ข้าจะหามารดาให้ท่านเอง

ลำดับตอนที่ #2 : เจอคนที่ใช่

ตอนที่ 2

เจอคนที่ใช่

อวี้หนิงหลังจากเข้าไปหาบิดาที่ร้านก็ได้เดินออกมาเดินเล่นข้างนอกเช่นเคยโดยมีพี่เลี้ยงสองคนเดินตามติด ๆ ตลอดทางอวี้หนิงไม่ได้พูดอะไรตอนนี้เขากำลังใช้ความคิดอยู่ว่าจะเอายังไงดีที่จะมีแม่เป็นของตนเอง

ในระหว่างนั้นเด็กน้อยสะดุดตาสตรีนางหนึ่งที่ยืนฝั่งตรงข้ามด้วยบุคลิกของนางไม่ใช่เป็นสตรีที่เรียบร้อยดูออกจะแก่นแก้วเสียหน่อยนั่นกลับทำให้อวี้หนิงรู้สึกชมชอบ เพราะตัวเขาเองไม่ชอบสตรีอ่อนหวานเท่าไหร่พอเจอสตรีที่ดูร่าเริงไม่กลัวคนกลับทำให้อวี้หนิงสนใจเป็นพิเศษ  เดินตามนางติด ๆ เพื่อจะดูว่านางเป็นใครมาจากไหน

“พวกเจ้าสองคนไม่ต้องตามข้ามานะพอดีข้าอยากเดินเล่นแถวนี้หน่อย”  เขาต้องการความสะดวกและไม่ต้องการให้หญิงสาวรับรู้ว่าตนเองแอบสะกดรอยตามเลือกที่จะเดินดูตามลำพังการมีบ่าวรับใช้สองคนเดินตามจะเป็นจุดสนใจ   

“นายน้อยจะไปไหนขอรับ”

“พวกเจ้าอย่าไปรู้เลยไปรอข้าที่บ้านเหมือนเคยนั่นแหละ”

เมื่อสองบ่าวอย่างหวงเจวี๋ยและสุ่ยเหอโดนนายน้อยสั่งห้ามไม่ให้ตามพวกเขาจึงเดินเล่นอยู่แถวนี้ก่อน พวกเขาชินเสียแล้วกับการที่นายน้อยจะเดินเล่นไปทั่วตลาดเมื่อถึงเวลานายน้อยจะกลับมาเอง

อวี้หนิงเดินตามติด ๆ สตรีสองนางที่เดินนำหน้าตนเองจากการสังเกตของเขาสตรีที่เขาหมายปองต้องการอยากให้เป็นมารดาน่าจะเป็นลูกคุณหนูเพราะมีสาวรับใช้เดินตาม นางช่างเป็นสตรีที่ยิ้มได้ตลอดเวลาแถมสนุกสนานทำตัวราวกับเด็กน้อย  อวี้หนิงคิดว่าหากได้นางมาเป็นมารดาของตนเองแล้วละก็คงจะมีเรื่องให้สนุกมากมายทีเดียวในแต่ละวัน

ในระหว่างนั้นอวี้หนิงลอบสังเกตเห็นว่ามีชาย 3 คนดูมีพิรุจจ้องมองนางตาเป็นมัน เขาคิดว่านางจะได้รับอันตรายแน่และพวกนั้นก็ตามนางไปติด ๆ เช่นกัน

“นายน้อยสตรีนางนั้นสวยถูกใจใช่เลยไหมเล่าข้าเห็นว่าท่านมองนานแล้ว”

บ่าวรับใช้ที่เดินอยู่เคียงข้างกล่าวขึ้นแววตามีความใคร่ยามมองสตรีที่เจ้านายมองนางงดงามจนเขายากที่จะข่มใจให้สงบลงได้

“ใช่นางงดงามเหมาะกับข้ายิ่งนัก” 

แววตาคนที่กำลังจดจ้องมีความกระหายหื่นต่อหญิงสาวผู้ที่ไม่เคยพบมาก่อนนี่ถือได้ว่าเป็นครั้งแรกที่เขาเจอสตรีที่ถูกใจมากเช่นนี้อยากกระโดดเข้าไปกอดนางยิ่งนักแต่กลัวเหยื่อตื่นกลัวทำได้เพียงเดินตามเรื่อย ๆ รอจังหวะโอกาส

