ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักนี้บังเกิดเพราะชมรม K-on (Ritsu Mio)

    ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ II : anigatone (ขอบใจนะ)

    • อัปเดตล่าสุด 25 ต.ค. 53


                'นี่ มิโอะไม่น่าเชื่อเลยนะ ว่าเธอจะจำเพลงที่เราแต่งมาด้วยกันได้อยู่ ตอนที่เธอเล่นเบสพร้อมกับฉัน ฉันดีใจแทบตายแน่ะ ที่เธอยังจำเพลงนั้นได้อยู่ ก็แหงล่ะ นี่เป็นสมบัติสำคัญของฉันนี่นา อาจฟังดูเวอร์นะ แต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร ทุกสิ่งที่ฉันกับเธอสร้างขึ้นมา ฉันถึงเห็นว่ามันเป็นสมบัติกันนะ'

                "ไง ทุกคน!!"
                ฉันเปิดประตูเข้าห้องชมรม K-on แล้วทักทายด้วยคำธรรมดาอย่างที่คนสามัญไร้ยศถาบรรดาศักดิ์เขาทักกัน ตอนนี้เป็นตอนเช้าแต่ก็เช้าชมรมไว้ดีกว่าการ์บ้านก็ทำเสร็จแล้วให้นั่งหมกอยู่ในห้อง น่าเบื่อตายชัก อย่างน้อยเข้าไปดูแลทำความสะอาดกลองหน่อยก็ดี

                "เอ๋ ริทสึก็มาด้วยเหรอ???"
                มิโอะที่ดูเหมือนจะมาเช้ากว่าฉันกำลังนั่งเช็ดเบสอย่างถนุถนอมจนดูเงาอย่างเห็นได้ชัด คิดยังไงๆถ้าได้เป็นเครื่องดนตรีของมิโอะภือว่าโชคดีสุดๆเลย เพราะมิโอะดูแลเครื่องดนตรีอย่างดีมาตลอดจนทำให้เบสของมิโอะดูใหม่อยู่ตลอดเวลา

                "อือ มาเช็คกลองน่ะ เอาไว้ที่นี่ก็หาเวลาดูแลอย่าแหะ แล้วคนอื่นๆไม่มาเหรอ??"
                 ฉันถามมิโอะที่กำลังดูแลเบสของเธออย่างถนุถนอม พลางกับที่ฉันเดินเข้าไป เอาผ้าที่ห้องเก็บของห้องชมรม กับน้ำมันขัดเครื่องดนตรี (เรียกงี้ป่ะเรียนเฉยๆยังไม่มีเครื่องดนตรีส่วนตัวอ่ะ)

                 "อ๋อ...........ยูอิเพิ่งไปเมื่อกี้นี้เองมูกิดูเหมือนจะโดนอาจารย์เรียกน่ะนะ(ข้อหาจิ้นวายมากเกินไป 555+)ส่วนอาซึสะดูเหมือนจะไม่มาน่ะ"
                 มิโอะตอบโดยไม่มองฉันตอนนี้เธอกำลังตั้งจูนเนอร์สำหรับตั้งเสียงเบสอยู่ ส่วนฉันก็กำลังหยดน้ำมันลงผ้าเตรียมเช็ดกลอง แล้วเริ่มลองมือเช็ดที่ Crash Cymbal ก่อนอย่างรวดเร็ว แล้วตามด้วย Ride Cymbal จากนั้นฉันก็เริ่มไปเช็ดที่ Bass drum เพราะเวลาไม่ค่อยมีค่อยต่ออีกหลังเลิกเรียน (ใครไม่รู้ว่า Crash Cymbal,Ride Cymbal,Bass drum คืออะไร google มีคำตอบ)

                 "นี่ริทสึ"
                 จู่ๆมิโอะก็เรียกชื่อฉันเล่นทำเอาสะดุ้งเฮือกแต่ฉันก็ยังค่อยๆเดินไปนั่งแถวๆ Bass drum เพื่อเช็ดกลอง พลางถามว่ามีอะไรเหรอ

                  "ขอบคุณนะ"
                  จู่ๆมิโอะก็มาขอบคุณฉัน เล่นเอาซะฉันตกใจขนลุกซู่ถึงใครๆจะว่าชมดีกว่าด่าก็เหอะแต่ถ้าชมกระทันหันแบบนี้มันน่าตกใจนะเนี้ย ฉันหยุดเช็ดกลองแล้วพูดด้วยท่าทางขัดเขิน (อร้าก~~~อย่างเห็นริทสึเขินคงจะน่าร้าก~~~>w<(ไม่ต้องถามก็รู้เลยว่าเราชอบใคร))

