คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : TwElVe : Sweet
"มาร์ฮยอ" เสียนัวเล็เรียผมาที่ไหนสัแห่ในห้อ
"ร้าบบบ" ปาผมานรับ มือ็ัอาหารเ้าใส่าน วันนี้เป็นอาหารเ้าสไล์อเมริันล่ะ
"มาร์ฮยอ" ้นเสียเริ่มเ้ามาใล้เรื่อยๆ
"อยู่ในรัว เ้ามาสิ" ผมเรียนัวเล็ที่ยัไม่เห็นัว
"มาร์ฮยอ" นัวเล็ยัเรียื่อผมอยู่
เินรเ้ามายืนฝั่ร้ามอเาท์เอร์ที่ผมยืนอยู่ "ื่นเ้าั อรุสวัสิ์รับ"
"เปลี่ยนเป็นมอนิ่ิสแทนไ้มั้ย" ผมยื่นหน้าเ้าไปหา แ่นัวเล็ลับถอยหนี แล้วส่ายหน้าปิเสธ
"ไม่เอาผมเิน" นัวเล็ยมือึ้นมาเปิหน้าัวเอ
น่ารัั
"ถ้าเิน็้อทำบ่อยๆะไ้ิน" ผมยื่นหน้าเ้าไปใล้อี
"ม่ายย ผมไม่หลลหรอ" นัวเล็เบะปาแล้วย่นมูนิๆส่ายหัวปิเสธ
โรน่ารัเลย แล้วแบบนี้ผมะไปไหนรอ
"มันะริสินะ ที่เาว่าันว่านน่ารัมัใร้าย" พูบผม็ยิ้มว้าเป็นเิหยอล้อ แบมแบมเวลาหน้าแน่าับมาฟัที่สุเลย
"ใร้ายแล้วรัมั้ยละรับ" นัวเล็ถามอย่าอายๆ
มันเป็นำถามที่ทำให้นถามและนถูถามรู้เินอายันทัู้่
ผมรู้สึเินนหน้าารู้สึ่าๆลามไปถึใบหู ไม่ิว่าแบมแบมะถามำถามนี้ อนนี้หูผม้อแมาแน่ๆ
เลยส่านอาหารเ้าที่เพิ่ัเสร็ไปแทนำอบ
"ไ่าวรูปหัวใ" แบมแบมพูออมาพร้อมรอยยิ้ม
"วันนี้ันั้ใทำให้นายเป็นพิเศษเลยนะ" ผมพูับนัวเล็รหน้าที่ยัหุบยิ้มไม่ล
"น่ารัั" แบมแบมเยหน้าึ้นมายิ้มให้ผม
"ันเหรอ"
"เปล่า ไ่าว" นั้นไว่าแล้ว
นอุส่าห์ั้ใทำให้ ะมันสันิ็ไม่มี
"โหหห ไม่มนทำมั่อ่ะ" ผมแล้น้อยใ
"มาทานันเถอะรับ ผมอยาทานแล้ว" แ่นัวเล็หาไ้สนใไม่
ผมเลยารเป็นนที่มี่าน้อยว่าไ่าวรูปหัวใไปแล้ว
ผมยานอัวเอเินามไปนั่ที่โ๊ะอาหาร้าแบมแบม
นอะไรท่าหั่นไส้รอ็ยัน่ารัเลย
"อ้าว ไ่าวอมาร์ฮยอไม่เป็นรูปหัวใเหรอรับ" แบมแบมหันมาถามเมื่อเห็นว่าในานอผมไ่าวเป็นวลมรูปร่าปิ
"็ันมีหัวใแ่วเียว แล้ว็ให้นายไปแล้วไ" ำอบอผมทำให้นถามเือบสำลัน้ำที่เพิ่ยึ้นื่ม
"มาร์ฮยอ ผมหมายถึไ่าว" แบมแบมรีบลืนน้ำลอแล้วหันมาพูับผม
"ัน็หมายไ่าวไ นายิว่าันหมายถึอะไร" ผมถามแล้วหันไปยัิ้ววนๆให้น้าๆ
"หมั่นไส้" แบมแบมหันมาว่าผม
แล้วหันหน้าหนีไปอีทา เห็นนะว่าแอบอมยิ้มอ่ะ มื้อนี้ผมไม่้อิน็ไ้นะ
