เมียเก็บพรหมจรรย์ Reup 2018 [หนังสือวางจำหน่ายร้านนายอินทร์]

ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 3 ผิดหวัง 3-3

มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน 

และกดถูกแฟนเพจไว้ด้วย

เพื่อจะได้ติดตามนิยายทุกเรื่อง

ได้แบบไม่พลาดข่าวสาร

สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ

E-book ทุกเว็บ

MEB คลิก!!! Get it now

เมียเก็บพรหมจรรย์ ดอกโบตั๋นสีขาว www.mebmarket.com “เราอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงเหรอคะ” เธอถามเสียงสะอื้นเหมือนใกล้จะขาดใจ อยากให้เรื่องนี้คือเรื่องโกหกที่จิรายุทธแต่งเรื่องขึ้นมามากกว่า “ถ้าเธอยอมเอ...

ookbee

เมียเก็บพรหมจรรย์

ดอกโบตั๋นสีขาว

www.ookbee.com

0 Ratings

ซื้อเลย  

play.google

https://bit.ly/2ADSTZM

ebooks.in.th

https://bit.ly/2M2flA4

     ตอนเช้าวันต่อมา ที่โรงแรมพริ้นเซสพาราไดซ์ซึ่งเป็นโรงแรมห้าดาวสุดหรูอันดับต้นๆ ของประเทศ ภายในห้องชุดของจิรายุทธเปิดเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำ เขามักจะมาพักที่นี่แทนตอนเวลาไม่อยากกลับบ้านหรือเบื่อรถติด เพราะตื่นนอนเสร็จทำธุระเพียงไม่กี่นาทีก็สามารถขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นผู้บริหารได้เลย แต่พักหลังนี้เขาใช้หลบหน้ามารดามากกว่า เพราะเบื่อหน่ายที่แม่พยายามหาคู่ให้เขาเหลือเกิน

บนเตียงขนาดคิงไซซ์มีร่างใหญ่กำยำของชายหนุ่มกับร่างเพรียวเซ็กซี่ของหญิงสาวคนหนึ่ง กำลังนอนหลับอย่างหมดแรงกันอยู่บนเตียง หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจอันแสนเร่าร้อนมาราธอนมาทั้งคืน เป็นจิรายุทธที่ขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงก่อนคนแรก ทั้งที่ได้ปลดปล่อยอารมณ์ใคร่แบบสุดเหวี่ยงกับกัลยาจนจบกันไปหลายยกแต่มันยังมีอะไรมากวนใจเขาอยู่ดี

นอกจากเหตุการณ์ร้ายๆ ที่เขาเคยขับรถชนเด็กคนหนึ่งทำให้ยังคงฝันร้ายอยู่บ่อยๆ แต่เมื่อคืนชายหนุ่มก็มีเรื่องอื่นมากวนใจทำให้นอนไม่หลับไปอีก เพราะเอาแต่นึกถึงแต่ภาพหน้าตาเศร้าๆ หวาดกลัวน้ำตานองหน้าของผู้หญิงบางคน

        “ป่านนี้ไม่ใช่ผูกคอตายไปแล้วนะ” 

จิรายุทธพึมพำหน้าเครียด พลางนึกถึงผู้หญิงแปลกหน้าคนเมื่อคืนที่ทำตัววุ่นวาย แต่ก็มีแรงดึงดูดจนเขาเกือบขาดสติทำอะไรบ้าๆ กับเธอในครัวบ้านตัวเอง แล้วเสียงห้าวห้วนเมื่อสักครู่ก็ทำให้กัลยาที่นอนหลับตาพริ้มตื่นขึ้นมา

“ทำไมไม่ปลุกกิ๊บคะ”

