คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : มึงกล้ามาแย่งรัศมีกูเหรอ & ไอ้คิดถึงมึงตายยยยยยย!!!!!!!!
ในห้องเรียนอันที่ฉันคิดว่ามันน่าจะสงบสุข ฉันนั่งกับฝ้าย ไอ้โจ๊ะนั่งกับไอ้คี ส่วนไอ้ตี้ไม่ต้องถามถึงเลย เพราะมันนั่งคนเดียว แล้วอยู่ดีๆก็มีอีแก่ที่ไหนก็ไม่รู้เดินเข้ามา
“เฮ้ย!!ไอ้โจ๊ก ถามจริงเหอะ ใครใช้ให้ยายมึงมาที่ห้องเนี่ย”
“ไหนอ่ะยายกู”ไอ้โจ๊กขอร้อง มึงอย่างแกล้งโง่
“ก็นี่ไง กำลังจะพูดอยู่หน้าห้องอ่ะ”
“ไอ้หอก!!นี่มึงหลอกด่ากูไงหะไอ้คี”
“ป่าวนะโว้ยกูไม่ได้หลอกด่า แต่กูด่ามึงตรงๆเลยต่างหาก”หะหะ ไอ้พวกนนี้เนี่ย ดูท่านะจะอารมณ์ดี แต่พอฉันหันไปมองเห็นหน้าของไอ้ตี้ เฮ้อ
“ไอ้ตี้ ไมทำหน้างั้นว่ะ ทำอย่ากับเพิ่งไปอมขี้มางั้นแหละ”
“หะหะ ใช่ว่ะ กูก็คิดเหมือนมึงอ่ะไอ้เดรป”
“พอๆเลยพวกเนี้ย เดรปหันมาทางฝ้ายดีกว่า” แล้วฉันก็หันไปยักไหล่ให้พวกนั้น เหอะๆ
“นักเรียน เคารพ”
“ซา-หวัด-ดี-คร่า”
“ดีจ๊ะ”
“น่าเบื่อจังเลยอ่ะฝ้าย”
“เดรปป่ะนี่เปิดเทอมวันแรกก็จะเบื่อแล้วเหรอ”
“ก็มันน่าเบื่อนี่นา”
“อ้าวๆๆ นักเรียกวันนี้ครูมีเรื่องจะบอกนักเรียนทุกคนนะค่ะ”
“..........ซุบซิบๆๆๆ แจ๊บๆ จ๊วกๆๆๆ”
“วันนี้จะมีนักเรียนใหม่มา4คนนะค่ะ”4คนเลยเหรอ
“ฝ้ายไหนตอนแรกฝ้ายบอกมาแค่คนเดียวไง”
“ก็ตอนนั้นมันรู้มาแค่คนเดียวจริงนี่นา”
“ช่างเถอะๆ”
“เอาหละ นักเรียนเข้ามาได้ เลือกที่นั่งให้เรียบร้อยเลยนะ” พออีแก่ว่าจบ ไอ้พวกสวะพวกนั้นก็เข้ามาในห้องให้ตายเถอะสาวๆมันจะกริ๊ดไรนักหนาว่ะ หล่อตายหละ หน้ายังกับแย้ อล้วไอ้ตุ๊ดทำไมไปอยู่กับไอ้พวกนั้นอ่ะ สงสัยเพื่อนกันมั้งช่างเถอะ แล้วไอ้พวกนั้นก็เสือกมานั่งข้างๆฝั้งฉัน ให้ตายเถอะ ที่ตั้งเยอะมากมายทำไมไม่ไปนั่งว่ะ
“หวัดดีคร๊าฟฟฟฟ ผมชื่อเวย์นะครับ อยากจะบอกทุกคนจังเลยว่า ตั้งแต่ผมก้าวขาเข้ามาในห้อง หัวใจผมมันบอกเลยว่า หลงรักทุกคนในห้องนี้ซะแล้ว”
“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“อ๊ายยยยย พี่เวย์น่ารักจังเลย”
มันจะกริ๊ดไรนักหนาว่ะ รำคาญชะมัดเลย ดูท่าอีแก่นั่นก็ทำหน้าดีใจซะเต็มประดาสงสัยจะตกหลุมรักหญ้าอ่อนแล้วมั้งเนี่ย
“ส่วนผมชื่อฮีโร่นะครับ” ไอ้หนุ่มหน้าตาลูกครึ้งบอกสาวๆจะทำอะไรกันได้นอกจาก
“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“ผมชื่อฟิลลิปครับ”
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“ส่วนผมคนสุดท้าย ชื่อคิดถึงคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟ” แหวะไอ้หน้าตุ๊ดเอ๊ย
“ไอ้เดรป รู้สึกไอ้พวกนี้มันจะมาแย่งรัศมีมึงนะโว้ย”
“เออไอ้คี กูรู้มึงไม่ต้องมาย่ำหรอกน่า”
พลั๊กกก
“โว้ยยยยยยย มันจะกริ๊ด ไรหนักหนาว่ะ หน้าแม่ร่งโคตรเหมือนปลาร้าเลย แหกปากกริ๊ดแมร่งอยู่นั่น มันเป็นพ่อพวกมึงไงหะ” ฉันแหกปากตะโกนออกไปลั่นห้อง เสียงดังมาก ทุกคนในตอนนี้หันมามองฉันเป็นทางเดียว แล้วก็มองแบบอึ้งๆด้วย เฮ้ย มันจะทำร้ายฉันทางสายตาเหรอเนี่ย
