เรื่องผีๆวิญญาณและไสยศาสตร์

ลำดับตอนที่ #22 : วิณญาณแฟนเก่า

ครั้งหนึ่งเราเคยรู้จักกัน เคยรักกันและเคย...........กัน แต่ปัจจุบันเธอกลับต้องเปี่ยนภพ ไปก่อนเราเรื่องมันเศร้านะเวลาผ่านไปเกือบหนึ่งปี เธอกลับมา......พร้อมกับการหวาดผวาเรามีแฟนใหม่ แฟนเราทำงานกลางคืนเราทำงานกลางวันตอนตี 2 ของทุกวันเราจะต้องออกมารับเธอแต่ตอน1 ทุ่มถึง ตี2 เราก็ต้องนอนคนเดียวตลอดแต่วันนึงเราต้องเกิดความสงสัยว่าเราฝันถึงใครคนนึงที่ดูคุ้นตาคืนที่สองเราก็ฝันเหมือนเดิมที่แย่ไปกว่านั้นพอเราไปรับแฟนกลัมานอนด้วยกันเรากลับไม่ฝันถึงเธอ 1 สัปดาห์ผ่านไป ทุกอย่างยังคงเกิดขึ้นอยู่อย่างนั้น ต่อมาแฟนเราต้องกลับบ้านต่างจังหวัดเราต้องนอนคนเดียวตั้งแต่คืนที่แฟนเรากลับไปเราก็เริ่มฝันถึงเธออีกในฝันทุกวันเรามีความสุขกันมากเราไปเที่ยวด้วยกัน ยิ้มด้วยกันหัวเราะกันสรุปคือเรามีความสุขกันมากมากกว่าตอนที่เธอมีชีวิตอยู่ซะอีก 5 วันผ่านไปเราเหมือนอยู่แต่ในโลกของความฝันเท่านั้น แต่ในที่สุดความจริงก็คือความจริง ถึงวันที่ แฟนเราจะกลับมา เธอโทรมาบอก ว่าตอนตี 5 ให้ออกไปรับที่ท่ารถ เราดีใจที่เธอจะกลับมา และไม่รู้เลยว่าจะมีใครที่เสียใจอยู่อีกในภพนึง และคืนนั้นเองเราไม่ได้ฝันถึงธอคนนั้นอีกแต่ ให้ตายสิ เธอไม่ได้มาเข้าฝันเหมืนอเคย แต่ทว่า เธอมาหาเราจริงๆ เหตุเกิดตอนประมาณตี 4 ครึ่งอยู่ๆเราก็ตกใจอะไรสักอย่างเราก็เลยรู้สึกตัวพอตั้งสติได้สักพักเราก็ได้ยินเสียงมีคนกำลังไขประตูห้องเข้ามา เรานึกว่าต้องเป็นแฟนเราแน่ ๆเลยสงสัยเธอจะต้องมาทำให้เราประหลาดใจชัวร์ เราก็เลยแกล้งห่มผ้าปิดมิดทั้งตัวตอนนั้นในห้องมันค่อนข้างมืดแต่ก็พอจะมองเห็นอะไรเลือนๆลางๆเรารออยู่สักพักแต่ทำไมเธอถึงไม่เปิดไฟสักทีนะเราก็เลยลองเปิดตาดูซิว่าเธอทำอะไรอยู่ เราก็มองเห็นเธอกำลังจะเดินไปเปิดไฟแต่จนแล้วจนเล่าเธอก็ไม่ยอมเปิดไฟสักที เราก็เลยเปิดผ้าห่มออกแต่เธอก็เดินมานั่งอยู่บนที่นอนเราอยู่ตรงหน้าเราพอดี เธอสบับผมที่นุ่มสวยส่งกลิ่นหอมมาถูกที่หน้าของเรา ซึ่งที่นอนเราเป็นแบบสปริงเวลาที่มีคนมานั่งหรือนอนมันก็จะยุบลงไป แน่ละที่นอนมันบุ๋มลงไปเราก็เห็นว่าเธอมานั่งอยู่ใกล้ๆ เราก็เลยกำลังจะเอื้อมมือไปกอดเธอแต่ยังไม่ทันจะยกแขนขึ้น เธอก็ปล่อยเสียงกระซิกออกมา เธอร้องไห้ ร้องทำไมเราก็สงสัยขณะที่เรากำลังสงสัยเสียงโทรศัพท์มือถือของเราก็ดังขึ้น เราก็เลยหันมารับโทรศัพท์ที่วางอยู่ด้านหลัง คุณพระช่วย ! นี่มันเสียงของแฟนเรานี่เธอบอกว่ามาถ฿งแล้วให้ออกไปรับได้เลยเธอจะรออยู่ที่ท่ารถ เราก็ได้แต่ตกใจแล้วคนที่นั่งอยู่ข้างหลังเราล่ะเธอเป็นใคร กัน