คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 04 | เชื่อพี่ดีกว่าน้อง ประชาชนโซนมันไม่น่าอยู่ [rw]
เจ้ากรรมนายเวร
นี่คือสถานะเดียวที่เธอยกให้สไปเดอร์แมนเป็น
คนขาหักนั่งทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดในช่วงที่ผ่านมา อย่างแรก เธอได้รู้จักสไปเดอร์แมนอย่างไม่ได้ตั้งใจ อย่างที่สอง เขาอายุน้อยกว่าแต่มารยาทล่อส้นมาก อย่างที่สาม บังเอิ๊ญ...บังเอิญได้ไปซ่อมชุดให้แบบโต้งๆ
แล้วจิ๊กเอาตัวชิปมาหวังจะเปิดอ่านข้อมูลแต่ดันเจอว่ารหัสการทำงานแทนที่จะเป็นชื่อกลายเป็นว่าเขาด่าพญาหงส์ผงาดของเธอว่ากาก
‘ Fuxk off xx’
สิ่งเดียวที่ปรากฏในตัวแสกนคือรหัสด่าทอทีมหงส์แดงอันเลวร้ายที่อ่านได้ในตัวชิปทำร้ายจิตใจเบนเล่จนอยากคุกเข่าร้องไห้มันตรงนั้น เขารอบคอบมากและระวังตัวดีเกินไป บัดซบ!
สมองคิดเองไม่ไหวจนรู้สึกเหมือนใกล้ระเบิด อดีตเด็กสตาร์ฟจากบ้านค้างคาวยกขาพาดโต๊ะ หย่อนตัวนั่งบนเก้าอี้ มือควงปากกาด้วยความเคยชินที่เป็นมาแต่ไหนแต่ไร เปิดกลไกของโต๊ะอ่านหนังสือรกๆฉายโฮโลแกรมใหญ่แทบเท่าผนัง
เบนเล่ เวย์น นวดขมับ ท่าทางว่าจะต้องจิตปล่อยวางตามอาจารย์ชิฟูในการ์ตูนกังฟูแพนด้าแล้วจริงๆ พอกันทีกับการพยายามไล่ต้อนไอ้แมงมุม ย้ำรอบที่ล้าน เลิกแล้วต่อกันเท่านี้ หาไม่เจอก็คือไม่เจอวะ
“ชิปแสกนต่อไม่ได้เลยเหรอ”
‘ตรวจพบโค้ด:เป็ดกาก’ตั้
“อย่างอื่นสิวะ ขอเป็นพิกัดอะไรก็ได้ ไม่มีเลยเหรอ...ไม่ได้เร่งนะ แค่ลองดู ทำไม่ได้ไม่ว่ากันอัลฟา”
กระดกน้ำแข็งในแก้วเคี้ยวเล่นไปพลางขณะรออัลฟาแสกนหาสิ่งที่พอจะหาได้จากตัวไดรฟ์ เนมโปรแกรมที่เธอจงใจตั้งล้อเลียนอัลเฟรดพ่อบ้านแห่งคฤหาสน์เวย์น ความจริงคือไม่ได้เซ็ตเองกับมือแต่ไปแอบปล่อยไวรัสใส่คอมผู้ใหญ่มาเลยได้ตัวแสกนระดับพระกาฬติดมือมาด้วย
‘กำลังดำเนินการพิมพ์โมเดล’
“ขอบใจ”
‘แมสเสจในไพทอนตรวจพบโค้ดเฟสสองที่ไม่สามารถอ่านได้’
“...งั้นปล่อย คายทิ้งออกมาเลย”
“แหม...MIT ยังต้องหลั่งน้ำตา”
เสียงแซวของเพื่อนรักที่ผลักประตูห้องเข้ามาพร้อมถุงพลาสติกพะรุงพะรังพอดีกับชิปตัวจิ๋วตกกระทบโต๊ะที่ถูกคอมคายทิ้ง เจ้าของห้องหมุนเก้าอี้มาทางแขกรับเชิญตั้งแต่เที่ยงตรง เจนนี่โจนส์
