:: ห้องเก็บของ :: [[ห้ามเข้า!]]

ลำดับตอนที่ #12 : :: ประวัติ @ โครนอส ::

ความเป็นมาของ….อีกาสีดำ

By โครววิส

            ในความมืดมิดยามราตรี ชายหนุ่มคนหนึ่งเอนหลังพิงต้นไม้ใหญ่บนเนินหญ้าเล็กๆแห่งหนึ่ง ...หลังจากจบภารกิจของวันคือการคาบข่าวไปบอกนายจ้าง...มันก็เหมือนงานสืบทั่วไปนั่นละ หึ...สมัยนี้ คนเรา...มันก็อยากรู้เรื่องชาวบ้านไปทั่ว เพราะฉะนั้นงานแนวนี้จึงทำให้เขาพอมีเงินกินใช้ไปเรื่อยๆละนะ...

            ผมสีดำพลิ้วไปตามแรงของสายลมอ่อนๆที่พัดเข้ามา ชายหนุ่มหลับตาลงก่อนจะนึกถึงเรื่องของตัวเองอีกครั้ง...และอีกครั้ง....

ข้า....เป็นใครกันนะ??

แล้ว...ข้าชื่ออะไรกันละ?

ข้า...จะมีครอบครัวไหม?

นั่นสิ...ข้าเป็นตัวอะไรกันแน่

ข้ารู้เพียงแต่ข้า...มีนามเรียกว่านิลทูตแห่งเงาทมิฬ...บุรุษไปรษณีย์ผู้คาบข่าวเท่านั้น..

ข้าเร่ร่อนไร้ที่อยู่.....

แล้วสุดท้าย

“ข้าเป็นใครกัน” ชายหนุ่มพึมพำออกมาแผ่วเบาแล้วหลับตาลงปลดปล่อยความเครียดให้ลอยไปกับสายลม....

“เจ้า...ก็คือพี่ชายข้ายังไงละ..” เสียงเล็กๆดังขึ้นข้างๆเขา ก่อนที่ชายหนุ่มจะลืมตาไปมองเด็กสาวผมสีชมพูยาวสลวย กับนัยน์ตาสีทับทิม....

“...หาข้าเจอได้ยังไง?” หันไปถามพร้อมขมวดคิ้วอย่างขัดใจ ทำไงได้ละ ยัยนี่ทำงานเขาล่มเมื่อตอนกลางวันน่ะสิ!!!

ย้นไปเวลา 11.00 น. ณ คฤหาสน์ตระกูลหนึ่ง

            ขณะที่อีกาสีดำกำลังเกาะต้นไม้ สายตาสีแดงจ้องเข้าไปยังกระจกใส่ที่มีคนสองคนคุยการบางอย่างอยู่อย่างตั้งใจ....แฝงเข้ามาอย่างแนบเนียน ทันใดนั้นเอง..

“อีกา!!!” เสียงหนึ่งร้องทำใหห้อีกาที่ฟังอยู่จำต้องละจากหน้าต่างจิกสายตามองไปยังนอกรั้ว...ก็ไปพบกับเด็กสาวสีแดงชมพูคนหนึ่ง เนื่องจากเปิดประสาทรับเสียงอยู่ แม้จะกระซิบแค่ไหนแต่เขาก็ยังคงจะได้ยิน...

“อีกา!! ข้าอยากได้อีกา!!” เด็กสาวตะโกนลั่น ก่อนที่คนในคฤหาสน์นี่จะรู้ตัว เขาคงต้องหนีก่อน!! เมื่อคิด ปีกสีดำก็ถูกกางออกพร้อมวิหคที่โผบิน....

“มานี่...คงพ้น” พูดก่อนจะบินลงไปเกาะกำแพงนะตรอกแห่งหนึ่ง แต่แล้ว...

“ข้าตามเจ้าทันแล้ว....อีกาสีดำ...นกคาบข่าว คิกๆ” เสียงใสๆพูดขึ้นพร้อมเด็กหญิงผมสีชมพูที่ปรากฏตัวข้างกำแพง เสียงที่พูดนั่น....มันทำให้เขาหนวกหูเป็นที่สุด!!

