เมียเก็บพรหมจรรย์ Reup 2018 [หนังสือวางจำหน่ายร้านนายอินทร์]

ลำดับตอนที่ #21 : ตอนที่ 5 หลบยังไงก็เจอ 5-2

 มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน 

และกดถูกแฟนเพจไว้ด้วย

เพื่อจะได้ติดตามนิยายทุกเรื่อง

ได้แบบไม่พลาดข่าวสาร

สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ

E-book ทุกเว็บ

MEB คลิก!!! Get it now

เมียเก็บพรหมจรรย์ ดอกโบตั๋นสีขาว www.mebmarket.com “เราอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงเหรอคะ” เธอถามเสียงสะอื้นเหมือนใกล้จะขาดใจ อยากให้เรื่องนี้คือเรื่องโกหกที่จิรายุทธแต่งเรื่องขึ้นมามากกว่า “ถ้าเธอยอมเอ...

ookbee

เมียเก็บพรหมจรรย์

ดอกโบตั๋นสีขาว

www.ookbee.com

0 Ratings

ซื้อเลย  

play.google

https://bit.ly/2ADSTZM

ebooks.in.th

https://bit.ly/2M2flA4

หล่อนเป็นคุณหนูบ้านรวย ครอบครัวทำกิจการเป็นเจ้าของตลาดชื่อดังและเปิดให้คนเช่าที่ค้าขาย แต่เธอเลือกเข้าเรียนมหาวิทยาลัยรัฐแห่งนี้แทนที่จะไปเรียนมหาวิทยาลัยเอกชนแพงๆ ด้วยคะแนนที่เลือกไว้เป็นอันดับสุดท้ายจากทั้งห้าอันดับในการสอบเข้า ก็เพราะอยากเข้าด้วยความสามารถตัวเองมากกว่า

ส่วนปัทมาเพิ่งรู้จักกับทั้งคู่ตอนปีสอง เพราะเพิ่งย้ายมหาวิทยาลัยมาเรียนคณะนี้ด้วยการโอนหน่วยกิต และอายุมากกว่าพลอยน้ำเพชรและรัตนาสองปี แต่หล่อนก็เริ่มมาสนิทกับพลอยน้ำเพชรในระยะหลังเพราะปัทมาขอเป็นรูมเมทห้องเดียวกับพลอยน้ำเพชรที่หอพักนี้และช่วยกันหารค่าห้อง

พลอยน้ำเพชรเป็นคนไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง นิสัยเงียบๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใครและขี้อาย ในบางครั้งก็ชอบเก็บตัวเงียบๆ คนเดียวตามประสาคนที่โตมาคนเดียวและไม่มีครอบครัว ยามว่างเธอชอบอ่านหนังสือกับดูละครโทรทัศน์เป็นหลัก 

ตอนปีหนึ่งช่วงรับน้องรัตนาเป็นคนเข้ามาทำความรู้จักกับเธอก่อนและพอได้มีโอกาสมาเปิดหูเปิดตาในเมืองใหญ่รวมถึงได้มีเพื่อนสนิทพลอยน้ำเพชรก็อยากรักษาเอาไว้ แม้บางครั้งจะทำให้ตัวเองอึดอัดมาก อย่างตอนนี้ที่ไม่ค่อยอยากไปเที่ยวเท่าไร แต่เห็นทีว่าวันนี้เธอคงจะปฏิเสธไม่ได้

เธอรู้สึกเกรงใจรัตนาเพราะตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ก็ได้เพื่อนคนนี้คอยให้ความช่วยเหลือมาตลอด ในช่วงแรกที่เธอหลงทางบ่อยๆ เพราะยังไม่ชินเส้นทาง เพื่อนสาวก็ให้คนขับรถออกมารับแล้วพาไปส่งถึงที่อย่างใจกว้าง

