ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love you อยากบอกรักเธอ markjack

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 รอบกองไฟ&เพ้นท์บอล

    • อัปเดตล่าสุด 16 เม.ย. 57


    H & H

    Jackson
     
    "พี่มาร์คๆๆ แจ็คหิวTOT"
     
    "เมื่อไรพี่มาร์คจะกลับบT.T"
     
    "หิวจนจะเป็นลมแล้วน้าาาT^T"
     
    "ฉ้านนนั่งยิ้มมลำพัง หัวเราะลำพังงง~~"
     
    แกร๊ก!! โอ๊ะประตูเปิด-0- แต่ว่า คือว่า ผมยืนพิงประตูอยู่แล้วตอนนี้ตัวผมมันก็ไหลไปตามประตูที่ถูกกระชากออก และไม่นานผมก็ล้มครับแต่ผมไม่เจ็บหรอก-..- เพราะผมล้มทับมาร์คฮยอง ว่ะฮ่าฮ่า สมน้ำหน้าอยากขังน้องแจ็คคนดีไว้ในห้องแถมไม่หาอะไรมาให้กระเพาะได้ย่อยมั่งเลยย รู้สึกไม่มีแรงงง อยากมีซัมวันๆจูงมือฉันไม่ว่าไปไหนน แหมอยากจะร้องอีกสักหลายเพลงๆ-..-
     
    "เฮ้ย!!ลุกขึ้นได้และหนักก็หนักล้มทับมาได้-*-"
     
    "พี่มาร์คค บอกหวังสิ"
     
    "บอกอะไร?"
     
    "ดูดู๊ดูดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันด้ายย"แหมแต่ล่ะเพลงเก่ากึกๆ
     
    "ทำอะไรอีกล่ะเห้ย!"
     
    "พี่มาร์คขังหวังไว้ แล้วยังไม่เอาข้าวมาให้กินอีก โหดร้ายยT^T"
     
    "ขอโทษๆพอดียุ่งๆอ่ะลืม=_="
     
    "ลืมม!! พูดมาได้ยังไงฮะ แค่มื้อเช้ามันพอยาไส้ที่ไหนล่ะ-^-"
     
    "ก็กำลังจะพาไปกินแล้วเนี่ยบ่นจริงๆเลย"
     
    "ถ้าเค้าเป็นอะไรไปทำไง เค้าเป็นลูกมีพ่อมีแม่น้ะ!!"
     
    "คร้าบๆพี่มาร์คจะรับผิดชอบและดูแลใส่ใจหวังให้มากขึ้น โอเคป้ะ"
     
    "โอเค ^0^ ไปกินข้าวกันเถอะ!!!"
     
    ผมลุกขึ้นจากตัวพี่มาร์คแล้วก็ฉุดกระชากลากถูพี่มาร์คลงมาข้างล่าง แต่ก็ต้องชะงักไปทางไหนอะไร ยังไง ที่ไหน แจ็คสันงงครับ ทั้งวันผมอยู่แต่ในห้องนี่นา-_-??
     
    "มานี่!!"
     
    พี่มาร์คจับมือผมให้เดินตามไปข้างหน้าตัวบ้าน เห็นพี่ๆในสภานั่งล้อมกองไฟอยู่จะว่าอากาศหนาวก็หนาวแหละนี่มันบนเขาน้ะ เสื้อที่ผมใส่นี่ทำร้ายตัวเองมากครับเสื้อแขนกุด...ช่วยคลายหนาวได้มากกก ย้ำครับว่า มากกกกกก-0-!พี่มาร์คหันมามองก่อนจะถอดเสื้อแจ็คเก็ตที่ใส่มาให้ผม พี่แกใส่เสื้อแขนยาวน้ะแต่ผมว่ามันหนาวอยู่แหละ แต่ใครจะสนครับมาร์ค ต้วนต้องรับผิดชอบดูแลความปลอดภัยแจ็คสันหวังน้ะเออ ฮี่ฮี่ฮี่ ^[+++]^
     
