คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1 คืนพิศวาส 1-3 [จบตอน]
มาอัปแล้ว่ะ ฝาิามเรื่อใหม่้วยนะะ
ิามแฟนเพะไ้ไม่พลา่าวสารารอัปนิยาย
สั่ื้อหนัสือทำมือเรื่อ่าๆ ทัแทเพ่ะ
เมียอาร์ล
E-book พร้อมโหล
(ภา่อทาสรัสัมพันธ์ลว)
**ผลานนิยายเรื่ออื่นๆ**
หนัสือทำมือพร้อมส่
“ไม่น่าเื่อ...”
าร์ลพึมพำับัวเอ
CUT
แ่บาทีเธออาไม่ไ้มีอะไรับผู้ายมานานมาแล้ว
ท่าทาเ้าหล่อน็ูสะท้านอายราวับสาวไร้เียสาึ่ไม่เย้อมือาย
ทำให้เาหยุึและรู้สึเหมือนัวเอำลั่มเหผู้หิอ่อนแอไร้ทาสู้ ทั้ที่เธอเป็นนเินามเาทีู่มือมา้อยๆ
เธอไม่ิหรอนะว่าเาะพามานอนูโทรทัศน์บนโรแรม
“อย่าเร็สิ แบบนี้ยิ่เ็บนะ”
เาพยายามปลอบเพราะเห็นว่าเธอูเหมือนเ็บมาริๆ
แ่ระนั้น็ไม่ไ้สนใท่าทีร้อห้ามมานั
CUT
โยไม่รู้ัวเลยว่านเป็นเพื่อนรัำลันอนสะอึสะอื้นปล่อยให้น้ำารินไหลออมาอย่าน่าสสาร
“โอ๊ย!”
ปานไพลินร้อลั่นผสานเสียแหบเรือาารร้อไห้
เธอหมแร่อ้านและเหนื่อยที่ะห้ามปราม วหน้านวลเปรอะราบน้ำาไ้แ่ส่ายหน้าไปมาบนหมอนอย่าไม่อยารับรู้อะไรอีแล้วในืนนี้
เธอนอนหอบหายใโรยแร
CUT
“อื้อ... เยี่ยมที่สุ”
เาำรามระหึ่มและสะท้านไปทั้ร่า
เห็นทีว่าืนนี้ไม่มีวันบสิ้นล่ายๆ แ่รั้เียว
เพราะเายัปรารถนาะัวเรือนร่าอเธอ้ำแล้ว้ำเล่า
CUT
“าร์ล… อ่า”
ปานไพลินถูวามเสียว่านโมีนไม่อาหัห้ามัวเอให้ฝืนลั้นเสียน่าอายเอาไว้ไ้
เาไม่ยอมหยุ่ายๆ เพราะยัไม่ทันหายเหนื่อย
CUT
“เธอเอามันะมัเลยนสวย”
CUT
สิอปานไพลินลอยละลิ่วไปในรสพิศวาสนแทบไม่ลับืนมาแล้ว
แ่ถึอย่านั้นเธอ็ยัแสลใับำพูหยอเย้าแสนหวานหูที่พอับใวามไ้แ่ละำอยู่ี
เาไม่รู้ว่าเป็นเธอถึไ้พูออมาแบบนี้ อย่าว่าแ่ำว่า ‘สวย’ หรือ ‘น่ารั’ เลย เพราะายหนุ่มไม่เยมอเธอในแ่มุมนั้นอยู่แล้ว
เธอเป็นเพียแ่เพื่อนนหนึ่ที่มีไว้แ่ระบายวามทุ์
าร์ลมัเ้าหาเธอเวลาที่เาเหาหรือเบื่อ
หลับืนนี้ไปพอเสียวามสาวให้ับเพื่อนที่บหาันมามาว่ายี่สิบปี
ปานไพลิน็ยัไม่แน่ใว่าะทำอย่าไร่อไป
เพราะวามรู้สึอเธอะไม่เหมือนเิมอี่อไปแล้ว
ความคิดเห็น