"อาบสิ... แทอยากอาบน้ำด้วยนะค้าบบบ" พอแทฮยองพูดจบ จองกุกถึงกับหน้าเหวอ ไปไม่ถูก... นี่แค่แหย่เจ้าลูกหมาให้มันโมโหเล่นๆไม่คิดว่ามันจะตอบกลับแบบนี้
ให้ตายเถอะจอนจองกุก
"นะ นะๆๆๆ นะค้าบบบ" แทฮยองว่าพลางออดอ้อนคุณอย่างน่ารัก ทำยังไงดีล่ะเนี่ย ทั้งจองกุก ทั้งแทฮยอง
"อะ..เอ่ออ ได้สิแท งั้นก็อาบด้วยกันหมดนี่แหละ" คุณทำหน้าตะกุกตะกักที่จะตอบแต่ท่าทางออดอ้อนแบบนั้น ไม่ตอบตกลงก็คงใจร้ายแย่
"เตงๆ เจ็บจังเลย..." จองกุกว่าแล้วก็กางแขนออก ราวกับว่าต้องการจะให้คุณมากอดแล้วช่วยเขาลุกขึ้น
คุณมองจองกุกอย่างชั่งใจ จะว่าไป ตอนแรกคุณก็เจ็บแทบตายนี่นา แต่ตอนนี้ทำไมรู้สึกเหมือนปวดตึ้บๆแค่นิดเดียวเองหรือเเทฮยองเป็นผู้วิเศษกันนะ อ่าาาา... อะไรกันกันเนี่ย
"แทไปช่วยกุกหน่อยสิ ให้เราไปช่วยคงไม่ไหวแน่" คิดได้อย่างนั้นคุณเลยบ่ายเบี่ยงให้แทฮยองช่วยเหลือจองกุกแทนคุณ ให้คุณช่วยจองกุกตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากการแบกปูนเลยสักนิด พอพูดจบแล้วแทฮยองตอบตกลงคุณก็เหมือนจะเบาใจลง คุณเลยเดินนำไปยังห้องน้ำก่อนใคร
"ได้เลยค้าบ มาจองกุกเพื่อนรัก เดี๋ยวกูช่วยมึงเองน้าา"
แทฮยองไม่ว่าเปล่าแถมยังเดินไปกระชากแขนจองกุกเบาๆ ส่วนด้านจองกุกก็ดูเหมือนจะหัวเสียเพราะที่ทำมาไม่เป็นไปตามคาดพอโดนแทฮยองกระชากเลยต้องลุกขึ้นและเดินตามอย่างเลี่ยงไม่ได้
"กูเดินเองได้ไอ่แท อีกอย่างกูไม่มีเพื่อนเป็นหมา" จู่ๆจองกุกก็เดินขยับเข้าไปแล้วกระซิบข้างหูแทฮยอง หลังจากที่เห็นคุณเดินนำไปยังห้องน้ำแต่ก็ยังห่างกันไม่มาก
"กูก็ไม่อยากช่วยมึงหรอก ถ้าเตงไม่อยู่เมื่อไหร่ มึงได้เปิดศึกกับกูแน่ เพื่อนรัก" แทฮยองกระซิบกลับพลางยกมือซ้ายไปกอดคอจองกุกให้ขยับหน้าเข้าใกล้ตัวเองกว่าเดิม จองกุกที่ไม่ชินกับการกระทำแบบนี้ได้แต่พยายามแกะมืออีกคนออก แต่ไอ้คำว่าเพื่อนรักที่เขาได้ยินนี่...
เลิกพูดได้แล้วเว้ย จองกุกล่ะขนลุก
ตอนนี้คุณก็เดินนำเจ้าสัตว์เลี้ยงทั้งสองมายังห้องน้ำ เพื่อที่คุณจะอาบน้ำและพาพวกมันอาบน้ำอีกที ส่วนแทฮยองและจองกุกที่เดินตามหลังคุณมาก็เอาแต่เล่นสงครามประสาทกันจนคุณเห็นล่ะหนักใจแทนจริงๆ นี่พวกเขารักกันจริงอย่างที่ปากว่ารึเปล่าเนี่ย
"แทฮยอง จองกุก" คุณเรียกทั้งสองแต่...
