คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : OS : My Stalkers. KookJin.
แชะ!
แชะ! แชะ!
เสียงรัวชัตเตอร์ดังขึ้นจากมุมหนึ่งของซอกตึก
กล้องโปรตัวแพงถูกยกลงมาเพื่อกดดูภาพที่ถ่ายได้ มุมปากเรียวเผยยิ้มพอใจออกมาเพื่อภาพถ่ายของคนๆนึงที่ซุ่มเฝ้าติดตามมาตลอดนั้นคมชัดสมความต้องการ
เขาไม่ใช่นักข่าว
ไม่ใช่สายลับ
สตอล์กเกอร์
คือสิ่งที่เขาเป็น..
เจ้าของร่างสูงใช้คีมคีบภาพถ่ายขึ้นมาจากถาดน้ำยาล้างรูป
มือหนาบรรจงหนีบรูปที่เพิ่งล้างเสร็จหมาดๆไว้ที่ไม้หนีบอย่างทะนุถนอม
ตาคมไล่กวาดมองไปตามภาพถ่ายที่เรียงรายอยู่ทั่วห้อง
ทั้งที่แปะอยู่ตามผนัง ถูกหนีบไว้ด้วยไม่หนีบ หรือภาพที่กระจัดกระจายอยู่ตามพื้นห้อง
ซึ่งเป็นภาพถ่ายของคนๆเดียวกันทั้งสิ้น..
รอยยิ้มที่ปากเรียวค่อยๆเผยขึ้นจนกลายเป็นยิ้มกว้าง ขายาวก้าวไปยังผนังห้องที่มีภาพถ่ายหลายสิบใบเรียงรายอยู่บนนั้นและหยิบภาพถ่ายลงมาใบหนึ่ง
ดวงตาคู่คมจ้องมองไปที่รูปถ่ายในมือด้วยสายตาที่แสดงความหลงไหลออกมาอย่างเต็มเปี่ยม
เรียวนิ้วหนาบรรจงไล้ไปที่กรอบหน้าของคนในรูปแผ่วเบา
“คนสวยของผม”
ร่างสูงจรดริมฝีปากลงบนรูปถ่ายในมืออย่างอ่อนโยนแล้วติดรูปถ่ายไว้ที่ผนังห้องอย่างเดิม
ชีวิตประจำวันของเขามันก็มีอยู่แค่นี้
อยู่กับคนๆนี้
‘หลังจากที่ซุ่มแอบปลูกต้นรักกันอยู่พักใหญ่ล่าสุดนายแบบหนุ่มอย่างคิมซอกจินก็ได้เลื่อนขั้นขยับความสัมพันธ์กับคิมนัมจุนนักร้องหนุ่มต่างค่ายเป็นที่เรียบร้อย
ทั้งคู่เผยว่าดูใจกันมาได้พักใหญ่และในที่สุดก็ตัดสินใจขยับสถานะ…”
แกร็ก!
หน้าจอสี่เหลี่ยมถูกดับลงทันทีด้วยมือของคนที่ยืนอยู่ ใบหน้าเรียบเฉย
ไร้อารมณ์ในคราแรกนั้นแปรเปลี่ยนเป็นกรุ่นโกรธ
ดวงตาคู่คมที่มักฉายแววนิ่งเฉยบัดนี้วาวโรจน์ขึ้นอย่างน่ากลัว
กระป๋องเบียร์ที่อยู่ในมือถูกบีบจนบิดเบี้ยวไม่เหลือเค้าเดิมพร้อมกันนั้นที่มือของคนบีบก็มีเส้นเลือดปูดโปนขึ้นอย่างน่ากลัว
โกรธจนตัวสั่นไปหมด..
เพล้ง!!