    "ไปนั่งกับเจบีแล้วก็ยูคยอมน่ะ เดี่ยวไปเอาอาหารมาให้"
     
    "ฮยอง!เอาเยอะน้ะหิวจนตาลายแล้วเนี่ย+_+"
     
    "คร้าบๆ"
     
    ผมเดินไปหาพี่เจบีกับยูคยอมส่วนพี่มาร์คเดินไปข้างๆที่มีพวกพี่ผู้หญิงย่างหมูหมากาไก่ เอ่อ ไม่มีกากับไก่น้ะ แต่มีปลา ส่วนตรงนี้ก็หอมกลิ่นมันเผาเลยอ่ะ โอ้ยยย แจ็คสันผู้นี้น้ำลายไหลอย่างห้ามไม่ได้แล้วครับตอนนี้ เจบีฮยองมองอย่างขำๆแล้วเอาไปแกะให้ถึงเอามาให้ผม ตอนนี้รู้สึกสบายมากครับทำหน้าที่กินอย่างเดียว พี่มาร์คก็เอาปลากับเนื้อย่างมาให้กินอีก มีความสุขสุดๆ^0^
     
    "เห้ๆทุกคน เรามาเล่นเกมส์กัน"
     
    คนในสภาคนหนึ่งเสนอกิจกรรมทำแก้เบื่อ มะรืนนี้ก็ถึงวันเข้าค่ายแล้วผมไม่อยากจะคิดเลยว่าจูเนียร์จะโกรธผมแค่ไหนที่แอบมาก่อนแล้วไม่บอก ในนี้มีแต่คนในสภาทั้งนั้นรวมถึงยูคยอมเป็นตัวแทนของสายชั้นม.4 ส่วนผมน่ะหรอส่วนเกินล่ะ คิกๆ(ดูท่าจะภูมิใจ)
     
    "กติกาของเกมส์ก็คือ มีคำถามมาให้และถ้าใครได้โหวตมากที่สุดจะโดนลงโทษ"
     
    "เอาเลยๆเล่นเลย0_0"
     
    ทุกคนดูตื่นเต้น แหม ผมก็ตื่นเต้นไม่ต่างจากเค้าหรอกครับ เอร้ยยย น้องแจ็คอยากโดนนคร้าบอยากโดน โดนทำโทษน้ะอย่าคิดลึก อิอิ-..-
     
    "ใครที่คุณคิดว่าบ้าๆบอๆที่สุด 1 2 3!!"
     
    พรึบ!! โหหหห ไม่ต้องเดาให้ยากบอกได้คำเดียว ผมเหมาโหวตแหละทุกคน เฮ้ยย แจ็คสันบ้าๆบอๆหรอโหนี่ที่ทำเพราะคิดว่าน่ารักน่ะนั่น ทำไมไม่ใช่คำถามแบบใครน่ารักที่สุดแล้วผมเหมาโหวตไรงี้ จะเป็นปลื้มมาก*_*
     
    "ลงโทษยังไงดีอ่ะ"
     
    "ฉันว่าสำหรับคนต๊องๆอย่างแจ็คสันนี่ให้ไปแต่งแฟชั่นโชว์ดีป้ะ"
     
    "ก็ดีน้ะ"
     
    แหม แต่ล่ะคนถกเถียงกัน นู่นนั่นนี่ แจ็คสันทำได้แค่หันไปมองคนโน้นพูดที เหลือบมามองคนนี้คุยที จะทำอะไรกับตัวผมกันคร้าบบ ไม่เคยจะถามสุขพงสุขภาพผมซ้าาากคำ
    "ได้ล่ะ นี่เสื้อผ้าแต่ล่ะชิ้นที่ทุกคนเลือกมา แล้วก็แจ็คสันเลือกสไตล์ลิสมา 1 คน"
    พี่คนนึงเอาของที่ทุกคนเอามาวางไว้รวมๆกัน แล้วให้ผมเลือกสไตล์ลิสโดยที่ทุกคนหลับตาและก้มหน้ากันหมด ผมลุกขึ้นเดินมาจริงๆจะเลือกพี่มาร์คแหละฮะ แต่มันติดโต๊ะอะแขนหวังก็สั้น กว่าจะเอื้อมถึงนี่ตะคริวกินไปครึ่งแขนเลยน้ะ-0-!!
     
