ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คำมั่นสัญญาระหว่างฉันและนาย [KyuMin]

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1

    • อัปเดตล่าสุด 22 ก.ย. 52


    ท่ามกลางทะเลสีคราม แสงแดดสีส้มปนเหลืองดั่งพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า หาดทรายสีเหลืองนวลมีชายคู่หนึ่งเดินเล่นอยู่ท่ามกลางแสงสีอันธรรมชาติ
    "
    พี่ซองมินครับเรามาเขียนหาดทรายกันดีไหมครับ"
    "
    อือเอาสิ"
    ทั้งคู่บรรจงลงเขียนหาดทราย 
    "
    พี่ซองมินอะ อย่าแอบดูสิครับ"
    "
    โหหหหดูแค่นี้ก็ไม่ได้น่ะ" ซองมินเอ่ยขึ้นด้วยความน้อยใจ
    "
    อย่างอนน่ะของพี่เสร็จยังครับ"
    "
    อื้ม เสร็จแล้ว"ร่างบางตอบด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริง
    "
    งั้น......พี่อ่านของผมก่อนน่ะครับ"
    "
    ได้ ^^" หลังจากพูเสร็จร่างบางก็วิ่งไปดูหาดทรายที่ชายหนุ่มคนรักเขียน
    '
    พี่ซองมินครับพี่รู้ไหมครับว่า พี่เปรียบเสมือนดาวที่ส่องแสงสว่างในหัวใจของผมมันเป็นดาวที่สวยงามมาก มันเข้ามาหาผมวันหนึ่งทำให้ผมยิ้มอย่างมีความสุขในช่วงเวลาที่ไม่เคยมีมาก่อน พี่ครับพี่รู้ไหมว่าแสงของดาวดวงนั่นน่ะ มันจะไม่มีวันดับและหายไปจากใจของผมได้ แม้ผมจะตายดาวดวงนี้ก็จะสว่างในใจของผมตอลดไป พี่ครับ ผมสัญญาว่า ผมจะดูแลพี่ตลอดไปผมรักพี่น่ะครับ'
    พอร่างบางอ่านจบก็เข้าไปกอดร่างสูงทันที
    "
    คยูฮยอน ฉันรักนายน่ะ"
    "
    ผมก็รักพี่ครับ ไหนๆผมขออ่านของพี่มั่งสิ"
    พอพูดจบร่างสูงก็เดินไปอ่านหาดทรายที่ร่างบางเขียนเอาไว้
    '
    นายจิ้งจอกเจ้าเหล่หัวใจของฉันน่ะยกให้นายไปหมดแล้วน่ะ พี่ขอให้นายรักษามันไว้ให้ดีๆความรักที่นายมีให้กับพี่จะรักษาเท่าชีวิตของพี่เลยแล้วพี่ก็จะไม่มีวันลืมนายเลยแหละ พี่รักนายน่ะ โจคยูฮยอนหมาป่าน้องกับกระต่ายน่ารัก"
    "กระต่ายหรือหมูครับ555+"
    "
    นายนี่น่ะ"
    "พี่ครับ ผมสัญญาครับผมจะเก็นรักษาหัวใจของพี่ไว้ให้ดี ไม่ให้หัวใจดวงนี้ต้องเจ็บปวดแม้แต่น้อย"
    “ขอบใจน่ะเรากลับบ้านของเรากันดีกว่า”
    “ครับผม” แล้วร่างสูงกับร่างบางก็เดินจูงมือกันไปบ้านพักของตน ที่อยูใกล้ๆริมชายหาด มันเป็นบ้านที่เค้าร่วมกันสร้างขึ้น เอาไว้เป็นสำหรับเรือนหอของทั้ง2
    ภายในบ้าน
    “คยู อยากกินอะไรหรอ วันนี้อะ”
    “อยากกินกระต่ายครับ” ร่างสูงพูดพร้อมอมยิ้มเจ้าเล่ห์
    “บ้า ฉันกินได้ที่ไหนล่ะ”
    “ที่ตัวไง”
    “บ้า ถึงจะกินได้ แล้วนายจะอิ่มหรอ” ร่างบางพูดตอบด้วยใบหน้าที่แดงกล่ำ พร้อมริมฝีปากที่อมยิ้ม
    “ครั้งเดียวอะไม่อิ่มหรอก ถ้าทั้งคืนคงไม่แน่” ร่างสูงพูดพร้อมเดินเข้ามาใกล้ร่างบางเรื่อยๆ
    “บ้า”
    “บ้า ก็บ้ารักซองมินน่ะครับ”
    “แหวะ เลี่ยน”
    “น่ะครับ มินนี่ ให้ผมกินเถอะน่ะ”
    “ไม่ๆๆๆๆๆๆๆ”
    “ให้ไม่ให้”
    “ไม่”
    “แน่น่ะ” คยูฮยอนเข้ามาใกล้ซองมินเรื่อยๆ
    “แน่”  
    “งั้น.....ไม่เป็นไร” พอพูดจบคยูฮยอนทำทีท่าเหมือนหันหลังจะเดินไปข้างนอก แต่แล้วรีบวิ่งเข้ามาอุ้มซองมินทันที
    “ปล่อยฉันน้า ปล่อยๆๆๆ” ร่างบางร้อยด้วยความตกใจ เพราะคยูฮยอนได้อุ้มร่างบางขึ้นห้องไปอย่างลวดเร็ว
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×