คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ VII : HBD Lenalee for you [Allen Diary]
(ฟิคเรื่องนี้อาจสั้น(ก็สั้นจริงๆ)ไปมากเพราะไม่มีเวลาแต่งจึงกระชับเรื่องให้สั้นลงมากจากต้นฉบับจริง ฟิคนี่อาจไม่มีคำพูดเพราะเป็นไดอารี่ส่วนตัวของอเลน)
Date 20/02/18**
วันนี้ผมได้ข่าวมาว่าเป็นวันเกิดของรินารี่ครับ ผมเลยคิดจะตอบแทนที่รินารี่ทำดีกับผมมาตลอด
ก็เลยกะว่าจะให้ของขวัญกับรินารี่ซะหน่อยแต่ด้วยความฝั่งใจเรื่องคุณโคมุอิ
ที่ห่วง(หรือหวง)น้องสาวอย่างมากจะฆ่าผมตายผมเลยชวนรินารี่ไปเดินเล่น
ที่ข้างนอกตั้งแต่เมื่อวานสำเร็จครับรินารี่ตอบตกลง
หลังจาที่รินารี่ตอบตกลงแล้วผมก็ล่วงหน้าไปซื้อของขวัญก่อน
วันนี้ผมก็เลยขอคุณโคมุอิงดภาระกิจโดยขอหยุด 1 วัน
แล้วเหลือเชื่อคุณโคมุอิอนุมัตด้วยล่ะ
เวลานัดกับรินารี่คือเที่ยง ดังนั้นนี้เก้าโมงงั้นผมแต่งตัวก่อนดีกว่า
ชุดที่ผมใส่คือชุดมีหมวกแขนยาวกางเกงขายาว
หลังจากนั้นผมก็หยิบของขวัญไปที่จุดนัด
ผมมาก่อนเวลาเกือบ 1 ชั่วโมงดังนั้นมันก็ชัวที่รินารี่จะยังไม่มา
แต่ยังไงซะผมก็รอแค่ประมาณ30นาทีรินารี่ก็มาไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่าผมว่าวันนี้รินารี่ดูสวยสวยกว่าทุกวัน
รินารี่สวมชุดแขนยาวกระโปรงขาสั้นสวมไทเส้นเล็กๆ
ดูกลืนกับร่างเล็กของเธอรินารี่ผมที่ยาวเพิ่มขึ้นอย่างมากจนรวบมัดได้อย่างเก่ากับผมที่ประกายสีเขียว
นัยตาสีเขียวราวกับจะดึงดูดผมเข้าไปหาผมรู้สึกว่าที่หน้าร้อนผ่าวก้อนที่ผมจะหลบสายตาคู่นั้น
ผมรีบพารินารี่ไปที่เมืองที่อยู่ไม่ไกลจากศาสนจักรนักแต่คนที่ศาสนจักรก็คงไม่ค่อยได้ไปบ่อยนักเหมือนกัน
เนื่องจากงานที่ศาสนจักรมีไม่น้อย
เอาล่ะอย่างน้อยนี่ก็เป็นวันเกิดของรินารี่
ผมพาเธอไปกินข้าวเที่ยงที่ในเมือง
หลังจากนั้นก็ไปเดินเล่นกันในเมืองจนเริ่มเย็นผมกับรินารี่จึงไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะในเมือง
ผมนั่งอยู่ที่ม้านั่งโดนมีรินารี่นั่งอยู่ข้างๆ
ผมค่อยๆเลื่อนมือมาหยิบกล่องของขวัญกล่องเล็กที่กระเป๋ากางเกง
รินารี่ HBD ครับ ผมพูดประมาณนี้แล้วยื่นกล่องของขวัญไปทางรินารี่
ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองรึเปล่าว่ารินารี่หน้าแดงไปแว่บหนึ่ง
แต่รินารี่ก็ตอบขอบคุณพร้อมกับรับของขวัญนั้น
หลังจากนั้นเราก็ยังไม่ได้ชวนกันกลับแต่ก็ยังอยู่ที่สวนสาธารณะต่อ
ผมชวนรินารี่คุยด้วยเป็นระยะแต่รู้สึกว่ารินารี่จะเพลียมากเลยฟุบหลับที่ไหล่ผม
หน้าของคนที่หลับอยู่ย่อมต้องดูดีกว่าตอนที่ตื่นอยู่อยู่แล้วแต่...ถ้าเป็นคนที่หน้าตาดีอยู่แล้วล่ะ
ลมหายใจของรินารี่โดนที่ไหล่ของผมเป็นระยะๆ
ใบหน้าของผมที่แดงระเรื่อ ร่างกายที่เกร็งสุดขีด
ผมขยับมือไปจับที่มือของรินารี่
ภาพนี้มันค้างอยู่ในหัวของผมอยู่นาน
ผมไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแต่เมื่อผมรู้ตัวคือเวลามืดซะแล้ว
ผมมองดูนาฬิกา หนึ่ง ทุ่ม
ดึกขนาดนั้นเชียวกว่าผมจะกลับศาสนจักรคงจะประมาณสองทุ่ม
ผมมองไปที่ใบหน้าของรินารี่ ผมไม่อยากจะปลุกเธอ
ผมเลยพาเธอกลับศาสนจักรโดยที่ไม่ได้ปลุก
กว่าผมจะไปถึงศาสนจักรได้
ผมอุ้มเธอไปนอนที่เตียงในห้องของเธอก่อนที่ผมจะแยกย้ายไปห้องของตัวเองบ้าง
ไม่รู้สิเมื่อก่อนผมเห็นรินารี่เป็นเพื่อนที่ผมไว้ใจแต่.....
คำว่าเพื่อนของผมเปลี่ยนมาเป็นคำว่าชอบตั้งแต่เมื่อไร
เป็นวันที่แสนวิเศษ By Allen Walker
****************************************
กว่าจะพิมพ์จบไอ๋ยา...ยาวขนาดลี๊เชียว
แต่ก็ Happy Happy ใน วันคล้ายวันเกิดนะ Lenalee
เมื่อวานเพิ่งปั่นมาวาดสดๆเมื่อวานนี้เลย
HBD น้ารินารี่ จางงง
ความคิดเห็น