คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #68 : ตอนที่ 16 บางอย่างที่เปลี่ยนไป 16-1
ตอนที่ 16
บางอย่างที่เปลี่ยนไป
หลายวันนี้
หลังจากที่จิรายุทธพาพลอยน้ำเพชรไปโรงพยาบาลมา
เขาก็ติดงานกะทันหันโดยต้องไปประชุมที่ต่างประเทศ แต่เขาก็ยังคงพยายามโทร.มาหา
และวีดีโอคอลกับเธออยู่เรื่อยๆ
พลอยน้ำเพชรก็ไม่เข้าใจตัวเอง
สับสนกับสถานการณ์และความรู้สึกในช่วงนี้เหลือเกิน
แทนที่เธอจะตัดไฟแต่ต้นลมปฏิเสธเขา แล้วบล็อกเบอร์บล็อกไลน์เขาไปซะ
แต่เธอกลับปล่อยให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาก้าวหน้าต่อไปอีกระดับหนึ่ง
โดยที่ยังไม่อาจระบุสถานะได้ว่าเป็นอะไรกัน
ชายหนุ่มกลับมาเมืองไทยตั้งแต่เมื่อวาน
และโทร.มาขู่แกมบังคับให้พลอยน้ำเพชรออกไปตรวจสุขภาพกับเขาอีกครั้งที่โรงพยาบาลในเช้าวันนี้
เธอนึกว่าเขาลืมไปแล้ว แต่เธอก็ไม่กล้าอิดออดหรือปฏิเสธมากนัก
เพราะกลัวคนเอาแต่ใจจะบุกมาตามถึงห้องพักจนเป็นเรื่องใหญ่
วันนี้เป็นวันหยุดพลอยน้ำเพชรจึงต้องโกหกคุณหญิงวราภาว่าขอออกไปทำรายงานกับเพื่อน
เพื่อจะได้หาทางออกไปรอเขาขึ้นรถตรงที่ป้ายรถเมล์หน้าปากซอยเพราะกลัวคนในบ้านจะมาเห็นเข้า
ซึ่งก่อนหน้านี้ก็มีบางครั้งที่เธอต้องแอบหลบออกมาเจอเขานอกบ้านอยู่บ่อยๆ
ตามคำสั่ง ทำให้ตัวเองรู้สึกเหมือนกำลังทำอะไรไม่ดีสักอย่างจึงให้ผู้ใหญ่รับรู้ไม่ได้
สถานการณ์ที่แปลกประหลาดในตอนนี้
ทำให้หญิงสาวไม่ค่อยสบายใจนัก
แต่ในความคลุมเครือของความสัมพันธ์ก็แอบซ่อนความอ่อนหวานบางอย่างเอาไว้
คล้ายกับดักที่ล่อลวงให้เธอไม่อาจปฏิเสธมันได้
+----------+
หลังจากตรวจสุขภาพ
พบว่าพลอยน้ำเพชรร่างกายปกติดีทุกประการ
แพทย์บอกว่าที่เธอเป็นลมอาจเป็นเพราะช่วงนั้นจิตใจอ่อนแอและมีเรื่องกังวล ไม่สบาย
อดนอน หรืออดอาหารก็ทำให้เกิดอาการแบบนี้ขึ้นมาได้เช่นกัน
พร้อมกับแนะนำให้เธอพักผ่อนให้เพียงพอและทานอาหารให้ครบห้าหมู่ รวมถึงสั่งจ่ายวิตามินรวมมาให้
เมื่อออกมาจากโรงพยาบาล
จิรายุทธบ่นหิวข้าวและให้เธอเป็นคนเลือกร้านอาหาร พลอยน้ำเพชรจึงเลือกร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำใกล้ๆ
มหาวิทยาลัยเพราะเป็นทางผ่าน ซึ่งเป็นร้านเล็กๆ ที่ไม่มีเครื่องปรับอากาศ
ลักษณะเหมือนเพิงข้างทางชั่วคราว
แต่กลับผิดคาดที่ชายหนุ่มสามารถสั่งเมนูได้อย่างคล่องปากราวกับมานั่งกินบ่อย
ทำให้เธอผิดหวังเล็กน้อย เพราะตั้งใจแกล้งเลือกร้านแบบที่ไม่คิดว่าเขาจะนั่งได้
“พี่เจมส์กินก๋วยเตี๋ยวแบบนี้ก็เป็นเหรอคะ”
เธอถามพลางมองจิรายุทธที่เพิ่งปรุงพริกป่นถึงสองช้อนในชามก๋วยเตี๋ยวเล็กเนื้อชิ้นสดพิเศษของเขา
ส่วนชามของเธอเป็นเส้นหมี่หมูน้ำตกที่เขาสั่งมาให้ถึงสามชาม
