คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #49 : ตอนที่ 12 ปลอบใจ 12-2
ตอนเช้าวันต่อมาจิรายุทธรีบกลับมาบ้าน
เมื่อนวลตองส่งข้อความมาบอกว่าพลอยน้ำเพชรจะไปเรียนวันแรก
หลังจากที่ป่วยต่อเนื่องมานาน
ชายหนุ่มเดินมาถึงเรือนหลังเล็กของคนงานในบ้านที่อยู่ในอาณาเขตเดียวกัน
มือใหญ่ถือพวงกุญแจห้องที่เตรียมเอาไว้ แต่ลังเลอยู่ว่าจะไขเข้าไปดีหรือไม่
“คุณเจมส์มาทำอะไรตรงนี้ครับ”
เสียงแหบห้าวของชาติชายทักหลังจากเดินลงมาจากบันไดชั้นสองของบ้าน
ทำเอาจิรายุทธหน้าซีดแต่ยังดีที่เก็บอาการตื่นตระหนกอย่างแนบเนียน
ก่อนแอบซ่อนพวงกุญแจในมือเอาไว้ทางด้านหลัง
“ผมมาหาลุงชาตินั่นแหละครับ”
เขายิ้มสุภาพตอบกลับไปให้คนขับรถอาวุโสที่กำลังมองมาด้วยความประหลาดใจ
พลางมองการแต่งกายของชายหนุ่มที่เสื้อเชิ้ตหลุดออกมาจากกางเกงขายาว
หน้าตาไม่ต่างกับคนเพิ่งสร่างเมา
“ผมเพิ่งกลับมาถึงครับ เมื่อคืนเคลียร์งานที่บริษัทจนดึกก็เลยนอนที่นั่น
ลืมสนิทว่าไม่ได้ซื้อของที่แม่สั่งมาด้วย”
“ให้ลุงออกไปซื้อให้ไหมครับ เช้าวันนี้ต้องไปเก็บดอกเบี้ยให้คุณหญิง”
ชาติชายถามอย่างมีน้ำใจ
เพราะนอกจากขับรถให้ครอบครัวนี้ยังต้องมีหน้าที่ตามเก็บดอกเบี้ยจากการปล่อยเงินกู้ของคุณหญิงวราภาอีกด้วย
“ดีเลยครับลุง
ผมฝากซื้อราดหน้าทะเลร้านเจ๊เล็กแถวสามย่านมาให้แม่หน่อย”
เขาเอ่ยชื่อร้านอาหารเจ้าดังที่คนต้องต่อคิวรอกันทุกวันอย่างต่ำเป็นชั่วโมง
แม้ราคาจะจานหลายร้อยบาทสูงระดับภัตตาคารดังแต่ก็ยังขายดีตลอด
“ได้ครับคุณเจมส์ รู้สึกร้านนี้คนรอกันนาน งั้นผมรีบไปดีกว่า”
ชาติชายยิ้มให้ก่อนรีบเร่งเดินจากไปเพราะกลัวไปสายรถจะติดมาก
อย่างไม่ได้รู้เลยว่ามันก็แค่แผนการของคนเจ้าเล่ห์ที่จะไล่ให้เขาไปพ้นหูพ้นตาในตอนนี้
+----------+
หลังจากคนขับรถสูงวัยจากไปพ้นประตูบ้าน
จิรายุทธก็รีบไขกุญแจที่เตรียมมาด้วยอย่างรวดเร็ว
ก่อนเปิดเข้าไปในห้องของพลอยน้ำเพชร เพราะเกรงว่าจะมีคนอื่นโผล่มาอีกเช่นนวลตอง ยิ่งถ้าสาวใช้ปากมากอย่างนวลตองมาเจอเขาคงได้จบเห่กันพอดี
หญิงสาวกำลังอาบน้ำอยู่โดยไม่รู้ว่ามีใครแอบย่องเข้ามาในห้องสักพักแล้ว
จิรายุทธเดินไปนั่งรอตรงที่นอนมุมห้อง
