Bittersweet shades.

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 0 . Not a PROLOGUE.

(c)              Chess theme

St. A.T. - Bittersweet shades.

Chapter 0 . ' Not a prologue. '

" จะเรียกว่าจุดเริ่มต้น ... ก็คงไม่ได้เท่าไหร่ "

     

          ผมสีน้ำตาลไหม้ ดวงตาสีน้ำทะเล และโครงหน้าแบบชาวยุโรปผสมกลิ่นอายแบบเอเชีย

     

          สามคำจำกัดลักษณะที่เขานึกขึ้นได้ตอนที่เห็นเธอ คนนั้น ... เดินมากับเพื่อนสาวคนสนิทในระหว่างที่กำลังย้ายคลาสพอดิบพอดี ซึ่งทั้งสองก็ไม่ได้ทักทายอะไรกันไปมากมายนักนอกจากจ้องตากันไปสองสามวินาทีแล้วจากกันไป

     

          แต่ถึงกระนั้นเธอก็ดูน่าสนใจไม่หยอก ในแง่ศิลปะน่ะนะ --- รวมไปถึงใฝเจ้าน้ำตาใต้ตาซ้ายนั่นด้วย ถึงมันจะเป็นแค่จุดเล็ก ๆ ไม่โดดเด่นอะไรเท่าไหร่นักก็เถอะ แต่ว่านั่นเป็นเสน่ห์ดึงดูดของเธอมากทีเดียว สำหรับเขา ---

    

          ถ้าเพียงแต่เขารู้ชื่อของเธอ อะไร ๆ ก็คงง่ายกว่านี้ ...

     

         เธอคงจะเป็นแบบวาดรูปที่ดีได้แน่ ๆ - เขาคิด ในขณะที่ค่อย ๆ ฟุบหน้าลงบนโต๊ะ พลางจ่อมตัวลงสู่ห้วงนิทราอย่างช้า ๆ ...

          กลิ่นหอมหวานจาง ๆ คล้ายกับช็อคโกแลตนมจะลอยมาแตะจมูก

          พร้อมด้วยเสียงกุกกักเหมือนมีคนกำลังทำอะไรซักอย่างข้าง ๆ ตัวเขาทั้งที่ตอนแรกไม่มี --- เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นช้า ๆ ก่อนจะรีบตะครุบปากตัวเองไม่ให้อุทานอะไรเสียงดังออกมา

          เธอคนนั้นนั่งอยู่ข้าง ๆ เขา

          ตัวเป็น ๆ เลยด้วย

                ใบหน้าเรียบเฉยทว่าดูมีเสน่ห์ ล้อมกรอบด้วยเรือนผมหนาสีน้ำตาลเข้มมัดรวบเป็นเปียเดี่ยว ดวงตาสีเขียวน้ำทะเลหลุบลงมองสมุดบันทึกเล่มเล็กในมือ น่าเสียดายที่เธอนั่งอยู่ฝั่งขวาของเขา ตอนนี้เลยไม่เห็นใฝใต้ตาของเธอเสียอย่างนั้น

           แต่ก็น่าแปลก --- ปกติแล้วเธอไม่เคยเข้าคลาสคณิตศาสตร์พร้อมกับเขาไม่ใช่หรือ ?

          " นี่ " เสียงเรียกเรียบ ๆ ดังขึ้นพร้อมกับความรู้สึกเหมือนถูกเคาะสะกิดที่หลังคอ " หมดเวลาแล้ว ย้ายคลาสได้แล้ว นายน่ะ "

          เจ้าของเสียงนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเด็กหนุ่มผมแดงหน้าคมนิ่ง ดวงตาเรียวดุหรี่มองเขาคล้ายอยากจะตำหนิน้อย ๆ ทว่าคนถูกเรียกก็ยังคงทำสีหน้างุนงงราวกับไม่เข้าใจอะไรอยู่ดี

          " ...นี่หมดเวลาแล้วเหรอ " เขาถามด้วยเสียงอู้อี้ ซึ่งอีกฝ่ายก็พยักหน้าน้อย ๆ เป็นเชิงตอบคำถาม ก่อนที่ทั้งคู่จะเก็บข้าวของใส่กระเป๋าแล้วออกจากห้องไปด้วยกัน

          " รู้จักกันเหรอ " คนผมแดงกล่าวถามนิ่ง ๆ

          " ใคร? "

          " คนนั้นที่นั่งข้าง ๆ นายน่ะ "

          " อ้อ... " คนถูกถามว่าพลางส่ายหน้า " ไม่หรอก แค่บังเอิญนั่งข้างกันเฉย ๆ "

          มั้งนะ

           แต่ตอนนี้ ... กลิ่นช็อคโกแลตนมอ่อน ๆ ยังติดจมูกอยู่เลย

-----------------------------------------------------------------------------------------