    "เสร็จแล้ว^0^"
     
    "ใครอ่ะ/ใครหรอ"
     
    "ฉันเองงง^^"
     
    พี่มาร์คพูดขึ้นแล้วเดินไปหอบกองเสื้อผ้าทั้งหลายเดินเข้าบ้านพักไป ผมหยิบที่คาดหูกระต่ายสีชมพูที่หล่นมาผมก็อยากใส่อันนี้น้ะเอาไปด้วยดีกว่า เสียงดังระงมตามหลังมาว่า ว่าแล้วเชียว ฉันคิดแล้วว่าแจ็คต้องเลือกมาร์ค บลาๆๆ ก็ผมจะเลือกพี่มาร์คมันแปลกตรงไหนนน แจ็คไม่เข้าจายย -_-?
     
    "กางเกงตัวนี้เจ๋งเว่อร์อ่ะ ^^++"
     
    "พี่มาร์คแจ็คไม่ใส่น้าาา กางเกงอารายยเนี่ย-0-!"
     
    "อย่าบ่นน่าเอาไปใส่ ใส่เสื้อตัวนี้ด้วย"
     
    "ฮะฮ่าา ถุงเท้าลายจุดสีแดงกับแครอทสีส้ม เข้ากันดีเนอะ ว่าป้ะ^__^"
     
    "เข้ากานตรงหนายยย พี่มาร์คทำร้ายยแจ็คอ่า โฮๆๆㅠ...ㅠ"
     
    ผมเดินไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ ใส่ถุงเท้าคนล่ะสีที่พี่มาร์คเอามาให้ มาร์คฮยองจัดแจงเสื้อผมให้เข้าไปในกางเกงแล้วดึงกางเกงให้ขึ้นมาสูงๆ กางเกงลายดอกตั้งแต่เข่าลงไปเป็นรูปหัวใจด้วยอ่ะแถมยังถูกดึงขึ้นมาถึงเข่าข้างนึง หวังเห็นแล้วเพลียยย สุดท้ายยพี่มาร์คก็เอาผ้าอะไรไม่รูสีดำมีหนามออกมาหลากสีเอามาพันที่หัวผมจนถึงคอ สภาพถ้าไปขึ้นรถเมล์ตอนนี้เค้าคิดว่าคนบ้าอ่ะเจรงงU_U
     
    "เสร็จล่ะ ไปกัน^^~"
     
    "เหมือนคนบ้าเลยอ่ะพี่มาร์คค*...*"
     
    "555ทุกทีก็เห็นบ้าเป็นปกติ"
     
    ผมไม่ได้บ้าน้ะ แง้ๆ แต่เค้าว่ากันว่าคนบ้ามักจะบอกว่าตัวเองไม่บ้างั้นหวังยอมรับว่าหวังบ้าก็ได้เพราะหวังเป็นคนปกติ ครุคริครุคริ>_<~ ผมเดินหลบหลังพี่มาร์คจนมาถึงรอบกองไฟ ทุกคนพร้อมใจกันร้องเพลง playgrond กันต้อนรับผมกันใหญ่ รู้สึกมีความสุขอ่ะ เขินนน-///- ผมกระโดดออกไปโพสท่าประจำที่ชอบทำยกมือขึ้นมาเท้าเอวข้างนึงหลังจากนั้นเสียงตอบรับผมก็ มีแต่เสียงหัวเราะครับท่านผู้ชม
     
    "นายแม่งโคตรเจ๋งเลยแจ็คสันเป็นพี่ พี่ไม่กล้าใส่มันออกมาหรอก55"
     
    "พี่แจ็คสุดยอด"
     
