ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ข้าจะหามารดาให้ท่านเอง

    ลำดับตอนที่ #1 : หาท่านแม่ให้ข้าเสียที

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.พ. 67


    ตอนที่ 1

    หาท่านแม่ให้ข้าเสียที

     “ท่านพ่อไหนท่านบอกว่าจะหามารดาให้ข้าไง”   

    “อวี้หนิงการจะหาภรรยาสักคนไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลยนะ เราต้องดูให้รอบคอบว่าสตรีผู้นั้นเหมาะสมกับเราหรือไม่ เขาจะรักข้าที่เป็นพ่อหม้ายลูกติดได้หรือเปล่าแล้วจะรักเจ้าเหมือนบุตรได้ไหมเราต้องคิดหลายอย่างไม่ใช่ว่าเราพอใจใครแล้วต้องลากเขามาเป็นภรรยาเลยมันมีขั้นตอนที่มากมายกว่าจะได้นางมาเป็นแม่ของเจ้า”

    ชายหนุ่มนามว่าเหว่ยถิงพยายามอธิบายให้เด็กน้อยในวัย 7 ขวบได้ฟัง  เขาคะยั้นคะยออยากให้ตนมีเมียใหม่ตั้งแต่เมื่อ 2 ปีที่แล้วเหว่ยถิงที่ยังไม่ได้เจอใครที่ถูกใจเขาจึงไม่ได้คิดเรื่องนี้พยายามเบี่ยงเบนมาตลอด 

    “ท่านพ่อท่านจะหาแม่ให้ข้าไหมข้าถามตรง ๆ นะ” 

    เด็กน้อยถูกผู้เป็นบิดาปฏิเสธมาหลายครั้งหากพูดถึงเรื่องนี้ทีไรแต่เขายังคงไม่เลิกถามจนกว่าบิดาจะทำอย่างที่เขาต้องการ การมีบิดาเลี้ยงดูไม่ใช่ว่าไม่ดีแต่เขาแต่ต้องการมีแม่เหมือนคนอื่นอยากเรียกแม่เหมือนใคร ๆ เขารู้ว่าแม่ของเขาจริง ๆ ได้ตายจากไปนานแล้วอันนี้เขาเข้าใจดีและก็ยังคงมีความคิดถึงผู้ที่จากไปแล้วเช่นกันแม้ไม่รู้ว่าใบหน้ามารดาจะเป็นเช่นไรเขาก็ยังคงคิดถึงอยู่เสมอ 

    เหว่ยถิงที่รู้แล้วว่าบุตรชายต้องการมารดาแค่ไหนแต่เขายังไม่ถูกใจสตรีที่จะมาเป็นภรรยาแค่นั้นเองมีสตรีมากมายเข้าหาแต่ไม่มีใครต้องตาสักคน จึงได้รอมาจนถึงเวลานี้แต่เมื่อมองสีหน้าบุตรชายที่ดูเศร้านักชายหนุ่มจึงคิดว่าจะหาภรรยาอย่างจริงจังเสียที

    “ได้ ข้ารับปากเจ้าข้าจะหาแม่ให้เจ้า ดีไหม”

    อวี้หนิงหันมายิ้มแฉ่งเมื่อได้ยินเต็มสองหูแต่เมื่อคิดว่ามันจะจริงเหรอใบหน้าเกิดเคลือบแคลงสงสัยจึงเอ่ยถามขึ้น

    “ท่านไม่โกหกข้าใช่ไหม ท่านจะไม่หลอกข้าจริง ๆนะ” 

    “จะโกหกเจ้าทำไมข้าเป็นพ่อของเจ้านะ เมื่อรับปากแล้วข้าจะทำให้เจ้าแต่ต้องดูด้วยว่านางเหมาะสมไหมแล้วอีกอย่างไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะมาเป็นภรรยาข้าข้อนี้เจ้าต้องเข้าใจด้วย” 

    เขาเน้นยำเพื่อให้บุตรชายมั่นใจว่าเขาจะไม่หลอกและรับปากส่ง ๆ เช่นเคย ก็จะดูสักตั้งหากปีนี้ไม่ได้ภรรยาเขาจะจ้างแม่สื่อให้แนะนำให้ก็แล้วกันหากถึงตอนนั้นจริง ๆ

    “ก็ได้ๆ ข้าจะเชื่อท่านอีกสักครั้ง”

    เหมือนเรื่องการโกหกจะได้รับจากผู้เป็นบิดาอยู่หลายครั้งเกี่ยวกับหาแม่ให้ตนเอง  ทั้งที่เขาร้องขอก็หลายครั้งบิดากลับตอบส่ง ๆ จนเขาไม่อยากจะเชื่อเลย แต่มาวันนี้คำขอร้องของเขาดูเหมือนว่าจะได้ผลบิดาคงไม่ได้โกหกเขาแน่