“อย่ามายุ่งกับข้า...” พูดพร้อมกับจะกางปีกบินอีกรอบ

“พี่ชาย...จะหนีข้าไปอีกงั้นหรอ?” เสียงนั้นดังขึ้นอีก เขาจะไม่หยุดเลยหากไม่เรียกเขาว่า.. พี่ชาย

“ใครพี่เจ้ามิทราบ? จำสับสนแล้วมั้ง หึหึ...” ชายหนุ่มพูดขึ้นอีกครั้ง...

“โครวิส....พี่ชื่อโครวิส” เสียงนั่นเอ่ยขึ้นอีกครั้ง...ก่อนที่จะทันได้คุยอะไร

“ซีเปีย ซีเปีย อยู่ไหน!!!” เสียงหนึ่งก็ดรียกตามหาคนซึ่งคาดว่าเป็นเด็กตรงหน้า เขามองอย่างขัดใจก่อนจะขยับปีกโบยบินสู่ท้องนภา....

ข้าชื่อโครวิสงั้นหรือ....

“หาเจอไม่เจอยังไงข้าก็อยู่นี่” เด็กสาวตอบอย่างกวนๆ ก่อนจะยักคิ้วให้หนึ่งที...

“น่ารำคาญ....” โครวิส(?) เอ่ย ก่อนจะจิกตามองอีกครั้ง

“งันเจ้าก็คงน่ารำคาญไม่แพ้กัน...มานอนทำอะไรตรงนี้นักหนา!!”

“นอนหาตัวตน...”

“จะหาไปทำไม ตัวตนพี่ก็นั่งอยู่ตรงนี้นี่ไง ทุกสิ่งที่อย่างที่พี่ทำ พี่คิด มันก็พี่นั่นละ - -^” ซีเปียเอ่ย

“งั้นหรือ...งั้นข้าเป็นใครละ”

“เป็นพี่ข้าไง เจ้าน่ะชื่อโครวิส เป็นพี่ข้า เก็ท??”

“อย่ามามั่วแถวนี้...ข้าอยู่ตัวคนเดียวมานาน...”

“งั้นก็ไม่ต้องอยู่ต่อแล้ว!! มา ข้าจะอยู่เป็นเพื่อนเจ้าเอง หึหึ...”

“ข้าทนอยู่ร่วมกับคนน่ารำคาญอย่างเจ้าไม่ไหวหรอก....”

“เหอะ! เอาเถอะพี่ชาย! รับรอง มันไม่น่ารำคาญอย่างที่คิด!!!”

ซีเปียพูดอย่างตั้งใจ ทำให้ชายหนุ่มเหลือบตาไปมอง...น้องสาวแอบอ้างที่บอกว่าเขาชื่อโครวิส...

“แล้วเจ้า...เอาชื่อข้ามาจากไหน”

“รู้จักไง ถามไรบื้อๆ”

“แล้วมารู้จักตอนไหน...”

“ซักวัน....เจ้าคงจะจำได้เอง....พี่ชาย..”

“หึ...มาเป็นน้องข้าน่ะ ข้าไม่รักหรอกนะ คุณน้อง...”

“ใครบอกว่า ข้าเคยรักเจ้ากันละ คุณพี่ที่รัก หึหึ...”

แต่เอาเถอะ...ลองรู้จักกับซีเปียคงไม่เสียหายอะไร โครวิสคิดในใจเพราะอย่าน้อยก็รู้สึกว่ามัน...น่าเชื่ออย่างประหลาด....แต่นั่นสินะ ในตอนนี้เขาคือเขา รู้อีกอย่างคือชื่อโครวิส...หากมีคนที่(แอบอ้าง?) ว่ารู้จักไปด้วยก็คงไม่เสียหายอะไร...ลองดูซักหน่อย ก็ไม่เสียหายนี่นา...หึ!

END SHORT STORY : ความเป็นมาของ...อีกาสีดำ