    นี่คือสิ่งที่พี่เจบีและยูคยอมพูดเมื่อผมลงมานั่งข้างๆ มันแน่อยู่แล้วล่ะก็ผมกล้าแสดงออกไงล้าา แจ็คสัน หวังสุดยอดดด^0^
     
    "มาๆเรามาเล่นอีกรอบ คำถามคือ ใครที่หน้าตาดีที่สุด"
     
    พรึบ ! พรึบ! ชี้กันให้วุ่นเลยย มีชี้ยูคยอมบ้าง ผมบ้าง พี่ซูจีบ้าง พี่มินบ้าง แต่ที่เยอะก็มีพี่เจบีและพี่มาร์ค แต่สรุปแล้วพี่มาร์คเยอะกว่าอ่ะ555 สะใจพี่มาร์คแกล้งหวังดีนักโดนซะให้เข็ด
     
    "ฉันขอเสนอๆๆให้มาร์คจูบกับแจ็คสัน!"
     
    พี่เจบีเสนอขึ้น จูบหรอ...เห้ย เดี๋ยวนั่นมันมีชื่อผมด้วยนี่ ผมไปเกี่ยวอารายยย ไม่น้ะไม่ แจ็คสันยังไม่เคยมีจูบแรกเลยน้ะครับ ไม่น้าาาาา (คิดไปไกลลล)
     
    "อ่า ดูท่าแจ็คสันจะไม่ยอมน้ะ55"
     
    "ไม่ ไม่ๆๆไม่ยอมเด็ดขาดT...T"
     
    "เฮ้!!แล้วใครบอกฉันจะจูบนายฮะ-*-"พี่มาร์คสวนขึ้นทันที!!
     
    "ผมก็ไม่อยากจูบกับพี่มาร์คเหมือนกันแหละน่าา-^-"
     
    "พอๆๆงั้นเราให้มาร์คขี่หลังแจ็คสันเต้นเพลง i like you ดีป้ะ"
     
    ผมรอดพ้นจากวิกฤษครั้งใหญ่มาไม่ทันไรจะให้พี่มาร์คขี่หลังผมเต้น i like you อีกหรออ คนคิดคิดได้ยางไง นี่ทำโทษพี่มาร์คหรือทำโทษแจ็คสันอ่ะบอกทีY_Yพี่มาร์คดูท่าจะชอบใจ รีบวิ่งมากระโดดขี่หลังผมทันทีที่เพิ่งลุกขึ้นยืนน หน้าแทบคว่ำใครก็ได้บอกทีหวังมาทำอะไรที่นี่ เหมือนโดนแกล้งอยู่เลยง่ะ
     
    "โอ้ย!พี่มาร์คเค้าหนักง่ะ"
     
    "เงียบไปเลย มิวสิคคค!"
     
    พี่มาร์คพูดพร้อมหัวเราะชอบใจ ดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนหลังผม แถมยังล็อคคอซะแทบหายใจไม่ออก T.T
    ผมกล้ำกลืนฝืนทนเต้นi like you ไปอย่างขมขื่นน พี่มาร์คไม่อยู่นิ่งเลยครับวาดลวดลายซ้าา หลังผมแทบเคล็ดอ่ะ วันนี้ไม่ใช่วันของหวังจริงงงๆกว่าจะเต้นจบเพลงนี่ปาดเหงื่อเลยย พวกพี่ๆเล่นกันต่อทำโทษพิสดารๆเยอะแยะเลย แล้วตอนนี้ทุกคนก็แยกย้ายเข้าไปนอนเตียงนิ่มๆสุดที่ร๊ากกก^0^ผมนอนกับพี่มาร์คซึ่งในห้องมันมีเตียงแบบนอนสองคนเตียงเดียวอ่ะ เอาจริงๆผมไม่เคยนอนกับพี่มาร์คเลยอยู่หอก็นอนคนล่ะห้อง ตื่นเต้นอ่ะโอ้ยยได้นอนกับคนหล่อ^0^(ยังไม่ชินอีกเรอะ!!) ผมโผลเข้ากอดหมอนข้างแล้วม้วนตัวไปกับผ้าห่ม โอยย อุ่นแท้>_<~
     
    "อย่าเอาผ้าห่มไปคนเดียวดิว่ะ!!"
     