เสียงหวานถามอย่างออดอ้อนยิ้มมีความสุข พร้อมกับมือบางโอบกอดแผ่นหลังกว้างที่กำลังนั่งหันหลังให้อยู่ตรงขอบเตียง แม้หลายครั้งจะน้อยใจที่เขาไม่เคยโอบกอดเธอเลยตอนเช้า แต่เธอรู้ตัวดีว่าเธอเหนือกว่าผู้หญิงแทบทุกคนที่ผ่านมาในชีวิตเขา

“ผมเห็นนอนสบายดีเลยไม่อยากปลุก” จิรายุทธตอบเสียงราบเรียบด้วยสีหน้าเฉยไม่บ่งบอกอารมณ์ เขาไม่ได้ยิ้มแย้มเอาใจใส่เป็นพิเศษ ซึ่งกัลยาก็ชินแล้วเพราะรู้จักนิสัยชายหนุ่มดีว่าไม่เคยหวานเอาใจใครหรือพูดเพราะรื่นหู เพราะเขาเป็นคุณชายที่มีคนตามใจมาตั้งแต่เด็ก และมีเพียงเธอต้องเป็นฝ่ายเอาใจเขาเท่านั้น จนบางทีหญิงสาวก็อึดอัดที่ไม่ได้เปิดตัวเสียทีว่าอยู่ในสถานะไหน

ชายหนุ่มเคยเป็นแฟนกับกัลยาสมัยมหาวิทยาลัย เธอเป็นผู้หญิงที่เขาคบหานานที่สุด แต่เขาไม่เคยเปิดตัวเธอออกนอกหน้ามาตั้งแต่ไหนแต่ไร เพราะมารดาของเขาแสดงออกชัดเจนว่าไม่ปลื้มแฟนคนนี้ รวมทั้งผู้หญิงที่ไม่เหมาะสมกับเขาทุกคน และเขาก็ไม่อยากให้เธอต้องมามีปัญหากับแม่เพราะรำคาญเวลาผู้หญิงทะเลาะกัน

เรื่องนั้นทำให้กัลยาน้อยใจจนขอเลิกกับเขาไปรอบหนึ่ง ก่อนจะกลับมาเจอกันอีกครั้งในปีนี้ ตอนที่เธอย้ายมาทำงานที่โรงแรมพริ้นเซสพาราไดซ์ ทั้งที่ไม่อยากเป็นสมภารกินไก่วัดแต่เขาก็แอบกินเงียบมาหลายราย และในที่สุดถ่านไฟเก่าก็ลุกขึ้นอีกครั้ง เป็นจังหวะเดียวกับที่เขาอยากหาผู้หญิงสักคนมากันท่ามารดา และต้องเป็นผู้หญิงที่สตรองทางด้านจิตใจพอสมควร ผลลัพธ์เลยมาออกที่กัลยา

แต่ต่างกันตรงที่กัลยาไม่ใช่สาวน้อยวัยใสเฟรชชี่เรียบร้อยน่ารักแบบตอนนั้นอีกแล้ว เธอมีความเร่าร้อนยั่วยวนแบบสาววัยทำงาน ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่ได้ชอบเท่าไร

“เรารู้จักกันมานานแล้วนะคะเจมส์”

ใบหน้าสวยโน้มไปกระซิบข้างหู พลางลูบไล้แผงอกแกร่งเล่น หวังจะปรนเปรอเขาให้ชื่นใจอีกสักสองสามรอบในตอนเช้า เพราะดูสีหน้าเขาเครียดๆ เธอเดาว่าอาจจะเครียดเรื่องมารดาที่ชอบมาจุ้นจ้านชีวิตลูกชาย ยิ่งคิดกัลยาก็ยิ่งคับแค้นใจคุณหญิงวราภาที่เป็นตัวต้นเหตุให้จิรายุทธไม่เคยเอ่ยปากขอเธอแต่งงานสักที

“มีอะไรพูดมาเลย” เขาถามอย่างรู้ทันจนหญิงสาวขัดใจกับความฉลาดเกินไปของเขา อยากรู้จริงๆ ว่าในโลกนี้จะมีผู้หญิงคนไหนใช้มารยาหว่านล้อมเขาได้

