คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : ตอนที่ 6 คนใจร้าย 6-1
ตอนที่
6
คนใจร้าย
ทางด้านโต๊ะของกลุ่มหนุ่มหล่อก็กำลังคุยกันอย่างสนุกสนานออกรส
บรรยากาศคึกคักเต็มไปด้วยแสงสีและอาหารตาจากผู้หญิงที่แต่งตัววาบหวิว
มันชวนให้เย้ายวนใจยิ่งนัก
แต่คงมีเพียงจิรายุทธที่นั่งทำหน้าเรียบเฉยคล้ายคนเบื่อหน่ายโลก
ทั้งที่ปกติเขาเป็นคนเฮฮากว่าใคร โดยเฉพาะยามออกมาเที่ยวกลางคืนแบบนี้
แต่เพื่อนฝูงก็ไม่ได้แปลกใจนัก
พากันเดาไปเองว่าอาการแบบนี้คล้ายคนช้ำใจจากแฟนคนสวยมาแน่ๆ
“ผู้หญิงเยอะแยะไปเจมส์ มึงอย่าได้แคร์” ‘วีรกานต์’
นายแพทย์หนุ่มรูปหล่อที่เป็นเพื่อนเก่าแก่
และคบกันมายาวนานของจิรายุทธตบบ่าเบาๆ เมื่อเห็นอีกฝ่ายนั่งเงียบ
ก่อนหยิบแก้วเหล้าตัวเองมาชน
“เออนั่นดิ วันนี้ทุกคนโสดโว๊ย อย่าไปพูดถึงแฟนให้ระคายหู” ‘ทศพล’ ลูกชายเจ้าของร้านทอง
ที่เพิ่งแต่งงานเป็นคนแรกของกลุ่มพูดเสียงดังลั่นอย่างสะใจ
“อ้าวไอ้ทศ มึงแต่งงานแล้วนี่หว่า”
“วุ๊ย! อย่าพูดถึงแม่กูเลย โน่น ดูสาวโต๊ะนั้น ใสๆ
เพียบ”
“สนใจหน่อยไอ้เจมส์ ไอ้นี่มาเที่ยวทั้งที นั่งเก๊กอยู่ได้”
เพื่อนๆ
ต่างพากันส่งเสริมคุยหัวเราะชอบใจ จิรายุทธกระดกเหล้าเข้าปากทั้งขวดพลางยิ้มมุมปาก
ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธเรื่องที่เพื่อนฝูงเข้าใจกันไปเอง ขี้เกียจมานั่งอธิบาย
เพราะเรื่องที่มันค้างคาอยู่ในใจแม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่ค่อยเข้าใจนักว่าตัวเองเป็นอะไร
อารมณ์ขุ่นมัวในใจเขามันเกิดขึ้นตั้งแต่ที่รู้ว่าพลอยน้ำเพชรคือเด็กหญิงอาภัพคนที่เขาเคยขับรถชนในอดีต
ซ้ำร้ายเขายังเกือบทำอะไรเธอในห้องครัวของบ้านตัวเอง
ก็ทำให้ชายหนุ่มพาลหงุดหงิดตัวเองและหลายสิ่งรอบตัว
โดยเฉพาะมารดาที่กล้าหลอกเขามานานหลายปี
ชายหนุ่มยังไม่รู้เลยว่าจะเข้าไปสารภาพความจริงกับเธอยังไง
สมองที่เคยชาญฉลาดฝ่อขึ้นมาซะอย่างนั้น หาทางออกไม่เจอด้วยความที่ไม่เคยต้องง้อใคร
แถมยังเข้าหาผู้หญิงไม่เป็นเพราะไม่เคยต้องไปพยายามเข้าหาใครมาก่อน
หรือเขาควรปล่อยให้เรื่องนี้มันตายไปราวกับไม่เคยเกิดขึ้น
เพราะยังไงตอนนี้หญิงสาวก็ยังอยู่ดีภายใต้การอุปการะของแม่เขา
ดังนั้นเขาก็ควรต่างคนต่างอยู่เลิกยุ่งกับเธอไปซะ
แต่จิรายุทธรู้ตัวดีว่าทำแบบนั้นไม่ได้
เพราะตั้งแต่รู้ความจริงที่ปิดบังมาหลายปีจากคุณหญิงวราภา
เขาก็ได้แอบไปดูพลอยน้ำเพชรที่มหาวิทยาลัยของเธออยู่สองสามครั้ง
ทั้งยังต้องคอยหลบซ่อนตัวอยู่ในรถเพราะกลัวว่าเธอจะมาเห็นเข้า
แล้วพอสังเกตว่าหญิงสาวดูใช้ชีวิตได้ปกติไม่มีอาการของคนพิการ
หรือเหมือนคนเคยแข้งขาหักจากอุบัติเหตุมาก่อน
มันก็ทำให้เขาเบาใจเหมือนยกภูเขาออกจากอกไปครึ่งหนึ่ง
แม้ความรู้สึกผิดบางอย่างจะยังเกาะกุมในใจเขาไม่หาย
เพราะเขาเคยนึกเสมอว่าเธอจะใช้ชีวิตด้วยความสุขสบายกับครอบครัวชาวต่างชาติที่ร่ำรวยอยู่เมืองนอก
แต่พลอยน้ำเพชรต้องตกระกำลำบากอยู่ที่จังหวัดบ้านเกิด
“สวัสดีค่ะ หนุ่มๆ ออกไปเต้นกันไหมคะ ปัทอยากหาเพื่อนเต้น”