    "ไม่เอาแบบนี้อุ่นดีอ่ะ คิกๆ"
     
    "อุ่นคนเดียวอ่ะดิ-_-"
     
    "สระผมให้ก่อนแล้วจะแบ่งให้"
     
    "เล่นเป็นเด็กๆ"
     
    "ทีตอนอยู่บนรถยังทำให้เลยย-3-"
     
    "=_="
     
    พี่มาร์คถอนหายใจมาล้มตัวนอนข้างๆเอื้อมมือมาจับหัวผมโขกกับหมอนเล่น ถึงจะนิ่มก็ทำให้มึนได้น้ะเออ+_+ รู้สึกโลกหมุนอ่ะ ที่คือที่เรียกว่าสระผม?พี่มาร์คสระผมได้ฮาร์ดคอมากก-0-!
     
    "โอ้ย! พี่มาร์คเวียนหัวว จะอ้วกแล้วว"
     
    "เฮ้ยย!ห้ามอ้วก ฮึบไว้!"
     
    "ฮึบ!!"
     
    ผมงับปากตัวเองทำท่า ฮึบ!! อ้วกมันขึ้นมาถึงคอแล้วเถอะ แสบคอไปหมดเลยอ่ะ ฮือออY_Y สุดท้ายผมก็ต้องแบ่งผ้าห่มให้พี่มาร์ค และหมอนข้างที่รักก็โดนพี่แกปาไปนอนเกลือกกลิ้งบนพื้น ด้วยเหตุผมที่ว่าเล่นหัวผมไม่ถนัด ถ้าอยากให้เล่นหัวก็เอามันออกไป แจ็คอยากบอกว่าขอทั้งสองอย่างได้มั้ยอ่ะแค่หมอนข้างคั่นกลางนิดๆหน่อยๆก็ไม่ได้หวังก็นอนไม่หลับถ้าไม่มีหมอนข้างน้าา
     
    "นอนได้แล้วว"
     
    "ขอเวลาทำใจแปป ขอหมอนข้างคืนนนT^T"
     
    "งั้นไม่เล่นผมให้แล้ว"
     
    "..ก็ได้U_U"
     
    แล้วข่มตาหลับล่ะตอนนี้เวลาผ่านไปไม่รู้นานเท่าไร ผมก็ยังนอนไม่หลับสักทีมือพี่มาร์คที่เล่นหัวผมตอนนี้มันเปลี่ยนมาวางแหมะไว้เฉยๆดูรู้เลยว่าเจ้าตัวหลับไปได้สักพัก หมอนข้างก็ไกลเกิ๊น กอดพี่มาร์คมันเนี่ยแหละ ฮึ่ยย! ผมทำใจแปปนึงก็ค่อยๆเอาตัวเองไปใกล้พี่มาร์คขยับตัวลงต่ำให้หัวอยู่ระดับอกมาร์คฮยองแล้วเอื้อมมือไปกอดช้าๆ อ้ายยย ตัวพี่มาร์คหอมกว่าหมอนข้างอีกอ่ะ>_<~
     
    "ไม่ยอมหลับไม่ยอมนอนน้ะเรา หืมม"
     
    "-0-!!"
     
