คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [Fic TVXQ] รักสุดร้ายของคุณชายจอมกะล่อน ตอนที่ 2 เหตุเกิดจากหนอนน้อย
ตอนที่ 2 เหตุเกิดจากหนอนน้อย
สนามบินไซโจเดนกิ
ตอนนี้จุนซูกำลังยืนอยู่ที่สนามบินไซโจเดนกิและกำลังมองหายองซูที่เป็นคนนัดเขาให้มาที่นี้
“จุนซูทางนี้” เสียงของยองซูเรียกให้จุนซูไปหาจุนซูเดินเข้าไปหายองซูทันทีแล้วทักทายโดยการยิ้มอย่างดีใจ เมื่อคืนเขานั่งคิด นอนคิด ยืนคิด ยันคิด สารพัดที่จะคิดว่ายองซูจะหลอกให้เขาไปหาที่สนามบินหรือเปล่า หรืออาจจะจ้างคนมาฆ่าเขา หรือบางทีพอเขาออกมาจากบ้านแล้วยองซูอาจจะย้ายร้านอาหารหนีไปที่อื่นเพื่อไม่ให้เขากลับไปหาได้(ใครมันจะไปลงทุนขนาดนั้นว่ะ)
“ท่านผู้โดยสารเที่ยวบินแอบัสเอ 380โปรดทราบ อีกห้านาทีเครื่องจะออกแล้วขอให้ขึ้นเครื่องบินได้แล้วค่ะ มิฉะนั้นอาจจะตกเครื่องบินได้นะ ได้ข่าวว่าตกเครื่องบินเจ็บด้วยนะคะ” เมื่อได้ยินดังนั้นยองซูก็รีบพาจุนซูไปขึ้นเครื่องทันที
“เดี๋ยวสิครับคุณยองซู ผมไม่รู้ว่าร้านอาหารที่โซลอยู่ที่ไหน แล้วผมจะไปถูกได้ไงล่ะคับ” จุนซูพยายามขืนตัวที่จะไม่ไปขึ้นเครื่องเพราะเขายังไม่รู้เลยว่าเขาจะไปยังไง
“เดี๋ยวไปถึงก็รู้เองแหละ” พูดจบยองซูก็ตัดสินใจถีบจุนซูอย่างแรง ส่งผลให้จุนซูต้องขึ้นเครื่องอย่างเลี่ยงไม่ได้
“แม่งถ้าไปถึงโซลแล้วจะไงว่ะเนี่ย” จุนซูเดินพึมพำกับตัวเองไปเรื่อย แต่หารู้ไม่ว่าตัวเองพึ่งเดินผ่านยูชอนมาแบบแขนเสื้อชนแขนเสื้อเลยที่เดียว จุนซูนั่งติดกับหน้าต่าง เขาหันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่างแล้วก็ต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ในเมื่อยังไม่รู้ว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร แตแล้วก็มีเสียงของใครบางคนดังขึ้นมาทำลายความคิดของเขา
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นหล่ะ เมื่อเช้าไม่ได้อึมาหรือไง”และใครคนนั้นก็คือยูชอนนั้นเอง
“นายมาได้ไง ไอลามก”
“เป็นคำทักทายที่ดีหนิ”ยูชอนยิ้มยียวนก่อนนั่งลงข้างๆจุนซูที่ตอนนี้ทำปากหวออยู่
“เอ้าจะไม่หุบปากหน่อยหรอ เดี๋ยวกลิ่นปากมันจะลอยออกมานะ” ได้ยินดังนั้นจุนซูก็รีบหุบปากทันที
“นายมานั่งข้างชั้นทำไม”
“ก็ชั้นนั่งตรงนี้นี่ จะให้ไปนั่งตรงไหนละ” อะไรกันเนี่ยงงไปหมดแล้วนะ หรือว่าจะแนนายที่จะเป็นคนส่งเราที่ร้าน แล้วทำไมต้องเป็นนายนี้ด้วยหล่ะวะ
“จะไม่ถามหน่อยหรอว่าฉันมาทำไร”
“ไม่ และก็ไม่อยากรู้ด้วย แตถ้านายจะไปนั่งที่อื่นคงจะดีกว่ามานั่งพลามให้ฉันฟัง”