แล้วพอเห็นจุดฝากรักของเขาในคืนนั้นก็พลันรู้สึกสะท้านใจเล็กน้อย
เพราะเขาควรทำให้ครั้งแรกของเธอมีความทรงจำที่ดีไม่ใช่ในห้องคับแคบแบบนี้
แต่เสียงน้ำที่ไหลกระทบพื้นกระเบื้องในห้องน้ำก็ทำให้จุดมุ่งหมายแรกของชายหนุ่มเริ่มไขว้เขว
ทั้งที่ตั้งใจจะมาดีเพื่อปลอบเธอ
แต่กลางกายเขาเริ่มปวดตึงขึ้นมาอีกเมื่อจินตนาการถึงเรือนร่างขาวเนียนอวบอิ่มซ่อนรูปที่กำลังอาบน้ำอยู่และเสียงหวานใสที่กำลังร้องเพลงคลอไปด้วย
ทำให้เขาเพลินหูอย่างบอกไม่ถูกจนเผลอยิ้มมุมปากแล้วเอนตัวนอนรอบนที่นอน
มือใหญ่ใช้แขนท้าวศีรษะตัวเองพลางมองไปยังประตูห้องน้ำเขม็ง
พลอยน้ำเพชรใช้เวลาอาบน้ำสิบกว่านาทีเพราะสระผมด้วย
แต่ถือว่ายังเร็วมากกว่าผู้หญิงหลายคนที่อาบน้ำนานกันเป็นชั่วโมง
เธอพันผ้าขนหนูสีขาวที่ยาวเหนือเข่าเล็กน้อย
โดยมีผ้าขนหนูผืนเล็กอีกผืนโพกศีรษะเอาไว้
มือบางหมุนลูกบิดเปิดประตูห้องน้ำก่อนร่างอรชรจะเดินออกมา
แต่พอดวงตากลมโตปะทะเข้ากับร่างใหญ่ราวก้อนหินที่กำลังนอนอยู่บนที่นอนของเธอ
ทำเอาหญิงสาวตัวแข็งทื่อตกใจแทบไม่กล้าขยับ ชายหนุ่มยกนิ้วชี้แตะริมฝีปากตัวเอง
เหมือนส่งสัญญาณว่าไม่ให้ส่งเสียงดัง ดวงตาคมข่มขู่เธอได้เป็นอย่างดี
“ร้องเพลงเพราะนะ”
จิรายุทธพูดเป็นประโยคแรก ทั้งที่ไม่ได้ชอบเพลงลูกทุ่งแต่นอนฟังเพลินเชียว
ก่อนร่างสูงจะขยับตัวลุกขึ้นยืนด้วยความว่องไว
แล้วก้าวยาวเพียงไม่กี่ก้าวก็เคลื่อนไหวถึงตัวเธอ
ดวงตาคมร้อนแรงมองร่างอวบอิ่มที่มีผ้าขนหนูพันกายผืนเดียว
ทรวงอกอวบเกินตัวล้นออกมาเกือบครึ่งเต้า
เขาไม่อาจจะซ่อนความหิวกระหายที่แสดงออกได้เลย ทำเอาคนถูกมองขนลุกซู่พลางยกมือขึ้นไขว้ปิดช่วงไหล่ขาวเนียน
แล้วเผลอก้าวถอยหลังไปสองก้าวจนชนประตูห้องน้ำ
“พี่เจมส์เข้ามาได้ยังไง
ออกไปเลยนะคะ”
เธอเอ่ยปากไล่เสียงแข็ง รู้สึกโกรธขึ้นมาที่เขาถือวิสาสะเข้ามาในห้องส่วนตัว
และเธอก็ยังไม่หายเคืองเขาง่ายๆ กับเรื่องคืนนั้น
“หายเจ็บหรือยัง”
เขาถามนิ่งๆ โดยไม่ขยับตัวออกไป
พลอยน้ำเพชรหน้าแดงซ่าน
แทบไม่ต้องเดาว่าเขาหมายถึงอะไร
ก่อนจะรีบหมุนตัวกลับเดินเข้าไปในห้องน้ำทันทีโดยไม่ยอมตอบ
แต่ยังไม่ทันได้ปิดประตู
ท่อนแขนใหญ่ของจิรายุทธก็มาขวางเอาไว้ทำให้เขาถูกประตูหนีบเต็มแรง
“โอ๊ย!”
