คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 8
Chapter 8
Taeyeon
part
ปวดหัว....
สิ่งแรกที่ฉันลืมตามาเจอก็คือเพดานสีขาวสะอาดตา
ทางซ้ายถัดจากเตียงที่ฉันนอนอยู่คือประตูที่เอาไว้เปิดออกไปตรงระเบียงนอกห้อง
ส่วนทางขวามือมีโซฟาสีครีมตัวยาววางอยู่ติดผนัง
และบนโซฟามีผู้ชายตัวสูงคนนึงนอนขดตัวอยู่
คริส...
เท่าที่ฉันจำได้คือฉันกำลังจะกลับบ้าน
และมารอรถเมล์ และรถเมล์ก็มา แต่บนรถเมล์ไม่มีใครนอกจากฉันกับ..
“โอ๊ย! ปวดหัว”
ฉันคงยังไม่พร้อมที่จะมาย้อนอดีตอะไรตอนนี้สินะ
เพราะยิ่งพยายามคิดยิ่งปวดหัว
“แทยอน ตื่นแล้วหรอ เธอเป็นไงบ้าง?” คำถามยาวเหยียดถูกส่งมาจากผู้ชายที่นอนอยู่บนโซฟา
คาดว่าเสียงของฉันคงทำให้เขาตื่น
“เปล่า ฉัน..ไม่เป็นอะไร”
“เธอ.. จำฉันได้มั้ย”
“จำได้ นายคือคริส”
“ยัยนั่นทำอะไรเธอบ้าง
เธอพอจะจำได้มั้ย”
“ไม่รู้สิ ฉันพยายามนึกแล้วก็ปวดหัว”
“นี่แทยอนก็สลบมาห้าวันแล้วนะ เมื่อไหร่จะ.. คริส” เป็นกลุ่มเพื่อนของฉันเองที่เข้ามา
“นายมาอยู่ที่นี่ได้ไง”
ยุนอาถามคนที่ยืนอยู่ข้างเตียง
“ฉันมาเฝ้ายัยนี่”
คริสตอบพลางชี้มาที่ฉัน
“ไม่เป็นไร เพื่อนพวกเรา
เราดูแลเองได้ นายกลับไปเถอะ” ซอฮยอนพูดก่อนจะนำผลไม้ไปวางไว้บนโต๊ะ
“ใช่ เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะนาย
ดีนะที่แทยอนไม่ได้โดนน้ำกรดที่เจสสิกาเอามาด้วย” ยูริพูดพลางกอดอก
“งั้นฉันจะมาเยี่ยมเธอใหม่แล้วกันนะ”
คริสหันมาพูดกับฉันก่อนจะเดินออกจากห้องไป
“เธอห้ามยุ่งกับนายนั่นอีกนะ”
ยูริพูดขึ้น
“ใช่
ฉันว่าแล้วว่ายัยเจสสิกาไม่ปล่อยเธอไว้แน่” ยุนอา
“แทยอนป่วยอยู่ ไว้คุยกันทีหลังเถอะ”
ซอฮยอน
“หิวมั้ย พวกเราซื้อผลไม้มาฝากเธอ”
แบคฮยอน
“ใครไปช่วยฉัน?”
จบคำถามฉันทุกคนในห้องก็เงียบและมองหน้ากันเหมือนมีอะไรปิดบังฉัน
“มีอะไรที่ฉันไม่ควรรู้หรอ?”
ฉันถามอีก
“เอาไว้คุยกันทีหลังเถอะ แต่ต่อไปนี้ห้ามยุ่งกับคริสอีก”
แบคฮยอนตอบเสียงเข้ม
“พวกเราขอห้ามนะแทยอน” ยุนอาเสริม
“นี่ขนาดเจอกันไม่เท่าไหร่นะ
ยังทำกันขนาดนี้เลย” ซอฮยอน
“แล้วอาการฉันเป็นยังไงบ้าง หมอว่าไง?”
ฉันเปลี่ยนเรื่องเพราะดูเพื่อนๆจะเครียดกัน
“ก็มีแค่แผลภายนอกแหละ
ส่วนที่เธอปวดหัวคงเพราะตอนเป็นลมหัวคงไปฟาดกับอะไรเข้า” ยุนอาตอบ
“ฉันพยายามติดต่อพ่อแม่เธอแล้ว
แต่ท่านไม่ว่าง อยู่ต่างประเทศ” แบคฮยอนซึ่งกำลังช่วยซอฮยอนปลอกผลไม้หันมาบอกฉัน
พ่อกับแม่ฉันท่านไม่ค่อยว่างหรอก
ติดทำธุรกิจที่ต่างประเทศตลอด นี่ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันย้ายโรงเรียนเพราะโรงเรียนเก่าไกลเกินไป
โดยปกติฉันจะมีคนขับรถไปส่งแต่คุณแม่เอาคนขับรถไปด้วยเพราะเห็นว่าฉันคงไม่ได้ไปไหนมาไหนสักเท่าไหร่
“แล้วยูริไปไหน”
ฉันถามขึ้นเมื่อไม่เห็นเพื่อนอีกคน
“เห็นว่าจะไปถามคุณหมอว่าเธอจะออกจากโรง’บาลได้วันไหน” ยุนอาตอบ
ชีวิตในโรงพยาบาลของฉันดำเนินไปอย่างน่าเบื่อ
แต่คงจะน่าเบื่อกว่านี้ถ้าไม่มีเพื่อนมาอยู่ด้วย เพราะทั้งวันฉันทำได้แค่นอน กิน
และคุยกับเพื่อน
เวลาหนึ่งวันของฉันผ่านไปอย่างน่าเบื่อ..
