คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #70 : ตอนที่ 16 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16-3
“พี่เจมส์คิดยังไงกับพลอยกันแน่
บอกได้ไหมคะ” พลอยน้ำเพชรถามออกไปเสียงแผ่วราวกับคนละเมอ
ไม่แน่ใจว่านี่คือความฝันหรือเปล่า เพราะแต่ละประโยคที่เขาพูดออกมานั้น
เหมือนกับฉุดให้วิญญาณเธอหลุดออกจากร่างไปไกล
“เธอคิดว่าไงล่ะพลอย”
“พลอยไม่รู้ค่ะ”
“ลองมองตาฉันแล้วตอบมาสิ
ว่าตอนนี้ฉันมองเธอด้วยสายตาแบบไหน”
จิรายุทธโน้มหน้าเข้าไปใกล้กว่าเดิม
พลางเอื้อมมือไปเชยคางมนของคนที่นั่งอึ้งอยู่ในฝั่งตรงข้ามให้มองหน้าเขาตรงๆ
แบบที่ไม่ได้สนใจคนรอบข้างในร้าน ราวกับนั่งกันอยู่สองคน
“คือพลอย...”
พลอยน้ำเพชรพูดไม่ออก
เพราะสมองเหมือนหลุดออกไปจากวงโคจรโลก หัวใจเต้นแรงจนนึกว่าตัวเองจะตายอยู่ตรงนั้น
“อ้าว! ยัยพลอย”
แต่เพียงนาทีต่อมาก็มีเสียงหวานแสนคุ้นเคยตะโกนเรียก
ทำเอาพลอยน้ำเพชรสะดุ้งโหยง รีบขยับตัวหนีจากมือของจิรายุทธ
ก่อนหันขวับไปมองอย่างตกใจ เมื่อเห็นปัทมาเดินยิ้มหน้าบานพร้อมโบกมือมาให้แต่ไกล
ไม่รู้ว่าเจ้าหล่อนมาตั้งแต่เมื่อไร
พลอยน้ำเพชรนึกโมโหความซื่อบื้อของตัวเอง
ที่น่าจะคิดได้ว่าละแวกนี้มีคนรู้จักเยอะ
และมีความเสี่ยงที่จะเจอเพื่อนในมหาวิทยาลัยแต่เธอคิดไม่ถึงว่าจะเจอปัทมาวันนี้
เพราะปกติไม่เคยเห็นหล่อนเดินเฉียดมาร้านนี้เลยทั้งที่เคยชวนมากินด้วยก็ไม่ยอมมา
เธอหันไปมองหน้าจิรายุทธด้วยความกังวลเป็นเชิงปรึกษา
แต่อีกฝ่ายกลับนั่งเฉยเหมือนไม่ได้ทุกข์ร้อนไปด้วย
“พี่เจมส์ก็อยู่ด้วยเหรอคะ”
ปัทมาพูดยิ้มๆ เมื่อเดินมาหยุดอยู่ที่โต๊ะในร้าน
ก่อนนั่งลงตรงเก้าอี้ข้างกายชายหนุ่มโดยไม่ต้องมีใครเชิญ
แทนที่จะมานั่งข้างเพื่อนอย่างพลอยน้ำเพชร
ปัทมาตาไวทันเห็นรถยนต์คันหรูของจิรายุทธจอดอยู่หน้าร้านก็จำเลขทะเบียนได้แม่นจึงลองเดินเข้ามาดู
แต่คาดไม่ถึงว่าจะเห็นพลอยน้ำเพชรนั่งอยู่ด้วย
“ฉันพาพลอยไปหาหมอมา” จิรายุทธบอกตามตรง ทำเอาสองสาวอึ้งไปตามกัน
ทางด้านพลอยน้ำเพชรใจหล่นวูบด้วยความตื่นตระหนก
เพราะไม่คิดว่าเขาจะบอกไปตามตรงอย่างนั้น
ส่วนปัทมานั้นเดือดดาลด้วยความริษยาอยู่ในใจ
แต่ต้องทำเป็นฝืนยิ้มแสร้งประหลาดใจ พลางมองทั้งคู่อย่างจับผิดปนวิเคราะห์
เพราะตั้งแต่จิรายุทธไปรับพลอยน้ำเพชรถึงมหาวิทยาลัยจนถึงขนาดมานั่งกินอะไรด้วยกันแบบนี้
ความสัมพันธ์คงไม่ธรรมดา
“ปัทนั่งด้วยแบบนี้
ขัดจังหวะหรือเปล่าคะเนี่ย”
“ไม่เป็นไรตามสบาย แต่ว่าฉันกับพลอยนั่งมานานแล้วอีกสักพักคงจะกลับ”
“แหม...ไปสนิทสนมกันตั้งแต่เมื่อไร
หรือว่าตั้งแต่คืนนั้นฮะพลอย” ปัทมาถามเสียงเย้าแหย่ใส่เพื่อน
ทำเอาพลอยน้ำเพชรแทบสำลักน้ำที่เพิ่งดื่ม
และคิดว่าตัวเองคงต้องรีบพูดแก้ต่างอะไรบ้างก่อนที่เรื่องจะเลยเถิดไปกันใหญ่
“คือว่าพี่เจมส์เป็นลูกชายของคุณหญิงวราภาไง...ผู้ใหญ่ใจดีที่อุปการะพลอยมาตั้งแต่เด็กน่ะ”
“โห!