ข้าวของภายในห้องถูกเขวี้ยงปาจนกระจัดกระจายไปทั่ว
ซึ่งแม้แต่ทีวีจอแบนขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าก็ถูกทุ่มลงพื้นจนแตกร้าว
กลิ่นไหม้รอยคลุ้งขึ้นมาจากซากปรักหักพังของเจ้าจอสี่เหลี่ยมที่หมดสภาพ
ตามพื้นพรมเต็มไปด้วยเศษแก้วเศษกระจกรวมถึงข้าวของต่างๆนาๆที่แตกกระจายอยู่จนทั่ว
ดวงตาวาวโรจน์สั่นระริกและร้อนผ่าวอย่างห้ามไม่อยู่
ไม่นานนักน้ำสีใสก็ไหลออกมาเพื่อโชลมความร้อนจากดวงตาคู่คมให้เย็นลง
“ฮะๆ”
เสียงทุ้มเปล่งหัวเราะออกมาเบาๆขณะกำลังยืนมองรูปของคิมซอกจินที่มีอยู่ทั่วห้อง
ภาพถ่ายในทุกอิริยาบทของร่างเล็ก ทั้งแอบถ่าย ตัดเอาจากนิตยาสาร
หรือแม้แต่ของสะสมเล็กๆน้อยๆ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นคิมซอกจินเขาเก็บมันเอาไว้หมดราวกับเป็นสมบัติล้ำค่า
รวมถึงน้ำรักสีขาวขุ่นที่เปรอะอยู่ตามรูปถ่ายใบสวยพวกนี้
หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าเขารักและหลงใหลในตัวร่างเล็กมากขนาดไหน หลักฐานที่แสดงว่าคิมซอกจินเป็นของเขา
แต่สิ่งที่ร่างเล็กตอบแทนกลับมามันคืออะไร..
คิมซอกจินกำลังทรยศเขา กำลังทรยศความรักที่เขามีให้ ร่างเล็กมีคนอื่น
คิมซอกจินมีคนอื่นที่ไม่ใช่เขา!
ทั้งๆที่เขารักเจ้าตัวมากเสียขนาดนี้..
ไม่ยอมหรอก!!!
“ถ้าผมไม่ได้คุณ ก็อย่าหวังว่าคนอื่นจะได้คุณ!!!”
ที่รัก ผมจะออกไล่ล่าคุณในคืนนี้
บีบขย้ำ…และกลืนกินคุณทั้งเป็น
เหมือนดั่งสัตว์ร้าย
รถสปอร์ตคันหรูสีดำขลับจอดอยู่หน้าบริษัทโมเดลลิ่งชื่อดัง โดยภายในรถหรูคันนี้มีสายตาคู่หนึ่งของเจ้าของรถกำลังจดจ้องไปที่ประตูทางเข้าออกของตึกอย่างไม่ละสายตา
คิมซอกจินกำลังเดินออกมาจากตึกแล้ว..
ดวงตาคู่คมจ้องมองไปยังเป้าหมายอย่างไม่ละสายตา
ดวงหน้าหวานที่เมื่อพบเห็นก็ชวนให้ใจเต้นแรง แม้จะเป็นการมองในระยะไกลแต่ระยะเพียงเท่านี้มันก็ทำให้เขาหลงไหลร่างเล็กจนแทบคลั่ง
อุตส่ามาเฝ้ารอตั้งแต่ช่วงเย็นเพราะวันนี้รู้ว่าร่างเล็กนั้นเลิกดึก
ยังไงคืนนี้ก็จะไม่ปล่อยให้คลาดไปได้หรอก
และเรื่องตารางการใช้ชีวิตของคิมซอกจิน
ถ้าถามว่ารู้ได้อย่างไร
‘เงิน’ ซื้อได้ทุกอย่าง
แม้กระทั่งความลับ
ร่างสูงดึงฮูดขึ้นมาคลุมศรีษะจนมิดและทำทีเป็นเดินตามหลังราวกับว่าตนกำลังไปทางเดียวกับอีกฝ่าย
มือหนาหยิบเครื่องช๊อตไฟฟ้าขนาดพอดีมือออกมาจากกระเป๋าแจ็กเก็ตแล้วเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น
คนดี..
