ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เมียเก็บพรหมจรรย์ Reup 2018 [หนังสือวางจำหน่ายร้านนายอินทร์]

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 1 ตระกูลผู้ดีเก่า 1-3

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 6.63K
      21
      4 ส.ค. 61

    เมื่อเข้าไปใกล้จนเห็นชายหนุ่มที่กำลังนั่งคร่อมอยู่บนร่างของผู้หญิงนางหนึ่ง ทำเอาเธอเกือบจะเป็นลม เพราะมันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ และคอขาดบาดตายกว่าที่คิดไว้มาก แม้ความมืดตรงนี้จะทำให้เธอไม่เห็นหน้าของทั้งคู่ชัดเจนนัก แต่ก็รู้ว่าหล่อนกำลังถูกรังแก ถึงพลอยน้ำเพชรจะขี้กลัว แต่เธอต้องช่วยผู้หญิงคนนั้นจากผู้ชายอันตรายให้ได้ วันเกิดของคุณหญิงวราภาเธอจะไม่ยอมให้มีใครมาถูกทำร้ายในงานนี้

            หยุดนะ! โจรชั่ว ปล่อยผู้หญิงเดี๋ยวนี้

    พลอยน้ำเพชรตะโกนร้องเสียงดังเพื่อเรียกขวัญกำลังใจตัวเองอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อนในชีวิต ก่อนพุ่งเข้าไปพร้อมด้ามไม้กวาดแล้วฟาดบนตัวโจรห้าร้อยเต็มแรง พอตีไปโดนหนึ่งทีก็ตีต่อรัวๆ ตั้งใจให้มันสลบคาที่

            อะไรวะเนี่ย!”  จิรายุทธร้องด้วยความเจ็บปวดจนหลังแทบยอกเมื่อถูกตีด้วยอะไรแข็งๆ  

    ไอ้สารเลวตัวไหนกล้ามาทำแบบนี้ เดี๋ยวมึงเจอกูแน่! โอ๊ย!” เสียงห้าวคำรามลั่น แต่ไม่ทันได้จัดการอย่างที่ตั้งใจก็ต้องร้องลั่นด้วยความเจ็บแทน เพราะพอเขาหันไปก็ถูกด้ามไม้กวาดตีใส่อีกครั้งตรงศีรษะ ทำให้เลือดเหนียวข้นไหลซึมออกมาตามขมับ

    มือใหญ่ยกขึ้นลูบศีรษะตัวเองที่ระบมก็ตกใจมาก ทั้งโกรธทั้งมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นแบบไม่ทันตั้งตัว แถมยังเกิดขึ้นในบริเวณบ้านตัวเองที่มีระบบรักษาความปลอดภัยดีเยี่ยม   

            กรี๊ด! นี่มันเรื่องอะไรกันคะ คุณเป็นอะไรหรือเปล่าที่รัก

    กัลยารีบสวมเสื้อผ้าหลุดลุ่ยให้เข้าที่ก่อนถลาเข้าไปดูชายหนุ่มเพื่อขวางคนบ้าที่อยู่ๆ ก็โผล่มาขัดจังหวะการเข้าด้ายเข้าเข็ม ทำเอาพลอยน้ำเพชรที่กำลังจับด้ามไม้กวาดค้างอยู่รีบปล่อยทิ้งลงพื้นด้วยความงุนงง เมื่อหลายสิ่งชักจะไม่ใช่อย่างที่คิดเอาไว้ ภาพของหญิงสาวที่กรีดร้องในตอนแรกจนเธอนึกว่าถูกทำร้ายกำลังเข้าไปช่วยประคองชายหนุ่มในคราบโจรด้วยความเป็นห่วง                 

    ชายหนุ่มพยายามเพ่งมองร่างเล็กในเงามืดด้วยความประหลาดใจ เพราะไม่คิดว่าคนที่ทำร้ายเขาจะเป็นผู้หญิง เขาลองทบทวนว่าตัวเองไปหักอกสาวๆ ที่ไหนจนถึงขั้นโกรธแค้นบุกมาอาละวาดแบบนี้ แต่นึกเท่าไรก็นึกไม่ออกเพราะส่วนใหญ่ผู้หญิงที่เลิกรากับเขาไป มักจะจบกันด้วยดีเสมอ

    เธอเป็นใคร! ทำไมถึงมาทำร้ายฉัน!” จิรายุทธถามเสียงเข้มอย่างเอาเรื่องใส่ผู้หญิงบ้าที่ยืนทำหน้าอึ้งในเงามืด แสงจากในงานและแสงจากเงาจันทร์ก็พอทำให้เห็นหน้ากันและกันบ้าง เขาดูจากการแต่งกายเธอคงไม่ใช่แขกไฮโซหรือผู้ดีที่มางานนี้

            เอ่อ...หนู...คือหนูได้ยินเสียงคนร้อง...ก็เลยมาช่วยค่ะ 

    พลอยน้ำเพชรตอบเสียงตะกุกตะกักด้วยความรู้สึกผิด แต่ที่น่ากลัวคือเรื่องนี้อาจหลุดไปถึงหูคุณหญิงวราภาว่าเธอทำร้ายแขกในงาน