แ่นั่มอแบมแบมิน็ทำให้ผมอิ่มแล้ว อิ่มออิ่มใ
"มาร์ฮยอะสอทุ่มแล้ว ผมะลับห้อแล้วนะรับ" แบมแบมเินมาบอผม ที่ำลันั่อยู่หน้าทีวีที่ไม่ไ้เปิ
"พรุ่นี้็วันหยุไม่ใ่เหรอ ะรีบลับไปไหน มานั่นี่มา" ผมบเบาะโฟาเรียให้แบมแบมมานั่้าๆ
"ไม่เอาะลับแล้ว" แบมแบมเินเ้ามาใล้แ่ไม่ยอมนั่
"โอ้ย มาร์ฮยอปล่อยผมนะ" ผมใ้ทีเผลอึแบมแบมที่ยืนอยู่ให้ล้มลมานอนทับอยู่บนัวผม
"อยู่เยๆสิ ออหน่อย" แบมแบมืนัวอยู่สัพั
แ่สุท้าย็ยอมนอนนิ่ๆให้ผมอ
"หัวใมาร์ฮยอเ้นแรั" นัวเล็ทาบหูลบนอผม
ทำให้หัวใที่เ้นแรอยู่แล้วเ้นแรว่าเิมเ้าไปอี
"นายรู้มั้ยั้แ่ที่ันรู้ัวเอว่าันอบนาย ไม่ว่าะเป็นอนอยู่ใล้นาย
ไ้เห็นนาย ไ้ยินเสียนาย ไ้ยินื่ออนาย หรือแม้ระทั้ฝันถึนาย ใัน็เ้นแรแบบนี้มาลอ
เ้นแรับทุๆเรื่อที่เี่ยวับนาย" น้ำเสียริัอผม ทำให้นฟันิ่ไปพร้อมับหัวใที่เ้นแรึ้นเรื่อยๆ าำสารภาพอผม
"ั้แ่เมื่อไหร่เหรอรับ" แบมแบมถามพร้อมเยหน้าึ้นมาสบาผม
"ันไม่รู้ว่าวามรู้สึอันมันเปลี่ยนไปั้แ่เมื่อไหร่
อนนี้รู้แ่ว่าัน้อารนาย แ่นาย แบมแบมูบันหน่อยไ้มั้ย" นที่สบาผมอยู่รีบ้มหน้าหลบาผมทันที
"แบม..." เสียผมเริ่มแหบพร่า
"ผมูบไม่เป็น.." แบมแบมพูเสียเบามุหน้าลบนอผม
"็แบบเมื่อวานไ นี่็โฟาัวเิม ่าันแ่วันนี้ันเป็นนอ และแ่ันอยู่้าล่าแล้วนายอยู่้าบน " ผมพยายามพูโน้มน้าวใแบมแบมให้ล้อยาม
"เี๋ยว มะ มาร์ฮยอ็มี เอ่อ ..อารม์อี" นัวเล็พูเสียเบาว่าเิม
"ไม่ทันแล้วล่ะ" ันมีอารม์ั้แ่ึนายลมานอนอแล้ว
"ะ ั้นผมลับ่อนีว่า" แบมแบมพยายามะลุึ้น
"อย่ายับ" แ่็้อหยุเพราะผมห้ามไว้
"นะ แบม...แู่บเอ มืออาะมีับรโน้นรนี้บ้า
แ่ันสัาะไม่ทำเินว่านี้" ผมอ้อนวอนเ็มที
"ผม..." แบมแบมัปาัวเอิอย่าหนั "ไม่ทำเินว่านี้ริๆนะ" ผมพยัหน้าอบ
แบมแบม่อยๆยับัวึ้นมาให้หน้าอยู่ระับเียวับผม
ร่าายที่ยับเสียสีันถึแม้ะผ่านเนื้อผ้ามัน็ทำให้ผมแทบลั่
ผมแทบรอไม่ไหวระหว่าที่แบมแบม่อยๆยับเ้ามาอย่า้าๆพร้อมหลับาแน่น
ในที่สุริมฝีปาบา็แะลบนลบนริมฝีปาอผมอย่านุ่มนวล
อนนี้ัวแบมแบมสั่นเหมือนลูนใล้าที่ำลัน้ำ
