ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ V : วาเลนไทน์ เดย์
"เอ๋ไมรู้สึกเสียวสันหลังวาบๆเนี้ย"
ฉันเอ่ยประโยคที่มันช่างขัดกับบันยาอันงามนี่เหลือเกิน
ใช่ วันนี้เป็นวาเลนไทน์ดังนั้นวันนี้ก็ไม่แปลกที่จะมีคู่รักกระนุ้งกระนิกกัน
ซึ่งมันก็เป็นธรรมดาของคนที่ไร้คู่ครองจะมีรังสีความอิจฉาแผ่กระจาย
"จ้ะรู้สึกคล้ายๆกันเลยนะจ๊ะ"รินา(รินารี่)พูดยังงั้นขณะที่กำลังเดินไปด้วยกัน เออ....แบบว่าเริ่มสนิทกันแล้วอ่ะ
"แล้วเป็นยังไงจ๊ะปฏิบัติภาระกิจแรกน่ะกลัวบ้างมั้ย"รินาชวนคุยเรื่องที่ฉันไปปฏิบัติภาระกิจแรกที่ไปกะรินาแล้วคุณเลน(อเลน)
"ก็ไม่น่ากลัวเท่าที่คิดค่ะแบบว่าก็เสียวๆอยู่ค่ะว่าจะมีระดับที่เก่งกว่านี้ขนาดระดับ2 2ตัวฉันยังตึงมือเลย^^"ฉันตอบตามตรงพลางยิ้มนิดๆเพื่อไม่ให้คุณรินาเป็นห่วง
"ว่าแต่รินาล่ะวันวาเลนไทน์แล้วมีนี่รึยัง"ฉันพูดแล้วชูนิ้วก้อยสัญลักษณืของตำนานแห่งด้ายแดงที่เชื่อมมิตรภาพที่แรงกล้าอยู่มิตรภาพที่มากกว่าคำว่าเพื่อนซึ่งนั้นก็คือคนรักนั้นเอง
"อะ เอ๋ทะ ทำไมถามยะยังงั้นล่ะจ๊ะ /////// "คุณรินาตอบด้วยสีหน้าแดงระเรือแกมหลบสายตามองไปทางอื่น อ้ายน่าร้ากกกกกก.....ขนาดฉันเป็นผู้หญิงแท้ๆนะเนี้ย ยังว่าน่ารักเลยอ่ะ
"ก็ถามยังงั้นสิคะทำไมต้องเขินล่ะ^^หืม"ฉันชักอีก(กะจะเอาให้รู้ให้ได้)
"ไม่มีหรอกจ้ะ ว่าแต่แพร์ล่ะมีใครนัดไว้รึเปล่า"อุ!!!ไล่เขาซะนานโดนเองมั้งจะตอบยังไงล่ะคร้า เป็นคนไม่มีแฟนแล้วผิดตรงไหน ไห้ไหไห(ใส่เอ็กโครไปสา)T^T รินาค่าทำไมถามแทงใจดำจัง
"ไม่มีค่ะแบบว่าเกิดมาไม่ได้เนื้อหอมเลยยังไม่เคยมีแฟนเลยน่ะ ว่าแต่รินารี่ดูท่าจะเนื้อหอมน้า.....เคยมีแฟนบ้างรึเปล่าเนี้ย...."ฉันถามแบบแอบใส่สายตาประมาณว่า 'ตอบตรงๆนะอย่าปิดบังนะ' ไปด้วย
"ไม่เคยมีเลยจ้ะ"รินาตอบแบบไม่ลังเลจั๊กนิดดูเหมือนจะตอบด้วยข้อมูลเต็มดูจากสายตาได้ประมาณ90%
"เหทำไมไม่เคยมีล่ะ"สงสัยสงสัยสุดเลยอ่ะ
"ก็.........เพราะพี่นั้นแหละ"คุณรินาตอบด้วยหน้าตาแบบ'โอ้ทำไมชีวิตช่างอับเฉานัก'
"พอเดาออกแฮะ...."
