*-+ รักสุดใจ.......ยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #3 : อะไรจะบังเอิญขนาดนั๊น!!......

 “ นี่เธอ อยู่ห้องนี้เหมือนกันหรอ ” ปันบอกด้วยท่างที่งง ๆ นิด ๆ

“ แล้วนายอ่ะอยู่ห้องนี้เหมือนกันหรือไง๊ ห๊ะ  ”  ฝันก็ออกแนวงงนิด ๆ เหมือนกัน

“ ฮื๊ย !! ยัยตัวแสบชั้นหล่ะเบื่อขี้หน้าเธอจริง ๆ เล๊ย เมื่อเช้าเธอฉีกหน้าชั้นต่อหน้าทุก ๆ คนคอยดูนะชั้นจะแก้เผ็ดเธอ ” ปันบอกด้วยความโกรธ

“ แหม๊!! ชั้นก็เบื่อขี้หน้านายเหมือนกันแหละย๊ะแทนที่นายจะขอโทษชั้นสักคำก็ไม่มี ” ฝันสวนพูดทันในควัน

“ ชั้นไม่ขอโทษเธอหรอก เพราะชั้นไม่ผิด เธอต่างหากที่วิ่งมาชนชั้น ยายเบ๊อะ ”  พอปันจบพูดเพื่อน ๆ ต่างหัวเราะกันใหญ่

“ 555555555555555555555555555555555+ ” เพื่อน ๆ ในห้องหัวเราะเสียงดังมากจนอาจารย์เดินเข้ามา

“ นี่ ๆ เงียบ ๆ กันหน่อยได้ไหม๊ อ้าวเธอ 2 คนก็ยืนเถียงกันอยู่ได้ นี่เธอที่เข้ามาใหม่มานี่หน่อย มาแนะนำตัวหน้าห้องหน่อยซิ ” อาจารย์พูดพร้อมกับเคาะประตูห้อง เพื่อให้ นศ. ทุกคนเงียบ

“ ค่ะอาจารย์  ”  ระหว่างที่ฝันเดินออกไปหน้าห้องก็มีเพื่อนในห้อง 2 คนซุบซิบกัน

“ นี่ยัยเปรี้ยว ยัยคนนี้เจ๋งดีแฮะ เข้ามาวันแรกก็มีเรื่องกะนายปันเลยนะเธอว่าม๊ะชั้นชักจะชอบยัยนี่ขึ้นมาแล้วซินะ ดูแล้วเป็นคนลุยๆ ดี  ” ส้มจุกพูดกับเพื่อน

“ ชั้นก็ว่าอย่างงั้นแหละ เออเปรี้ยวถ้าเราคิดจะคบยัยนี่เป็นเพื่อนก็ถ้าจะดีนะดูแล้วเป็นคนลุย ๆ ดี ชั้นชอบ ”  ส้มจุกไปกระซิบกับเปรี้ยวเพื่อนซี้

“ ไหน เธอลองแนะนำตัวเองหน่อยซิ อ้าวทุกคนเงียบๆฟังๆ กันหน่อย ” อาจารย์พูดพร้อมกับขยับแว่น

“ สะ...สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ พิ...พิมญรัตน์ ชื่อเล่นฝะ...ฝันค่ะ ” ฝันตอบด้วยอาการตะกุกตะกักเพราะเขิน

“ 5555+  ยัยตัวแสบนี่ชื่อฝัน ฝันเฟื่องล่ะซิไม่ว่า 55555+ ” ปันปันหัวเราะดังมาก

“ นี่นายหยุดเลยนะ นายข้าวปั้น ” ฝันตอบแล้วหัวเราะกลับ

พอฝันพูดจบเพื่อน ๆ ในห้องต่างหัวเราะกันใหญ่ที่ฝันไปเรียกนายปันปันว่า “ ข้าวปั้น ”

“ นี่เธอ!!.......... ” ปันอายมากที่เพื่อน ๆ หัวเราะ

“ โอ้ย!!  เธอ 2 คนหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ อะไรกันทะเลาะกันอยู่ได้ไม่รู้ว่าเป็นคู่กัดกันมาแต่ชาติปางไหน ชั้นหล่ะปวดหัวกับเธอ 2 คนจริง ๆ เล้ย ” อาจารย์พูดแล้วเอามือกุมไปที่หัว

“ ก็เค้า.......... ” ปันกับฝันพูดพร้อมกัน

“ เอาหล่ะๆ  พอได้แล้วทั้ง 2 คนเลย ป๊ะยัยฝันเธอไปนั่งที่ได้แล้ว ”

“ ค่ะอาจารย์ ” แล้วฝันก็เดินเข้าไปนั่งที่ ที่ว่างอยู่ซึ่งตรงนั้นก็เป็นที่ตรงริมทางเดินพอดีและที่ตรงนั้นก็มี เปรี้ยวกับส้มจุกนั่งอยู่

ระหว่างที่ฝันเดินเข้าไปนั่งที่ก็หยุดไปที่ปันปันแล้วก็แกล้งเหยียบเท้าแล้วก็เชิดหน้าใส่

“ โอ้ย!! ฝากไว้เถอะก่อนยัย ฝันเฟื่อง!! ” ปันพูดแบบกัดฟันแล้วเอามือกุมไปที่เท้า

อาจารย์ก็สอนไปเรื่อย ๆ จนถึงพักกลางวัน…………….

“ นี่เธอไปกินข้าวกับเราม๊า ” เปรี๊ยวกับส้มจุกชวนฝันขณะที่เอาหนังสือไปเก็บที่ล๊อกเกอร์

“ อืม........ไปซิแต่ชั้นขอเก็บของก่อนนะ ” ฝันพูดขณะที่ถือเอากุญแจล๊อกเกอร์ไปไขเพื่อเก็บของ

“ เธอนี่เจ๋งจริง ๆ เลย เธอรู้ม๊ะว่าพ่อของนายปันเนี่ยนะเค้าเป็นหุ้นส่วนครึ่งหนึ่งของมหาลัยเลยน๊ะไม่มีใครกล้ายุ่งกับตานี่หร๊อก...........(แล้วก็ทำสายตามองไปรอบๆ แล้วเข้ามากระซิบที่ข้างหูฝัน).....เพราะว่าพ่อเค้าใหญ่ ” ส้มจุกบอกขณะที่กำลังปรุงเครื่องก๋วยเตี๋ยวอยู่

“ ช่างเหอะ ชั้นไม่สนใจหรอก เอ้อ! ชั้นชื่อฝันนะ ” ฝันเริ่มแนะนำตัวเอง

“ ส่วนชั้นชื่อ เปรี้ยว ”

“ ชั้น ส้มจุก จ้า ”  แล้วทั้ง 3 คนก็เป็นเพื่อนกัน