------------------ The risky love ----------------
“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“อ๊ายยยย พี่เดรปน่ารักที่สุดเลย ดูสิ แม้แต่เพียงพูดก็เท่ห์”
“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
อะไรกันว่ะ แทนที่มันจะด่า งงโว้ยงง แล้วไอ้พวก4สวะนั่นก็หันมามองฉันแบบหาเรื่อง ฉันก็ท้าทายโดยการยักคิ้วให้เป็นเชิงว่า แน่จริง มึงมาดิ
“ไอ้เดรป แม่งสุดยอด” ไอ้โจ๊กมึงไม่ต้องชมกู กูรู้ตัวดี หะหะ
“ไอ้เดรปแต่กูว่าไอ้พวกนั้นมองมึงแปลกน้า”ไอ้ตี้พูดออกมาพร้อมทำหน้าสงสัย
“ช่างดิ กูไม่สน”
แล้วอยู่ๆ ไอ้นายคิดถึงนั่นก็เดินมาที่บริเวณโต๊ะของพวกกลุ่มฉันพร้อมส่งสายตาเย้มให้ฝ้าย ให้ตายเถอะ ฝ้ายจะตกหลุมมันไหมเนี่ย แล้วมันก็ทำท่าเหมือนจะเอามือไปจับฝ้าย
เปริ้ยยย
“มากไปและมึง”
“แค่นี้ทำเป็นหวง ยัยทอมบ้าเอ๊ย”
“ทำไมหะ อย่าน้อยก็มีคนให้หวงดีกว่ามึง ไอ้หน้าตุ๊ดเอ๊ย”
“มันจะมากไปและนะยัยบ้า เธอว่าฉันเป็นตุ๊ดมาหลายทีแล้ว เอางี้ดีกว่า อยากรู้ว่าตุ๊ดไม่ตุ๊ด มาอยู่ด้วยกันสักคืนไหมจะได้รุ้”
“ฮิ้ววววววววววววว”
“หุบปากกกกก”
“ท้างั้นเหรอหะ คิดว่าฉันไม่กล้างั้นสิ”
“ใครจะไปรู้ใช่ป่ะ พวกเรา”
“ใช่......”
“คนไม่เกี่ยวอย่าแส่”
“แล้วมึงจะเอาไงไอ้เดรป” กูก็คิดอยู่เหมือนกันไอ้คี
“ไม่รู้ดิว่ะ”
“ว่าไง ยัยทอม กล้าหรือเปล่าหะ ท่าทางแบบนี้สงสัยไม่กล้าชัวร์” อ๊ากกก ไอ้คิดถึง แกกล้าสบประมาทฉันเชียวหรือ”
“เอาสิ วันไหนว่ามาเลยดีกว่า”
“งั้นเดี่ยวฉันจะโทรนัดเธออีกที”
ว่าแล้วไอ้บ้านั่นก็เดินกลับไปนั่งที่ ให้ตายเถอะ ฉันทำไรลงไปเนี่ยยยยยยยย
ติ้งต้อง((พักกลางวัน))
“เฮ้ยไปกินข้าวกัน” ไอ้โจ๊กว่าพลางเข้าไปกอดคอไอ้ตี้
“เออ วันนี้กูจะกินข้าวขาหมูสีกสามจาน”
“ไอ้คี มึงไม่เหมาป้าทั้งหม้อเลยหละหะ”
“เออ เป็นความคิดที่ดีว่ะไอ้เดรปมึงนี่ฉลาดจริงๆ”
“ไอ้เชี่ย กูประชดอ่ะเข้าใจป่ะ ว่ากูประชด”
“เหอะๆ”
ตึก ตึก ตึก ตึก
“พี่เดรปค่ะ”สาวน้อยน่าตาน่ารักคนนึงวิ่งมาเรียกฉันไว้
“มีไรให้รับใช้เหรอครับ”
“เอ่อ..คือ”
“คือไรครับน้อง”
“ไอ้ตี้ มึงอย่าเสือก”
“คือ..หนูชอบพี่อ่ะค่ะ พี่คบกับหนูได้ไหมค่ะ”
“โห๊ะๆๆไอ้เดรป มีคนมาบอกรักมึงว่ะ หน้าตาหน้ารักเสียด้วย”
“เอ่อ..คือ พี่ขอโทษจริงๆนะครับ มันคงจะไม่ได้”
“ว้า ไม่เป็นไรค่ะ หนูก็คิดไว้ว่ามันต้องเป็นแบบนี้ก็หนูไม่น่ารักนี่ค่ะ”
“ใครบอก หนูน่ารักจะตาย” ไม่ใช่เสียงฉันแต่เป็นเสียงไอ้ตี้ต่างหาก
“แล้วจะให้พี่ทำอย่างไรก็ได้เป็นการไถ่โทษแล้วกันนะ”
“อะไรก็ได้เหรอค่ะ”
“ครับอะไรก็ได้”
“งั้นพี่ช่วย..จูบหนูหน่อยได้ไหมค่ะ”
--------------- The risky love ---------------
อ่าชอบก็เม้น ไม่ชอบก็เม้น
ความคิดเห็น