แต่นิสัยของเธอกับรัตนาก็ต่างกันมากหลายอย่าง ทำให้อาจมีหนักใจบ้างโกรธกันบ้าง โดยเฉพาะพักหลังมานี้ตั้งแต่มีปัทมามารวมกลุ่มด้วยทั้งคู่มักชอบชวนกันเที่ยวเล่นแต่งตัวไร้สาระ บางครั้งปล่อยให้เธอทำรายงานคนเดียว แต่ก็เป็นสิ่งที่พลอยน้ำเพชรเต็มใจและไม่อยากขัดเพื่อนให้เสียความรู้สึกกัน

“ถ้ามันอยากนักก็ให้เปลี่ยนไปเถอะรัต เดี๋ยวจะสายไปมากกว่านี้” ปัทมาพูดเออออตามไปด้วย เพราะความจริงไม่ค่อยอยากให้พลอยน้ำเพชรใส่ชุดนี้แต่แรก

เธอไม่ชอบให้อีกฝ่ายดูสวยโดดเด่นกว่า เพราะเธอรู้ดีว่าพลอยน้ำเพชรนั้นพื้นฐานหน้าตาดี หุ่นดีมากจนน่าอิจฉา มีหน้าตาที่ดูสวยน่ารักเป็นธรรมชาติโดยไม่ต้องเติมแต่งแบบเธอ ถ้าแต่งตัวสักหน่อยผู้ชายคงตอมกันตรึม แต่เธอไม่อยากมีวันนั้น

“เฮ้ย! ไม่ได้ เพราะวันนี้....เอ่อ...พวกเราต้องสวยกันที่สุด”

รัตนารีบแย้ง และเกือบหลุดปากเรื่องพี่ชายออกมา แต่ยังดีที่ยั้งเอาไว้ได้ทัน

“ฉันว่ารีบไปกันได้แล้วมั้ง ร้านนี้ถ้าไปสายเขายกเลิกโต๊ะภายในครึ่งชั่วโมงนะ ยัยรัตก็เสียค่าจองล่วงหน้าไปแล้ว”

ปัทมาเอ่ยเร่งด้วยเสียงหงุดหงิด โดยยกเอาชื่อรัตนามาอ้าง

“แต่พลอยต้องรีบกลับนะ อยากกลับมาอ่านหนังสือ”

พลอยน้ำเพชรบอกเสียงอ่อยๆ  

“ถ้าจะรีบกลับก็รีบไปให้ถึงร้านก่อนไหม โอ๊ย! ฉันเริ่มรำคาญแล้วนะพลอย ตัวเองเอาแต่เรียนทำเกรดอยู่ได้ชีวิตมันต้องเฮฮาบ้าง”

รัตนาบ่นเป็นชุดหน้าตาบอกบุญไม่รับมากๆ เมื่อนึกได้ว่ารูดบัตรเครดิตจองโต๊ะไปแล้ว ที่สำคัญวันนี้ ‘พีรพล’ พี่ชายของเธอจะมาเป็นเจ้ามือเลี้ยงเอง แถมยังกำชับนักหนาว่าให้พาตัวพลอยน้ำเพชรไปด้วยและจะให้รางวัลเป็นทริปเที่ยวญี่ปุ่นหนึ่งสัปดาห์ ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่มาตื๊อเพื่อนให้ไปด้วยขนาดนี้ เพราะรู้ว่าพลอยน้ำเพชรไม่ชอบไปเที่ยวกลางคืน เธอก็ไม่รู้ว่าพีรพลไปถูกใจเพื่อนสาวคนนี้ตั้งแต่เมื่อไร เพราะเท่าที่รัตนาจำได้ส่วนใหญ่คุยกันไม่กี่คำ  

“ยังไม่ทันไปถึงก็พูดเรื่องกลับแล้ว ทำงานกร่อยตามเคย” ปัทมาทำหน้าเซ็ง

“ขอโทษนะปัท แต่พลอยไม่อยากให้คุณหญิงไม่สบายใจถ้าไปเที่ยวที่แบบนั้น”