“งั้นให้พวกเราฉุดเลยดีไหมขอรับนายน้อยจะได้เชยชมนางอย่างเต็มที่” บ่าวคนสนิทรีบเอ่ยกล่าวเพราะตัวเขาอยากสัมผัสนางเต็มทนได้สัมผัสแค่แขนของสตรีนางนั้นเขาก็พอใจแล้ว

“ดี ข้าจะได้มีเมียรูปโฉมงดงามเชยชมอยู่ที่เรือนอีกสักคนแต่ว่าข้าไม่เคยพบนางมาก่อนนางเป็นใครกันนะแต่ก็ช่างเถอะไหน ๆ นางก็จะเป็นเมียข้าอยู่แล้วไม่ต้องไปสนใจอะไร” 

ดูเหมือนว่าการกระทำเช่นนี้จะมีบ่อยหลายครั้ง ชายที่กำลังฉุดหญิงสาวไปทำเมียเป็นบุตรชายของตระกูลถังบิดาทำอาชีพค้าขายจนร่ำรวยติดอันดับ  ในเมืองนี้ไม่มีใครไม่รู้จักคุณชายตระกูลถังผู้ถูกขนานนามว่าคุณชายเสเพลจอมเจ้าชู้ด้วยความมีเงินเมื่อโดนคดีความอะไรมักใช้เงินเป็นเครื่องตัดสินจนใครที่เห็นจำเป็นจะต้องหลีกหนีให้ไกล เมื่อไม่มีใครสามารถทำอะไรได้จึงทำตัวเหลิงไม่เกรงใจใคร

“นี่แม่นางคนสวยหากเจ้าชอบปิ่นนี้ละก็เดี๋ยวคุณชายของข้าจะซื้อให้เจ้าเอง” 

ลูกน้องคนสนิทนามว่าเผยฝานกล่าวขึ้นแววตามีประกายของความหื่นกระหายซ่อนอยู่ในนั้น พวกมันได้อานิสงค์จากนายน้อยพอได้ฟาดหญิงสาวต่อจากนายอยู่บ่อยครั้งมันไม่รู้ผิดรู้ถูกเมื่อโดนเจ้านายให้ท้ายย่อมทำตัวราวกับตัวเองใหญ่คับฟ้าไม่เกรงกลัวต่อผู้ใด

“ไม่ต้องข้ามีเงินซื้อเองได้ไม่จำเป็นจะต้องพึ่งพาใคร” หญิงสาวเอ่ยตอบแบบไม่หันมามองดูคนเอ่ยถามเรื่องนี้เป็นเรื่องปกติเสียแล้วที่นางมักจะมีคนมาเกี้ยวพา

แต่ว่าหญิงสาวข้างกายกลับมองชายผู้นั้นแล้วมือไม้สั่นเพราะชายผู้นั้นมีแววตาโหดเหี้ยมและดูเหมือนจะเริ่มโกรธที่เจ้านายสาวตอบอย่างไม่ไยดี

คนที่โดนเมินรู้สึกเคืองอยู่ไม่น้อยนี่เขาพึ่งเจอครั้งแรกคนที่ไม่คิดเกรงกลัวพวกตนทำให้เขาอยากปราบพยศนางนักแต่หากทำรุนแรงก็กลัวจะเสียของเดี๋ยวเจ้านายเกิดไม่พอใจขึ้นมาจะแย่เอาได้   

เขาสงบสติอารมณ์ข่มความโกรธไว้ก่อนจะเอ่ยต่อ“แม่นางพูดจาเช่นนี้เจ้าคงไม่รู้จักนายน้อยของข้าสินะ” 

“แล้วไงนายน้อยของเจ้าแล้วไงเกี่ยวอะไรกับข้ากัน”  นางไม่สนแม้แต่คำพูดที่ข่มขู่นางเช่นนั้นเพราะในชีวิตของนางไม่เคยคิดกลัวใครตอนนี้นางกลับรู้สึกรังเกียจคนพวกนี้มากกว่าที่คิดจะมารังแกตน