ก้าวให้ช้าอีกนิดนึงสิ.. รอกันก่อน
เพราะใส่เฮดโฟนอยู่จึงทำให้ร่างเล็กไม่รู้ว่ากำลังมีภัยอันตรายตามอยู่ด้านหลัง
ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงย่ำเท้าที่ตามมาอย่างกระชั้นชิดด้วยซ้ำ
กว่าจะรู้ตัวอีกทีร่างทั้งร่างก็ชาวาบเหมือนถูกกระแสไฟฟ้าไหลผ่าน
ขาเล็กทั้งสองข้างอ่อนแรงลงในทันทีจนไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะทรงตัว
ร่างทั้งร่างยืนโอนเอนและล้มลงกับพื้นในที่สุดแต่ยังไม่ทันที่สัมผัสพื้นก็มีมือหนึ่งมาช่วยจับเอาไว้
อยากจะหันไปขอบคุณแต่เหมือนดลกทั้งดลกค่อยๆมืดสนิทลงเรื่อยๆและดับลงไปในที่สุด
แขนแกร่งอุ้มร่างเบาหวิวไปวางไว้ที่เบาะรถของตน
ดวงตาคู่คมจ้องมองแพขนตาดกดำเรียงตัวสวยที่ดูเข้ากันดีกับเปลือกตาสีมุกที่ปิดสนิท
แต่ถ้าดวงตาคู่สวยนั้นลืมขึ้นมามันก็คงจะน่าหลงไหลกว่านี้
และนอกดวงหน้าหวานที่มีเครื่องหน้าชวนหลงใหลพวกนี้ ผิวเนียนสวยก็เป็นอีกสิ่งที่ทำให้สายตาคมละไปไหนไม่ได้
กลิ่นกายหอมหวานที่ลอยออกมาจากร่างเล็กเรียกให้โครงหน้าคมเคลื่อนเข้าใกล้
ก้อนเนื้อในอกเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมานอกอกอย่างตื่นเต้นระคนสะใจ
ตื่นเต้นที่อีกไม่นานเขาจะได้สัมผัสและครอบครองคิมซอกจินอย่างเต็มที่
และสะใจที่ผู้ชายคนนั้นไม่มีวันได้ร่างเล็กไป
เพราะร่างกายนี้.. เป็นของจอนจองกุกคนเดียวเท่านั้น!!
“เจ็บตรงไหนรึเปล่า..ผมขอโทษ”
น้ำเสียงทุ้มนุ่มเอ่ยถามร่างที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง
ดวงตาทั้งคู่จ้องมองไปที่ร่างของซอกจินด้วยแววตารู้สึกผิด
แต่เพียงแค่ชั่ววูบเดียวแววตาแห่ความรู้สึกผิดเหล่านั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นสายตาแห่งความหื่นกระหาย
หึ!
ถ้ารู้ ถ้ารู้ว่าการที่จะได้มามันง่ายแค่นี้ ถ้ารู้ตั้งแต่เนิ่นๆเขาคงไม่รอ
คงไม่เฝ้าดูอยู่ห่างๆมาตลอดห้าปีแบบนี้หรอก
และตอนนี้ เมื่อได้มา ก็จะครอบครอง
จะจองจำเอาไว้ให้ร่างกายนี้เป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว!!
“รู้หรือเปล่าว่าผมตื่นเต้นแทบแย่ตอนที่ได้สัมผัสคุณครั้งแรก”
เขาเอ่ยออกมาทั้งที่ดวงตาก็ยังคงจดจ้องไปที่ดวงหน้าหวานอย่างหลงใหล
“รู้ไหมว่าใจผมสั่นแค่ไหนยามที่ได้สูดดมกลิ่นกายหวานๆแบบนี้”
“และรู้หรือเปล่า…ว่าผมอยากได้คุณแทบบ้า!”
โครงหน้าคมเคลื่อนเข้าไปสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆจากซอกคอขาวแล้วกดจูบเบาๆอย่างอ่อนโยน
ยังหรอก..
เขาจะยังไม่ทำตอนนี้
รอก่อน รอให้ที่รักของเขาตื่นขึ้นมาก่อน และตอนนั้น
เราจะได้เล่นสนุกกันอย่างเต็มที่!
ความคิดเห็น