“ถ้านายไม่อยากรู้ชั้นก็จะบอก ชั้นเป็นเจ้านายคนใหม่ของนาย แล้วจากนี้นายจะต้องมาเป็นเลขาส่วนตัวให้ฉัน โฮ๊ะ ๆๆๆๆๆๆไม่ต้องมาทำหน้าดีใจขนาดนั้นก็ได้โฮ๊ะ ๆๆๆๆ”
“-_-“ ถ้าผมทำหน้าอย่างนี้คุณผู้อ่านคิดว่าผมดีใจหรือเสียใจคับ ไอบ้าเอ้ย
“ทำไมคุณยองซูไม่เห็นบอกอะไรชั้นเลยล่ะ”
“ก็เพราะว่ามันไม่จำเป็นยังไงล่ะ”
ให้ตายเถอะถ้าผมไปทำงานกับนายหื่นนี่มีหวังผมคงเสียเวอร์จิ้นอันบริสุทธิ์ผุดผ่องไปแหงเลย ผมนั่งเงียบไม่พูดไม่จาตลอดทางเพราะตอนนี้ผมกำลังคิดหาวิธีหนีอยู่ ไม่ว่าไอหื่นนี้จะพูดอะไรผมก็ไม่สนใจแม้แต่เป็นการโลมเลียผมด้วยคำพูดก็ไม่สน ถ้าคุณยองซูส่งมาโซลเพื่อให้มาเป็นเลขาของนายนี่ก็เท่ากับส่งผมมาลงนรกชัดๆ ไม่ว่าจะเป็นตายร้ายดียังไงผมจะต้องหนีไอหื่นนี่ให้ได เอ๊ะ! แล้วผมจะหนีทำไมหล่ะไม่เข้าใจตัวเอง ในเมื่อผมไม่ได้ถูกจับ แถมไม่ได้มีความผิดอะไรด้วย งั้นผมก็มีสิทธิที่จะเดินออกมาจากทางเดินเส้นทางนี้ที่กำลังจะเกิดขึ้น ทางเดินที่เต็มไปด้วยหนามแบบนี้ผมขอบายดีกว่า สามชั่วโมงผ่านไปไวเหมือนอนาคตเครื่องบินกำลังลงจอดที่สนามบินในโซล เฮอะผมพร้อมแล้วที่จะเดินลงจากเครื่องบินลำนี้โดยไม่สนใจยูชอน
“จะไปไหนน่ะ”ยูชอนถามขึ้นเมื่อเห็นจุนซุทำท่าจะลุกออกไป
“ไปห้องน้ำ”จุนซูรีบพูดขึ้นมาและพยายามจะเดินออกจากที่นั่งตรงนั้นให้ได้ ซึ่งตอนนี้ยูชอนพยายามขวางเอาไว้อยู่
“เครื่องกำลังลงจอดเค้าให้นั่งอยู่กับที่แล้วรัดเข็มขัดด้วย”
“แต่ชั้นปวดฉี่จะราดอยู่แล้วนะ”
“ก็เรื่องของนาย”จุนซูทำหน้าบูดบึ้งทันทีเครื่องลงจอดสนิทแล้วผู้คนกำลังทยอยลงจากเครื่องรวมทั้งจุนซูด้วย
“นี้นายจะรีบไปไหนหนะ”ยูชอนถามจุนซูที่เอาแต่จ้ำอ้าวเดินหนีเค้าอย่างเดียว
(ชิ รีบไปให้พ้นนายไงละ)จุนซูนึกในใจ
“นี้หยุดก่อนสิฉันถามว่านายจะรีบไปไหน”ยูชอนวิ่งมาดักหน้าจุนซู
“ก็บอกว่าฉันปวดฉี่ นายพูดไม่รู้เรื่องหรอหรือจะให้ฉี่แตกอยู่ตรงนี้หรือไงฮะ”
“งั้นเดี๋ยวฉันไปรอหน้าห้องน้ำ”
“ไม่ต้อง!” จุนซูพูดสวนขึ้นมาทันที
“แต่ฉันจะไป” ยูชอนทำหน้ากวนใส่จุนซูดั่งว่าตัวเองจะไปแล้วใครจะทำไม จุนซุถอนหายใจแล้วเดินไปทางห้องน้ำทันทีเนื่องจากตัวเองไม่ไหวแล้ว(มันจะแตกแล้ว) พอถึงห้องน้ำจุนซูก็จัดการภารกิจของตัวเอง
(แล้วเราจะหนีนายยูชอนยังไงเนี่ย) จุนซูคิดในใจ
“นี่ตกส้วมไปแล้วหรือไง”ยูชอนตะโกนอยู่ข้างนอกห้องน้ำเพราะเห็นว่าจุนซุเข้าไปตั้งนานแล้วยังไม่ออกมาอีก
“จะบ้าหรอ โอ๊ยเอาไงดีวะ”
“นี่ถ้านายไม่ออกมานายได้กลับไปเกาะเชจูแน่เลยนะ”
ก็ดีอ่ะดิคิดออกแล้วฉันจะอยู่ในห้องน้ำนี้แหละ
“นี่เครื่องบินจะบินกลับเกาะเชจูแล้วนะถ้านายไม่ออกมาฉันจะพังเข้าไปแล้วนะ”