"แทแท"
"กุกกี้"
แต่พวกมันสองตัวก็ขัดคุณขึ้นมาเพราะดันไปเรียกชื่อที่ไม่ใช่ชื่อที่คุณตั้งให้พวกมันน่ะสิ
"อ่า... โอเคๆ แทแทกับกุกกี้ คือเราขออาบน้ำก่อนได้มั้ยอ่ะ เดี๋ยวเราจะมาให้แทแทกับกุกกี้อีกทีนะ" คุณได้แต่ยกมือทำท่าโอเคแต่ก็แอบเบ้ปากให้แทฮยองกับจองกุกเล็กน้อยก่อนที่จะบอกเจ้าตัวโตทั้งสองตามเหตุผลที่คุณคิด
"ทำไมไม่อาบด้วยกันล่ะเตง"
"นั่นสิ มันเปลืองน้ำนะครับ"
"เมื่อวานกุกเห็นบิลอะไรไม่รู้เยอะเเยะอยู่หน้าห้องเตงด้วยง่ะ"
ทั้งสองตัวนี้ดูจะเข้ากันดีเป็นปี่เป็นขลุ่ยเกินไปแล้ว
"โอเคกุก โอเคแท อาบก็อาบ" พอคุณพูดแบบนั้นออกไปทำให้จองกุกกับแทฮยองดีใจจนเก็บอาการแทบไม่ไหว
"เย้!/เย้!"
"แต่... "
"ทั้งคู่ต้องแปลงร่างกลับไปเป็นสัตว์ตัวเล็กๆนะ และอีกอย่างก็ห้ามลงอ่างกับเราด้วย" คุณพูดพร้อมทำหน้าคาดโทษ ถ้าไม่ทำตามที่คุณบอกก็อย่าหาว่าไม่เตือนแล้วกัน... ก็แหงสิ เวลาอาบน้ำคือเวลาที่คุณโปรดปรานมากที่สุดนี่หน่า อีกอย่างชายหญิงมาอาบน้ำด้วยกันทั้งที่ไม่ได้เป็นสามีภรรยา มันไม่สมควร
"ค้าบบบ/ค้าบบบ" ทั้งแทฮยองทั้งจองกุกทำหน้าเศร้าลง ก่อนจะเดินอย่างไร้เรี่ยวแรงไปยังอีกฝั่งของห้องน้ำแล้วแปลงร่างเป็นกระต่ายน้อยน่ารักกับลูกหมาตัวสีขาวขนปุกปุย ไม่นานก็เดินต๊อกแต๊กมาหาคุณ
'หืออออออ ทำไมต้องน่ารักขนาดนี้กันนะ แทแทกับกุกกี้น่ะ น่าเอ็นดูที่สุดก็ตอนแปลงร่างเป็นเจ้าตัวเล็กนี่แหละ' คุณได้แต่มองพวกมันแล้วยิ้ม
สักพักคุณก็เดินไปหยิบกาละมังขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่แต่พอดีกับขนาดตัวของเจ้าตัวเล็กทั้งสอง แล้วตักน้ำจากอ่างที่คุณเปิดเตรียมไว้ในระหว่างรอเจ้าตัวเล็กแปลงร่าง ก่อนจะตั้งลงบนพื้นใกล้ๆ สบู่เหลวกลิ่มหอมที่อยู่ข้างๆก็ถูกนำมาผสมน้ำและตีจนเกิดฟอง พอเสร็จก็ไม่ลืมที่จะนั่งลงไปอุ้มเจ้ากระต่ายขึ้นมาและพาลงอ่างของพวกมัน ตามมาด้วยอุ้มเจ้าลูกหมาป่าหน้าหง๋อยลงไปเป็นเพื่อน
-เป๊าะแป๊ะๆ-
เสียงน้ำกระเพือมจนกระเด็นออกจากกาละมังเพราะเจ้าตัวเล็กทั้งสองน่าจะเล่นกันอยู่ตามประสาสัตว์ แต่ความจริงใครจะรู้... พวกมันอาจจะตีกันอยู่ก็ได้