"อ๊ะราวี่นั้นไงคุณโอบารอสอยู่ด้วยกันกะรินารี่เลยน่ะครับ"เอ๋?? โอ้นั้นมันคุณเลนนี่คุยกับJr.ด้วยแหะ
"เฮ้ไงรินารี่ แพร์/สวัสดีครับคุณโอมารอสรินารี่"Jr. กับคุณเลนทัก
"อืมสวัสดีจ้ะ/เช่นกัน"ฉันกับรินาก็ทักตอบไป
"เออ...แพร์ขอคุยด้วยได้มั้ยเออ...รินารี่ขอยืมตัวแพร์แป็ปนะ"Jr. พูดกับรินา
"จะจ้ะ^^"ง่า......รินาตอบกับJr.
"Thank(ถูกป่าวเนี้ยแบบว่าสกิลอังกฤษ=0)"ว่าแล้วJr.ก็ลากฉันไป
"นะนี่ Jr. นายจะลากฉันไปไหนน่ะ"นั่นสิจะลากไปไหนวันวาเลนไทน์อุตสาห์มีคิวแอบเป็นแม่สื่อนให้รินากับเลนทั้งที
"นาๆ.....แป็ปเดียวมีเรื่องจะคุยด้วย2คนแต่2คน"Jr.บอกงั้นรู้สึกปลอดภัย.......ตายล่ะ
"ก็ฉันไม่มีเรื่องจะคุยกับนายนี่"ฉันตอบกลับพลางงัดมือ Jr. ออกแต่รู้สึกสู้แรงไม่ไหวT^T ใครก็ด้ายมาฝึกให้ฉันมีแรงเยอะกว่านี้ที
เอี้ยด
"โอเคย์ ถึงล่ะ"Jr. หยุดกระทันกันจนฉันเกือบเอาหน้าที่ประดับอยู่บนหัวนี้ชนกับแผ่นหลังซะแล้ว แต่ทำไมใจหนึ่งก็รู้สึกโล่งใจอีกใจหนึ่งก็รู้สึกเสียดายนะ
"เอ๋???"ที่ที่ฉันเห็นคือตัวสวนสาธารณะในตัวเมือง นอกศาสนจักรมาไม่ไกลนัก ทำให้รู้สึกว่านี่Jr. พาฉันมาถึงนี่เชี่ยวเหรอเวลาที่รู้สึกว่าวิ่งมาไม่นานแค่จับมือกันทำไมเวลาถึงผ่านไปช้าขนาดนี้
"แพร์ รู้อะไรมั้ยทำไมฉันถึงพาเธอมา"Jr. เอ่ยถามในขณะที่ปล่อยมือฉันแล้วในตอนที่ถามฉัน Jr. ยืนหันหลังให้แล้ว เอามือล้วงกระเป๋า ไม่ได้ชมนะแต่มันดูดีมากเลย
"ละ แล้วใครจะไปรู้ล่ะ"ฉันตอบพลางหันหน้าหนี
"วันนี้วันอะไร"Jr. ถามแต่ก็ยังไม่หันกลับมา
"วะ วัน"ฉันตอบกระอึกกระอัก
"......"Jr. เงียบรอฟังคำตอบ
วันอาทิตย์เฮ้ยไม่ช่ายยยยย..แก้ตัวใหม่ๆ
"วันวาเลนไทน์"
"อืม แล้วเปรียบได้กับวันอะไร"
"......."
"ฉันถามเธออยู่นะ"
"วันแห่งความรัก/วันแห่งความรัก"ฉันกับJr. ตอบพร้อมกัน
"ใช่ฉันพาเธอมาที่นี่เพื่อ....."