ทันทีที่วางโทรศัพท์เรารีบหันกลับมาดูว่าคนที่เข้ามาในห้องเราเป็นใครกัน แต่ก็ต้องตกใจเป็นครั้งที่สองเมื่อพบว่าเธอคนนั้นไม่อยู่เสียแล้ว นี่มันอไรกันเราตกใจมากลุกขึ้นมานั่ง แล้วไฟที่หอพักตรงทางเดินก็เปิดขึ้น พอที่จะมองเห็นอะไรๆ ชัดมากขึ้นเราก็เลยลดความกลัวไปได้นิดนึง แต่หัวใจยังไม่ทันได้เต้นป็นปกติดี เราก็รู้สึกว่าขาเรามายุบลงไปในที่นอนยังไงไม่รู้เราก็เลยหันมามองที่ขาของเรา ที่ทอดยาวอยู่บนที่นอนสปริง แล้วก็ต้องแทบช๊อกเมื่อเห็นว่ามีผู้หญิงมาเดินบนที่นอนจากปลายเท้าค่อยๆเดินขึ้นมาเป็นเงาลางๆแต่ที่นอนมันยุบลงตามลอยเท้าที่เธอเดินอย่างเห็นได้ชัดหน้าเขียวเลยทีนี้ อยู่ไม่ได้แล้วเรา เรารีบลุกหนีออกจากที่นอนแล้ววิ่งไปเปิดไฟทันที และเมื่อหันมามองเธอไม่อยู่แล้ว ก็ดีเลยเรารีบแต่งตัวออกไปรับแฟนเราทันที ระหว่างที่ขับรถอยู่เราก็ได้แต่นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นที่ห้องเมื่อสักครู่บวกกับที่เราฝันเห็น แฟนเก่า พอสรุปได้คล่าวๆว่าเธอคงจะเสียใจที่แฟนเราจะกลับมาอยู่กลับเราหมือนเดิมทำให้เธอไม่ได้อยู่กับเราอีก พอแฟนเรากลับมาเราเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้วก็ตกลงกันว่าจะไปทำบุญให้เธอกัน วันรุ่งขึ้นเราสองคนก็เลยไปทำบุญให้เธอกัน แล้วก็ทิ้งท้ายด้วยการที่ พระที่เราไปทำบุญบอกว่า เธอฝากมาขอบคุณที่ทำบุญให้เขาบ้าง เราก็เลยถามไปว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน ไปเกิดแล้วหรือยังพระท่านบอกว่า เธอไม่เคยไปไหนห่างจากตัวของโยม เลย หากแต่ว่าตั้งแต่เธอตาย เธอยังติดตามตัวโยมไปทุกหนแห่งเพราะสัญญาบางอย่างที่โยมและเธอเคยให้กัน ทันใดนั้นเราก็คิดได้ว่าเราเคยสัญญากันไว้ว่าไม่มีอะไรจะพลากเราได้แต่ความตาย พอคิดแล้วก็อดขนลุกไม่ได้ แล้พระท่านก็บอกว่าโยมต้องบอกล้างสัญญาก่อนไม่เช่นนั้นเธอก็ไปไหนไม่ได้เพราะมีคำสัญญาที่ผูกมัดเธออยู่ เราก็เลยตกลงกับแฟนเราว่าเราจะบอกล้างคำสัญญาที่เคยให้กันไว้เพื่อที่เธอคนนั้นจะได้ไปเกิดเสียที พอกลับมาที่บ้านของเราที่มีอฐิที่พ่อ กับแม่ของแฟนเก่าเอามาให้เราก็เริ่มทำการล้างสัญญาตามที่พระท่านแนะนำมา จนแล้ว เส็จแต่ก็ยังไม่ทันได้ลืมเรื่องราวทั้งหมด เราก็ไปทำบุญกันอีกครั้งหนึ่งกับแฟนแต่ครั้งนั้นเราไม่ได้เอ่ยชื่อเธอคนนั้น ทำให้คืนนั้นเราต้องเจอเธออีกครั้งในความฝันเธอมาต่อว่าเราว่าทำไม่ถึงไม่เอ่ยชื่อเธอ เราลืมเธอได้ยังไง พอตื่นเช้ามาเราก็เลยต้องไปกรวดน้ำให้เธออีกรอบเธอถึงจะยอมแล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่เคยฝันถึงเธออีกเลย.........เธอคงไปแล้วจริงๆเธอจะเป็นความทรงจำสีจางๆที่สวยงามของเราตลอดไป...........