    พี่มาร์คพูดทั้งที่ยังไม่ลืมตา ก่อนจะค่อยๆเอื้อมมือมากอดผมตอบ โหยยย ทำแจ็คสันใจหายใจค่ำหมดเลยน้ะพี่มาร์คนึกว่าจะโดนด่าซะล่ะ รู้สึกเมื่อกี้ก็โดนปรามๆมาว่าให้นอนน้ะ555 ตอนนี้ทุกอย่างลงตัวผมนอนหลับฝันดีแล้วครับบ >_<~
     
    วันเข้าค่าย
    วู้ววว เวลาช่างผ่านไปเร็วนัก คึคึคึ ตอนนี้นั่งฟัง ออมม่าจูเนียร์บ่นอยู่ล่ะ แต่ที่แจ็คสันอารมณ์ดีเพราะว่าวันนี้มีกิจกรรมเล่นเพ้นท์บอลซึ่งมันถึงเวลาเอาคืนของเเจ็คสันระดับที่ 1 ล่ะน้ะวะฮ่าฮ่า
     
    "แจ็คสันน!!!ฟังกันบ้างมั้ยฮะ :("
     
    "หือ??0_0"มองตาปริบๆ
     
    "โอ้ยย ฉันล่ะเพลียกับนายจริงๆ นี่นายก็รู้ว่าตัวเองมีเรียนยังจะหนีมาค่ายนี่อีก เป็นเด็กสภาหรอฮะ แล้วนี่อะไรพี่มาร์คบอกว่ากินสปายด้วยใช่มั้ยก็รู้ว่าคออ่อนยังจะกินอีก ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจะทำไงแล้วก็เมาไม่รู้เรื่อง ดีแค่ไหนที่มีพี่มาร์คอยู่ด้วยถ้าเกิดตกน้ำตกท่าจะเป็นยังไงเคยคิดบ้างมั้ย!!!"
     
    "0_0"
    "ได้ฟังที่พูดบ้างมั้ย!!"
     
    "0_0"
     
    "เฮ้อออ ฉันเหนื่อยใจกับนายจริงๆ"
     
    จูเนียร์พูดพร้อมยกมือขึ้นกุมขมับ ถ้าบอกเรื่องจะโดดน้ำตามกุหลาบไปจูเนียร์บ่นหนักกว่านี้แน่ๆ ฮึ่ยยแล้วก็โมโหพี่มาร์คด้วยที่ไปบอกจูเนียร์ว่าเค้ากินสปาย โมโหเป็น 2เท่า!!-^-
     
    "นักเรียนทั้งหมดรวม!!"
     
    ทุกคนรีบไปต่อแถวตามระดับชั้นแล้วผมก็ได้เจอกับเพื่อนคนล่ะห้อง ที่เพิ่งรู้จักกันเมื่อกี้นี้เองชื่อยองแจอ่ะ น่ารักดี คิคิ
     
    "กติกา เราจะเล่นเพ้นท์บอลที่ฐานตรงนั้นจะมีธงสีน้ำเงินอยู่ฝั่งขวา และสีแดงอยู่ฝั่งซ้าย สีไหนไปเอาธงศัตรูได้ก่อนชนะ สีแต่ล่ะห้องแบ่งไว้แล้วตามรายชื่อทางบอร์ดตรงโน้น"
     
    พอประกาศเสร็จทุกคนก็ไปดูรายชื่อตัวเอง ยองแจอาสาไปดูให้และผมออกมา คือ ผมและจูเนียร์อยู่สีน้ำเงิน ยองแจอยู่สีแดง และพี่มาร์คก็อยู่สีน้ำเงิน ไม่ได้น้ะเป็นแบบนี้ไม่ได้ผมต้องเป็นคัตรูพี่มาร์คสิ!!
     
    "ยองแจนายเปลี่ยนสีกับฉันได้ป้ะ"
     
    "ห้ะ?? แต่ถ้าพี่รู้.."
     
    "ไม่มีใครรู้หรอกน่าา น้าๆๆ*0*"
     