"......."ฉันเงียบรอประโยคต่อไป
"ฉันชอบเธอ"Jr. ตอบแล้วหันหน้ามาหน้าที่สวมที่คาดหัวประดับกับผ้าปิดตา ใบหน้าที่แดงระเรื่อ หันมากับประโยคที่ไม่คาดฝัน
"หา......"ฉันตอบพลางตกใจเล็กน้อย(อันที่จริงมากเลยล่ะแต่เก็บไว้แบบไม่แสดงออกๆ)
"ฉันชอบเธอ"
"Jr. ....."ฉันเอ่ยชื่อเขา
"แล้วเธอล่ะ??แพร์ชอบฉันมั้ย"
"Jr. ......."ฉันกล่าวชื่อของเขาซ้ำซาก
"Jr. คือเรื่องอย่างนี้ ฉันขอเก็บไปคิดก่อนได้มั้ย"ฉันกล่าวขึ้นด้วยสีหน้าที่แดงระเรื่อ
"อืมได้สินานเท่าที่เธออยากจะให้คำตอบ"Jr. ตอบด้วยสีหน้าที่แดงระเรื่อไม่หาย ก่อนจะบอกฉันอีกว่า "เดี๋ยวฉันพากลับนะ"
"อืม"จากนั้นJr.ก็พาฉันขี่โคซึอิ โคซึจิ ฉันรู้สึกว่าใบหน้าของฉันแดงระเรื่ออีกแล้ว ตอนนี้ใบหน้าของ Jr. จะเป็นยังไงบ้างนะ อีกเรื่องคือทำไมนะก็ฉันกะจะให้รินากับเลนลงเอยกันแต่'ไมฉันถึงได้ลงเอยก่อนคนอื่นล่ะเนี้ย???
****************************************
ก่าจาแต่งจบ
อ๋อใช่ลืมไปเราจะขอแก้นะอินโนเซนต์ของรินารี่คือกำไลที่ข้อเท้านะมีข้อแก้ไขนิดหนึ่ง
แบบว่าไม่กลับไปแก้หรอก(ขี้เกียจอย่างแรง)
ฉันเอ่ยประโยคที่มันช่างขัดกับบันยาอันงามนี่เหลือเกิน
ใช่ วันนี้เป็นวาเลนไทน์ดังนั้นวันนี้ก็ไม่แปลกที่จะมีคู่รักกระนุ้งกระนิกกัน
ซึ่งมันก็เป็นธรรมดาของคนที่ไร้คู่ครองจะมีรังสีความอิจฉาแผ่กระจาย
"จ้ะรู้สึกคล้ายๆกันเลยนะจ๊ะ"รินา(รินารี่)พูดยังงั้นขณะที่กำลังเดินไปด้วยกัน เออ....แบบว่าเริ่มสนิทกันแล้วอ่ะ
"แล้วเป็นยังไงจ๊ะปฏิบัติภาระกิจแรกน่ะกลัวบ้างมั้ย"รินาชวนคุยเรื่องที่ฉันไปปฏิบัติภาระกิจแรกที่ไปกะรินาแล้วคุณเลน(อเลน)