ผมึใ้มือศีรษะแบมแบมลมาให้ปาเราประบันแน่นึ้น
ร่าบาเริ่มเปิทาให้ผมไ้แทรลิ้นเ้าไปิมลิ้มลอรสปาอันแสนหวาน
ผมใ้มือสอ้าประอศีรษะอเาให้หันไปในทิศทาที่ผม้อาร
ร่าบาปล่อยให้ผมเป็นฝ่ายรุอยู่นาน นเาเย่ามือที่ำเสื้อผมแน่นเพื่อออาาศหายใ
ผมึเปลี่ยนไปเล่นับริมฝีปาบาแทน เพื่อเปิโอาสให้น้านบนไ้มีอาาศหายใ
ผม่อยๆใ้ลิ้นโลมเลียไปามริมฝีปาบาอย่าั้ใั้แ่ริมฝีปาบนวนลมานถึริมฝีปาล่า
เหมือนร่าบาะไ้อาาศหายใที่เพียพอแล้ว ผมึเปลี่ยนไปรอบรอริมฝีปาบาใหม่อีรั้
ราวนี้ร่าบาเริ่มอบสนอสอแทรลิ้นเ้ามาอย่าเอะเินนผมสัมผัสไ้
ศีรษะเริ่มเปลี่ยนไปามทิศทาที่ัวเอ้อารโยไม่้อมีมือผมบัับ
แ่้วยวาม้อยประสบาร์เลยทำให้ยับไปามอารม์อย่าล้าๆลัวๆ มือผมเริ่มทำานอย่ารู้หน้าที่
่อยๆลูบไล้วนเวียนไปามแผ่นหลัเนียนอย่าเพลิเพลิน
โยที่ร่าบาไม่รู้เลยว่าเปิเสื้อเาึ้นมาไ้ถึรึ่ัว ผมละออาปาบา
เริ่มูบไล่ไปามลำอเนียนนร่าบาเริ่มร้อราออมาเบาๆ
ยิ่เป็นแรระุ้นให้ผมมีอารม์นเผลอทำรอยรัลบนอเนียนอย่าลืมัว
ผมูบไล่ลับึ้นมาหยุลอเลียอยู่้าใบหู "แบมแบม" เรียื่ออีน้วยเสียที่แหบเินะวบุม "ันไม่ไหวแล้ว นายอยาเปลี่ยนใรึเปล่า" น้ำเสียแหบพร่าอ้อนวอนสุีวิ แ่เหมือนร่าบายัยืนยันำเิม
เาส่ายหน้าปิเสธ ผมนับถือวามใแ็อเาเลยริๆ
อนนี้ร่าายผมพร้อมทำานเ็มที่ แ่สุท้ายผม็้อพึ่ัวเอ
ผมศีรษะแบมแบมลมาูบอีรั้อย่าเสียาย แล้วพลิร่าบาให้นอนลบนโฟา
ส่วนัวผม็เินเ้าห้อน้ำไปพิิภาริ้วยัวเอ
หลัเสร็ภาริผมเินลับมาหาแบมแบม
ล้มัวนอนลบนั้วยอาารอนหมแร ผมึมือเ้าอัลมาูบเบาๆ ้วยวามรั
"อบุนะรับ" ผมเยหน้ามอนพู "ที่ไม่บัับผม" นัวเล็พูออมาพร้อมรอยยิ้มบาๆ
ที่ทำให้ใผมเ้นแรทุรั้ที่เห็น
็ผมรัเามานานี้ ะให้ผมไปบัับเาไ้ยัไ
ผมยับัวเพราะรู้สึถึแรอา้านหลั
่อยๆปรือาึ้นูึรู้ว่าเริ่มเ้าอวันใหม่
เ้าแล้วเหรอรู้สึเหมือนไ้นอนไปแ่แป๊ปเียวเอ
เมื่อืนมาร์ฮยอ็ไม่ยอมให้ผมลับห้อ
ผมบออยาเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ เา็เินไปหยิบเสื้อผ้าัวเอมายื่นให้ผม
แล้วพอะนอน็มายุยิๆอะไรอยู่แถวออผมเนี่ย มือไม้็ลุ่มล่ามไปทั่ว