    ผมอ้อนยองแจซึ่งก็สำเร็จ หึหึหึ ถึงเวลาแล้วตอนนี้เราทุกคนเตรียมพร้อมลงสนาม ที่ๆแข่งกันมันเป็นตู้คอนเทนเนอร์เยอะแยะมากมาย มีห่วงยางมีถังน้ำ มีเกาะกำบังเรียกได้ว่าพร้อมรบ พร้อมลุยคร้าบบ
    ปี๊ดดดด! เกมส์เริ่มแล้วทุกคนมีเป้าหมายคือชิงธงศัตรูและดูแลธงของตัวเอง แต่สำหรับผมไม่ ผมมีเป้าหมายนึงเป็นของตัวเองง นั่นคือยิงพี่มาร์คทิ้งซะ ว่ะฮ่าฮ่าาา^0^ นั่นๆๆผมเห็นๆ...จูเนียร์ เราต้องกำจัดศัตรู ผมยิงไปสองนักและมันก็ แปะ! แปะ!สีกระจายเต็มเสื้อจูเนียร์ จูเนียร์เงยหน้าขึ้นมามองผมที่อยู่ข้างบน ก่อนจะกระโกนด่าไม่มีเสียง แล้วเดินฮึดฮัดออกไป เสียงยิงกันดังตลอดเวลาไม่หยุด มันทำให้ดูน่าตื่นเต้นมากขึ้น ผมซุ่มดูคนหัวเเดงที่หาไม่เจอสักทียิงทิ้งไปหลายคนแล้วน้ะ ฮุ่ยย-3- เห็นล่ะผมเห็นน
    แบมแบม อยู่สีน้ำเงินละอย่างนี้ต้องเก็บ>_<~ ก่อนที่ผมจะได้ยิงมีบางคนเข้ามาล็อคคอผมไว้และก็ แปะ!!
    ผมลงไปมองที่เอว โหยยยย นี่มันยิงระยะเผาขนเลย ใครฟ่ะ!!!!
     
    "พี่มาร์ค!!!o_0!!"
     
    "ชู่วว!! คิดจะยิงแบมแบมต้องโดนอย่างนี้^^"
     
    เกิดอารายยขึ้นนน นี่ผมคิดจะยิงพี่มาร์คกลับโดนพี่มาร์คยิงเอง อยากบ้าาครับแล้วอะไรคือที่หายไปไม่ได้หายไปไหน มาคอยเป็นบอร์ดี้การ์ดให้แบมแบมว่างั้นน หวังก็งอนเป็นน้ะมีเเบมแบมเข้ามาเมื่อไหร่ แจ็คสัน หวังมักตกกระป๋องเสมอ โคตรเฟลลอ่ะ ;( สะบัดแขนพี่มาร์คออกเดินออกมาหันไปมองอีกทีก็เห็นพี่มาร์คยืนอยู่ข้างแบมแบม ไอ้คนสองมาตรฐาน ฮึ่ยยย โมโหๆๆๆๆ ผมเดินกระฟัดกระเฟียดมานั่งข้างจูเนียร์และยองแจที่นั่งอยู่ตรงม้าหิน นอกสนามแข่ง
     
    "อ้าวยองแจโดนใครยิงมาอ่ะ0_0"
     
    "ยูคยอมยิงมาอ่ะดิ เด็กนั่นโคตรแม่นเลย"
     
    "ยูคยอมอยู่สีแดงหรอ*0*"
     
    ผมถามพร้อมกับกระโดดดีใจเข้าไปหอมแก้มยองแจเป็นการขอบคุณ ถึงเจ้าตัวจะงงๆก็ยอมให้หอมแต่โดยดี ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งไลน์ไปหายูคยอม
     
     
                                                          
                                                    อ่าน 13:24 ยูคยอมนายยิงมาร์คฮยองกับแบมแบมให้หน่อยดิ จุ้บ
                                  
    รับทราบคร้าบผมมม 13:26 
     
     
    เอร้ยยยย ว่านอนสอนง่ายดีมากไอ้น้องงง เก็บทั้งสองคนไปเลยมือปืนของลูกพี่แจ็คสัน ผมคิดว่าตัวเองเป็นมาเฟียฮ่องกงขึ้นมา กำลังสั่งเก็บคู่รักขัดหูขัดตา คู่รัก! ไม่ๆๆๆไม่ใช่คู่รักสักหน่อยเหอะ :(
     1 ชั่วโมงผ่านไป
    ปี๊ดดดดด!! เสียงนกหวีดดังหยุดเกมส์ สีที่ชนะคือสีแดงงงง ยู้ฮูวววว มีคนเล่าว่ายูคยอมบุกเดี่ยวลุยเข้าไปเอาธง คือแบบเจ๋งเว่อร์อ่ะน้องรัก(ไปสนิทกันตอนไหน) ผมวิ่งเข้าไปกอดยูคยอมพร้อมกับหัวเราะออกมา
     