"ก็ไม่น่ากลัวเท่าที่คิดค่ะแบบว่าก็เสียวๆอยู่ค่ะว่าจะมีระดับที่เก่งกว่านี้ขนาดระดับ2 2ตัวฉันยังตึงมือเลย^^"ฉันตอบตามตรงพลางยิ้มนิดๆเพื่อไม่ให้คุณรินาเป็นห่วง
"ว่าแต่รินาล่ะวันวาเลนไทน์แล้วมีนี่รึยัง"ฉันพูดแล้วชูนิ้วก้อยสัญลักษณืของตำนานแห่งด้ายแดงที่เชื่อมมิตรภาพที่แรงกล้าอยู่มิตรภาพที่มากกว่าคำว่าเพื่อนซึ่งนั้นก็คือคนรักนั้นเอง
"อะ เอ๋ทะ ทำไมถามยะยังงั้นล่ะจ๊ะ /////// "คุณรินาตอบด้วยสีหน้าแดงระเรือแกมหลบสายตามองไปทางอื่น อ้ายน่าร้ากกกกกก.....ขนาดฉันเป็นผู้หญิงแท้ๆนะเนี้ย ยังว่าน่ารักเลยอ่ะ
"ก็ถามยังงั้นสิคะทำไมต้องเขินล่ะ^^หืม"ฉันชักอีก(กะจะเอาให้รู้ให้ได้)
"ไม่มีหรอกจ้ะ ว่าแต่แพร์ล่ะมีใครนัดไว้รึเปล่า"อุ!!!ไล่เขาซะนานโดนเองมั้งจะตอบยังไงล่ะคร้า เป็นคนไม่มีแฟนแล้วผิดตรงไหน ไห้ไหไห(ใส่เอ็กโครไปสา)T^T รินาค่าทำไมถามแทงใจดำจัง
"ไม่มีค่ะแบบว่าเกิดมาไม่ได้เนื้อหอมเลยยังไม่เคยมีแฟนเลยน่ะ ว่าแต่รินารี่ดูท่าจะเนื้อหอมน้า.....เคยมีแฟนบ้างรึเปล่าเนี้ย...."ฉันถามแบบแอบใส่สายตาประมาณว่า 'ตอบตรงๆนะอย่าปิดบังนะ' ไปด้วย
"ไม่เคยมีเลยจ้ะ"รินาตอบแบบไม่ลังเลจั๊กนิดดูเหมือนจะตอบด้วยข้อมูลเต็มดูจากสายตาได้ประมาณ90%
"เหทำไมไม่เคยมีล่ะ"สงสัยสงสัยสุดเลยอ่ะ
"ก็.........เพราะพี่นั้นแหละ"คุณรินาตอบด้วยหน้าตาแบบ'โอ้ทำไมชีวิตช่างอับเฉานัก'
"พอเดาออกแฮะ...."
"อ๊ะราวี่นั้นไงคุณโอบารอสอยู่ด้วยกันกะรินารี่เลยน่ะครับ"เอ๋?? โอ้นั้นมันคุณเลนนี่คุยกับJr.ด้วยแหะ
"เฮ้ไงรินารี่ แพร์/สวัสดีครับคุณโอมารอสรินารี่"Jr. กับคุณเลนทัก
"อืมสวัสดีจ้ะ/เช่นกัน"ฉันกับรินาก็ทักตอบไป
"เออ...แพร์ขอคุยด้วยได้มั้ยเออ...รินารี่ขอยืมตัวแพร์แป็ปนะ"Jr. พูดกับรินา
"จะจ้ะ^^"ง่า......รินาตอบกับJr.