"เบาๆหน่อยกุกกี้ แทแท เสื้อฉันเปียกแล้วนะ " คุณห้ามปรามพวกมันเพราะคุณจำเป็นที่ต้องจับพวกมันมาถูตามตัวเพื่อทำความสะอาดแต่พวกมันเล่นกันจนน้ำกระเด็นใส่คุณ คุณเลยสำรวจตัวเองดู แต่นี่คุณไม่ได้ใส่เสื้อหรอ แล้วใครห่อผ้าเช็ดตัวให้คุณกัน อ่าาา... ไม่ทันแล้ว โป๊แล้ว แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าเปลือยแล้วกันเห้อ
ไม่รอช้า คุณจับตัวเจ้ากระต่ายมาตั้งไว้บนตักก่อนจะขัดๆถูทำความสะอาดให้มันทุกซอกทุกมุม ส่วนมันก็ได้แต่ขยับตัวไปๆมาๆพลางหลับตาและยิ้มอย่างมีความสุข 'คงชอบอาบน้ำสินะจองกุก' พอเสร็จจากจองกุก คุณก็อุ้มมันลงจากตักก่อนจะพาไปล้างตัวแต่มันดีดดิ้นสุดฤทธิ์เลยล่ะ ราวกับว่ามันรู้ว่าใกล้เสร็จแล้ว คุณก็เลยพามันไปเล่นน้ำในกาละมังต่อแล้วอุ้มแทฮยองมาทำความสะอาดให้ แต่รายนี้ดูเหมือนจะไม่ชอบอาบน้ำเท่าไหร่ เพราะเจ้าลูกหมานี่หน้าหง๋อยสุด ตัวนิ่งสุด ถึงจะเป็นคุณที่เป็นคนอาบให้ก็เถอะ 'ก็แทแทอยากอาบน้ำกับเตงนี่หนา ตอนนั้นเตงยังพาลงอ่างกับกุกด้วยเลย'
หลังจากที่คุณจัดการเจ้าสองตัวเสร็จ คุณก็ปล่อยพวกมันให้เล่นน้ำในอ่างไซส์มินิ 'ดูสิ! น่ารักเชียว' คุณได้แต่ยิ้มและมองพวกมันครั้งแล้วครั้งเล่า ถ้าเกิดไม่ติดว่าเลี้ยงกระต่ายกับลูกหมานะ เจ้าสองตัวนี้ก็คือลูกชายตัวดีของคุณนั่นเอง และไม่นานคุณก็เดินลงอ่างอาบน้ำที่เต็มไปด้วยฟองสบู่หอมๆทั้งผ้าเช็ดตัวเพื่ออาบน้ำแร่แช่น้ำนมทันที โดยที่ไม่ลืมจะเปิดทีวีในห้องน้ำดูเพลินๆด้วย
บรรยากาศสุขสงบช่วงบ่าย แสงอ่อนๆยามบ่าย เหมาะที่จะอาบน้ำนานๆที่สุด ไหนจะเสียงเพลงเพราะๆจากทีวีกับอุณภูมิน้ำที่พอเหมาะและอ่างอาบน้ำสุดแสนจะสบายนี่อีก Happy Sunday สุดๆเลยล่ะ ถ้าแช่น้ำเสร็จแล้ว ก็ควรจะไปทานปิงซูและตบท้ายด้วยบุฟเฟ่ต์ ชีวิตคอมพลีทและแฮปปี้สุดๆไปเลยล่ะ
คุณได้แต่คิดและยิ้มอย่างมีความสุขทุกที ทำไมคุณต้องชอบน้ำด้วยนะ
ในระหว่างที่คุณอาบน้ำแร่แช่น้ำนม ขัดตัว ทำความสะอาดผิวอย่างชิลๆและสระผมอีก คุณจะรู้มั้ยนะว่าภัยอันตรายมันอยู่ใกล้ตัวแค่นิดเดียว พอได้ทีเผลอจอนจองกุกกับคิมแทฮยองในร่างเล็กก็กระโดดดึ๋งๆ มาหาคุณที่อ่างอาบน้ำอย่างช้าๆโดยที่คุณไม่รู้ตัวสักนิด
'เค้าไม่ยอมให้เตงอาบน้ำคนเดียวแน่ๆ'
'มึงอย่าหวังไอ่จองกุก'
