ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic TVXQ] รักสุดร้ายของคุณชายจอมกะล่อน

    ลำดับตอนที่ #3 : [Fic TVXQ] รักสุดร้ายของคุณชายจอมกะล่อน ตอนที่ 3 P.U.S.

    • อัปเดตล่าสุด 24 ส.ค. 51



    ตอนที่  3  P.U.S.

    "เปิดประตูแล้วอย่าคิดหนีหล่ะ"

    ยูชอนสั่งเสียงแข็งขึ้นมาทันทีที่เปิดประตูออกมาโดยมี ยูชอนจับแขนของผมไพล่หลังไว้ไม่ยอมปล่อย  

    "เอ่อ มีอะไรหรือป่าวคะ" แอร์โฮสเตสถามขึ้น เมื่อเห็นยูชอนจับแขนของผมไพล่หลังเอาไว้ แถมยังเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกันอีก ตายแน่!! ผม ดูยัยนั่นทำหน้าซินั่น คิดว่าผมเป็นพวกอย่างว่าหรือไงกัน 

     "ป่าวครับ แค่เด็กเกเรคนนึงเท่านั้น" นายยูชอนพูดพลางปล่อยมือผม 

    +++++ โอ้! และในที่สุดผมก็ลงมาจากเที่ยวบินนรกนั่นซักที แต่ก็ต้องเผชิญกับความซวยต่อไป เพราะนายหน้าไก่(อัพเกรดนิดหน่อย) ดันลากผมไปขึ้นรถของตัวเองทำให้แผนที่คิดไว้ว่าจะหนีเสียหมดเลย

    "นี่นายจะพาฉันไปไหน"

    "ถามทำไม คิดจะหรือหรือไง"

    "อะไรฉันไม่ได้คิดหนีซักหน่อยแค่ถามเฉยๆแค่ถามก็ไม่ได้ ฮึ่ย 

    "มองไร หิวข้าวหรือไง ทำหน้ายั่งกะจะกินฉันงั้นแหละ" ยูชอนถามพลางเลี้ยวรถเข้ามาที่ภัตตาคารแห่งหนึ่ง ข้างหน้ามีป้ายติดว่า P.U.S  P.U.S  P.U.S   P.U.S   Restaurant ปาร์ค ยูชอน อ๊าก..ถึงแล้วที่ทำงานใหม่ของช้านนนน..ดูหรูกว่าที่เกาะเยอะเลย

    "ไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น ฉันหิว" เออให้มันได้อย่างงี้ดิ ทำยังกะเป็นพ่อมดอ่านใจคนอื่นออก

    รถสปอร์ตคันหรูสีส้มจอดลงที่ลานจอดรถ ที่มียามโบกรถคอยเป่านกหวีด

     ปี๊ดๆอยู่ใกล้ๆ 

    "ลงมาสิจะนั่งอิ่มทิพย์อยู่บนนี้หรือไง"

    "ชิ" จุนซูเดินสะบัดก้น (หือ!) ลงจากรถและเดินเข้าไปในร้านอาหารของยูชอน

    "สวัดดีครับคุณยูชอน"   พนักงานชายหน้าตาจิ้มลิ้มเดเข้ามาทำความเคารพยูชอน

    "เตรียมอาหารชุดเดิมชุดใหญ่ จัดให้ฉันบนชั้น 2 ด้วย

    "ครับพนักงานรับคำแล้วเดินเข้าไปหลังร้าน 

    "ตามฉันมายูชอนหันมาสั่งจุนซูด้วยเสียงที่แฝงไปด้วยอำนาจ ยูชอน

    เดินมาจนถึงชั้น 2 แต่กลับไม่มีพนักงานแม้แต่คนเดียว  

    "นี่นายจะไปไหนหน่ะ" ผมถามขึ้นเพราะรู้สึกวังเวงชอบกล

    "ไปอาบน้ำ...นายก็น่าจะไปอาบบ้างนะ นั่งอยู่ในห้องน้ำเกือบครึ่งชั่วโมงไม่ใช่หรอ"
    ว๊าก....อย่าพูดดิอายนะเว้ย ผมรู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที จึงรีบเดินนำไปก่อน 
    " เฮ้! นั่นห้องนอนฉัน


    ยูชอนทักขึ้นมาแต่สายไปแล้วเพราะผมเปิดประตูเข้าไปและพบกับ
    ตุ๊กตุ๊ก!!  รถตุ๊กตุ๊ก ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆ ผมหลุดขำออกมาทันที 55+ ไม่อยากจะเชื่อเลย หันไปทางซ้ายก็เจอตุ๊กตุ๊ก หันไปทางขวาก็เจอ ตามพนังก็เป็นภาพตุ๊กตุ๊กหลากสีหลายแบบ ในตู้โชว์ก็โมเดลตุ๊กตุ๊กเต็มไปหมด  