“สไปเดอร์แมนสุดที่รักของแกเป็นเด็ก17 ว่ะ ติดคุกแน่”
“ถามจริง? แกจะหาจริงๆเหรอวะว่าเป็นใคร รู้มามากขนาดนี้แล้วเหรอ”
เจนนี่โจนส์นั่งไขว่ห้างแกะถุงขนมเปิดทีวีสบายใจเฉิบราวกับเป็นห้องตัวเอง เด็กเวย์นเอนหลังพิงเบาะเก้าอี้จนสุด บิดขี้เกียจตัวยาว ความปวดเมื่อยที่เกาะกินแผ่นหลังมาตั้งแต่เมื่อวานทำให้รู้สึกล้าตลอดเวลาเหมือนเป็นราชาสล็อต ไม่ใช่มนุษย์อายุยี่สิบ
เบนเล่ “แล้วแกจะไม่ให้ฉันทำอะไรเลยหรือไงวะ นั่นสไปเดอร์แมนนะ”
“ก็เพราะเป็นสไปเดอร์แมนไงถึงไม่ต้องทำอะไร”
เพื่อนสาวเคี้ยวมันฝรั่งทอดกรอบตุ้ยๆ มือกดรีโมทเลื่อนหาซีรีส์ดูไปเรื่อยอย่างสบายๆ แต่เบนเล่ยิ่งฟังคนบอกว่าไม่ต้องใส่ใจไม่รู้ทำไมก็ยิ่งหงุดหงิด สะบัดหน้ามทางอีกฝ่าย
“ว่าจะไม่ด่าคนแล้วนะ”
“เขาไม่ยอมปล่อยหรือหล่อนไม่ยอมไป”
“...หา?”
“ฉันถามว่า เขาไม่ยอมปล่อยแก หรือแกเองที่ไม่ยอมไปจริงๆ เจอกันบ่อยขนาดนี้จะโยนให้เป็นความผิดไอ้แมงมุมอย่างเดียวเลยหรือไงอีบุ้ง ตอนเกิดเรื่องแกขาหักมันยังพอว่าล่ะ แต่เป็นแบบนี้แล้วไม่ใช่ว่าแกติดประชาชนโซนเหรอ”
ฟังคำที่เจนนี่ใช้แล้วเบนเล่สำลักโคล่าออกมาครึ่งปอด ทุบอกตัวเองโต้เถียงอย่างทุลักทุเล
“มันต้องเฟรนด์โซนไม่ก็พี่น้องโซนสิวะ!”
“ก็เขาเป็นฮีโร่ แกเป็นพลเมือง ประชาชนโซนชัดๆ กูจะเรียกแบบนี้”
“เออๆเอาเถอะ” เบนเล่ส่ายหัวแต่ก็ขำไปด้วยกับความคิดสร้างสรรค์สมที่อยากไปเรียนต่อด้านอาร์ตทิสอะไรนั่นของมัน
ว่าก็ว่าเถอะ พีเจ้นเป็นคนแบบนั้น
เป็นเพื่อนที่โผล่หัวมาไวที่สุดในทุกสถานการณ์ คอยแนะนำทุกอย่างให้คนตื่นที่อย่างแมงมุมโง่เง่าชื่อบ่อบุ้ง ติ่งสไปเดอร์แมนขั้นโคม่าในฐานะที่เป็นคนควีนส์โดยกำเนิด คบกันมาหลายเดือนนึกไม่ถึงว่าวันนี้จะพูดอะไรฉลาดๆที่น่าคิดตามเป็นกับเขาด้วย
“ยิ่งแกไม่ชอบใจมาก มันก็แปลว่าแกให้ความสนใจมากไม่ใช่หรือไง ตกลงว่าทำไมอยากเจอเขากันแน่ หล่อนน่ะถามตัวเองให้ดีก่อนแม่นางวัวแก่ ปวดฟันเหรอต้องหาเคี้ยวเด็ก”
เพื่อนเวรนี่ก็กัดแซะกันแรงจนปวดใจ เบนเล่ส่งเสียงอืม
ประเทศเธอแม้แต่ปลิงที่โซนยุโรปโยนลงกองไฟยังสามารถอยู่ในเย็นตาโฟได้ กะอีแค่แมลงทอดอย่างแมงมุมสักตัว มันจะถึงกับกินกันไม่ไหวเชียว