"Thank(ถูกป่าวเนี้ยแบบว่าสกิลอังกฤษ=0)"ว่าแล้วJr.ก็ลากฉันไป
"นะนี่ Jr. นายจะลากฉันไปไหนน่ะ"นั่นสิจะลากไปไหนวันวาเลนไทน์อุตสาห์มีคิวแอบเป็นแม่สื่อนให้รินากับเลนทั้งที
"นาๆ.....แป็ปเดียวมีเรื่องจะคุยด้วย2คนแต่2คน"Jr.บอกงั้นรู้สึกปลอดภัย.......ตายล่ะ
"ก็ฉันไม่มีเรื่องจะคุยกับนายนี่"ฉันตอบกลับพลางงัดมือ Jr. ออกแต่รู้สึกสู้แรงไม่ไหวT^T ใครก็ด้ายมาฝึกให้ฉันมีแรงเยอะกว่านี้ที
เอี้ยด
"โอเคย์ ถึงล่ะ"Jr. หยุดกระทันกันจนฉันเกือบเอาหน้าที่ประดับอยู่บนหัวนี้ชนกับแผ่นหลังซะแล้ว แต่ทำไมใจหนึ่งก็รู้สึกโล่งใจอีกใจหนึ่งก็รู้สึกเสียดายนะ
"เอ๋???"ที่ที่ฉันเห็นคือตัวสวนสาธารณะในตัวเมือง นอกศาสนจักรมาไม่ไกลนัก ทำให้รู้สึกว่านี่Jr. พาฉันมาถึงนี่เชี่ยวเหรอเวลาที่รู้สึกว่าวิ่งมาไม่นานแค่จับมือกันทำไมเวลาถึงผ่านไปช้าขนาดนี้
"แพร์ รู้อะไรมั้ยทำไมฉันถึงพาเธอมา"Jr. เอ่ยถามในขณะที่ปล่อยมือฉันแล้วในตอนที่ถามฉัน Jr. ยืนหันหลังให้แล้ว เอามือล้วงกระเป๋า ไม่ได้ชมนะแต่มันดูดีมากเลย
"ละ แล้วใครจะไปรู้ล่ะ"ฉันตอบพลางหันหน้าหนี
"วันนี้วันอะไร"Jr. ถามแต่ก็ยังไม่หันกลับมา
"วะ วัน"ฉันตอบกระอึกกระอัก
"......"Jr. เงียบรอฟังคำตอบ
วันอาทิตย์เฮ้ยไม่ช่ายยยยย..แก้ตัวใหม่ๆ
"วันวาเลนไทน์"
"อืม แล้วเปรียบได้กับวันอะไร"
"......."
"ฉันถามเธออยู่นะ"
"วันแห่งความรัก/วันแห่งความรัก"ฉันกับJr. ตอบพร้อมกัน
"ใช่ฉันพาเธอมาที่นี่เพื่อ....."
"......."ฉันเงียบรอประโยคต่อไป
"ฉันชอบเธอ"Jr. ตอบแล้วหันหน้ามาหน้าที่สวมที่คาดหัวประดับกับผ้าปิดตา ใบหน้าที่แดงระเรื่อ หันมากับประโยคที่ไม่คาดฝัน
"หา......"ฉันตอบพลางตกใจเล็กน้อย(อันที่จริงมากเลยล่ะแต่เก็บไว้แบบไม่แสดงออกๆ)
"ฉันชอบเธอ"
"Jr. ....."ฉันเอ่ยชื่อเขา
"แล้วเธอล่ะ??แพร์ชอบฉันมั้ย"
"Jr. ......."ฉันกล่าวชื่อของเขาซ้ำซาก
"Jr. คือเรื่องอย่างนี้ ฉันขอเก็บไปคิดก่อนได้มั้ย"ฉันกล่าวขึ้นด้วยสีหน้าที่แดงระเรื่อ
"อืมได้สินานเท่าที่เธออยากจะให้คำตอบ"Jr. ตอบด้วยสีหน้าที่แดงระเรื่อไม่หาย ก่อนจะบอกฉันอีกว่า "เดี๋ยวฉันพากลับนะ"
"อืม"จากนั้นJr.ก็พาฉันขี่โคซึอิ โคซึจิ ฉันรู้สึกว่าใบหน้าของฉันแดงระเรื่ออีกแล้ว ตอนนี้ใบหน้าของ Jr. จะเป็นยังไงบ้างนะ อีกเรื่องคือทำไมนะก็ฉันกะจะให้รินากับเลนลงเอยกันแต่'ไมฉันถึงได้ลงเอยก่อนคนอื่นล่ะเนี้ย???
****************************************
ก่าจาแต่งจบ
อ๋อใช่ลืมไปเราจะขอแก้นะอินโนเซนต์ของรินารี่คือกำไลที่ข้อเท้านะมีข้อแก้ไขนิดหนึ่ง
แบบว่าไม่กลับไปแก้หรอก(ขี้เกียจอย่างแรง)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น