ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : } เข้าบ้านมอนทาคิว .
หลังจากที่คุณเข้ามาในบ้านแล้ว คุณก็ถูกพาตัวเข้าไปยังห้องห้องหนึ่ง
ในห้องมีเพียงโต๊ะสี่เหลี่ยมตัวเล็ก ๆ ตู้เอกสาร เก้าอี้ทำงาน และเด็กหนุ่มสองคนกำลังง่วนกับงานตรงหน้าเท่านั้น
ที่น่าแปลกมีเพียงอย่างเดียวคือพวกเขายังคงใช้ เครื่องพิมพ์ดีด อยู่เท่านั้นเอง
"โอ๊ะ ... สวัสดีครับ เชิญนั่งก่อนเลย"
เด็กหนุ่มผมดำละมือจากงานตรงหน้าแล้วรี่ตรงเข้ามาหาคุณ
เขาลากเก้าอี้ออกมาวางจัดตรงหน้าพร้อมเชิญให้คุณนั่ง
ในขณะที่ชายผมทองอีกคนก็ขนเอกสารฉบับหนึ่งเดินตรงมาในเวลาเดียวกัน
"มาใหม่ ... สินะครับ ?
ก่อนอื่นก็ขอชี้แจงรายละเอียดซักเล็กน้อยละกันเนอะ ~"
(ถ้ายังไม่ได้อ่านรายละเอียด คลิก)
"ก็ตามนั้นนั่นแหละนะครับผม
เราจะให้กุญแจห้อง และจัดการเรื่องยิบย่อยให้กับคุณทีหลัง
แต่ก่อนอื่น ... คุณคงต้องจัดการอะไรเล็กน้อยให้พวกเราเสียก่อน
ตอนนี้คงยังพูดคำว่ายินดีต้อนรับสู่มอนทาคิวไม่ได้ส่ะมั้ง เนอะ?"
เขาว่าพลางหัวเราะเบา ๆ เล็กน้อย
ทางด้านเด็กหนุ่มผมดำที่นั่งนิ่งมานาน ก็ส่งเอกสารหนึ่งแผ่นพร้อมปากกาให้กับคุณ
"กรอกให้เรียบร้อยนะครับ หากมีอะไรสงสัยก็ถามได้"
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
R e g i s t e r .
*อนึ่ง ที่ยังไม่ได้ให้ใส่ประวัติ เพราะจะมีเควสเกี่ยวกับส่วนของประวัติความเป็๋นมาให้ในภายหลังค่ะ
รบกวนขอเป็นลิ้งค์นะคะ แต่หากไม่สะดวกก็ลงในนี้เลยก็ได้ค่ะ*
(แปะรูป)
ชื่อ -สกุล : (ขอทั้งภาษาไทย - อังกฤษนะคะ)
อายุ : (ขอเป็น 3-18 ปีค่ะ)
เพศ :
สัญชาติ : (อิสระโลดค่ะ แต่ถ้าไม่ทราบสัญชาติมาตั้งแต่เกิด ก็ไม่ต้องเติมก็ได้นะคะ)
ข้อมูลส่วนตัวโดยคร่าว : (ลักษณะนิสัย ลักษณะทางกายภาพที่เด่น ๆ งานอดิเรก ความสามารถ ตามแต่จะใส่มาเลยค่า ยาวสั้นไม่จำกัดเอาตามความสะดวกเน้อ)
ของติดตัว : (คนละ 1 อย่างค่ะ ขออีกอย่างหนึ่งคือไม่เป็นอาวุธนะคะ แต่จะเป็นสิ่งมีชีวิตก็ได้ เป็นไอเทมที่สำคัญกับตลค. ซื้อมา ได้มา หรืออะไรอย่างไรก็ได้ (สาเหตุที่ไม่ให้เอาอาวุธเพราะที่นี่ไม่อนุญาตค่ะ ถึงเอามาก็คงโดนริบ--- แล้วเด็กคงไม่พกอาวุธกันเนอะ หรือเปล่าคะ /...))
เพิ่มเติม : (มีอะไรนอกเหนือจากนี้ก็ลงมาตรงนี้เลยค่า)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"ขอบคุณครับ"
เด็กหนุ่มว่าเรียบ ๆ ในขณะที่รับเอกสารในมือคุณที่กรอกเรียบร้อยมาไว้กับมือ
พร้อมกับเดินตรงไปยังเครื่องพิมพ์ดีดที่ตนนั่งพิมพ์อยู่เมื่อซักครู่ต่อ
"เขากำลังคีย์ข้อมูลน่ะ ... โอ้ จะเรียกว่าคีย์ข้อมูลก็คงไม่ได้อีก
เอาเป็นว่ากำลังยืนยันข้อมูลของคุณละกันครับ"
เด็กหนุ่มผมทองกล่าวด้วยน้ำเสียงติดตลกดังเคย
"กำลังงง ๆ อยู่หรือเปล่าครับ ? ว่าตกลงนี่มันเป็นอะไรยังไง
เอาเป็นว่าพอเราจัดการธุระอะไรให้คุณเรียบร้อยแล้ว คุณจะได้เจอกับคุณผู้ดูแลเอง
แล้วคุณผู้ดูแลจะช่วยจัดการอะไร ๆ ให้คุณเพิ่มทีหลัง ...
ระหว่างนี้รอซักพักไปก่อนนะครับ อีกไม่นานหรอก"
เขารินชากลิ่นหอมร้อน ๆ ใส่แก้วชา พลางเลื่อนมาตรงหน้าของคุณ
ก่อนจะโน้มตัวเข้ามาใกล้ ๆ คุณเป็นเชิงอยากจะพูดอะไรบางอย่าง
"จงใช้ชีวิตที่นี่อย่างระมัดระวัง
และจงจำไว้ให้ดีนะครับ ..."
ในประโยคสุดท้าย เขาพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาราวกับเสียงกระซิบ
... ทว่ากลับฟังดูหนักแน่นและเน้นย้ำอย่างน่าประหลาด
"เพราะบ้านคือวิมานของเรา"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น