สุดสัปดาห์นั้นเด็กหนุ่มสาวเกรดสิบสองพากันปรึกษาว่าจะไปเที่ยวที่ไหนดี กิจกรรมในควีนส์ที่ทำกับกลุ่มเพื่อนก็มีไม่กี่อย่าง ทานอาหาร ดูหนัง เที่ยวเล่น นานๆทีก็แอบปีนบ้านออกมาดวลดื่มเบียร์บ้าง เอกไฟฟ้าของเบนเล่สนิทกันเร็วและมีแววว่าจะได้ได้ไกลอยู่หลายคน อาจารย์ประจำวิชาอยากให้เด็กพวกนี้ทำโปรเจ็คอะไรสักอย่างก่อนจบไฮสคูล แต่จนแล้วจนรอดทั้งห้องก็ยังไม่มีแรงบันดาลใจ
หลังจากคุยกันตอนพักกลางวันไม่ก็เวลาไปหาไอศกรีมซันเดย์กินที่ร้านใกล้ๆไฮสคูล สุดท้ายเลยตกลงกันว่าจะออกมาเดินเตร่กันที่ไซร์เฟสซิ่งที่จัดบนดาดฟ้าโดยหน่วยงานทางวิชาการหน่วยหนึ่ง
เจนนี่โจนส์ในฐานะแฟนสาวของแจ็คเกอร์และเพื่อนสาวของเบนเล่ หล่อนถือว่าตัวเองมีความชอบธรรมในการปรากฏตัวท่ามกลางเด็กเอกไฟฟ้าทั้งที่แม่งเป็นลงเมเจอร์ภาษาครบเจ็ดตัวแถมยังทำได้ดี การที่เชียร์ลีดเดอร์คนสวยมาเดินกับฮอตเนิร์ดเกรดสิบสองถือเป็นภาพหาดูยาก เด็กสาวสวมกระโปรงสั้นสีขาวเสื้อยืดสีดำแบบโมโนโทน ส่วนเบนเล่ผมเผ้ายังไม่ได้หวี เอาตัวหนีบม้วนๆแล้วหนีบปึดอย่างไม่ใช้สมอง ตอนที่มารวมกลุ่มกับเพื่อนๆที่สถานที่เป้าหมายสภาพตอนนั้นคือสวมสเวตเตอร์สีเบสทับเสื้อคอปกสีขาวแขนชีฟองและกางเกงยีนส์รรมดาๆ
อเดล เพื่อนในเอกคนหนึ่งประเมินเบนเล่ทั้งที่ตัวมันก็สภาพไม่ได้ต่างกัน วิจารณ์อย่างเป็นเรื่องเป็นราว
“ถ้าได้ยินมาไม่ผิด คุณบรู๊ซมีทรัพย์สินเท่าไหร่นะ เจ็ดสิบล้านดอล เธอขอมาสักร้อยดอลไหมเดี๋ยวช่วยเลือกเสื้อผ้าชุดใหม่ให้จะได้ไม่ต้องใส่ผ้าถุงมาเดินเที่ยว”
เบนเล่ยิ้มเย็น เอาปึกกระดาษเส้นเดี่ยวที่เตรียมมาจดข้อมูลฟาดศีรษะเด็กหนุ่มไปทีจนเขาร้องโอ๊ยๆ
มันควรเปลี่ยนคำถามเป็นพวกมึงมาทำงานจะให้กูแต่งตัวเยอะทำไมมากกว่าไหม
หลังจากนั้นเบนเล่กับเพื่อนคนอื่นจับกลุ่มกันเดินตามซุ้มต่างๆที่เปิดแบบโอเพ่นแอร์ บนดาดฟ้าของตึกมีพื้นที่หลายเอเคอร์กว้างขวาง ตามมุมมีต้นไม้เขียวดูสบายตา มองลงไปจากตรงนี้เห็นวิวของควีนส์ได้โดยรอบ คนที่มาเที่ยวชมพวกอุปกรณ์ไฟฟ้าหรือสิ่งประดิษฐ์ของบริษัทอิเล็กซ์ทรอนิกส์ที่มีชื่อเสียง