     ผลั่ก!! ผมเซถลาหน้าเกือบทิ่มรถตุ๊กตุ๊กผมพยายามกลั่นหัวเราะแล้วเก๊กหน้าขรึมถามยูชอนที่ทำหน้าบูดเหมือนเด็กไม่ได้อึมา 7 วัน

    "นายผลั่กฉันทำไมเนี่ย"

     "ใครใช้ให้นายเข้ามาในห้องฉันกันห๊า"

    "อะไรเล่าแค่นี้ไม่เห็นต้องตะคอกเลย" ง่ะ ไม่ตอบกลับแสดงว่าโกรธจริง ผู้ชายอะไรหว้าขี้งอนเป็นบ้า "นี่นายอยากขี่ตุ๊กตุ๊กหรอ" อูย..ไม่ถามก็ได้ "งั้นเชิญนายอาบน้ำตามสบายก็ละกัน"ผมว่าแล้วทำท่าจะเดินออกไป

    "นาย....อาบกับฉัน" ว่าแล้วยูชอนก็ลากผมไปที่ห้องน้ำทันที

    เฮ้ย!! บ้าหรอใครจะไปอาบกับนายปล่อบฉัน ผมพยายยามชืนตัวเต็มที่ก็สู้แรงควายของยูชอนไม่ได้ ตอนนี้ผมก็เลยเข้ามาอยู่ในห้องกับยูชอนสองคน   โอ้มายก๊อดห้องน้ำเริ่ดมากกกกกก  อะไรมันจะเวอร์ซะนี้  ผมมัวแต่อึ้งจนลืมว่าอยู่กับยูชอนนายนั้นได้ทีก็เปิดฝักบังฉีดใส่ผมทันที

    โอ๊ะ!!” น้ำที่ยูชอนฉีดเข้าตาผมเต็มๆ

    ขอโทษ เป็นไรรึเปล่า นายยูชอนเดินเข้ามาผมแล้วเชยตางผมขึ้นมาทำให้สายตาของเราประสานกัน  ยูชอนโน้มหน้าเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆในขณะที่ผมก็เอนตัวหลบแทบจะหงายหลังลงไปกองบนพื้นอยู่แล้ว

    ตูม~~” เป็นอย่างที่ผมคิด ในที่สุดก็หงายหลังลงอ่างน้ำที่มีน้ำอยู่เต็มอ่างและผมเดาว่ามันต้องเป็นน้ำนมชัวร์(มันกระเด็นเข้าปากผมอ่ะ><)

    ฮ่าๆๆๆๆๆ

    ขำอะไร

    ฮ่าๆๆๆ  ก็ขำนายนะสิ ฮ่าๆๆๆๆๆ หนอยไอบ้าเอ้ย

    ขำนักใช่มั้ย พูดจบผมก็กวัยน้ำนมในอ่างใส่หน้ายูชอน

    เฮ้ย เล่นบ้าไรเนี่ยหยุดเดี๋ยวนี้นะ ยูชอนยกมือขึ้นบังหน้า ส่วนอีกมืออีกข้างก็พยายามจับมือผมไว้แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ เพราะผมเริ่มเตะเท้าไปมาทำให้น้ำนมกระเด็นไปโดนยูชอนทั้งตัว และเมื่อหมดความอดทนยูชอนก็ถอดกางเกงและเสื้อออกเหลือแต่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว ผมเห็นถึงกับอึ้งไปกว่า30วินาที ดังนั้นตอนนี้ผมจึงถูกยูชอนกอดไว้ไม่ให้เตะอีก

    นี่ปล่อยฉันนะเว้ยไม่งั้นฉันจะร้องให้คนมาช่วยจริงๆด้วย

    ถ้านายคิดว่าจะมีใครไดยินก็เชิญเลย เหกปากไปเลย ท้าหรอ

    ช่วยด้วย ด้วย ด้วย ด้วยเสียผมสะท้อนกลับอย่างกับว่าอยู่บนภูเขาสูงๆเนะ

    ช่วยด้วยครับมีคนโรคจิคจะทำร้ายร่างกายผม ผม ผม ผม ผม ...
     
    หุบปากเดี๋ยวนี้นะฉันรำคาญ

    นายก็ปล่อยฉันสิไม่งั้นฉันก็จะตะโกนอยู่อย่างนี้แหละ ช่วยด้วยคร้าบมันจะเข้ามาแล้ว....เสียงของผมขาดหายไปเพราะริมฝีปากของยูชอนประกบกับริมฝีปากของผมเค้า   จูบย่างหนักหน่วง โอ๊ยตายแน่ผมได้กลายเป็นผีเฝ้าห้องน้ำแหง ผมพยายามผลักยูชอนออกเพราะผมเริ่มจะขาดอากาศหายใจ

    ************************************************************************

    เม้นนนนนนนนนนนนนนนนนนน......

    รักคนอ่านนนน และคนเม้นที่จู๊ดดดดด...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×