“คุณไม่คิดถึงเรื่องแต่งงานหรือไงคะ”

“ผมกำลังพยายามคุยกับแม่เรื่องนี้อยู่ ให้ผมจัดการปัญหาเรื่องรินลดาให้จบก่อนเถอะ” จิรายุทธตอบไปส่งๆ อย่างหาข้ออ้าง โดยยกเรื่องว่าที่คู่หมั้นที่คุณหญิงพยายามยัดเยียดให้เขามาพูด ทั้งที่ความจริงแล้วไม่ว่าเขาอยากจะทำอะไรก็แทบไม่เคยมีใครห้ามเขาได้ ขนาดมารดายังพูดเองว่าเขาดื้อที่สุดในตระกูล

กัลยาที่ได้ฟังก็โกรธจนใบหน้าบิดเบี้ยวแทบกระอักเลือด มือบางกำเข้าหากันแน่น พลางสาปส่งมารดาของคนรักให้ตายไปเสีย แต่เธอก็ต้องทำหน้ายิ้มแย้มให้เขาสบายใจและไม่มองเธองี่เง่า

“กิ๊บรอได้ค่ะ เอาตามที่คุณสบายใจเลย”

“วันนี้ผมมีธุระ” จิรายุทธบอกสั้นๆ ก่อนที่ร่างสูงสง่าร้อยเก้าสิบเซนติเมตรจะลุกเดินไปทางห้องน้ำ ทำให้หญิงสาวรีบลุกจากเตียงแล้วเดินตามไปทันที เธอมายืนมองชายหนุ่มที่กำลังยืนแปรงฟันอยู่

        “ไหนคุณบอกว่าไม่อยากเจอแม่ช่วงนี้ เพราะถูกจับคู่กับพวกคุณหนูไร้สมอง” กัลยาเสียงดังขึ้นเล็กน้อยด้วยสีหน้าไม่พอใจ พลางขยับตัวเข้าไปช่วยเขาโกนหนวด  

เธอสืบรู้มาว่ามารดาเขาพยายามจะจับเขาให้กับ ‘รินลดา’ หรือคุณหนูดาลูกสาวของเจ้าสัวดำรง ที่ประกอบกิจการเครื่องดื่มรายใหญ่ของประเทศ เมื่อเทียบกันแล้วพนักงานกินเงินเดือนอย่างเธอจะไปสู้อะไรได้ มันทำให้เธอเกลียดคุณหญิงวราภาเข้ากระดูกดำ จนเผลอแช่งวันละหลายรอบให้ตายๆ ไปซะ

        “ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก ผมไม่ได้จะไปหาแม่” จิรายุทธบอกเพียงแค่นั้น ไม่ได้อธิบายถึงเรื่องที่กำลังกังวลอยู่ในสมอง ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำอีกด้านแล้วเปิดตู้กระจกเพื่ออาบน้ำ ทำเอากัลยาได้แต่มองตามหน้าหงิกแต่เช้า ทั้งที่นึกว่าวันนี้เขาจะอารมณ์ดีที่เธอปรนเปรอไปอย่างเด็ดดวงขนาดนั้น

เมื่อคืนชายหนุ่มไม่คิดแนะนำเธอให้กับมารดา และไม่คิดเชิญไปงานด้วยซ้ำ แต่เธอไปในฐานะตัวแทนผู้จัดการแผนกหนึ่งของบริษัท จึงพยายามเข้าหาวราภา

เธอรู้ดีว่ามารดาเขาน่าจะหูตาเป็นสับปะรด และรู้เรื่องของเธอกับลูกชายตัวเองดีนักเชียว ถึงได้ไม่ค่อยชอบหน้าเธออย่างชัดเจน แต่ไม่ว่ายังไงผู้ชายคนนี้จะต้องเป็นของเธอคนเดียว!

+----------+