“พี่เจมส์!”
พลอยน้ำเพชรตกใจพลางยกมือปิดปาก
เมื่อได้ยินเสียงห้าวร้องโอดครวญ
แล้วในจังหวะที่เธอมัวแต่มองร่องรอยถูกประตูหนีบบนแขนเขา
ก็ทำให้ชายหนุ่มมีโอกาสแทรกตัวผ่านเข้ามาด้านในง่ายๆ
ห้องน้ำที่เล็กแคบอยู่แล้วดูพื้นที่เล็กลงกว่าเดิมไปถนัดตา
“เธอทำร้ายฉันอีกแล้ว
ตั้งแต่เจอกันก็ตีฉันหัวแตกจนเลือดออก”
เขาชี้นิ้วที่ศีรษะตัวเอง
บัดนี้มองไม่เห็นรอยแผลแล้ว ก่อนก้าวเข้าไปหาช้าๆ
แล้วเลื่อนนิ้วมาชี้ที่ใบหน้าหล่อเหลาของตน
“ฉันถูกเธอตบหน้ามาหลายรอบนี่ยังคิดจะปิดประตูหนีบมือฉันอีกเหรอ
ถ้าแขนหักจะทำยังไง” ท้ายประโยคยกท่อนแขนกำยำที่เห็นรอยแดงเป็นปื้นขึ้นมาโชว์
มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน
สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ
E-book ทุกเว็บ
MEB คลิก!!! Get it now
ตอนเช้าวันต่อมาจิรายุทธรีบกลับมาบ้าน เมื่อนวลตองส่งข้อความมาบอกว่าพลอยน้ำเพชรจะไปเรียนวันแรก หลังจากที่ป่วยต่อเนื่องมานาน ชายหนุ่มเดินมาถึงเรือนหลังเล็กของคนงานในบ้านที่อยู่ในอาณาเขตเดียวกัน มือใหญ่ถือพวงกุญแจห้องที่เตรียมเอาไว้ แต่ลังเลอยู่ว่าจะไขเข้าไปดีหรือไม่
“คุณเจมส์มาทำอะไรตรงนี้ครับ” เสียงแหบห้าวของชาติชายทักหลังจากเดินลงมาจากบันไดชั้นสองของบ้าน ทำเอาจิรายุทธหน้าซีดแต่ยังดีที่เก็บอาการตื่นตระหนกอย่างแนบเนียน ก่อนแอบซ่อนพวงกุญแจในมือเอาไว้ทางด้านหลัง
“ผมมาหาลุงชาตินั่นแหละครับ” เขายิ้มสุภาพตอบกลับไปให้คนขับรถอาวุโสที่กำลังมองมาด้วยความประหลาดใจ พลางมองการแต่งกายของชายหนุ่มที่เสื้อเชิ้ตหลุดออกมาจากกางเกงขายาว หน้าตาไม่ต่างกับคนเพิ่งสร่างเมา
“ผมเพิ่งกลับมาถึงครับ เมื่อคืนเคลียร์งานที่บริษัทจนดึกก็เลยนอนที่นั่น ลืมสนิทว่าไม่ได้ซื้อของที่แม่สั่งมาด้วย”
“ให้ลุงออกไปซื้อให้ไหมครับ เช้าวันนี้ต้องไปเก็บดอกเบี้ยให้คุณหญิง”
ชาติชายถามอย่างมีน้ำใจ เพราะนอกจากขับรถให้ครอบครัวนี้ยังต้องมีหน้าที่ตามเก็บดอกเบี้ยจากการปล่อยเงินกู้ของคุณหญิงวราภาอีกด้วย
“ดีเลยครับลุง ผมฝากซื้อราดหน้าทะเลร้านเจ๊เล็กแถวสามย่านมาให้แม่หน่อย”
เขาเอ่ยชื่อร้านอาหารเจ้าดังที่คนต้องต่อคิวรอกันทุกวันอย่างต่ำเป็นชั่วโมง แม้ราคาจะจานหลายร้อยบาทสูงระดับภัตตาคารดังแต่ก็ยังขายดีตลอด