                  "อะ อะไรเล่าจู่ๆก็"
                  ฉันพุ่งพรวดหลังจากที่นั่งเช็ด Bass drum มาอยู่นานพอดูแต่สงสัยเพราะลุกเร็วไปเลยกะระยะไม่ถูก ที่คาดผมเลยไปเกี่ยวอะไรไม่รู้เลยหลุดและหล่นลงพื้น ผมหน้าก็เลยตกมาเกือบปรกตา ฉันเลยยกมือเหมือนขอเวลานอกใส่มิโอะ แล้วก้มเก็บที่คาดผม

                  "ที่ฉันจะขอบคุณน่ะมันหลายเรื่องเลยนะ"
                  ฉันหยุดเก็บที่คาดผม แล้วฟังที่มิโอะพูด

                  "ทั้งเรื่องที่ชวนฉันเข้าชมรม K-on"
                  -ก็สัญญาว่าจะเล่นดนตรีด้วยกันแล้วนี่นา- ฉันคิดพลางกลืนน้ำลายลงคือเพื่อจะไม่พูดขัดจังหวะมิโอะทั้งๆที่เธอรวบรวมความกล้าถึงขนาดนั้นแล้ว

                   "ทั้งเรื่องที่ชวนฉันเล่นดนตรี"
                    ฉันอยู่ในสภาพเดิม ไม่แม้แต่จะหันไปมอง ทั้งที่ปกติฉันต้องพูดอะไรขัดไปแล้วแต่นี่ไม่เพราะอะไรกันนะ???

                  "แล้วก็ ที่อยากขอบคุณที่สุด"
                  ฉันก้มเก็บที่คาดผมแล้วชันตัวขึ้นฟังที่มิโอะพูด

                  "ขอบคุณนะที่อยู่เคียงข้างฉันมาตลอด"
                  ฉันอึ้งตกตะลึงกับคำพูดของมิโอะ มือที่ถือที่คาดผมมาประสานกับอกเมื่อไรไม่รู้ ฉันหันไปทางมิโอะ อย่างอัตโนมัติ ราวกับฉันเป็นหุ่นยนต์แล้วมีใครมากดรีโมต ฉันพึมพำเบาๆว่า

                  "มิโอะ"

                 แกร็ก!!!

                  "อ๊าริทจัง มิโอะจัง ยังอยู่อีกเหรอ จะเริ่มคาบโฮมรูมแล้วนะ"
                  ยูอิวิ่งเข้ามาในห้องชมรม ซึ่งขัดกับจังหวะภายในห้องชมรมโดยสิ้นเชิง

                  "แล้วเข้ามาทำไมเหรอยูอิ"
                  มิโอะถามยูอิ ตอนนี้ฉันอยู่ในสภาวะถูกลืมเหรอเนี้ย

                  "ฉันเข้ามาเอากีตันอ่ะ อ๊า~~~~กีตัน(ในพากย์ไทยพากย์ว่ากีตะ แต่ญี่ปุ่นพากย์ กีตัน)"
                   ยูอิพูดเสร็จปั๊บก็วิ่งเข้าไปกอดกีตาร์ของเธอ ซึ่งเป็นภาพเดิมๆ ที่ฉันและคนในชมรมเห็นจนเอียน

                   "นี่ริทสึ ไปเถอะห้องเรียนน่ะ"
                   มิโอะหันมาคุยกับฉัน ฉันก็เดินตามมิโอะ ในขณะที่กำลังคิดในใจว่า เมื่อกี้ที่เธอพูดมันหมายความว่ายังไงนะ นี่จะล้อฉันเล่นงั้นเหรอ แต่ก็ไม่เป็นอะไรหรอก ถ้าคนคนนั้นเป็นมิโอะล่ะก็นะ

                   "นี่ริทสึ"
                   จู่ๆมิโอะก็ทักฉันขึ้นฉันถามสั้นๆว่า หืม??? แล้วมิโอะก็พูดกับฉันว่า

                   "ที่คาดผมน่ะจะถือไว้แบบนั้นจนถึงเมื่อไรน่ะ"
                   เฮ้ย!!!นี่ฉันเดินจนจะถึงห้องเรียนแต่ไม่ได้คาดผมเหรอเนี้ย อา...ให้ตายเถอะ อายเป็นบ้าเลย ดูไม่ได้เลยนะเวลาฉันไม่ได้คาดผมน่ะ(ดูไม่ได้อาร้าย.......น่ารักจะตายนะ.......ลองมาเดินผ่านเราดูดิจะกอดให้เต็มรักเลย>w<)

    *********************************
    จบไปอีก 1 คราวนี้คงน่าจะรู้แล้วนะว่าแนวแต่งเราเป็นแบบ

    มิโอะ 1

    ริทสึ 1

    สลับกันไปเรื่อยๆ  แบบนี้จะได้รู้ความรู้สึกของทั้งคู่ไง-*-

    ThE BlAcK ArT
    (เรารีบอัพนะ ย่อหน้าตรงรึเปล่าเดี๋ยวเรามาแก้อีกที)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×