คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ VI : คิดหนัก
ผ่านมา 5 วัน หลังจากที่Jr.มาบอกชอบ วันนี้เป็นวันที่ 19 ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ ฉันยังคงหลบหน้าJr. ต่อไป
"สวัสดีจ้ะแพร์"คุณรินาทักฉันในยามแสงแดดที่ทอประกายเงางามกับเวลากึ่งดึกกึ่งเช้า
"สะ สวัสดีค่ะรินา"
"ว่าแต่แพร์เห็นราวี่มั้งรึเปล่าจ๊ะพอดีมีภารกิจแน่ะ อ๋อใช่แพร์เองก็ไปกับราวี่ด้วยนะ"
"อะ เอ๋" OoO <<<<<ปฏิกิรินาของฉันหลังได้ยินประโยคหลัง
"เอ๋อ้าวมีปัญหาอะไรกับราวี่งั้นเหรอจ๊ะ"รินาถาม แต่มันรู้สึกเหมือนมีเข็มขนาดยอดเขาเอลเวอร์เลส (เวอร์ได้อีก)แทงที่อก
"ปะเปล่าค่ะ ^^" ฉันตอบกลับฝืนยิ้มแห้งๆ แต่คงดูออกง่ายๆว่าฝืน แต่เหมือนรินาดูออกแต่ไม่บอก
"ไปห้องของคุณโคมุใช่มั้ยคะ งั้นฉันไปก่อนนะรินา"ไปก่อนดีกว่าเดี๋ยวอยู่นานจะดูออกว่ามันเกิดอะไรขึ้น
"จ้ะ"
ห้องของโคมุอิ(แผนกวิทยาศาสตร์)
"ขอโทษค่ะ ที่มาสาย"ฉันกล่าวขอโทษคุณโคมุที่แปลกวันนี้ไม่ยักหลับ
"อืมไม่เป็นไรเหรอ ว่าแต่เมื่อไรราวี่จะมาเนี้ย"
"เอ๋ Jr. ยังไม่มาอีกเหรอ???"
ปัง
"มาแล้ว แฮ่กๆๆๆ"ว่าแล้วJr. ก็วิ่งเข้าห้องมาได้อย่างทันท่วงที
" จะ Jr. สะสวัสดีจ้ะ"ฉันทัก Jr. แบบที่ว่าจะกลัวเขาทวงขอคำตอบ ที่ฉันเองก็ยังไม่รู้เหมือนกัน
"อืม สวัสดีแพร์" แต่ผิดคาดไม่มีคำถามใดๆออกมาจากปากของ Jr. เลย
"เอาล่ะมาฟังภาระกิจครั้งนี้เลยนะ ทางเราได้รับแจ้งมาว่า ที่ลอนดอนมีเหตุการณ์ที่ผิดปรกติคือ ทุกๆวันจะมีเวลาเที่ยงคืนสองครั้ง และก็ในเมืองจะไม่มีดวงจันทร์ คาดว่าน่าจะเป็นเหตุการณ์ผิดปกติจากอินโนเซนส์ เลยอย่างให้พวกเธอช่วยค้นหาให้น่ะ"
"ค่ะ/ตกลง"ฉันกับ Jr. พูดพร้อมกันก่อนเดินออกไปขึ้นเรือที่ศาสนจักรเตรียมไว้
"เฮอ.....อยู่มาเกือบเดือนชินเกือบหมดยกเว้นตอนขึ้นเรือนี่แหละไม่ชินซะที"ฉันพึมพำกับตัวเองก่อนจะลงเรือแต่......รู้สึกว่าเรือจะโดนกระแสน้ำพัดทำให้เรือเคลื่อนที่ เท้าของฉันข้างหนึ่งที่แตะเรืออยู่ส่วนอีกข้างใช้แป้ง เฮ้ย !! ไม่ใช่ ส่วนอีกข้างใช้น้ำเปล่า เฮ้ย!!�ไม่ใช่�ส่วนอีกข้างอยู่บนอากาศ เฮ้ย!! ถูกแล้ว�ทำให้ฉันเสียหลักและกำลังจะล้ม และถ้าหากฉันล้มหัวฉันคงมีอันกระแทกขอบปูนเป็นอันแน่แท้
"ระวัง"เสียงของ Jr. ตะโกนเรียกฉันแล้ววิ่งเข้ามาใช้แขนข้างหนึ่งโอบหลังฉันไว้ไม่ให้ฉันล้ม ก่อนที่ Jr. จะกระชับอ้อมแขนนั้นเข้าหาตัว ใบหน้าของฉันสบลงกับอกของ Jr. จนทำให้ฉันได้ยินเสียงหัวใจของ Jr. ที่เต้นด้วยจังหวะกึ่งเร็ว แต่คงจะตรงกันข้ามกับจังหวะหัวใจของฉันที่มันเต้นแรงราวกับจะหลุดออกมา นี่ฉันกำลังตกอยู่ในภวังค์ของเขาอยู่ใช่มั้ย
"จะ Jr."เมื่อฉันได้สติจึงเรียกชื่อเขาอย่างแผ่วเบาราวจะเช็กสติของเขาว่าเป็นอย่างไรบ้าง
"หะ หืม อะ อ๊ะ ทะ โทษที ฉะฉันไม่ได้ตั้งใจ"เมื่อ Jr. ได้สติจึงปล่อยฉันแล้วขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่
"ขะขอบใจนะ"ฉันพูดแล้วก้มหน้าเพราะฉันรู้ว่าหน้าฉันแดงยิ่งกว่าคนที่กินพริกเผ็ดๆมาซะอีก
"ไม่เป็นไรรีบไปกันเถอะเดี๋ยวก็ไม่ทันรถไฟกันพอดี"Jr. พูดแล้วก็ก้มหน้าลงเหมือนกัน
"จะ จ้ะ"
**********************************************
ไม่รู้ว่าหนุกป่าวน้าเดี๋ยวเรารอคู่นี้ลงเอยก่อน
แล้ว ซาซากิ ฮิเมะ จะออกโรงจ้าไม่นานเกินรอ
เพราะใกล้จะลงเอยแล้ว
พอออกโรงปุ๊บเดี๋ยวจะอัดคู่เลนรี่กับดะเมะรวบเลยล่ะกันส์�
B-y-e =Bye จ้า
อ๋ออย่าลืมเมนต์ ไม่เมนต์ โกรธจริงด้วย
ความคิดเห็น