ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ให้ผมรักพี่ได้ไหมรุ่นพี่จอมเถื่อน

    ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเรื่อง

    • อัปเดตล่าสุด 2 มี.ค. 58


      โครม คราม พลัก!! เสียงดังโครมครามดังมาจากหลังตึกในเวลาบ่ายเเก่ๆ ทำให้คนตัวเล็กที่นั่งอยู่ให้ความสนใจกับเสียงนั้นเป็นอย่างมากเเละอดไม่ ได้ที่จะเดินไปดูด้วยตัวเอง พอไปถึงก็เห็นชายรูปร่างสูงโปร่งสองคนกำลังรุมทำร้ายชายอีกคนที่ตอนนี้สภาพดูไม่ได้สักเท่าไหร่เเต่ด้วยความเป็นพลเมืองดี(?) เลยเข้าไปขวางไว้
    "หยุดนะจะทำอะไรน่ะ"
    ชายทั้งสองคนมองมายังคนตัวเล็กตัวสายตาไม่ชอบใจ(?) 
    "ยุ่งอะไรด้วยวะไอ้เบือก!!"
    ชายคนร่างสูงกว่าใครตะคอกใส่ร่างเล็กจะทำเอาสะดุ้งไม่น้อย
    "สงสัยอยากโดนสั่งสอน..หึ!!"
    ทันทีที่พูดจบชายคนนั้นก็ง้างมือขึ้นหวังจะต่อยร่างเล็กเเต่ก็ถูกมือใครอีกคนคว้าไว้ก่อน
    "พอได้เเล้ว กลับ!!"
    "ได้ไงวะฟากูกำลังมัน"
    "กูบอกให้กลับ!!!"
    ทันทีที่พูดจบเขาก็หันมองร่างเล็กด้วยสายตาขุ่นเคืองเเล้วก็เดินออกไปอย่างไม่สบอารมณ์ตามไปด้วยชายอีกคนที่เดินตามหลังด้วยสีหน้าเซ็งๆ ร่างเด็กมองตามอย่างสงสัยเเต่ก็ต้องละสายตามามองร่างตรงหน้าเเทน
    "นี่คุณครับเป็นอะไรมากไหมครับ" ร่างเล็กพยายามเขย่าเท่าไหร่ร่างตรงหน้าก็ไม่ตอบเลยตัดสินใจห่าม(?)ร่างตรงหน้าไปเรือนพยาบาล.....
     
    Far Part:
    "อะไรของมึงวะไอ้ฟากูกำลังมัน"
    "กูหมดอารมณ์"
    ผมว่าพลางขยำกระดาษจนยับให้ตายสิไอ้เบือกนั่นโผล่มาทำไมวะ เสียอารมณ์ชิบ
    "เอ้า!ไอ้นี้เมนไม่มาหรอวะก่อนหน้านั้นยังชวนกูไปกระทืบไอ้เหี้ยพีอยู่เลย- -"
    พอไอ้เพื่อนสุดที่เลิฟ(?)พูดจบผมก็ประทานฝ่ามือให้มันไปทีหนึ่ง
    "เมนพ่องกูเป็นผู้ชายไอ้ห่านิก"
    น่าเเหละครับเพื่อนผมกวนตีนเอาโร่จริงๆสัส!!
    "เอ่อๆเอาที่มึงสบายใจกูไปดูไอ้ต้นเมียรักกูเเละ555" หลังจากที่พูดจบมันก็ใส่เกียร์หมา(?)วิ่งหนีผมเฉยเลย ไอ้เพื่อนสลัด!!รักเมียมากกว่าเพื่อนเหอะ ช่างเเม่งส่วนไอ้พีมึงกะกูยังอีกนาน หึ!!อีกคนหนึ่งฝากไว้ก่อนนะคนสวยยุ่งเรื่องกูมากๆระวังเอวจะเคล็ดเอา....หึ!!



    ณ โรงอาหาร
    "หิวเว้ยกินอะไรดีวะ"
    คนร่างเล็กสถบเบาๆกับเพื่อนร่วมโต๊ะ
    "จะกินอะไรก็กินไอ้ไนท์กูไม่หิว"
    ผมพูดพลางฟุบหน้าลงกับโต๊ะด้วยความเหนื่อยล้า
    "เอ่อๆเดี๋ยวมาเว้ย" ทันทีที่ไอ้เพื่อนเลิฟของผมลุกไปก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดียวเข้ามาหาผมเเล้วก็มานั่งข้างผม ผมนี่สตั้นสิบวิเลย
    "เฮ้ยๆมึงเป็นใครวะ"
    ผมถอยห่างคนเเปลกหน้าด้วยความไวเเทบหัวทิ่มตกโต๊ะดีที่โดนคว้าไว้ซะก่อน
    "น้องครับพี่ชื่อเมฆยินดีที่ได้รู้จัก"
    "ไม่อยากรู้เว้ยใกล้กูอีกนิดกูต่อย" ผมง้างมือหมายจะต่อยเเต่ไม่สำเร็จถูกรวบมือไว้ก่อน
    "น้องน่ารักดีพี่ชอบขอเบอร์หน่อยสิ"
    ไอ้คนเเปลกหน้าว่าพลางยื่นโทรศัพท์มาให้ ผมนี่เเทบจะเอาโทรศัพท์มันโยนทิ้ง ห่า
    "อะไรของมึงกูไม่มีนมเห็นป่ะห่าที่สำคัญกูหล่อเข้าใจ!!!"
    ผมพูดพลางชี้ที่หน้าอกจากนั้นก็รีบลุกเเล้วเดินกระเเทกส้นเท้าหนีจากตรงนั้นทันที กูอายเป็นนะสลัด!!!
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×