ปัทมาเดินนวยนาดเข้ามาหาพร้อมกับถามเสียงหวาน
เธอยิ้มโปรยเสน่ห์แบบสุดฤทธิ์ในมุมที่รู้ดีว่ารอยยิ้มแบบไหนจะชนะใจผู้ชาย
ชายหนุ่มแต่ละคนที่โต๊ะมองตาค้าง
ผิวปากหวือเมื่อสี่สาวเดินตรงเข้ามาหา
โดยเฉพาะการโน้มตัวก้มลงมาจับขอบเก้าอี้ของปัทมาในท่วงท่าเซ็กซี่เหลือเกินจนเห็นร่องอก
ทำเอาแต่ละคนแทบเลือดกำเดาไหล
“ได้เลยครับน้องสาว พี่นักเต้นเก่า รับรองมันส์แน่คืนนี้”
วีรกานต์คุยโว
ยิ่งเห็นเด็กนักศึกษาสาวยิ่งคึกคัก ก่อนหันไปชักชวนเพื่อนในกลุ่มให้ลุกไปกับสาวๆ
ที่อุตส่าห์มาชวนถึงที่ จะมีเพียงจิรายุทธที่ยังนั่งนิ่งเป็นฤาษีละวางทางโลก
ทำให้ปัทมาขัดใจเหลือเกินเมื่อคนที่เล็งไว้ไม่ยอมลุกตามไปด้วย แต่เธอไม่ยอมหรอก
ยังไงเธอก็จะปลุกให้เขาร้อนฉ่าด้วยตัวเอง
“พี่เจมส์ใช่ไหมคะ”
ปัทมาเอ่ยทักเสียงหวาน
พลางฉีกยิ้มโปรยเสน่ห์ไปให้
แต่พอชายหนุ่มทำหน้าเฉยชากลับมาก็ทำให้เธอเสียความมั่นใจมากเหลือเกิน
เขาหันไปคีบน้ำแข็งใส่แก้วเหล้า ก่อนยกแก้วเขย่าเบาๆ แล้วนั่งดื่มอย่างไม่สนใจใคร
ทำเหมือนกับอีกฝ่ายเป็นอากาศ
“น้องชื่อปัทค่ะ เป็นแฟนคลับพี่เจมส์มานานแล้ว”
“…”
“ตั้งแต่ที่พี่เจมส์ไปบรรยายที่มหาวิทยาลัย
ปัทก็ติดตามอ่านหนังสือการบริหารของพี่เจมส์มาหลายเล่ม” หญิงสาวยังทำยิ้มสู้
“มาบอกฉันทำไม”
“เอ่อ...ไม่ออกไปเต้นกันหน่อยเหรอคะ
เพื่อนพี่เจมส์เขาลุกไปกันหมดโต๊ะแล้วนะ”
“ฉันมานั่งกินเหล้า ไม่ได้อยากเต้น” ชายหนุ่มตอบเสียงเรียบพลางกระดกเหล้าต่อด้วยท่าทางไม่ใส่ใจ
ส่งผลให้ปัทมาหน้าชาวาบ
เพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีผู้ชายทำเมินใส่เธอขนาดนี้มาก่อน
ท่าทางชายหนุ่มคงจะเมามากจนง่วงเลยมองไม่ออกว่าเธอสวยขนาดไหน
แต่แบบนี้ยิ่งดีใหญ่ท้าทายเธอเหลือเกิน
“ถ้าอย่างนั้นขอปัทนั่งเป็นเพื่อนนะคะ”
ปัทมาเอ่ยเสียงหวาน
ก่อนทรุดตัวนั่งลงเบียดกับเขาอย่างออเซาะโดยที่ไม่รอให้ชายหนุ่มอนุญาต
จนต้นขาที่โผล่พ้นกระโปรงสั้นแทบจะเกยอยู่บนขาแกร่งของเขา
เธอเชื่อว่ากลิ่นน้ำหอมที่พรมมาเต็มที่วันนี้ต้องส่งผลต่อเขาบ้างล่ะ
จิรายุทธไม่ได้สนใจว่าใครจะไปใครจะมา
เพราะตอนนี้เขากำลังจดจ่ออยู่ที่หญิงสาวอีกโต๊ะหนึ่ง
เธอกำลังนั่งอยู่โดดเดี่ยวคนเดียว
และชายหนุ่มก็คงไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองเผลอมองไปทางนั้นหลายรอบแล้วตั้งแต่ได้เห็นใครบางคน
ใบหน้างามมีแววหวั่นวิตก
พลางมองรอบตัวอย่างแปลกที่แปลกทาง
เธออยู่ในชุดไปรเวทธรรมดาที่ไม่เหมาะกับการมาเที่ยวสถานที่แบบนี้สักนิด
แต่น่าแปลกที่เขาอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูกจนเผลอหลุดยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
ทำให้ปัทมาที่กำลังนั่งคลอเคลียราวกับลูกแมวอยู่เริ่มได้ใจ
เพราะนึกว่าเขาชอบที่เธอเริ่มแตะเนื้อต้องตัว
+----------+
มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน
สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ
E-book ทุกเว็บ
MEB คลิก!!! Get it now
ความคิดเห็น