เรื่องผีๆวิญญาณและไสยศาสตร์

ลำดับตอนที่ #42 : สมัยตอนบวช

ผมเป็นคนทางภาคอีสานครับ ในตอนนั้นผมได้บวชเรียนที่วัดป่าเเห่งหนึ่งในจังหวัดหนองคาย ทางอำเภอบึงกาฬ เเละเรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ก็มีอยู่ว่าผมเป็นคนที่เจ้าอาวาสรักมากเเละเป็นสิดท่านคนเดียวที่ท่านไว้ใจทีเดียว ดังนั้นไม่ว่าท่านจะไปใหนมาใหน ท่านต้องคอยเรียกให้ผมไปรับใช้ท่านตลอด เเละผมก็เป็นคนขับรถตู้พาท่านไปงานที่ญาตืโยมนิมนต์ไป ไม่ว่าจะเป็นงานศพ งานมงคล อะไรต่างๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งมีคนมานิมนต์ท่านไปสวดงานศพคนตายท้องกลมที่หมู่บ้านเเห่งหนึ่ง เเละผมก็เป็นคนขับรถพาท่านไปเเละก็พระอีกประมาณ ห้า รูป พอไปถึงก็มีเจ้าภาพมานิมนต์ท่านขึ้นบนบ้านเเละก็ได้เวลาสวดมนต์ อิตืพิโสภาคาวาอาราอังสัมมาสัมพุทธโทภาคาวา ทันใดนั้นพระกำลังสวดอยู่เจ้ากรรมเอ๊ย ดันมีเเมวดำมากระโดดข้ามโลงศพพอดี ทำให้ทุกคนต่างหันไปมองหน้ากันอย่างเงียบๆไม่มีใครกล้าผูดออกไป เเละเเล้วงานศพก็สวดเสร็จเป็นอันว่าวันต่อไปทางญาติของผู้ตายก็ตกลงกันว่าพรุ่งนี้ก็ได้นำศพไปไว้ที่วัดเตรียมกลบดินใต้ต้นยางใหญ่ที่ป้าช้าหลังวัด หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนเจออะไรดีๆเรือยๆมา มีอยู่วันหนี่งทางวัดได้จัดงานขื้นภายในวัด ก็มีคนมาเที่ยวมากพอสมควร ในงานก็มีหมอลำ หนังกลางเเปลง ลำวงชาวบ้าน เเละทางเข้าออกที่วัดก็มีสองทางมีทาง หน้าวัด เเละก็ทางหลังวัดที่มีต้นยางใหญ่เป็นที่กลบดินโยมเเหวนผีตายท้องกลม ต้นยางต้นนั้นจะมีผ้าสีเเดงผันไว้รอบต้นด้วย ส่วนมากคนในหมู่บ้านจะไม่นิยมออกมาทางหลังวัดกัน ต่างก็รู้ดีถึงความเฮี้ยนของผีตายท้องกลมดี ก็มีหนุ่มต่างหมู่บ้านมาเที่ยวงานวัดทราบเชื่อทีหลังว่าเป็นนาย อุทิศ อยู่บ้านดอนอุดม ก็มาเที่ยวงานอย่างสนุกสนานทั้งเต้นลำวง ทั้งผูดจาวาดเกี้ยวสาวหมอลำตามประสาหนุ่มๆ พอเลิกงานเสร็จนายอุทิศก็เดินลัดออกมาทางหลังวัดป่าช้าพอดี อากาศก็วังเวง มีเสียงเเมลงร้องดังทั่งป่า นายอุทิศก็ไม่สนก็เดินร้องเพลงต่อไป เเละเเล้วนายอูทิศก็ต้องหยุดอยู่บนต้นยาง มีผู้หญิงมาทักว่าพี่มาเที่ยวคนเดียวเหรอ นายอุทิศก็ตอบว่าใช่พี่มาคนเดียวเเล้วกำลังจะกลับบ้านด้วย หญิงคนนั้นก็เลยผูดขึ้นมาว่าพี่อย่าเพื่งกลับได้ใหมมากินน้ำบ้านหนูก่อนสิ บ้านหนูอยูเเถวนี้นี่เอง นายอุทิศก้ตอบตกลงเเล้วขึ้นไปบนบ้านหญิงคนนั้นเเล้วก็ชำเรืองเห็นลูกน้อยในอู่นอนอยู่ เเล้วถามว่าลูกได้กี่เดือนเเล้ว เเล้วสามีน้องไม่อยู่หรอ หญิงคนนั้นก็ตอบว่าสามีหนูเขาทิ้งหนูไปได้สามวันเเล้ว คีนนี้พี่ช่วยอยู่เป็นเพื่อนหน่อยสิ ในตอนนั้นทั้งหมาหอนก้องไปหมดทั่ววัดจนพระเณรปิดหน้าต่างนอนคลุมโปรงกันหมด พอตี่นตอนเช้ามาพระกำลังออกบินทบารต ก็เห็นนายอุทิศนอนบนต้นยางใหญ่ เจ้าอาวาสเลยให้ผมเรียกเขาลงมา ผมก็ถามเขาว่านี่โยมขึ้นไปทำอะไรที่นั้น พอนายอุทิศเเฮกขี้ตาตื่นขึ้นมาได้ก็ถึงกับหน้าถอดสีรีบถะไหลลงมาอย่างลืงเลย ตอนนั้นผมจำได้ว่านายอุทิศผูดรัวมากฟังไม่ได้ศัพ หลวงพ่อเลยพาเข้าวัดพาไปลดน้ำมนต์ เเละนายอุทิศก็เล่าเรื่องราวที่เกืดขึ้นให้ฟังทั้งหมด หลังจากนั้นได้ข่าวว่านายอุทิศไม่สะบายไปหลายวันเลย ทางญาติของโยมเเหวนพอรู้ข่าวก็พากันมาทำบุญทำทานอุทิศส่วยกุศลไปให้โยมเเหวนที่ล่วงลับไป เรื่องนี้ก็นานมาเเล้วครับจนผมได้มาทำงานในเมืองนอก รัฐ Hawaii Honolulu ถึงจะนานเเค่ใหนก็ยังจำได้เสมอไม่เคยลืมครับ