โลกกลมจังเลยนะ” ปัทมาอุทานเสียงสูงด้วยความประหลาดใจ
แต่โล่งอกขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนรีบถามต่อทันที “ถ้างั้นตอนนี้พลอยก็พักอยู่ที่เดียวกับพี่เจมส์ใช่ไหม”
“เอ่อ...ใช่จ้ะ...บังเอิญมาก แต่พี่เจมส์ก็มีแฟนแล้วนะสวยด้วย
รักกันมากเลย”
พลอยน้ำเพชรได้ทีรีบเออออไปกับเพื่อนด้วยเมื่อมีช่องทางแก้ตัว
เพราะตอนนี้ขอแค่มีอะไรมาเบี่ยงเบนให้ปัทมาเลิกเข้าใจว่าเธอกับจิรายุทธออกมาด้วยกัน
เพราะความสัมพันธ์ลึกซึ้งก็เพียงพอแล้ว
แต่หญิงสาวไม่รู้เลยว่าคำพูดของเธอกลับทำให้ชายหนุ่มที่นั่งฟังอยู่หน้าเคร่งขึ้นมาทันใดด้วยความไม่พอใจ
“แบบนี้นี่เอง
พลอยก็ไม่บอกปัทแต่แรกนะ พี่เจมส์คงเหมือนพี่ชายแท้ๆ ของพลอยเลยสิ”
“เอ่อ...ใช่ คงอย่างนั้น” พลอยน้ำเพชรตอบอึกอัก
“แต่แหม...ไม่ต้องพูดเรื่องแฟนพี่เจมส์หรอก
ปัทไม่ได้คิดอะไร”
ปัทมารีบออกตัว พลางหัวเราะคิกคัก
แต่หมายมาดอยู่ในใจว่าคงต้องไปตามสืบ
“นี่รู้ไหม
วันนั้นพี่พลเขาหึงพลอยใหญ่เลยนะ” ปัทมาบอกเสียงกลั้วหัวเราะอย่างจงใจ
ก่อนแสร้งทำหน้าเหมือนนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
“เออ...จริงสิเมื่อกี้เดชทักไลน์มาถามถึง
บอกว่าจะเข้าไปช่วยงานอาจารย์จินตนา เลยฝากชวนพลอยไปด้วย”
“พลอยก็ว่าจะหาเวลาเข้าไปอยู่”
พลอยน้ำเพชรบอก พลางเหลือบมองชายหนุ่มที่เริ่มนั่งนิ่งลง
ใบหน้าคมดูเคร่งขรึมจัด แบบที่หญิงสาวรู้ดีว่าเขาใกล้จะระเบิดอารมณ์ด้วยความโมโห ทำให้เธอเริ่มร้อนใจเพราะจะชวนเขากลับต่อหน้าปัทมาตอนนี้ก็คงทำไม่ได้
แต่ถ้ายังนั่งอยู่ต่อเพื่อนเธออาจพูดอะไรไม่เข้าหูเขาอีก
“ไหนๆ ก็มาแถวมหาวิทยาลัยแล้ว
ทำไมพลอยไม่เข้าไปช่วยงานอาจารย์กับเดชวันนี้เลยล่ะ” ปัทมาคะยั้นคะยอ
“พลอยว่า...” เธอพูดเสียงอึกอัก พลางมองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยแววตาขอร้อง “...ไปวันนี้ก็ดีเหมือนกัน
เพราะพลอยไม่ได้เข้าไปช่วยงานมหาวิทยาลัยมาสักพักแล้ว”
มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน
สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ
E-book ทุกเว็บ
MEB คลิก!!! Get it now
ความคิดเห็น