“ได้ครับคุณเจมส์ รู้สึกร้านนี้คนรอกันนาน งั้นผมรีบไปดีกว่า”
ชาติชายยิ้มให้ก่อนรีบเร่งเดินจากไปเพราะกลัวไปสายรถจะติดมาก อย่างไม่ได้รู้เลยว่ามันก็แค่แผนการของคนเจ้าเล่ห์ที่จะไล่ให้เขาไปพ้นหูพ้นตาในตอนนี้
+----------+
หลังจากคนขับรถสูงวัยจากไปพ้นประตูบ้าน จิรายุทธก็รีบไขกุญแจที่เตรียมมาด้วยอย่างรวดเร็ว ก่อนเปิดเข้าไปในห้องของพลอยน้ำเพชร เพราะเกรงว่าจะมีคนอื่นโผล่มาอีกเช่นนวลตอง ยิ่งถ้าสาวใช้ปากมากอย่างนวลตองมาเจอเขาคงได้จบเห่กันพอดี
หญิงสาวกำลังอาบน้ำอยู่โดยไม่รู้ว่ามีใครแอบย่องเข้ามาในห้องสักพักแล้ว จิรายุทธเดินไปนั่งรอตรงที่นอนมุมห้อง แล้วพอเห็นจุดฝากรักของเขาในคืนนั้นก็พลันรู้สึกสะท้านใจเล็กน้อย เพราะเขาควรทำให้ครั้งแรกของเธอมีความทรงจำที่ดีไม่ใช่ในห้องคับแคบแบบนี้
แต่เสียงน้ำที่ไหลกระทบพื้นกระเบื้องในห้องน้ำก็ทำให้จุดมุ่งหมายแรกของชายหนุ่มเริ่มไขว้เขว ทั้งที่ตั้งใจจะมาดีเพื่อปลอบเธอ แต่กลางกายเขาเริ่มปวดตึงขึ้นมาอีกเมื่อจินตนาการถึงเรือนร่างขาวเนียนอวบอิ่มซ่อนรูปที่กำลังอาบน้ำอยู่และเสียงหวานใสที่กำลังร้องเพลงคลอไปด้วย ทำให้เขาเพลินหูอย่างบอกไม่ถูกจนเผลอยิ้มมุมปากแล้วเอนตัวนอนรอบนที่นอน มือใหญ่ใช้แขนท้าวศีรษะตัวเองพลางมองไปยังประตูห้องน้ำเขม็ง
พลอยน้ำเพชรใช้เวลาอาบน้ำสิบกว่านาทีเพราะสระผมด้วย แต่ถือว่ายังเร็วมากกว่าผู้หญิงหลายคนที่อาบน้ำนานกันเป็นชั่วโมง เธอพันผ้าขนหนูสีขาวที่ยาวเหนือเข่าเล็กน้อย โดยมีผ้าขนหนูผืนเล็กอีกผืนโพกศีรษะเอาไว้
มือบางหมุนลูกบิดเปิดประตูห้องน้ำก่อนร่างอรชรจะเดินออกมา แต่พอดวงตากลมโตปะทะเข้ากับร่างใหญ่ราวก้อนหินที่กำลังนอนอยู่บนที่นอนของเธอ ทำเอาหญิงสาวตัวแข็งทื่อตกใจแทบไม่กล้าขยับ ชายหนุ่มยกนิ้วชี้แตะริมฝีปากตัวเอง เหมือนส่งสัญญาณว่าไม่ให้ส่งเสียงดัง ดวงตาคมข่มขู่เธอได้เป็นอย่างดี
“ร้องเพลงเพราะนะ” จิรายุทธพูดเป็นประโยคแรก ทั้งที่ไม่ได้ชอบเพลงลูกทุ่งแต่นอนฟังเพลินเชียว ก่อนร่างสูงจะขยับตัวลุกขึ้นยืนด้วยความว่องไว แล้วก้าวยาวเพียงไม่กี่ก้าวก็เคลื่อนไหวถึงตัวเธอ