แต่เอาเข้าจริง คนที่ทำตัวมีประโยชน์เสียส่วนใหญ่จะเป็นแจ็คเกอร์กับเบนเล่
พีเจ้นกับเด็กหนุ่มคนอื่นๆนั่นขนกันไปดูสิ่งน่าสนใจกันทางหนึ่งแล้ว
ตอนที่กำลังดูเครื่องของทางสตาร์คอินดัสทรีซึ่งเพพเพอร์ พ็อต ดูแลรับผิดชอบต่อจากสามีเบนเล่กับแจ็คเกอร์ถามผู้ดูแลเครื่องถึงหลักการทำงานและรายละเอียดอื่นๆที่อยากรู้ นึกไม่ถึงว่าเด็กสาวมือจดอยู่ดีๆ ตอนที่คนหนึ่งเดินผ่านหลังไปเบนเล่เงยหน้าพึ่บ
กลิ่นหอมสบู่ไม่ก็แชมพูคุ้นๆ—เหมือนกลิ่นสไปเดอร์แมน
เธอหันหน้าพึ่บ มองรอบตัวก็มีแต่เด็กไฮสคูลวัยเดียวกันไม่ก็พวกพนักงานออฟฟิศทีมรังสรรค์ผลิตภัณฑ์ที่เดินซ่อกแซ่กอยู่รอบตัว เบนเล่ค่อนข้างมั่นใจว่าจำกลิ่นไม่ผิดแน่ เธอไม่จมูกหมา เป็นความผิดของไอ้แมงมุมที่มีเอกลักษณ์ให้จำโว้ย
“....นี่?”
เบนเล่เอื้อมมือออกไปคว้าฮู้ดของเด็กผู้ชายคนหนึ่งซึ่งกำลังเดินผ่านไป เขาหันหน้าควับ เป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดีผมสีน้ำตาลซีลด์คนหนึ่ง
แจ็คเกอร์หันมาเจอพอดีว่าอยู่ดีไม่ว่าดีเบนเล่ก็คว้าคนอื่นมั่วซั่ว เขาทัก
“แบรด? อ้าว เด็กเกรดสิบมาทำอะไรกันที่นี่”
เป็น แบรด เดวิส รุ่นน้องเกรดสิบที่ควีนส์ไฮสคูล
ปราฏว่าพอดูชัดๆแบบนี้ เบนเล่ถึงได้พบว่าตัวเองคว้าคนผิดเสียแล้ว สัญชาติญาณบอกว่านี่ไม่ใช่สไปเดอร์แมน เธอปล่อยมือ สีหน้าดูยุ่งยากใจจนสังเกตได้ง่ายๆ แบรดเป็นเด็กหนุ่มตัวสูงโย่งหน้าเข้ม ท่าทางไม่แหย ดูโอหังแบบคนมีความมั่นใจ เขาจำรุ่นพี่สองคนได้เลยทักตอบอย่างสบายๆ
“รุ่นพี่ก็ถูกมิสเตอร์แฮริงตันใช้มาดูงานเหมือนกันเหรอครับ?”
“ใช่! พวกนายมากันเยอะเหรอ”
“ไม่หรอกครับ คนอื่นๆมาแปปเดียวก็หนีไปดูหนังไปร้านหนังสืออะไรของมันกันหมดแล้ว ที่มาตรงนี้ก็มีแค่ผม เน็ด กับเอ็มเจแค่นั้นล่ะ”
เขาชี้นิ้วโป้งไปทางเพื่อนตัวใหญ่และเพื่อนสาวตัวเล็กที่ยืนจดอย่างอื่นอยู่ไม่ไกล ทั้งแจ็คเกอร์ทั้งเบนเล่พยักหน้าตอบรับ
แบรดถาม “ว่าแต่ พี่เวย์นมีอะไรจะพูดกับผมงั้นเหรอครับ”
“เปล่าหรอก ขอโทษที แก่แล้วบางทีสมองมันก็เลอะๆน่ะ พี่นึกว่าตัวเองเจอเพื่อนเก่า”