    ในตอนเย็นเมื่อเหว่ยถิงกลับเข้ามาที่เรือนก็ไม่เห็นว่าบุตรชายมารอตนเหมือนดังก่อนทำให้เขานึกแปลกใจว่าทำไมถึงเป็นเช่นนี้ไปได้  ชายหนุ่มเดินไปหลังเรือนเพื่อจะไปดูว่าที่ประจำของบุตรชายเขาจะนั่งอยู่ที่ตรงนั้นหรือไม่และก็ได้เห็นว่าเขากำลังนั่งหน้าบูดหน้าบึ้งราวกับว่าไม่พอใจเมื่อเห็นตนเดินมา

    “อวี้หนิงเหตุใดถึงไม่มาต้อนรับพ่ออย่างเคยเล่า”

    “ก็ท่านพ่อทำให้ข้าโกรธ วันนี้ท่านพ่อลืมเหรออย่างไรทั้งที่รับปากข้าดิบดีว่าวันนี้จะเล่นกับข้า” เด็กน้อยแก้มกลมทำหน้ามุ่ยพูดออกมาอย่างน้อยใจไม่หันมามองผู้เป็นบิดา

    “เจ้าโกรธเรื่องอันใดแล้ววันนี้ข้ารับปากจะทำอะไรอย่างนั้นเหรอข้าขอโทษที่ข้าลืม” 

    ชายหนุ่มกำลังนึกคิดว่าตนรับปากอะไรไว้กับบุตรชาย ช่วงนี้งานที่ร้านก็เยอะแยะมากมายจนเขาทำแทบไม่ทันทำให้ลืมเรื่องที่ได้พูดคุยกับบุตรชายก่อนหน้านั้น นี่อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้บุตรชายไม่วิ่งมาต้อนรับเขาดั่งเคย

    “ก็วันนี้ท่านรับปากข้าว่าจะพาไปเล่นว่าวแต่ท่านก็ผิดคำสัญญากับข้าเป็นครั้งที่ 10 แล้วมั้ง” 

    เด็กน้อยกล่าวออกมาด้วยความน้อยใจ บิดารับปากไม่เคยจะทำได้สักครั้งนั่นทำให้เขารู้สึกว่าบิดาได้ปล่อยปละละเลยไม่สนใจเขา วันๆบิดาก็อยู่แต่ที่ร้านส่วนตัวเขามีหวงเจวี๋ยและสุ่ยเหอที่อยู่เป็นเพื่อนเล่นแต่เขาต้องการมากที่สุดก็มาจากบิดาอยากให้หันมาสนใจคนที่เป็นบุตรอย่างตนบ้าง มีเวลาให้บ้างสักนิดก็ยังดี

    “โอ๊ะนี่ข้าผิดมากขนาดนี้เชียวเหรอเอาละ ข้าต้องทำเช่นไรเจ้าถึงจะหายโกรธและกลับมาอารมณ์ดีบอกข้ามาข้าจะทำให้เจ้าเดี๋ยวนี้และขอโทษที่ไม่อาจทำอย่างที่พูดได้จนทำให้เจ้าเกิดความน้อยใจ”

    “ท่านต้องหาแม่ให้ข้าเมื่อท่านไม่มีเวลามาดูแลข้าอย่างน้อยข้าก็ยังมีท่านแม่คอยดูแล”

    เด็กน้อยอวี้หนิงตะโกนออกมาใบหน้าดูขึงขังมองผู้เป็นบิดาด้วยสายตาแข็งกร้าวราวกับว่าเป็นการบังคับด้วยสายตา

    “ก็ได้ก็ได้ เจ้ารอข้าหน่อยแล้วกันเดี๋ยวข้าจะหาแม่ให้เจ้าเองว่าแต่บิดาของเจ้าไม่ดีเหรอ” 

    “เมื่อก่อนข้าก็ว่าดีแต่หลังๆท่านมักผิดคำพูดเรื่อยๆ สหายข้าบิดาหากไม่ว่างอย่างน้อยมารดาก็ยังเล่นด้วยได้ ข้านี่รอท่านพ่อตลอดจนข้าอารมณ์เสียข้าไม่อยากรอท่านแล้ว  ข้าขอสั่งให้ท่านหาแม่ให้ข้าเดี๋ยวนี้” 

    “นี่เจ้าจะให้พ่อมีเมียใหม่อย่างนั่นเหรอ”

    “หรือว่าท่านอยากอยู่เป็นพ่อหม้ายตลอดไปล่ะ”

    คำพูดของลูกชายวัย 7 ขวบสะกิดใจคนอย่างเหว่ยถิงตั้งแต่ภรรยาคลอดเขาออกมาแล้วตายลง ชายหนุ่มไม่เคยสนใจในเรื่องความรักอีกเลย เมื่อเขาไม่สามารถดูแลบุตรชายถ้างั้นก็คงจะหาสตรีที่จะดูแลเขาได้  หากหาไม่ได้จริง ๆคงจะจ้างใครสักคนมาเป็นเมียใหม่ดูท่าแล้ว

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    ดูอีบุ๊ก

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×