ถังซีเยว่ได้ยินถึงกับชอบใจในกิริยาของนางเพราะเขาไม่เคยเจอสตรีที่เป็นเช่นนี้มาก่อน  เขากลับรู้สึกตื่นเต้นหากได้ลิ้มลองตัวนางคงจะมีความสุขไม่ใช่น้อย  ใบหน้าก็งดงามกว่าใคร ๆ ที่เขาเคยพบสตรีตรงหน้าเหมาะสมที่เขาจะแต่งเชิดชูให้มีหน้ามีตา  แล้วคิดว่านางคงไม่ยอมแต่งกับตนแน่ดูแล้วต้องบังคับนางให้เป็นของตนก่อนแล้วค่อยแต่งทีหลังถึงตอนนั้นนางก็ขัดขืนไม่ได้แล้วพอนึกคิดเรื่องนี้ซีเยว่ก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

เผยฝานหันไปมองดูเจ้านายผงกหัวยิ้มอย่างเข้าใจ เขาไม่เคยเห็นนายน้อยยิ้มเช่นนี้มาก่อนแสดงว่าสตรีตรงหน้านายน้อยคงชอบมากไม่มีท่าทีโกรธอะไรเลยทุกทีนายน้อยจะโมโหมากหากใครขัดใจ แต่นี่เขากลับยังยิ้มได้แสดงว่านายน้อยใคร่สนใจสตรีผู้นี้เสียแล้ว

“แม่นางข้าชอบเจ้ามากเหมือนเป็นรักแรกพบข้าได้เลย ไปเป็นเมียข้าเถอะนะแล้วเจ้าจะอยู่อย่างสุขสบายอยากได้อะไรข้าก็มีให้  ข้าถังซีเยว่เศรษฐีหนุ่มผู้ร่ำรวยใคร ๆ ก็รู้จักและเกรงใจข้าทั้งนั้น  ข้ารับรองหากเจ้าได้เป็นเมียข้าเจ้าจะสุขสบายทั้งชาตินอนอยู่บนกองเงินกองทองมีหน้าที่ปรนนิบัติข้าในแต่ละวันก็เพียงพอแล้ว” 

ซีเยว่เดินเข้ามาใกล้ ๆ เอ่ยขึ้นแววตาทอประกายแวววับมองสำรวจทั่วเรือนร่างราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ดูก็รู้ว่าเป็นเรื่องที่ไม่ดี

เทียนอ้ายสตรีที่โดนตอแยถึงกับเงยหน้าขึ้นมามองดูคนที่พูดกับตน 

“เจ้าอ้วนไปให้พ้นข้าไปเลยไป ข้าไม่ได้หวังทรัพย์สมบัติอะไรของเจ้าหรอกนะ ตัวข้ามีพออยู่พอกินแล้วเจ้าไปหาคนอื่นไปอย่ามาวุ่นวายกับข้า” 

นางตวาดออกมาเสียงดังลั่นจนคนแถวนั้นสะดุ้งกันเป็นแถวใครต่างก็รู้จักกันดีนายน้อยเศรษฐีผู้ร่ำรวยตระกูลถังต่างคนต่างคิดกลัวไม่คิดที่จะสบตากับคนพวกนี้การไม่สุงสิงจะเป็นทางรอดที่ดีที่สุดที่คนแถวนี้ทำหากได้พบนายน้อยถังเดินผ่านมามีอันต้องหลบหลีกเดินไปให้พ้นทาง ด้วยอำนาจเงินที่พวกเขามีชาวบ้านที่เป็นฝ่ายโดนกระทำไม่สามารถเอาผิดคนผู้นี้ได้มีแต่เสียเปรียบแถมเมื่อได้ลูกสาวตนเองไปแล้วหากเบื่อก็จะถูกส่งกลับเรือนทันที บางคนก็ท้องกลับมาด้วยแล้วยังไม่เหลียวแลปล่อยทิ้งปล่อยขว้างจนคนแถวนี้โกรธจัดแต่ไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้ต้องยอมรับชะตากรรมของตนเองใช้ชีวิตอยู่เงียบ ๆ ไป