'งั้นไปด้วยกันเลยมั้ยไอ่หมา'
'ความคิดมึงดีว่ะ เตงแทมาแย้ววว'
-จ๋อม-
ทั้งลูกหมา ทั้งลูกกระต่ายที่ตอนนี้ปืนขึ้นไปบนอ่างอาบน้ำ จู่ๆก็ตกลงไปในอ่างโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัวซะงั้น เสียงดังเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวเพราะทั้งคู่ตกลงไปพร้อมกัน คุณที่นอนแช่น้ำฟังเพลงอย่างเพลินๆ ก็ไม่ทันได้ยินเสียงและไม่ได้สังเกตรอบๆเลยทำให้เจ้าสองตัวที่ตกลงไปที่ก้นอ่างต้องกลายร่างเป็นคน เพราะถ้าอยู่ในร่างสัตว์นานกว่านี้ต้องขาดอากาศหายใจตายแน่ๆ
-พรึบ!-
"กรี๊ดดดดดด! พวกนายมาได้ไงเนี่ย" จู่ๆร่างกายสมส่วนของชายหนุ่มก็โผล่ขึ้นมาจากน้ำตั้งสองคน ซึ่งคุณไม่ทันได้ตั้งตัวสักนิด
"เตง/เตง" แทฮยองและจองกุกพูดขึ้นก่อนจะรีบเคลื่อนย้ายตัวไปยังอีกฝั่งของอ่างอาบน้ำที่มีคนตัวเล็กนั่งอยู่
"อื้อออ… จะมาทำไม ลุกขึ้นเลยนะ" คุณว่าพลางดีดตัวเองออกจากการจับกุมให้ตรงกึ่งกลางระหว่างสองคนนี้ ถ้าอยู่ตรงนี้นานกว่านี้ คุณต้องตายแน่ๆ แต่มีหรอที่จองกุกกับแทฮยองจะยอมปล่อย
ไม่มีทาง..
"เตง ทำไมไม่ให้เค้าอาบน้ำด้วยเหมือนแต่ก่อนล่ะหืมมม" จองกุกยักคิ้วถามพร้อมวาดแขนข้างหนึ่งไปโอบไหล่เนียนคุณไว้พร้อมดึงตัวให้ชิดอกแกร่ง ซึ่งหน้าคุณตอนนี้นอกจากจะชิดกับกล้ามหน้าอกจองกุกแล้ว หน้าคุณยังแดงเหมือนลูกมะเขือเทศอีกต่างหาก
"ก็... ผู้หญิงกับผู้ชายอาบน้ำด้วยกันมันไม่ดีนี่" คุณยู่ปากทำหน้าครุ่นคิด 'ไม่ใช่สามีภรรยากันสักหน่อย'
"แล้วต้องทำยังไงล่ะ แทน่ะ... ชอบอาบน้ำกับเตงนะ" ยิ่งแทฮยองเอนตัวลงนอนอ้อนซบไหล่คุณ ไหนจะมือปลาหมึกที่มากอดเอวคุณไว้ใต้น้ำอีก ร้ายกาจชะมัด... ทำแบบนี้จะไม่ให้คุณหน้าแดงได้ยังไงเล่า
"ก็ปล่อยสิ ปล่อยเลยนะ ทั้งคู่น่ะ!" เหมือนทั้งคู่จะรู้ตัวว่าคนตัวเล็กกำลังจะออกแรงพยศ พวกเขาเลยเพิ่มแรงกอดตัวคุณไว้ไม่ให้ดิ้นทันทีที่ได้ยินเสียงดังจากปากเรียวสวยของคุณ
"ไม่เอาเตง/เตง ขออยู่แบบนี้สักพักนะค้าบ" ทันใดนั้นร่างกายคุณก็อ่อนแรงไปตามเสียงโดยไม่ได้ตั้งใจ ราวกับว่าร่างกายมันตอบสนองให้คุณทำตามเจ้ากระต่ายกับเจ้าลูกหมาซึ่งไม่อาจขัดขืนได้และทั้งสามก็แน่นิ่งอยู่ในท่าดังกล่าวเกือบนาน
.
