คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1 ความสัมพันธ์ของเรา(2)
ในที่สุดพวกเขาก็เดินทางมาถึงร้านคาเฟ่ขนาดไม่ใหญ่มาก แต่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจของม่านฟ้า เงินทุกบาททุกสตางค์ที่ถูกใช้ไปกับการสร้างร้านแห่งนี้เป็นเงินของเขาทั้งหมด แม้อันที่จริงภพก็อยากช่วยเหลือในเรื่องนี้ แต่เขายืนยันว่าจะทำมันด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเขาเอง ซึ่งอีกฝ่ายก็เข้าใจและคอยช่วยเหลือเขาในรูปแบบอื่นแทนอย่างการให้กำลังใจ
ภายนอกร้านมีความเรียบง่ายตามความชอบของเจ้าของร้าน เป็นร้านสีขาวและมีจุดเด่นคือป้ายชื่อร้าน เมื่อผลักประตูกระจกเช้ามาภายในจะเห็นว่าด้านในก็ยังคงมีความคล้ายคลึงกับด้านนอก ผนังถูกทาไปด้วยสีขาวสะอาดตาจนทั่วทั้งหมด
“ร้านสวยมากเลย เป็นสีขาวแบบที่ม่านชอบด้วย แฟนภพเก่งจัง” ร่างสูงเอ่ยขึ้นพลางใช้แขนข้างหนึ่งมาโอบไหล่ม่านฟ้าเอาไว้
“ภพชอบไหม ถ้าชอบต้องมาบ่อย ๆ นะ ไม่งั้นม่านจะงอน”
“ภพก็ต้องมาอุดหนุนแฟนตัวเองบ่อย ๆ อยู่แล้วสิคะ”
“ดีมาก ถ้าเปิดร้านแล้วนะ ม่านจะทำเมนูของหวานหลาย ๆ เมนูเลย แบบเวียนกันไปเรื่อย ๆ แต่ม่านจะทำทาร์ตผลไม้ทุกวันเลย” พิภพดีใจที่ได้ยินเช่นนั้น เพราะนั่นเป็นเมนูของหวานที่เขาชื่นชอบ ถึงแม้ว่าจะเป็นร้านของม่านฟ้าแต่คนตรงหน้าก็ยังนึกถึงเขาอยู่เสมอ
“งั้นภพก็จะมากินทาร์ตผลไม้ที่ม่านทำทุกวันเลย” ทั้งคู่มองหน้ากันและยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงอนาคตของร้านแห่งนี้ ซึ่งนั่นก็รวมไปถึงอนาคตของพวกเขาด้วย หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เดินดูภายในร้านไปเรื่อย ๆ
“ภพมีอะไรอยากแนะนำม่านไหม ม่านไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ว่ามันดีแล้วหรือยัง”
“ไม่มีอะไรแนะนำนะคะ ในมุมมองของภพคิดว่ามันดีแล้ว ถ้าเปิดร้านแล้วได้ความคิดเห็นมายังไง ม่านเอามาปรึกษาภพก็ได้นะ” ม่านฟ้าได้ฟังเช่นนั้นก็ยิ่งรู้สึกดีที่คนรักคอยสนับสนุนความฝันของเขาอยู่เสมอในทุกช่วงเวลา
“ภพดีกับม่านตลอดเลย ขอบคุณนะ” เมื่อม่านพูดจบ เสียงโทรศัพท์ของภพก็ดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา ร่างสูงจึงขอตัวออกไปรับโทรศัพท์ เวลาผ่านไปสักพักก็เดินกลับเข้ามา
“ขอโทษนะม่าน พอดีเย็นนี้ภพต้องไปกินข้าวกับครอบครัว คงจะไม่ได้กินข้าวกับม่าน” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยขึ้น รวมถึงแววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความเศร้าสร้อย ม่านฟ้าเห็นเช่นนั้นจึงยิ้มออกมาเพื่อให้อีกฝ่ายรู้ว่าเขาเข้าใจดีรวมถึงช่วยให้บรรยากาศการสนทนาของพวกเขาดีขึ้นด้วย
“ไม่เป็นไร แล้วภพสะดวกไปส่งม่านก่อนไหมหรือว่าให้ม่านกลับเอง”
“เดี๋ยวภพไปส่งค่ะ”
“โอเค”
หลังจากนั้นพวกเขาก็ใช้เวลาไปกับการตรวจดูภายในของร้าน พอถึงเวลากินข้าวกลางวันจึงเลือกร้านที่อยู่ใกล้ ๆ กันกับคาเฟ่ของม่านฟ้า
ทั้งคู่สั่งอาหารมาสองสามอย่างเพื่อกินด้วยกัน เพียงไม่นานสิ่งที่สั่งไว้ก็ถูกนำมาเสิร์ฟลงบนโต๊ะตรงหน้าของพวกเขา
ภพตักเอาอาหารที่ม่านฟ้าชอบมาไว้ในจานของม่านฟ้าก่อน แล้วจึงตักอาหารมาวางไว้ในจานของตัวเองและค่อยเริ่มกิน ใบหน้าหวานเผยรอยยิ้มออกมาอย่างไม่อาจปิดมันไว้ได้ คนตรงหน้ายังคงใส่ใจและห่วงใยเขาอย่างสม่ำเสมอไม่เปลี่ยนแปลง
ไม่แปลกเลยที่ความรักของเขาที่มีต่อภพมันจะไม่เคยลดลงไปเลยสักวัน
พวกเขาใช้เวลากินข้าวด้วยกันอย่างเต็มที่และเปี่ยมล้นด้วยความสุข เพื่อทดแทนเวลาสำหรับมื้อเย็นที่จะต้องแยกย้ายกัน
เมื่อกินมื้อกลางวันเสร็จเรียบร้อยก็กลับมาตรวจสอบการตกแต่งภายในของร้านต่อ ล่วงเลยจนถึงเวลาช่วงเย็น นั่นก็ถึงคราที่พวกเขาจะต้องกลับกันแล้ว
ก่อนที่จะขึ้นไปบนรถยนต์ของภพ ม่านฟ้าหันหลังกลับมามองร้านของเขาอีกครั้งด้วยความภาคภูมิใจ เขาลงทุนลงแรง ทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจเพื่อสิ่งนี้
และอีกเพียงไม่นาน
ที่นี่ก็จะเปิดทำการแล้ว
นั่นยิ่งทำให้เขาตื่นเต้นมากขึ้นกว่าเดิม
ความคิดเห็น