ทำให้ผมั๊ี๋ไปทั้ัว ว่าะไ้นอนริๆ็ปาไปีอะไร็ไม่รู้ แ่ถึะนอนึ
วันนี้ผม็ื่น่อนมาร์ฮยอล่ะ
ผม่อยๆยแนหนาออาเอว
"อือออ ะรีบื่นไปไหน" นที่ยัื่นไม่เ็มที่ีพูึมัมๆ
ระับอ้อมอึผมให้เ้าไปแนบลำัวเหมือนเิม แล้วปลายมูโ่ลมาบนออ
ผมั๊ี๋น้อย่นอหนี
"ปล่อยสิรับ วันนี้ผมะไ้ไปทำอาหารเ้าให้มาร์ฮยอทานมั่ไ" ผมบอและพยายามแะมือที่ล็อเอวผมแน่น
"ไม่เอา อยาอมาว่า" มาร์ฮยอยัวนเวียนอยู่แถวออผม
"อมาทั้ืนแล้วนะ" เมื่อืนัวเราไม่ไ้ห่าันเลย
"ไม่รู้อ่ะอยาอ" พูบ็ระับแนอผมแน่นเ้าไปอี
"มาร์ฮยอ" ผมีแนหนาเบาๆ
"ืนนี้มานอนนี่อีรึเปล่า" นถามเริ่มไร้ไปามออผมแล้วับลมาเบาๆ
ทำเอาผมนลุไปทั้ัว มือ็เริ่มหยุบหยับเ้ามาใ้เสื้อัวบา
"มาร์ฮยอหยุเลยนะ" ผมย่นอหนี
"ยัไม่อยาหยุเลย" พูบ็ยื่นหน้ามาหอมแ้มผมฟอให่ "อ่าาาา แ้มหอมั นิ่มอี่าหา" พูบ็หอมลมาอีที
"้ำไปหมแล้วนะ" ผมหันไป้อนให้นที่ำลัยิ้มร่า
"็อยาน่ารัทำไม" ไป่อไม่ถูเลย
เวลาถูมาร์ฮยอมว่าน่ารัี่ที็เิน ็มันไม่ินอ่า >//<
RRRRRRRRRRRRRRR
RRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR
"มาร์ฮยอรับโทรศัพท์สิรับ" ผมบอให้นที่แล้ทำเป็นไม่ไ้ยินเสียโทรศัพท์
รีบไปรับเพราะโทรศัพท์เริ่มันานแล้ว
"ยัไม่แปโมรึ่เลย ยัไม่ไ้เวลาทำาน" มาร์ฮยออแเอาหน้ามาถูับไหล่ผม เพราะมาร์ฮยอั้เสียเรียเ้าเพราะไว้
ึรู้ว่าสายที่โทรเ้าเป็นสายภายในบริษัทและที่โทรมา้อเป็นเรื่อานแน่ๆ
"ถ้าอยู่ับผมแล้วเป็นแบบนี้..." ไม่้อรอให้ผมพูบ
มาร์ฮยอรีบลุไปรับโทรศัพท์นเือบเีย ือไม่้อรีบนานั้น็ไ้รับ
เียหัวฟาพื้นไปมันะไมุ่้ม
"รับ นิุฮยอ" พีุ่โทรมาเอเลยเหรอ
นี่ผมไม่ไ้แอบฟันะ มาร์ฮยอยืนุยอยู่ปลายเียผม็เลยไ้ยิน
"รับ อีเพลเหรอรับ"
"แ็สัน อ่อ รับ น่าะทันนะรับ" มีื่อแ็สันฮยอ้วย
"รับเี๋ยวผมเ้าไปหา รับ สวัสีรับ"
"อย่าทำหน้าอย่านั้นสิรับ" ผมลุึ้นนั่แล้วผมบอนที่ยืนหน้าว่ำอยู่ปลายเีย ผมรู้ว่าเวลานี้มาร์ฮยออยาอยู่ับผม แ่ทำไมอนนี้้อผมนิ่อีแล้วล่ะ
"ันยัไม่อยาะเื่อเลยว่าอนนี้ันมีนายอยู่้าๆริๆ" นที่ยืนมอผมอยู่ปลายเีย อยู่ๆ็ลาเ้าโหมริั
แล้วเิมเ้ามาเท้าแนสอ้าลบนเียรหน้าผม เล่นมา้อาันใล้นานี้