“คุณป้าไฮโซของแกคงไม่ว่าหรอกถ้าแกไม่โง่ไปรายงานเอง อะไรจะหัวโบราณขนาดนั้น” ปัทมาพูดด้วยความรู้สึกหมั่นไส้ในใจลึกๆ พลางแอบหันหน้าไปเบ้ปากไม่ให้ใครเห็น เพราะเธอเคยช่วยพลอยน้ำเพชรขนของขึ้นแท็กซี่ไปด้วยกันตอนย้ายที่พัก

บ้านหลังนั้นใหญ่โตแบบที่น่าจะเรียกว่าคฤหาสน์มากกว่า เธออิจฉามากพอมารู้ว่าพลอยน้ำเพชรมีคนดูแลเป็นไฮโซมหาเศรษฐีมาตั้งแต่เด็ก เพราะเท่าที่รู้ต้นทุนชีวิตของเธอกับพลอยน้ำเพชรไม่ต่างกันมาก ต้องปากกัดตีนถีบเพื่อความอยู่รอดของชีวิต และอีกฝ่ายดูจะย่ำแย่กว่าด้วยซ้ำ มันทำให้เธอรู้สึกดีเวลามองพลอยน้ำเพชร ไม่เหมือนรัตนาที่เกิดมาเพียบพร้อมบนกองเงินกองทองและใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย แต่พอได้รู้ตอนหลังว่าที่พลอยน้ำเพชรไปอยู่ก็ไม่ต่างกับพวกคนใช้ในบ้านนั้นเธอแทบอยากหัวเราะให้ฟันร่วง สมน้ำหน้านัก

“พวกเธอลงกันไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวพลอยขอตัวเข้าห้องน้ำก่อน”

พลอยน้ำเพชรบอกเรียบๆ เพื่อให้เพื่อนเลิกบ่นสักที ได้แต่แอบสงสัยอยู่ในใจว่าทำไมวันนี้เพื่อนทั้งสองคนถึงพยายามบังคับเธอจัง ทั้งที่เมื่อก่อนเบื่อหน่ายจนหนีกันไปเที่ยวก่อนเสมอไม่มานั่งรอแบบนี้หรอก แม้ไม่ค่อยพอใจที่ปัทมาว่าผู้มีพระคุณของตัวเอง แต่เธอก็ไม่กล้าโต้เถียงออกไปตามนิสัยที่ไม่ค่อยอยากมีเรื่องกับใคร

เธอตั้งใจว่าจะหาชุดที่รัดกุมเรียบร้อยตัวอื่นมาใส่แทน เพราะถึงจะเปลี่ยนชุดใหม่แต่ถ้าลงไปเพื่อนก็คงไม่ไล่ให้เธอขึ้นมาเปลี่ยนอีกรอบให้เสียเวลาหรอก

“ตามใจ จะลงไปสตาร์ตรถรอ” รัตนาบอกเสียงเข้ม ก่อนเดินกระแทกเท้าแบบมีอารมณ์เล็กน้อยไปทางประตูห้อง

“ให้เวลาไม่เกินห้านาทีนะ ยังไงวันนี้เธอก็ต้องไปด้วย!”

 ปัทมาบอกเสียงแหวพลางลุกขึ้น ก่อนเก็บมือถือรุ่นใหม่ล่าสุดลงในกระเป๋าแบรนด์เนมใหม่เอี่ยมราคาเหยียดสามหมื่นที่พ่อบุญทุ่มคนใหม่ซื้อให้ แล้วปรายตามองตามหลังพลอยน้ำเพชรที่เพิ่งเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างรำคาญ จากนั้นก็หันไปจัดทรงผมตัวเองหน้ากระจกเพื่อเช็กความเรียบร้อย เติมเครื่องสำอางอีกนิดก่อนออกจากห้อง

+----------+