Kris part
“คริส เหม่ออีกแล้วนะคะ”
เสียงเจสสิกาปลุกผมให้ตื่นจากห้วงความคิด
“มีไรไปทำก็ไปทำเถอะเจส”
ผมเอ่ยปากไล่เธอ เพราะตอนนี้ผมไม่พร้อมที่จะคุยกับเธอ
เพราะเธอเป็นสาเหตุที่ทำให้ยัยตัวเล็กนอนอยู่โรงพยาบาล
“นี่คริสไล่เจสหรอ?”
“เออ” ผมตอบอย่างเหลืออด
“คริสอย่าลืมสิคะ ว่าเราเป็นอะไรกัน
คริสอย่าไล่เจสเลยนะคะ ให้เจสอยู่เป็นเพื่อนคริสนะ” เธอว่าพร้อมจะซบลงที่ไหล่ผม
ทำให้ผมต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
“คริสเลิกคิดถึงยัยนั่นเถอะ
มันไม่ได้ชอบคริสหรอก อีกอย่างเพื่อนมันดูจะแอนตี้คริสจะตายไป” เธอพูดต่อ
“แล้วไง?”
“คริสก็รู้ว่าเจสไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับคริส”
“แต่คริสไปยุ่งกับเขาเอง”
“แล้วคริสก็คงจะรู้ว่าถ้าคริสยังยุ่งกับมันอีก
มันจะไม่เจอแค่น้ำกรดแล้วนะคะ”
“เอาสิ อยากทำอะไรก็เชิญ
แต่เจสรู้ไว้นะ ว่าคริสไม่ยอมให้เจสทำอะไรแทยอนอีกแน่นอน
ถ้าไม่อยากเจอหน้ากันอีกก็ลองดู” พูดจบผมก็ลุกออกไปเพื่อจะไปอาบน้ำชำระร่างกาย
ป่านนี้ยัยตัวเล็กจะหลับรึยังนะ...
“คริสคะ
เจสเอาอาหารเย็นมาไว้ให้บนโต๊ะแล้วนะคะ”
เมื่อผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็เจอกับเจสที่อยู่ให้ชุดคลุมอาบน้ำ
“คริสไม่หิว” ผมตอบปัดก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์และเดินไปนั่งบนเตียง
“ไม่หิวข้าว คงหิวเจสใช่มั้ยคะ”
เจสตามขึ้นมาบนเตียงก่อนจะมานอนซบบนหน้าอกผมพร้อมใช้มือเล็กลูบไปมาบนอก
บอกเลยตอนนี้ไม่มีอารมณ์
“ออกไปเถอะเจส เจสแต่งตัวไม่เรียบร้อยอยู่”
ผมบอกพลางแกะมือเธอออก
“แหม
ทีแต่ก่อนคริสก็ชอบให้เจสใส่แบบนี้นะคะ”
“กลับห้องเถอะ คริสอยากนอน”
“เจสก็อยากนอน งั้นเรานอนกันเถอะค่ะ”
“คริสบอกว่าให้เจสกลับห้อง”
ผมขึ้นเสียงใส่เจส ซึ่งได้ผล เจสลุกจากที่นอนและเดินออกจากห้องไปอย่างฟึดฟัด
เมื่ออีกคนออกไปแล้วผมจึงเปิดแอพพลิเคชั่นไลน์เพื่ออัพเดทข่าวสาร
และคุยกับเพื่อน เผื่อพวกมันมีนัดกินเหล้า ผมก็ไม่อยากพลาด
Sehunny : ไม่ได้รวมตัวกันหลายวันแล้วนะเว่ย
OMOSuho : การบ้านมีก็ทำบ้างเถอะครับ จะได้ไม่เป็นภาระกู
ChenChen : 5555 เห็นด้วยกับไอ้ซูโฮมันนะ แต่เหล้ากูก็อยากแดก
Kai : นัดมาเลย แต่ตัลจะให้กูไปมั้ยก็อีกเรื่อง
PandaTao : ไอ้คนติดเมีย
Sehunny : กลัวเมียนี่หว่า
KrisWu : นัดมาเลย กูพร้อมเสมอ
OMOSuho : คริส มึงไม่ได้เฝ้าแทยอนน้อยหรอ
KrisWu : เพื่อนเขาไล่กูมา แทยอนน้อยไรของมึง
OMOSuho : งั้นพรุ่งนี้เลิกเรียนมาสิงสถิตที่บ้านกูได้เลย ไปทำรายงานก่อนนะ
พวกมึงก็อย่าลืมทำ บาย
PandaTao : ส่งมาให้ลอกด้วย
ความคิดเห็น