            มาช่วยใคร?” ชายหนุ่มถามด้วยความโมโหไม่เปลี่ยน พลางขยับตัวลุกโดยมีกัลยาช่วยประคอง

            ช่วยพี่ผู้หญิงคนนี้ไงคะ หนูนึกว่า...เอ่อ...พี่เขาจะถูกทำร้าย...ก็เลย...หญิงสาวบอกแก้ตัวเสียงติดขัด รู้สึกอับอายกับการกระทำแสนเสร่อของตัวเองที่ไม่เข้าท่า  

    เมื่อเห็นอากัปกิริยาของทั้งคู่กับความสัมพันธ์ทางกายที่ดูแล้วเดาได้ว่าน่าจะเป็นแฟนกัน ถึงเธอจะไม่ค่อยประสีประสากับทางโลกแต่เมื่อกี้พวกเขาคงกำลังพลอดรักกันอยู่ แล้วเธอดันเข้ามาขัดจังหวะ

    หนูขอโทษค่ะ

    มาช่วยฉันเนี่ยนะ โง่จริงๆ ฉันเป็นแฟนเขาต่างหาก

    กัลยาว่าเสียงแหวด้วยความโกรธจัด ก่อนหันไปถามชายหนุ่มที่ยืนทำหน้าดุอยู่ข้างๆใครคะเนี่ย คนใช้บ้านนี้เหรอ บอกให้คุณหญิงไล่ออกเลยดีไหมคะ

    อย่านะคะ! หนูไม่ได้ตั้งใจ ตอนแรกนึกว่าโจรเข้าบ้าน แต่พอเดินมาดูก็นึกว่าพี่ผู้ชายคนนี้ทำร้ายผู้หญิง หนูไม่คิดว่าพี่จะมาทำอะไรกันในที่มืดๆ แบบนี้ พลอยน้ำเพชรรีบละล่ำละลักบอกเพราะกลัวเป็นเรื่องใหญ่

    เอ๊ะ! เธอว่าฉันเหรอ!” กัลยาชักสีหน้าพลางจะพุ่งตัวเข้าไปเอาเรื่อง แต่ชายหนุ่มคว้าแขนห้ามไว้ก่อน

    ใจเย็นก่อนกิ๊บ ป่านนี้คนในบ้านน่าจะขึ้นนอนกันหมดแล้วจิรายุทธเอ่ยปราม เพราะเขาไม่อยากให้เรื่องของเขากับกัลยาต้องกลายเป็นเรื่องใหญ่ อีกอย่างเขาไม่อยากจะวุ่นวายกับมารดาตอนนี้ เขาหลบหน้าท่านมาได้สามเดือนแล้วจนต้องไปนอนที่โรงแรมของตัวเอง เพราะเจอหน้ากันทีไรแม่ก็พยายามยัดเยียดลูกสาวตระกูลดังให้เขาตลอด

    ยังไงกิ๊บก็ไม่ยอมหรอก เด็กนี่ทำร้ายคุณนะคะ

    กัลยาเขย่าแขนเขาอย่างไม่ค่อยพอใจ

    เดี๋ยวกิ๊บไปรอผมที่รถนะ ผมจะจัดการเองเขาหันไปบอกอีกฝ่ายเพื่อให้ใจเย็น เพราะไม่อยากให้เรื่องนี้รู้ไปถึงหูมารดาว่าเขามาแอบทำอะไรไว้บ้างในงานวันเกิด ขืนฟ้องไปก็ไม่ได้ทำให้เรื่องมันดีขึ้นมา ยิ่งคุณหญิงวราภาเคยออกตัวว่าไม่ชอบกัลยาเป็นทุนเดิมทั้งยังยื่นคำขาดให้เขาเลิกคบกับเธอด้วย แต่ตอนนี้เขายังไม่เบื่อ และยังไม่คิดอยากเลิกยุ่งกับกัลยา ที่สำคัญหญิงสาวคือตัวขัดขวางชั้นดี ที่คอยช่วยกันท่ามารดาจากผู้หญิงน่าเบื่อพวกนั้นให้เขา

    ก็ได้ค่ะ กิ๊บก็อยากรู้ว่าคุณจะจัดการยังไง

    กัลยาบอกเสียงแหวขึ้นจมูก พลางตวัดตาเขียวปัดใส่พลอยน้ำเพชรที่ยืนรับชะตากรรมตัวสั่น ก่อนร่างบางจะเดินกระแทกเท้าจากไป

    +----------+


    มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน 
    และกดถูกแฟนเพจไว้ด้วย
    เพื่อจะได้ติดตามนิยายทุกเรื่อง
    ได้แบบไม่พลาดข่าวสาร

    สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ


    E-book ทุกเว็บ

    MEB คลิก!!! Get it now

    ดอกโบตั๋นสีขาว
    “เราอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงเหรอคะ” เธอถามเสียงสะอื้นเหมือนใกล้จะขาดใจ อยากให้เรื่องนี้คือเรื่องโกหกที่จิรายุทธแต่งเรื่องขึ้นมามากกว่า “ถ้าเธอยอมเอ...




    ookbee



    ไม่มีข้อความกำกับภาพอัตโนมัติ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×