เอามือขยี้ศีรษะให้ตื่นๆสักทีสองทีแล้วแยกย้ายกับรุ่นน้องที่รู้จักตอนนั้น แจ็คเกอร์เห็นเบนเล่ช่วงนี้เป็นโรคประสาทบ่อยเลยบอกเธอ
“น่ากลัวว่าเธอจะเป็นป้าแก่สมองเลอะจริงๆแล้วนะ หืม”
“เออ จำคนผิดทีเดียวแกแช่งฉันยาวเลยนะ”
“ไปพักก่อนไป เดี๋ยวเป็นลมขึ้นมาหามผู้อาวุโสส่งโรงบาลไม่ทัน ทำเป็นร้อนไปได้ ขี้ร้อนเป็นยายฉันเลยนะแกเนี่ย”
ไอ้เพื่อนห่านี่
แต่ก็ดี แดดแรงแบบนี้ไม่รู้ทำไมคนถึงชอบนัก
แน่จริงแกไปเจอแดดไทยสิวะพวกกระจอก
เบนเล่บ่นแพล่มในใจ เอากระดาษพัดๆหน้าแล้วเดินไปใกล้เทอร์เรสต์ดาดฟ้าซึ่งมีคนยืนอยู่น้อย พาตัวเองออกมาหาน้ำเย็นๆกินแล้วพัดวีอย่างทุลักทุเลอเมริกันให้หายร้อนไปด้วย เธอแกะซองผ้าเย็นวางแปะหัวเหมือนสมัยต่อคิวรอแข่งวิ่งผลัดในงานกีฬาสีตอนเด็กๆ
ภาพคนนามสกุลเวย์น ตระกูลมหาเศรษฐีอันดับต้นแห่งยุคยืนเอากระดาษพัดๆหน้า อีกมือถือขวดน้ำ บนเส้นผมสีน้ำตาลจากการย้อมมีผ้าเย็นสีขาววางปรกอยู่เป็นภาพที่ตลกไม่น้อย เบนเล่ไม่สนสี่สนแปด เธอร้อนจนจะตาย แถมยังถูกเรื่องสไปเดอร์แมนรบกวนจิตใจจนรู้สึกงุ่นง่านขึ้นมาแล้ว
พีเจนเห็นเพื่อนสาวปลีกตัวไปและท่าทางหลงแก่ๆของเบนเล่จะปวดหนึบ อากาศที่เปิดโปร่งเต็มที่เช่นนี้ เบนเล่เป็นคนขี้ร้อน เธอเลยซื้อน้ำอีกขวดเดินดุ่ยๆเข้าไปหา เบนเล่เดิมทียืนพิงราวกั้นกระจกของดาดฟ้าอยู่ พอเพื่อนเดินมาก็ใช้ไม้เท้ายันตัวเองให้ยืนตรง
นึกไม่ว่าที่เพิ่งอ่านเรื่อง Stress crack ไปเมื่อกี้สดๆร้อนๆ จะได้มาทำการทดสอบทฤษฎีกับตัวเองในสภาพที่ขาหักเสียด้วย
ราวกระจกและพื้นเทอร์เรสอยู่ดีๆก็แตก โครงทั้งหมดบิ่นออกจากกันดังเพล้ง โครงเหล็กหลุดร่วงไปด้านหลัง ไม้เท้าและรองเท้าผ้าใบสีขาวทั้งสองที่ยืนบนพื้นกระจกอยู่ดีๆก็ไม่มีพื้นยืนเพราะการกระทุ้งไม้เท้าค้ำยันดันบัดซบเจอจุดสเตรซทำกระจกเปราะแตกละเอียดเป็นผุยผงพอดี
เบนเล่ เวย์น กระพริบตาปริบๆ ร้อง “เอ๊ะ—“
วืดต่อมา ตอนที่แผ่นหลังตกก็ปะทะลมเย็น ภาพเจนนี่โจนส์อ้าปากค้างสะท้อนสู่สายตา กระพริบตาครั้งต่อมา
เธอก็ร่วงหล่นจากตึกยี่สิบสามชั้น
กลับกันกับเบนเล่ที่พูดไม่ออกเพราะร่วงผ่าอากาศลงจากตึกด้วยความเร็วสูงจนไม่มีเวลาได้ตกใจด้วยซ้ำ แต่แค่นี้เธอก็หลับตาปี๋อาเมนตัวเองแล้ว!