“อ๊าก! อย่าเพิ่งเข้ามานะฉันขี้อยู่” โอ๊ยจะทำยังไงดีทำไมยังไม่ไปอีกวะ
“บ้าเอ๊ยมาปวดขี้ทำไมตอนนี้วะ”
“นายไปก่อนเถอะ ปล่อยฉันไว้บนนี้แหละ” ฮือๆๆๆเศร้าจริงๆทำไมฉันจะต้องมาอยู่บนเครื่องบินด้วยวะเนี่ย
“โครม!!!” อ๊ากนายยูชอนถีบประตูทำไงดีเนี่ย
“นี่นายทำไรเนี่ยฉันขี้ไม่ออกนะ” (พี่สถานการณ์แบบนี้ยังมีอารมณ์มานั่งขี้อีกหรอ)
“ดีไม่ต้องขี้ไม่ต้องเค้อมันแล้วออกมาเดี๋ยวนี้” ง่าแผนนาย
แอ๊ด........... ผมเปิดประตูออกมาช้าๆแต่ยูชอนก็ช่วยให้มันเปิดออกเร็วขึ้นโดยการกระชากประตูให้เปิดออกกว้างแล้วแทรกตัวเข้ามาในห้องน้ำแล้วปิดประตูลง
“เอ้าอะไรของมันวะ”
“จะเข้ามาฉี่หรอขอให้ออกไปก่อนได้ปะไม่อยากเห็นหนอนน้อย”กร๊ากๆๆๆผมพูดดอะไรออกไปเนี้ย (มันบ้าไปแล้วครับพี่น้อง)
“นายรู้ได้ไงว่าของฉันหนอนน้อยเคยเห็นหรือไง” ซวยซ้ำซวยซ้อนนี้ล่ะมั้งที่เค้าเรียกว่าปลาหมอตายเพราะปาก
“กะก็ไม่เคยเดาเอาทำไมต้องทำหน้าโหดอย่างงั้นด้วยอ่า”
“อยากเห็นไหมล่ะที่หลังจะได้ไม่ต้องเดา”โอ้โนโนโนอย่างนี้ไม่ดี โอ้โนโนโนอย่างนี้ส่งสัยไม่ดี
“ไม่อยากรู้ ไม่อยากเห็น เชิญตามสบาย”ผมว่าพลางกลับหลังหันเตรียมตัวหนีเต็มที่แต่
“คิดจะหนีรึไง”ยูชอนจับบ่าผมให้หันกลับไปเผชิญหน้ากับเขา
“บ้า....ฉันไม่หนีหร๊อก”
“คนที่พูดเสียงสูงมักจะเฉไฉ”
“บะบ้านายไปเอามาจากไหน”คนที่พูดติดอ่างคือคนที่ปากไม่ตรงกับใจ”
“ฉันไม่พูดกับนายและ”
“คนที่พูดแบบนี้คือคนที่โกหก”
“อ๊าก...........อุ๊บ”ริมผีปากร้อนผาวของยูชอนประกบเข้าหาริมฝีปากอ่อนนุ่มของจุนซูทันท่วงทีทำให้จุนซูตั้งตัวไม่ทันตั้งตัว
“ปล่อย”จุนซูพยายามพลักยูชอนให้ออกห่างแต่แรงของจุนซูก็ไม่สามารถทานแรงของยูชอนได้ ยูชอนกัดริมฝีปากจุนซุทำให้จุนซุเผยปากออก ทำให้ยูชอนดันลิ้นเข้าควานหาความหวานพายในโพรงปากอันแสนอ่อนหวานของจุนซู
“อืม”จุนซูยังคงพยายามพลักยูชอนออกเจ้าตัวรู้สึกหายใจไม่ออกและจุนซูก็รวบรวมทั้งหมดผลักยูชอนออกและเป็นผลยูชอนปล่อยจุนซูออกมาเขายิ้มยียวนให้ จุนซูเริ่มโมโหมากขึ้นกว่าเดิม จุนซูปลอยหมัดหมายจะตะบันหน้ายูชอนซักเปรี้ยง แต่ยูชอนจับแขนของจุนซูไว้ได้ก่อนแล้วจับไคว่หลัง
“อย่าแม้แต่จะคิดที่จะทำให้หน้าหล่อของฉันเป็นแผลเด็ดขาด” ยูชอนก้มลงกระซิบที่หูของจุนซูแต่แฝงไปด้วยความอ่อนโยนอย่างที่จุนซุไม่เคยได้รับ เขารู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงแปลกๆ
**************************************************************
ต่อ คะ ต่อ
เม้น กันเยอะนะค้า......
ความคิดเห็น