และบังคับว่าเธอต้องกินให้หมด
“เพี้ยนหรือเปล่า
มันไม่ใช่อาหารพิสดารตรงไหน ทำไมฉันจะกินไม่ได้”
ดวงตาคมคล้ายจะค้อนนิดหนึ่ง
ที่เธอดูถูกราวกับเขาเป็นพวกคุณชายหยิบหย่งไม่สามารถทำอะไรติดดินได้
“ใครจะไปรู้ล่ะคะ”
“ถ้างั้นก็รู้ไว้ซะ
ฉันทำได้ทุกอย่างแบบที่ผู้ชายปกติเขาทำกัน”
“โธ่...ขนาดข้าวต้มของพลอย
ยังกลายเป็นเรื่องใหญ่จนบ้านแทบแตก”
เสียงหวานบ่นอุบ
ยอมรับว่าแอบน้อยใจเขาเพราะตอนนั้นเธออุตส่าห์ตื่นมาทำตั้งแต่เช้ามืด
และเป็นไม่กี่ครั้งที่นวลตองยอมให้เธอโชว์ฝีมือทำอาหารคนเดียว
แต่เป็นเพราะเรื่องวุ่นวายวันนั้นเธอคงไม่มีโอกาสได้แตะต้องห้องครัวในบ้านของคุณหญิงอีก
“เธอมองว่าฉันเป็นคุณหนูเรื่องมากใช่ไหม”
จิรายุทธถาม แต่แทนที่จะโกรธเขากลับกระตุกยิ้มมุมปากขบขัน
ทำเอาพลอยน้ำเพชรมองด้วยความงุนงง แต่ก็ไม่กล้าตีความพฤติกรรมประหลาดของเขาในระยะหลังมานี้
ที่มันดู ‘น่ารัก’ มากขึ้นเรื่อยๆ
หรือเพราะเธอผิดปกติไปเอง
เป็นไข้จนสมองเพี้ยนก็ไม่รู้ที่มองความร้ายกาจของชายหนุ่มเป็นความเคยชินไปแล้ว
พอเขาไม่ทำหน้ายักษ์ใส่แบบแต่ก่อนจึงมองว่าแปลกไป
“เรื่องมากแค่กับพลอยคนเดียว
ทีของพี่นวลกินหมดเกลี้ยงทุกวันเลยนะคะ”
เธอแอบย่นจมูก
“นวลตองไม่มีอะไรที่ฉันต้องไปหาเรื่องให้เสียเวลา”
“ไหงเป็นงั้นล่ะคะ”
“ปากมากขนาดนั้น
ขืนไปคุยอะไรด้วยเดี๋ยวได้รู้กันทั้งบ้าน”
“อ้าว!
ทำทุกอย่างเพราะต้องการหาเรื่องพลอยนี่เอง!”
“อยากหลบหน้าฉันดีนัก”
“คนโรคจิต! พี่เจมส์ไม่มีเหตุผลเลย”
“ต่อไปถ้ากล้าหลบหน้าฉันอีก
จะโดนหนักกว่านี้แน่!” จิรายุทธบอกเสียงเข้มหน้าตาดูเอาจริงจนเธออึ้ง
ก่อนเขาจะหยิบชามก๋วยเตี๋ยวอีกชามมาวางตรงหน้า แล้วปรุงรสจัดจ้านเช่นเคย
ขณะที่พลอยน้ำเพชรไม่ปรุงอะไรเลย
และยังกินไปได้ไม่ถึงครึ่งชามแรก เธอมองเขายิ้มๆ แล้วทำตาโตกับความกินจุของเขา
“แล้วทำไมก่อนหน้านี้
เธอต้องหลบหน้าฉันล่ะ” เขาถามต่อ
“เกิดเรื่องพรรค์นั้นกับตัวเอง
ใครจะไปกล้าสู้หน้าล่ะคะ” พลอยน้ำเพชรพูดเสียงพึมพำไม่ค่อยเต็มเสียงนัก
พลางหลุบสายตาลง เมื่อต้องมาย้อนคุยถึงเรื่องน่าอับอายที่มันเกิดขึ้น
“หมายถึงพอเรามีอะไรกันแล้ว
เธอก็เลยเขินฉันงั้นเหรอ”
จิรายุทธย้อนถามเสียงเย้าหน้าตาเฉย
ทำเอาคนฟังโมโหเดือดปุดที่เขายังจะพูดถึงอีก
ก่อนเธอจะยกเท้าไปเตะหน้าแข้งคนช่างล้อที่ใต้โต๊ะแรงๆ หนึ่งที
เขาถึงกับวางตะเกียบลง พลางสูดปากด้วยความเจ็บแล้วเอื้อมมือไปคลำขาตัวเองเบาๆ
มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน
สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ
E-book ทุกเว็บ
MEB คลิก!!! Get it now
 |  |
ookbee
ความคิดเห็น