ถ้าผมละลายึ้นมาะว่ายัไ
"อบุนะแบมแบม" พูบเา็เลื่อนใบหน้าหล่อเ้ามาใล้นผม้อรีบหลับา
ริมฝีปาหยัอนรหน้าแะลบนริมฝีปาบาอผมเบาๆแล้วถอนออ "อบุที่ยอมเ้ามาอยู่ในสายาัน
...และ่อไปนี้นาย้ออยู่ในที่ที่ันสามารถเห็นนายไ้ลอเวลานะรู้มั้ย"
ในที่สุผม็ไ้ออมาสู่โลภายนอ
นี่ถ้าวันนี้มาร์ฮยอไม่ไ้ทำานผมยัไม่ไ้ออมาแน่ๆ
พอิถึเรื่อที่เพิ่เิึ้นแบบไม่ทันไ้ั้ัว
็ทำให้ผมยิ้มออมาโยไม่มีสาเหุ
เพิ่ไ้รู้ว่าวามรู้สึที่เหมือนอยู่ันแ่สอนบนโลมันเป็นอย่านี้นี่เอ
ะทำอะไร็มีวามสุไปหม และที่สำัอนนี้ทำไมผมถึมอทุอย่ารอบๆัวเป็นสีมพูไปหม
"ยิ้มเป็นนบ้าเลยนะ" นี่ือประโยแรที่ยูยอมทัทันทีที่ผมประเปิูเ้าไปในห้อ
"สวัสีรับแ็สันฮยอ" ผมทำเป็นไม่สนใประโยทัทายอยูยอม
แล้วหันไปทัทายแ็สันฮยอที่นั่อยู่้าๆยอแแทน
"เป็นไบ้าสำเร็มั้ย" ยอแนี่เฝ้าิามผลีริๆ
"ยิ้มหน้าบานมานานี้ไม่้อถามแล้วมั้ยอแ" เพื่อนัวโพูบ็หันไปไฮไฟว์แล้วหัวเราะิัันสอน
"นี่พวนายุยเรื่ออะไรัน" แ็สันฮยอที่นั่อยู่้าๆยอแถาม
"ถามแบมแบมเอสิรับ" ยูยอมหันไปบอแ็สันฮยอ
ที่เป็นนเียวที่ำลัับสถานาร์รอบัวอยู่
"ไม่มีอะไรหรอรับ ฮยออย่าสนใเลย" ผมอบปัๆแล้วหันหลัำลัะเินเ้าห้อัวเอ
"เี๋ยว!แบมแบม!!" ผมหันลับไปหานเรียที่เรียผมะเสียั
ใหมเลย "นั้นรอยอะไร" ห๊ะ? รอยอะไร?? ผมรีบสำรวัวเอ
"รอยอะไรรับ" ผมไม่เห็นมีรอยอะไรเลย
ยูยอมับยอแ็ูะื่นเ้นับรอยอะไรสัอย่าที่แ็ฮยอพูถึ
"อูใล้ๆหน่อย" แ็สันฮยอเินรเ้ามาว้าอผมเ้าไปูใล้ๆ
"ะ แ็สันฮยอะทำอะไรผมรับ" ผมถาม้วยวามใที่อยู่ๆแ็สันฮยอเิมเ้ามาว้าอผมเ้าไปูใล้นานี้
"ใรเป็นนทำ" หืม? ใรทำอะไร
ผมหันไปทำหน้าใส่แ็สันฮยอ แ็สันฮยอถามอะไรผมไม่รู้ริๆ
และผม็หันไปเห็นยูยอมับยอแโหแวอะไรผมันสัอย่าแล้วไฮไฟว์ันอีรอบ
"..ใรทำอะไรรับ" แ็สันฮยอไม่เห็น้อทำหน้าริันานั้นเลย
ผมเริ่มลัวแล้วนะ
"็รอยบนอนายนี่ไ ใรทำ" รอยบนอผม?
รอยอะไรทำไมผมไม่รู้เรื่อ
"บนอผมมีรอยอะไร้วยเหรอรับ" ผมถามเพราะผมไม่รู้ริๆ
"ไม่้อมาทำเป็นไม่รู้เรื่อ ็รอยิสมาร์บนอนายนี่ไันานี้
บอฮยอมาใรทำ" รอยิสมาร์ ? อย่าบอนะว่า!!