.
.
"ฮะ..ฮัดชิ้วว! ฮืออ" เสียงจามของคุณสร้างความตกใจให้อีกคนอยู่ไม่น้อย แต่เสียงครางง้องแง้งตามหลังชวนให้คิดชะมัดเลย
"เตง ไม่สบายรึเปล่า?" ความเป็นห่วงเป็นใยจากแทฮยองถูกส่งมายังคุณผ่านคำถามธรรมดาพร้อมกับการยกมือมาแตะหน้าผาก แต่มันกลับให้ความรู้สึกดีอยู่ไม่น้อย อีกอย่างคุณน่ะไม่ค่อยอยากให้คนอื่นเป็นห่วงเท่าไหร่
"ไม่เป็นไรแทแท เราโอ..ฮัดชิ้ว!" เสียงจามรอบสองส่งผลให้ตัวคุณลอยขึ้นเหนือน้ำโดยไม่ทันตั้งตัว เนื่องจากตอนนี้จองกุกอุ้มคุณในท่าเจ้าสาวเพื่อให้ตัวคุณพ้นจากน้ำ เพราะถ้าหากนานกว่านี้ ทั้งไข้ ทั้งหวัดอาจจะถามหาก็ได้
หวัดจ๋า… พรุ่งนี้เราต้องไปเรียนนะ
ไม่รอช้าจอนจองกุกก็รีบก้าวออกจากอ่างน้ำเพื่อพาคุณไปล้างตัวจากฟองสบู่ ส่วนแทฮยองที่ยืนขึ้นและก้าวตามออกมา ก็เดินไปเอาผ้าเช็ดตัวอีกผืนกับชุดคลุมอาบน้ำมาให้คุณเปลี่ยนใส่อย่างรู้หน้าที่
"เค้าล้างเองได้น่ากุก ไม่ต้องถู..." ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ เพราะตอนนี้ทั้งตัว ทั้งหัวคุณสะอาดใสกิ๊งก็เพราะมือจองกุกทั้งนั้น ส่วนอีกคนที่เห็นว่าคุณล้างตัวเสร็จก็อาสาเอาชุดคลุมอาบน้ำไปให้คุณใส่และคุณก็ให้ความร่วมมืออย่างดี
"เตงใส่นะ เสร็จแล้วก็ปลดผ้าข้างในออกด้วย ผ้านี่เช็ดหัวนะครับ"
"อะ..อื้อ ขอบคุณนะแท"
ทันทีที่การอาบน้ำสิ้นสุดลง คนตัวโตเอาแต่ใจอย่างจอนจองกุกก็อุ้มคุณอีกครั้งอย่างรู้งาน แต่ที่เขาอุ้มมันก็เพราะว่าไม่อยากให้เจ้าลูกหมามาอุ้มคุณนะสิ
'จองกุกก็หวงเจ้าของเป็นนะ'
ส่วนแทฮยองก็ได้แต่มองตามทั้งคู่อย่างงงๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะตอนนี้เขาเอาแต่เป็นห่วงคุณจะแย่อยู่แล้ว ดีนะที่จองกุกรู้หน้าที่ ช่วยเขาดูแลคุณ ซึ่งมันก็ดีที่รู้หน้าที่ว่าต้องพาคุณไปวางลงบนเตียงเพื่อแต่งตัว ในใจก็อยากไปช่วยด้วยจะแย่ แต่ว่าตอนนี้ยอมๆจองกุกมันไปก่อนล่ะกัน 'เลิกเช็ดผมให้พายแบบนั้นได้แล้วโว้ยยยย! หน้านี่ไม่ต้องชิดแพคขนาดนั้น' เห็นอย่างนั้นแทฮยองก็ต้องเดินเข้าไปห้ามปรามไม่ให้เกินเลยไปมากกว่านี้เสียแล้วสิ