    "นายทำตามที่ฉันบอกมั้ย*0*"
     
    "ฮะ!^^"
     
    "เป็นไงๆเล่าๆ"
     
    "ก็ตอนแรกผมกะจะยิงแบมแบมก่อน แต่พี่มาร์คเอาตัวเข้ามาบังไว้น่ะจากนั้นกะ..."
     
    "พอๆๆไม่อยากฟังแล้ว-3-"
     
    "พี่แจ็คสันทำหน้างอนแล้วน่ารักดีอ่ะ^^"
     
    "ตาถึงมากน้องร๊าาาก^0^"
     
    ผมกอดยูคยอมแน่นๆอีกทีพร้อมกับหอมแก้มทั้งซ้ายและขวายูคยอมหัวเราะตลกกับท่าทางของผม ก็คนมันมีความสุขนี่หว่า สีผมชนะเลยน้าาเออถึงจะไม่ค่อยช่วยอะไรก็เถอะ อยู่ดีๆก็มีคนมาดึงตัวผมออกจากการกอดยูคยอม ผมหันไปก็ไม่ใช่ใครที่ไหนทำหน้าโหดอยู่
     
    "ทำไมต้องกอดกันด้วยแล้วเมื่อกี้เห็นหอมแก้มอีก-*-"
     
    "แล้วทำไมจะทำไม่ได้ล่ะ :("
     
    ผมเบะปากใส่พี่มาร์คก่อนจะจับมือยูคยอมให้เดินออกมาด้วยกันเมื่อเห็นแบมแบมเดินตามมา วันนี้เห็นหน้าพี่มาร์คแล้วอารมณ์เสียทั้งวันเลยเหอะ
     
    Mark
     
    ยูคยอมม คนที่ผมควรจะเกลียดขี้หน้าดีมั้ยน้ะ ทำไมเวลาเห็นแจ็คสันไปอ้อนคนอื่นที่ไม่ใช่ผมแล้วมันโมโหอ่ะ ไอ้เด็กบ๊องนั่นไม่คิดจะมาติดผมเหมือนเดิมแล้วหรอ เครียดน้ะครับ
     
    "พี่มาร์คฮะๆพี่มาร์ค"
     
    "ค..ครับ"
     
    "น้ำฮะ ^^"
     
    แบมแบมยื่นน้ำมาให้แล้วเอาผ้ามาซับเหงื่อผม อารมณ์โกรธเมื่อกี้ก็เบาลงบ้างเมื่อเห็นหน้าตาใสซื่อของแบมแบม ที่คอยเอาใจใส่ผมตลอด
     
    "แบมแบมไม่เหนื่อยหรอ ถึงมาดูแลพี่"
     
    "ไม่เหนื่อยหรอกฮะ พี่มาร์คช่วยแบมตั้งเยอะ พลาดโดนยูคยอมยิงไปนิดเดียวเอง^^"
     
    แบมแบมยิ้มหวานส่งมาให้ พร้อมกับพูดเสียดายนิดหน่อยเมื่อผมเอาตัวเข้าไปบังจากการยิงของเพื่อนร่วมชั้น ผมมองแบมแบมยิ้มๆก่อนจะมองหาเด็กบ๊องอีกคนที่ตอนนี้ไม่รู้ไปไหน ทำไมช่วงนี้แจ็คสันอารมณ์ขึ้นๆลงๆเมนส์มาหรอ???


    .......................................................................................................................

    เริ่มหึงเริ่มหวงกันแล้วอ่ะ เร็ว ไปไหมแต่ยังไม่สมหวังกันง่ายหรอก หึหึหึ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×