"นายมีแฟนแล้วเหรอ บันมานานแ่ไหนแล้ว แฟนนายเป็นนีรึเปล่า
แล้วทำอะไรันไปบ้าแล้ว แล้วเรื่อนี้ใรรู้บ้า หรือรู้แ่สอนนี้" แ็สันฮยอที่รัวำถามใส่ผมเป็นุหันไปี้ยูยอมันยอแ "แล้วมาร์รู้รึเปล่า เห็นมาร์หวนายมา มาร์ยอมให้นายมีแฟนแล้วเหรอ" เอ่อ..ือ...ผมว่ามาร์ฮยอรู้เยอะสุเลยละรับ แ็สันฮยอสนใะเปลี่ยนไปถามมาร์ฮยอแทนมั้ย ผมอยาะอบไปแบบนี้ริๆ
"แ็สันฮยอผมอทวนำถามรับ" ยูยอมบอนที่ยัับอผมอยู่
"ยูยอม" เ้าอื่อรีบยมือึ้นมาปิปาเมื่อเห็นสีหน้าแ็สันฮยอไม่เล่น้วย
"เอ่อ.. ือ ที่ริเรื่อสถานะผมับเาเรายัไม่ไุ้ยันถึเรื่อนี้แบบ
..แบบริัเลยน่ะรับ ... ผม.. ผม ..ยัไม่รู้ว่าะอบฮยอยัไี" ผมอบแ็สันฮยอไปอย่าล้าๆลัวๆ
"ะอบยัไ็อบมา อบทุำถาม แ่ที่แทนว่าเานี่ผู้ายใ่มั้ย แล้วมันทำับนายแบบนี้ ถ้ามันไม่รับผิอบันะไปัารมันเอ" แ็สันฮยอิไปถึไหน่อไหนแล้ว ผมะอบยัไี
แ่ถ้าผมไม่อบผม้อโนแ็สันฮยอ่าแน่ๆ
"ที่ริแ็สันฮยอไม่เห็น้อถามอะไรเลยรับ ำอบมันเห็นๆันอยู่" ยอแพูแทรึ้น
"ำอบ?" แ็สันฮยอหันไปมวิ้วใส่ยอแ "ยัไ?"
"็ ิสมาร์ ฮยอพูำอบออมาแล้ว" ยอแอบ
"ิส มาร์" ยูยอมย้ำทีละัว อีแล้ว
ทำานันเป็นทีมีัเลยนะบีหนึ่บีสอ
"ิสมาร์?" แ็สันฮยอพูามอย่าๆ
พร้อมิามไป้วย "ิสมาร์ ิส มาร์ มาร์
มาร์ มาร์ เฮ้ย!! อย่าบอนะว่า!" เหมือนแ็สันะหาำอบไ้แล้วและใมา "ริเหรอ"
"ริ!!" บีหนึ่ับบีสออบพร้อมัน
ผมะเรียสอนนี้บีหนึ่บีสอไปเลยแล้วัน เ้าันไ้ีเหลือเิน
"แบมแบม" แ็สันฮยอหันมาารั้นำอบาผม
ผมเลยเลือที่ะพยัหน้า้าๆเป็นำอบ "ทำไมไม่เห็นมีใรบอันบ้า
ัน็โ่อยู่ั้นานไม่ิว่าำอบะอยู่ใล้แ่นี้
เี๋ยว้อหาเวลาไปเลียร์ับมาร์สัหน่อยแล้ว" ผมว่าผมลำบาแล้วล่ะ
เรื่อไหนแ็สันฮยอรู้โล็รู้เหมือนัน ัสโลแน 'แ็รู้โลรู้'
"แล้วฮยอไม่เรียใส่ผมแล้วเหรอรับ" ผมถามแ็สันฮยอที่ลับมาเป็นแ็สันฮยอนเิมหลัาที่ไ้ำอบ
"ไม่อ่ะ" แ็สันฮยอยัไหล่สบายๆ
แล้วเินลับไปนั่้ายอแ อะไรอฮยอเนี่ยอนแรแทบะ่าผมเอาวามริ
แ่พอไ้ำอบว่าเป็นมาร์ฮยอ็...เป็นอย่าที่เห็น
ผมเพิ่รู้สึัวเอนึึ้นไ้เลยรีบวิ่มาเ้าห้อน้ำ
อูรอยที่มาร์ฮยอทิ้ไว้ให้หน่อย โห! มีริๆ้วย
้อเป็นบนโฟาเมื่อวานแน่เลย เอ๊ะ หรือว่าเมื่อเ้า ไม่รู้อ่าว่ามันอนไหน
แล้วรอยันานี้อนอาบน้ำเมื่อวานทำไมผมไม่เห็น
แ่ันมาให้แ็สันฮยอเห็นวันนี้วยริ มาร์ฮยอ็้อเห็นแน่ๆแล้ว็ไม่ยอมบอผม
เี๋ยวแล้อนะเลยีมั้ย ฮือออ แล้วรอยนี่มันะหายเมื่อไหร่เนี่ย มาร์ฮยอ!!
