คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Secret's Angel CH.2
Chapter 2
เมื่อถึงเวลากลับบ้านคีย์ก็ตรงไปหาจงฮยอนทันที โดยมีแทมินกับอนยูรออยู่ด้วย แหม....มีแต่คนมารอ คนสวยนี่ใครๆก็เอาใจ กร๊ากกกกกกกกกกกกกก....
“พี่มินโฮช้าจัง” เสียงใสๆของเด็กผู้หญิงชวนให้คีย์หันไปมอง จึงได้เห็นว่ามีเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักยืนอยู่กับไอ้หล่อมินโฮที่หน้าโรงเรียน
“พี่เอางานไปส่งมาน่ะ” แทนตัวเองว่าพี่ซะด้วย สงสัยจะเป็นแฟน กร๊ากกกกก น่าสนูก ว่าแล้วร่างบางก็เปลี่ยนเป้าหมายจากพี่ชายตัวเองไปเป็นมินโฮทันที
“มินโฮ๊ฮ๊ฮ๊ฮ๊ฮ๊ฮ๊ฮ๊ฮ๊!!!!!!!!!!!” (กรูณาขึ้นเสียงสูงๆแหลมๆ เพื่ออารมณ์)
“หือ” O_O ร่างสูงมองคีย์ด้วยความงุนงง
“ทำไมที่นี่มีนักเรียนหญิงด้วยล่ะคะ” สาวน้อยที่ยืนอยู่ข้างๆมินโฮมองคีย์แล้วถามออกมา
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า พี่เป็นผู้ชายนะจ๊ะ”
“สวยจังคะ” O_O
“มีอะไร มาเรียกฉันทำไม”
“แหม แหม แหม...เรียกไม่ได้รึไง เราเป็นเพื่อนกันนี่ แล้วสาวน้อยคนนี้เป็น...เออ....”
“น้องของพี่มินโฮค่ะ หนูชื่อซอลลี” ^_^
“น้องสาวมินโฮนี่เอง ยินดีที่รู้จักนะ พี่ชื่อคีย์เป็นเพื่อนของมินโฮน่ะ” ^_^
“ไม่ใช่!!! เราไม่ได้เป็นเพื่อนกัน”
“ใจร้ายจัง “ T^T บีบน้ำตาแบบนางเอก
“ใช่ๆ ใจร้ายมากที่พูดแบบนี้อ่ะ” ซอลลีโวยวาย ขอโทษนะที่ฉันทำให้เธอต้องด่าพี่ชายตังเอง
“นี่ อย่ามาทำเป็นเสแสร้งบีบน้ำตา มันใช้กับฉันไม่ได้ผลหรอก”
“นายเกลียดฉันมากหรอมินโฮ ฮือ ฮือ ฉันเสียใจนะ” TToTT
“พี่ชาย!!! ขอโทษพี่คีย์เดี๋ยวนี้นะ”ซอลลีหันไปดุมินโฮ
“เรื่องอะไร ทำไมต้องขอโทษ”
“ไม่เป็นไรหรอก...พี่ผิดเองที่โดนเกลียดนะ ฮือ ฮือ” TT^TT
“พี่ชายยยยย........”
“เออ ขอโทษก็ได้”
“ขอบคุณนะมินโฮ นายไม่เกลียดฉันแล้วใช่มั้ย” ^_^
“.........”
“พี่ชายยยยยยยย.............”
“เออ!!!”
“เย้!!!!! “ ^0^
“ร่าเริงเกินไปมั้ย... เมื่อกี้เห็นร้องไห้ยังกับญาติเสีย”
“ก็ฉันดีใจนี่ งั้นเย็นดี...ฉันไปบ้านนายนะ”
“ฮะ!!!!”
“ดีเลยค่ะพี่คีย์ ไปนะคะ”
“ไปแน่นอนจ้ะ”
“ไม่ได้!! ฉันไม่ให้ไป!!”
“แต่...ฉันอยากไปนี่”
“ไม่!!!”
“พี่ชายยยยยยยย........................”
“ก็ได้วะ ให้ไปก็ได้”
ณ.บ้านตระกูล ชเว....
คีย์เดินเข้ามาพร้องมองดูรอบๆเพื่อสำรวจ....บ้านหลังไม่ใหญ่นัก สู้บ้านเขาไม่ได้ซักนิด คิมคีย์น่ะ....สวยและรวยมาก กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก....