เห้ออออ... สงสัยกิจกรรมรอบที่ 2 ของจอนจองกุกน่าจะล้มเหลวและคิมแทฮยองน่าจะเป็นคนนก เพราะวันนี้เขาแพ้จองกุกไม่ป็นท่าเลยน่ะสิ
- You Part -
เป็นหวัดจนได้นะเรา วันอาทิตย์แสนสุข ปิงซูบวกบุฟเฟ่ต์ต้องล่มเพราะหวัดแท้ๆเลย แต่ถ้าไม่ได้แทแทกับกุกกี้ฉันคงแย่แน่ๆ ทุกครั้งที่เป็นหวัด ฉันเอาแต่คิดว่าตัวเองเก่ง ดูแลตัวเองได้ สุดท้ายก็ได้แอดมิทที่โรงพยาบาลตลอด นั่นก็เพราะว่าฉันไม่ชอบกินยานะสิ พอเป็นก็ไม่ทำอะไรเลยนอกจากนอนพักผ่อนอย่างเดียว สุดท้ายก็แพ้ภัยตัวเองเข้าให้
"เตงกินยาหน่อยนะ" น้ำเสียงทุ้มของแทฮยองบอกฉันอย่างเป็นห่วง นี่เขาไม่รู้หรอว่าฉันไม่ชอบกินยา
"แท..เราไม่ชอบกินยาอ่ะ มันขม" ฉันยู่หน้าตอบปฏิเสธ แต่แทฮยองคนดื้อก็ไม่ยอมแพ้
"ถ้าเตงไม่กิน ก็จะไม่หายนะ นี่เดี๋ยวแทกินให้ดู ไม่ขมเลย" ขำชะมัดที่เขาพูดมานั้นพังหมด เพราะทันทีที่แทฮยองกินยาเม็ดเข้าไป เขาฝืนยิ้มทั้งที่สีหน้าไม่ดีเลย ดี... ให้ขมคอตายไปเลย บอกแล้วไม่เคยเชื่อ แต่แทฮยองก็ไม่ละความพยายาม เขายื่นยาอีกเม็ดมาให้พร้อมทำหน้าตาขอร้องอ้อนวอนให้คุณกินยา แล้วนี่ทำไมคุณต้องยอมหยิบยาขมๆจากมือแทฮยองมากินแล้วดื่มน้ำตามกันเล่า
"ขมอ่ะ" ฉันทำหน้าทำตา
"เตงไปนอนได้แล้ว กุกเริ่มง่วงแล้ว" จู่ๆจองกุกที่เดินมาจากไหนก็ไม่รู้ เดินมากอดฉันจากด้านหลัง จนต้องละความสนใจจากแทฮยองไปสนใจเขาแทน
"โอเค" ดีเลยจองกุก ตอนนี้ร่างกายอ่อนแอ ฉันต้องการเตียงที่สุดเลย พอฉันตอบเขา ฉันก็ล้มตัวนอนลงที่เตียงอย่างช้าๆ และอีกอย่างฉันว่าฉันป่วยคนเดียวนะแต่แทฮยองกับจองกุกจะลงมานอนข้างๆทำไมอ่ะงื้อ ลงมานอนด้วยไม่พอนะ มากอดทำไม ซุกนมทำไม เขินนะเนี่ยไอ่บ้าเขินโว้ยยย! หน้าก็แดงไปอีกแถมร่างกายก็... ขยับไม่ได้ ขยับไม่ได้เลย
คุณแม่! หนูโดนผู้ชายหล่อรุมอีกแล้วค่าาาา
และด้วยความที่ร่างกายฉันเริ่มไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ร่างกายก็เริ่มไม่รับรู้กับสิ่งต่างๆรอบตัว แม้แต่แทแทกับกุกกี้ก็ไม่สนใจ ฉันเลยทำได้แต่ปล่อยเปลือกตาให้หลับลงอย่างช้าๆก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราในเวลาพลบค่ำไปในที่สุด
ZZZzzz
ความคิดเห็น