Jackson
Part
ผมเินรมายัห้อทำานอนิุฮยอที่อยู่ั้นบนสุอึ
เพราะเ้านี้ผมมีนัุยเรื่อเพลใหม่ที่ผมแ่เอและอเพิ่มลไปในอัลบั้มัมแบ็รอบนี้
อนแร็เือบลืมไปแล้วมัวแุ่ยับยอแและยูยอม
นแบมแบมมาถามผมว่าผมไม่้อมาุยอะไรับนิุฮยอเหรอ
เห็นอนุยโทรศัพท์มาร์พูถึื่อผม้วย
แล้วอนแบมแบมพูถึมาร์่อหน้าผมนะหน้านี่แไปหมทั้หน้าเลย
สสัยะยัเินอยู่
"มา้านะแ็สัน" มาร์ทัทันทีที่ผมเปิประูเ้าไป
"อโทษรับที่มา้า เผอิมีเรื่ออื่นแทรเ้ามานิหน่อย" ผมบออโทษนิุฮยอแล้วหันไปยิ้มมุมปาให้มาร์
มาร์มอหน้าผมๆว่าผม้อาระสื่ออะไร รอ่อนมาร์เี๋ยวเรา่อยุยัน
"ไม่เป็นไร แ็สันมาแล้วเราเริ่มุยันเลยแล้วัน"
"มาร์เรามีเรื่อ้อุยัน" ผมเินเ้าไปล็ออมาร์ทันทีที่ออมาาห้อนิุฮยอหลัาุยเรื่อานบ
"เรื่ออะไร" มาร์ถามผมแบบไม่่อยไว้ใ
"เรื่อวามรัเป็นยัไบ้า ไปถึไหนแล้ว" รอยยิ้มปราึ้นบนใบหน้านถูถามทันที
"็ีึ้น...เยอะ" นอบำถามเินนแะแนผมที่ล้อออยู่ออแล้วเินหนี
ผมวิ่ามไปล้ออใหม่อีรอบ
"เินเหรอ" นถูถามหันหน้าหนีไปอีรอบ
"เปล่า" ปา็บอว่าเปล่าแ่หน้าแัับำอบ
"ลใรอ่ะ" ูสิ่ะยอมบอผมมั้ย ผมไม่พูออไปรๆหรอว่าผมรู้แล้ว เพราะมันไม่ใ่แ็สันสไล์
อย่าผม้อรอให้เ้าัวพูออมาเอเท่านั้น เพราะมันสนุว่าันเยอะ
"อย่ายุ่น่า" และ็ไ้ำอบเิมอย่าที่ผมิไว้
"ะไม่บอใ่มั้ย" ไ้มาร์ไ้
ปาแ็นัใ่มั้ย เี๋ยวันะทำให้นายพูออมาเอ
"ะรู้ไปทำไม" มาร์ออแล้วหันมาถามผม
"ไม่อยาให้รู้แล้วทิ้ร่อรอยไว้ทำไม" พูบผม็เินหนีมาร์ออมา
"แ็สัน นายพูอย่านี้หมายวามว่าไ" มาร์รีบเินามผมมาเพราะ้อารำอบ
"ไม่รู้" ผมอบแบบไม่รู้ไม่ี้
"นายพูแบบนี้ นาย้อรู้อะไรมาแน่ๆ" นปาแ็ยัพยายามะเอาำอบาผม
"ทีนายยัไม่บอันเลย ทำไมัน้อบอนาย" แล้นอย่ามาร์ไ้นี่ถือว่าเิมาุ้มแล้วนะรับ
เพราะมีไม่ี่เรื่อหรอที่ทำให้มาร์เป็นเือเป็นร้อนไ้นานี้
"แ็สัน" ฮ่าๆเห็นมาร์อยู่ไม่สุแบบนี้ผมมีวามสุัรับ