“บ้านน่าอยู่เน๊อะ”
“พี่คีย์มาอยู่ด้วยกันดีมั้ยคะ”
“อุ๊แหม......คงไม่งามนะจ๊ะ”
“มาแล้วก็เชิญกลับไปได้” ไล่กรูเลยนะไอ้โย่ง
“พี่มินโฮ...พี่นี่เสียมารยาทมากก”
“ช่ายยยยยยยย......” เสี้ยมซะเลย กร๊ากกกกกกกกกก (เสียงหัวเราะนี่ควรปรับปรุงด่วน)
“นี่หยุดเลยนะ นางฟ้าสตรอเบอร์รี่” เรียกซะน่ารักเชียว
“อะไรคือนางฟ้าสตริเบอร์รี่คะ”
“อ๋อ... มันเป็นนิกเนมที่มินโฮตั้งให้พี่น่ะจ้ะ”
“ว้าว....พี่ชายตั้งนิกเนมให้พี่คีย์ด้วยหรอคะ น่ารักจังเลย แล้วพี่คีย์ล่ะคะ เรียกพี่มินโฮว่าอะไร”
“นิกเนมบ้าอะไร!!! พี่กำลังด่าเขาต่างหากล่ะ”
“โธ่...มินโฮ นี่นายกำลังงอนที่ฉันยังไม่ตั้งชื่อให้นายใช่มั้ย ไม่ต้องงอนหรอกนะ ฉันกำลังคิดอยู่”
“ไม่ได้งอนโว๊ย!!!”
“พี่ชายอย่าเสียงดังซิคะ พี่คีย์กำลังใช้ความคิดอยู่”
“ซอลลี...คือ....”มินโฮพยายามจะอธิบายให้น้องสาวของ๖วเองฟัง
“อ๊ะ....รู้แล้ว...มินโฮ ทั้งหล่อ ทั้งเท่แบบนี้.....เซอบิรอสเป็นไง”
“นี่!!! นั่นมันหมาเฝ้าประตูนรก ไม่ใช่รึไง”
“หมาหรอคะ”
“ไม่ใช่หมาซักหน่อย ม้าของเทวดาต่างหากล่ะจ๊ะ”
“ว้าว...เท่จังค่ะ”
“ม้าของเทวดาบ้านนายซิ ไอ้ลูซิเฟอร์”
“อะไรคือลูซิเฟอร์คะพี่มินโฮ”
“ลูซิเฟอร์คือนางฟ้าที่ขี่เซอบิรอสไง”
“ไอ้บ้า!!! ลูซิเฟอร์มันเป็นปีศาจนะไอ้โย่ง”
“นางฟ้าต่างหาก”
“ไอ้...”
อ๊อด อ๊อด......
“อ๊ะ...สงสัยคริสตัลจะมาแล้ว” ซอลลีวิ่งถลาไปเปิดประตู
แล้วกลับมาพร้อมสาวสวยอีกคน ท่าทางจะเป็นเพื่อนกัน...
“สวัสดีค่ะพี่มินโฮ”
“ฉันไม่ใช่พี่เธอ”
“พี่มินโฮ...พูดกับคริสดีๆไม่ได้รึไง” ซอลลีโวย...
“แต่....”
“ไม่มีแต่คะ... อ้อ..คริส นี่พี่คีย์ เป็นเพื่อนพี่มินโฮน่ะ”
“สวัสดีค่ะพี่คีย์”
“อ้อ....สวัสดี คริสตัลซินะ”
“พี่สวยจังค่ะ”
“แหม...คริสตัลก็น่ารักนะ ทำไมมินโฮถึงต้องว่า เด็กน่ารักอย่างนี้ด้วย”
“เรื่องของนายหรอฮะ!!!”
“ก็นายพูดจาไม่ดีกับเพื่อนของซอลลีทำไมล่ะ!!!”
“มันใช่เพื่อนที่ไหนล่ะ!!!”
“ไม่ใช่เพื่อนแล้วเป็นอะไรล่ะ แฟนรึไง!!!”
“เออ!!!”
“.........” O_O
O_O
O0O
O[]O
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
................
.......................
............................
เหมือนเดิมจ้า เม้นกันซักนิดดดดดดดดดดดดดด
แล้วจะรีบมาอัพต่อน้า.....
ความคิดเห็น