ดวงตาคมร้อนแรงมองร่างอวบอิ่มที่มีผ้าขนหนูพันกายผืนเดียว ทรวงอกอวบเกินตัวล้นออกมาเกือบครึ่งเต้า เขาไม่อาจจะซ่อนความหิวกระหายที่แสดงออกได้เลย ทำเอาคนถูกมองขนลุกซู่พลางยกมือขึ้นไขว้ปิดช่วงไหล่ขาวเนียน แล้วเผลอก้าวถอยหลังไปสองก้าวจนชนประตูห้องน้ำ
“พี่เจมส์เข้ามาได้ยังไง ออกไปเลยนะคะ”
เธอเอ่ยปากไล่เสียงแข็ง รู้สึกโกรธขึ้นมาที่เขาถือวิสาสะเข้ามาในห้องส่วนตัว และเธอก็ยังไม่หายเคืองเขาง่ายๆ กับเรื่องคืนนั้น
“หายเจ็บหรือยัง” เขาถามนิ่งๆ โดยไม่ขยับตัวออกไป
พลอยน้ำเพชรหน้าแดงซ่าน แทบไม่ต้องเดาว่าเขาหมายถึงอะไร ก่อนจะรีบหมุนตัวกลับเดินเข้าไปในห้องน้ำทันทีโดยไม่ยอมตอบ แต่ยังไม่ทันได้ปิดประตู ท่อนแขนใหญ่ของจิรายุทธก็มาขวางเอาไว้ทำให้เขาถูกประตูหนีบเต็มแรง
“โอ๊ย!”
“พี่เจมส์!”
พลอยน้ำเพชรตกใจพลางยกมือปิดปาก เมื่อได้ยินเสียงห้าวร้องโอดครวญ แล้วในจังหวะที่เธอมัวแต่มองร่องรอยถูกประตูหนีบบนแขนเขา ก็ทำให้ชายหนุ่มมีโอกาสแทรกตัวผ่านเข้ามาด้านในง่ายๆ ห้องน้ำที่เล็กแคบอยู่แล้วดูพื้นที่เล็กลงกว่าเดิมไปถนัดตา
“เธอทำร้ายฉันอีกแล้ว ตั้งแต่เจอกันก็ตีฉันหัวแตกจนเลือดออก”
เขาชี้นิ้วที่ศีรษะตัวเอง บัดนี้มองไม่เห็นรอยแผลแล้ว ก่อนก้าวเข้าไปหาช้าๆ แล้วเลื่อนนิ้วมาชี้ที่ใบหน้าหล่อเหลาของตน
“ฉันถูกเธอตบหน้ามาหลายรอบนี่ยังคิดจะปิดประตูหนีบมือฉันอีกเหรอ ถ้าแขนหักจะทำยังไง” ท้ายประโยคยกท่อนแขนกำยำที่เห็นรอยแดงเป็นปื้นขึ้นมาโชว์
มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน
และกดถูกแฟนเพจไว้ด้วย
เพื่อจะได้ติดตามนิยายทุกเรื่อง
ได้แบบไม่พลาดข่าวสาร
สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ
E-book ทุกเว็บ
MEB คลิก!!! Get it now
เมียเก็บพรหมจรรย์
ดอกโบตั๋นสีขาว
www.mebmarket.com
“เราอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงเหรอคะ” เธอถามเสียงสะอื้นเหมือนใกล้จะขาดใจ อยากให้เรื่องนี้คือเรื่องโกหกที่จิรายุทธแต่งเรื่องขึ้นมามากกว่า “ถ้าเธอยอมเอ...
ookbee
เมียเก็บพรหมจรรย์
ดอกโบตั๋นสีขาว
www.ookbee.com
0 Ratings
ซื้อเลย
play.google
https://bit.ly/2ADSTZM
ebooks.in.th
https://bit.ly/2M2flA4
ไม่มีข้à¸à¸„วามà¸à¸³à¸à¸±à¸šà¸ าพà¸à¸±à¸•à¹‚นมัติ
ความคิดเห็น