"ไม่้อมาเรียเสียแ็ ันไม่ลัวนายหรอ" มาร์ทำหน้าเหมือนอยาะ่าผมเลยละ ฮ่าๆ
"รู้อะไรบอมา" ราวนี้เป็นเป็นมาร์มาล็ออผมไว้บ้า
"ไม่บอ"
"บอมา"
"ไม่บอ"
"บอ ไม่บออะไรันเหรอรับ" เป็นเสียยูยอมที่เินมาพร้อมับแบมแบม
เ้ามาห้ามศึระหว่าผมับมาร์พอี
"เปล่า" นที่ล็ออผมอยู่รีบอบ
ผมับยูยอมมอหน้าันแล้วหันไปมอมาร์ับแบมแบมที่มอหน้าันหวานึ้ยิ้มให้ันนปาะีถึหู
แบบนี้แล้วยัะมาปาแ็ไม่บอนอื่นอี รีบๆพูออมาไ้แล้ว
"แล้วนี่ยอแไปไหน" ผมรีบถามึ้น่อนที่ผมับยูยอมะลายเป็นอาาศธาุ
"ไป้านอรับ" ออไปนเียว สสัยะไป...
ั่เถอะ
"เหรอ ั้นเราไปิน้าวันเถอะ" พูบผม็แะแนมาร์ออาอ
แล้วเินไปรวบเอวแบมแบมเ้าหาัว ูมาร์ใไม่น้อย
เ็ัวเล็ที่ถูผมรวบเอว็มอผมแบบๆ "วันนี้ันรู้สึอยาิน้าวับนายยัไ็ไม่รู้
นายสอนะไป้วยันมั้ย หรือะไม่ไป็ไม่เป็นไรนะ ันไปับแบมแบมสอน็ไ้" ผมบอแบมแบมแล้วหันไปบออีสอนที่ยืนมออยู่้าหลั
"พูอย่าเียว็ไ้ ไม่เห็น้ออแบมแบมแน่นนานี้เลย" มาร์พยายามเินเ้ามาแะแนผมออ
"ทำไม พี่น้อันอันไม่เห็นะเป็นไรเลย ะหอมแ้ม็ยัไ้" ผมำลัะหอมแ้มแบมแบมแ่ถูมาร์ึัวแบมแบมออไปเสีย่อน
และผม็มอเลยไปเห็นยูยอมทีู่าปลอมๆอผม ำลัลั้นำอย่าหนั
"เป็นอะไรมาร์" ผมแล้ถามทั้ๆที่รู้ำอบ
"แบมแบมโแล้วะมาอมาหอมแบบนี้ไ้ไ" นอาปาแ็แล้วยัี้หวอี
"นั้นสิ ็เพราะน้อโแล้วหนิเนอะ " ผมยิ้มอย่านเหนือว่า
"แ็สันฮยอผม.." แบมแบมำลัะพูอะไรออมา แ่ผมใ้สายาุให้เียบไป่อน
"ยูยอมนายพาแบมแบมลับห้อไป่อน ส่วนแ็สันมานี่
นายับันเรามีเรื่อ้อเลียร์ัน!!"
****************
PSNS.BB : อบุทุนที่อบาูบที่เราลอเียนเป็นรั้แราอนที่แล้วนะะ
และ็เห็นหลายนบอว่าอยาไ้าหวานๆ
เรา็ไม่รู้พวาหวานๆเ้าเียนันยัไ(นี่พยายามเ็มที่เลยไม่รู้ว่าหวานมั้ย)
ส่วนาที่มาว่าูบอเ็บไว้่อนนะะ
แ่สัาะเียนแน่นอน(่อนบเรื่อนี้้อให้พี่มาร์ไ้น้อสัรั้แหละน่า55555555555555555)
#ลุ้นให้รั
ความคิดเห็น