เสียงใครบางคนร้อง “เชี่ย!” แทนใจอย่างน่าซาบซึ้ง
บางคนกรีดร้องเมื่อเห็นว่ามีคนร่วงจากตึกกะทันหัน บางคนลนลานตกใจ บางคนยังจับต้นชนปลายทำห่าอะไรไม่ถูกพอเห็นคนร่วงลงต่อหน้าต่อตา ไม่ถึงนาที ร่างเบนเล่ เวย์น ก็จะแหลกเหลวจากแรงกระแทกเฉียบพลันหลายฟุตต่อปอนด์
เจนนี่โจนส์ร้องกรี๊ดดังลั่น รีบวิ่งไปเกาะขอบดาดฟ้าดูสภาพเพื่อนสาวที่ดิ่งโลกไปก่อนใครเพื่อนแล้วเยี่ยมหน้ามองว่าเบนเล่มันถึงฆาตตายห่าแล้วหรือเปล่า
ทว่าลมสายหนึ่งโฉบผ่านหน้าทุกคน
ใครต่อใครพากันพูดอย่างร้อนรน
“อะไรน่ะ!”
“ระเบียงแตกเหรอ”
“หรือมีคนฆ่าตัวตาย!?”
สถานการณ์บนดาดฟ้าวุ่นวายมาก ไม่ว่าใครก็กำลังตื่นตกใจ มีเสียงบางอย่างตกกระทบพื้นอย่างน่าหวาดเสียว
เจนนี่โจนส์เริ่มกรีดร้องอย่างเสียสติ มือสั่นปากสั่น ไม่มีแรงแม้แต่จะลุกขึ้นยืน เธอรวบรวมสัมปชัญญะและความสวยทั้งหมดในการใช้แขนคลานแบบขนานกับพื้นโลกไปที่ขอบตึก ชะเง้อมองด้านล่างพบว่าผู้คนมากมายพากันอึ้งตะลึงงัน มีบ้างที่ชูกล้องถ่ายรูปด้วยสีหน้าซีดเผือด
พีเจนอ้าปากค้างเช่นกันเมื่อมองลงไปแล้วพบว่าไม่มีศพเพื่อนรักนอนจมกองเลือดด้วยท่าเก๋ๆอยู่ที่พื้นถนนด้านหลังเหมือนที่กลัวว่าจะเจอ มีแค่ไม้เท้าอันเท่าบ้านรูปร่างบิดเบี้ยวเพราะตกจากความสูงยี่สิบชั้นนับจากพื้นดิน สาวตัวสูงชะลูดถอนหายใจพรวด มือตีนอ่อนยวบแต่โล่งอก
เพราะสไปเดอร์แมนโฉบถึงเจ้าตัวทันก่อนเบนเล่กระแทกพื้นพอดี
เสียงฝูงชนโห่ร้องชื่นชมพร้อมเสียงปรบมือดังระงมตามมา พีเจนได้สติก่อนใครรีบแหกปากโบกไม้โบกมือเสียงดัง โล่งใจที่เบนเล่ถูกช่วยไว้ทันก่อนถึงพื้น
“...คุณ!! เพื่อนฉันเอง เพื่อนฉันค่ะ ฮัลโหลว!?”
แต่ผิดคาด ไอ้แมงมุมที่เธอคลั่งไคล้ไม่แม้แต่จะฟัง
ต่อหน้าผู้คนมากมาย สไปเดอร์แมนยิงใยออกจากตรงนั้นพร้อมคนเพิ่งโดดตึกแบบสิ้นคิดด้วยความเร็วประหนึ่งว่าตอนเด็กๆแม่ให้ดื่มลมอัดกระป๋อง ทิ้งเจนนี่ โจนส์อ้าปากค้างกว่าเก่าเมื่อทั้งสไปเดอร์แมนทั้งเบนเล่โจนข้ามตึกหายลับไปกับตา
คุณพระ...ผัวขโมยเพื่อน
_________________________________
TALK
สรุป synonyms ของน้องพีทตอนนี้
1.ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์
2. พีท
3.สไปเดอร์แมน
4.สไปดี้
5. ไอ้เด็ก
6. เป็ดแดง
7. สามีนิรนาม
และ
8. ผัวขโมยเพื่อน
ขอบคุณค่ะ
ถึงตรงนี้อาจจะมีคำถามว่า ตั้งใจอ่านทำไม555555555555 ขอบคุณที่ติดตามค่า
ความคิดเห็น