรอยยิ้มที่ดูดีและน่ารักสำหรับเธอที่สุดหลังจากไม่ได้มันตลอดเกือบหนึ่งปี ดวงตาที่ยิ้มได้ของนาริมบ่งบอกทุกสิ่งทุกอย่าง และตอนนี้ มันกำลังบ่งบอกว่าความสุขกำลังจะแต่งแต้มในหัวใจ... ฮเยริมหวังว่ายงฮวาจะแต่งแต้มหัวใจที่โดนกรีดขาดไม่มีชิ้นดีให้กลับมาเป็นหัวใจที่สมบูรณ์ดังเดิม
แต่ไม่รู้ คำนั้นที่เธอหวังไว้ จะเป็นจริงได้อย่างที่หวังหรือเปล่า....
ดั่งคำกล่าวไม่ไว้ ไม่มีอะไรในโลกนี้ ที่ได้มาแบบฟรีๆ
กับเรื่องความรัก ก็คงเป็นเช่นกัน
Lucifer
“จงฮยอนนนนนนนน”
“อะไรกันๆ แหม่เจ้าคิมมิน ;p”
“ฮี่ๆ ฮันโซยาอ่า อย่างอนสิ <3 จงฮยอนสวดยอดนะเออ ^P^”
“มันจะให้อะไรแกล่ะถ้าตะโกนเรียกชื่อมัน?”
“บัตรคอนฯโซซิสองใบ ^O^!”
“กูว่าแล้ว -_____-! แต่ขออีกใบละกัน”
“ได้ไงออนนีโซยา! หนูจะเอาไปดูออนนีแทแท >O<!”นาริมหันมาทันทีหลังจากพี่สาวจะฉกบัตรคอนฯเสริทโซนยอชิแดที่วีไอพีไป อุสาร์ตื้อให้พี่คิมมินตอบตกลง เรื่องอะไรจะปล่อยไป คิๆ <3
โดยไม่รู้ว่าทั้งสองหัวเราะเหมือนราวกับคนปกติแล้ว
ทั้งสามได้แต่หันมายิ้มใส่กันด้วยความโล่งใจ แม้ตอนนี้อาจจะยังไม่ดีเท่าไร แต่ก็ถือว่าดีที่สุดเท่ากันกับคนที่เพิ่งอกหักมา... จงฮยอนยงฮวา
“เอ๋ ทิฟฟานี่ชี่ ตอนนี้สาวๆทั้งฮอล์กำลังรอวงนี้อยู่แน่ๆ ขอเสียหน่อยค่ะ!”
“อินฟินิตทือ!!!”
“อีกครั้ง!!”
“อิน-ฟิ-นิต-ทือ!!!”
ปัง
พลุถึงจุดขึ้นมาอย่างยิ่งใหญ่ทำเอาทั้งฮอล์ลกริ๊ดกร๊าดด้วยความตื่นเต้น ชายหนุ่มทั้งเจ็ดโพล่มาหลุมสแตนด์แต่ละข้างที่ละคน และเพลง Be mine ได้ขึ้นมา
“นัมอูฮยอน....”แม้ตอนแรกจะออกเสียงลำบากเหลือเกินกับคนอยู่ตรงเวทีที่ดูซูบผอมและดูอิดโรยไปมาก มากเกินไปที่ความสงสารและความรักได้ก่อขึ้นในจิตใจอีกครั้ง
“ทำไม.... ทำไมไม่ดูแลตัวเองเลย... มยองซู คนบ้า ฮึก...”โซยาที่กำลังหัวเราะกับเพลง Nothing’s over ที่ซองกยูพยายามขยิบตาให้เธอแต่มันก็ดูเหมือนกระพริบตาอยู่ดี หันมาตกใจกับเสียงสะอื้นของคิมมินข้างๆ ก่อนจะลุกลี้ลุกล้นทำอะไรไม่ถูกอีกครั้งเมื่อน้ำตาของเพื่อนได้ไหลออกมาอีกครั้ง
“คะ..คิมมิน ไม่เอา ไม่ร้อง ไม่เอานะๆ”
“ฮึก ฮืออออ” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งกระตุ้นให้น้ำตาไหลอีกคราด้วยความสมเพชตัวเองที่อ่อนแอได้ถึงเพียงนี้ ฝ่ายโฮวอนทีเดินเล่นกับแฟนๆมาทางโซนของทั้งห้าสาวอยู่ก็ตกใจแทบช็อค ควอนคิมมินที่เอาแต่ยิ้มยิ้มร่าเริงประจำ ตอนนี้กำลังมีแต่น้ำตาด้วยความเศร้าใจ ไม่น่าเลย......
‘ คิมมิน! เป็นอะไรหรือเปล่า? ’
‘เปล่า วันนี้พวกนายแสดงดีสุดยอดเลยละ ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน ’
โฮวอนที่เนียนมานั้งทางแฟนใกล้ๆคิมมินก็ถามพลางไม่มีเสียงกับคิมมินที่ก็ตอบแบบไม่มีเสียงเช่นกัน โฮวอนแค่พยักหน้าและทำหน้าราวไม่เชื่อ ได้แต่พูดให้กำลังและเดินจากไปเพื่อไม่ให้เป็นจุดสงสัยมากมาย...
‘ สู้สู้ ผมรู้ว่าแค่นี้ควอนคิมมินคนเก่งจะผ่านมันไปได้ ‘
ขอบคุณนะอีโฮวอน
“เมื่อกี้ เจอนูน่าด้วย? O_____o!”
“อิแว๊นมันเอาบัตรคอนไปให้นะ -_____-!”
“แหม่ เจ๊อย่าโทษผมสิ อยากให้แฟนผมมาดูบ้างอ้ะ -/\-“ดงอูก็ได้แต่หยอกผู้จัดการเล่นตามประสาในชีวิตประจำวัน มยองซูเพียงทิ้งตัวลงโซฟานุ่มในห้องพักศิลปินข้างหลังเวทีคอนเสิร์ตและ ให้สตาฟถอดเฮดโฟนและเครื่องมืออิเลกทรอนิกส์ออกจากร่างกาย โดยใจคิดถึงเรื่องราวเมื้อกี้อย่างไม่เว้นวรรคพร้อมหัวใจพองโต
คุณยังรักผมใช่ไหม คิมมิน...
ต่างจากอูฮยอนที่เริ่มหัวเสียยิ่งคิดถึงที่เจอนาริมที่คอนเสิร์ตแห่งนี้ ความหวงหึงเริ่มก่อตัวในใจขึ้นอีกคราหลังจากดับมอดไปสามสี่วัน นาริมไม่ได้มาดูเขา เพียงแต่มาดูจองยงฮวา
มันอีกแล้ว.. มันที่ทำให้เขากับนาริมเลิกกัน
เพราะมันอีกแล้ว...
ใยเล่า ไม่หันกลับมามองสิ่งที่ตัวเองทำกับเธอเลย.....
--
เดี๋ยวมาแชปสี่และทอร์คนะค่ะ T^T!
แชปนี้สั้นๆหน่อยเน้อ ดราม่าหนักจะอยู่อีกแชปหนึ่ง <3
CRY .q
ดิท 1/12
ความคิดเห็น