เรื่องผีๆวิญญาณและไสยศาสตร์

ลำดับตอนที่ #37 : วิญญาณเฮี้ยนในป่าช้า

สวัสดีครับนี่ก็มาถึงเรื่องที่สองของผมเเล้ว เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ก็เกิดขึ้นนานเเล้ว ก็มีอยู่ว่าผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งเชื่อคงเขาเป็นเพื่อนที่เคยบวชด้วยกันมา คนนี้ชอบเล่นอะไรเเปลกๆเเละเขาก็ชอบลองของด้วย เเต่เขาก็เรียนวิชาอาคมกับท่านพระอาจารย์ในวัดมามากพอสมควรเเละเเล้ววันหนึ่งเขาก็มาหาผมที่บ้านผมก็ต้อนรับเขาตามสถานภาพ ก็มีเหล้าขาว ต้มไก่บ้าน เราก็เลยคุยกันไปเรื่อย เขาผูดขึ้นมาว่าคืนนี้ไปเอาเลขกันไหมเพื่อน ไอ้เราก็ผูดขึ้นมาว่า มรึงจะพากูไปเอาที่ใหนหรอวะไอ้คง มันก็ผูดว่าเดี๋ยวก็รู้คีนนี้เป็นวันสินใหญ่สะด้วยไม่งั้นกูไม่มาหามรึงหรอก คืนนี้พวกสัมพะเวสีคงออกมาหาส่วนบุญกันหมดเดี๋ยวมึงไปกับกูคินนี้รับลองได้เลขเด็ดเเน่นอนไม่ผิดหวัง เเต่มีข้อห้ามนะเวลาเห็นพวกมันออกมาเเล้วอย่าตกใจหรือวิ่งหนี ให้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เหมือนกับเราเป็นพวกเดี๊ยวกับมัน พอมันผูดเสร็จเเล้วเราก็เตรียมตัวกันไปเลยที่ป่าช้าห่างออกไปทางหมู่บ้านประมาณ2กิโลเมตร ของที่พวกเราเตรียมไปก็มี ชุดดำทั้งตัว เเละผ้าสีเเดงพันไว้ที่หน้าผาก ย่างอีกา เเล้วเราก็ออกเดินทางไปถึงที่นั้นประมาณเที่ยงคืนจากนั้นเราก็เริ่มทำพิธีกัน ในตอนนั้นทั้งป่าเงียบกริบไม่มีเเม้เเต่เสียงอะไรเลยผมก็เห็นเเต่ป้ายเขียนเชื่อที่หลุมฝังศพเต็มไปหมด เพี่อนผมไอ้คงหรือที่ชาวบ้านเรีอกกันว่าหมอคง มันก็เรื่มทำพิธี ในตอนนั้นใจผมก็เต้นตึบๆ ก็ดูเหมือนว่าฝนจะตกลมก็พัดมาทั่วบริเวณที่เราทำพิธีอยู่ในกลางป่าช้า หมอคงก็ผูดขึ้นว่าได้เวลาเเล้ว มันก็ให้ผมเเต่งชุดสีดำทั้งตัวเหมือนมัน เเล้วเอาผ้าสีเเดงที่ลงอาคมไว้มาพันไว้ที่หน้าผาก จากนั้นเราก็เดินออกจากนอกวงสายสิน มันก็ผูดขึ้นว่าไปเราเอาปิ้งอีกาไปขายให้ชาวบ้านเเถวนี้กัน พวกเขาคงจะหิวเเล้ว ผมก็เดินถิอทาดอีกาไปพร้อมมันอากาศก็วังเวงมาก เหมือนมีใครคอยเดินมาตามหลังอีกทีหนึ่ง เดินไปทั่วป่าช้า หมาเริ่มหอนเเล้วตอนนั้นดังมากจนผมเริ่มใจคอไม่ดี หมอคงก็บอกว่าทำตัวตามสะบายอย่าเเกรง นั้นไงเสียงลูกค้ามาเเล้ว ผมก็ชำเรียงตามหมอคงไปตามที่มันบอกเห็นเป็นผู้หญิงคนหนึ่งหน้าขาวซีดมากๆ ผูดว่าขอเชื้อปิ้งกาหน่อยสิ หมอคงก็ผูดว่าจะเอากี่ปิ้ง ผู้หญิงคนนั้นบอกขอเหมาทั้งถาดหมดเลย มีเพื่อนบ้านเยอะจะเอาไปฟากเขาด้วย หมอคงกับผมก็เดินเอาปิ้งอีกาไปให้เขาผู้หญิงคนนั้น เเละเขาก็เอากระดาษตืดฝาโลงศพจ่ายให้สองใบ สายตาเธอมองผมจ่องที่ใบหน้าผมคนเดี๋ยวเเล้วเธอก็ยื่นมือมาพร้อมกับกระดาษติดโลงศพสองใบ ผมก็ชงักไปชั่วขณะ เเล้วอาจารย์คงก็ผูดว่ารับเงินลูกค้าสิพอผมยื่นมือไปรับเงินเธอก็ยังคงมองหน้าผมอยู่ย่างนั้นเเหละ เธอข่อยๆยื่นมื่อมาผมดูที่เล็บมือเธอทั้งดำทั้งยาวมาก เเล้วเธอก็จับที่มือผมเย็นระเยือกจนผมสะดุ้งทิ้งถาดอีกาดังป้าง เธอก็ตกใจวิ่งหายไปในป่าเเห่งความมืดพร้อมร้องเรียกเพี่อนเธอออกมาว่ามาจักการพวกนี้ที หมอคงก็อุ่ทานออกมาว่าซวยเเล้วสิกูรีบออกไปจากป่านี้ให้เร็วที่สุดก่อนพวกเขาจะตามมาหักคอกูกับมึงเร็วเข้า ผมกับหมอคงก็วิ่งออกมาจากป่าโดยไม่คิดชีวิต พอเช้าหมอคงก็ผูดว่าดีนะที่พวกมันตามมาไม่ทันไม่งั้นกูกับมึงโดนมันหักคอตายคามือเเน่ กูบอกว่าเห็นอะไรอย่าเอะอะไปก็ไม่เชื่อเกือบไปเเล้วใหมละ ผมก็ผูดขึ้นว่าก็มันเล่นมาจับมือกูนี่หว่ากูก็ตกใจนะสิ หมอคงเลยผูดว่าถ้าเองไม่ทำถาดหล่นก่อนนะ นั้นเเหละมันกำลังจะให้เลขเด็ดเอง ทีใบติดฝาโลงศพนะมันมีเลขอยู่ หมอคงผูดขึ้นด้วยความเสียดาย เเละจากวันนั้นมาผมก็ไม่ได้พบกับเขาอีกเลยประมาณ20ปีมาเเล้วได้มั้งครับ โดยส่วนตัวผมเเล้วผมเชื่อว่าวิญญาณมีจริงครับ