คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 7
Chapter 7
แทยอนได้แต่ก้มหน้าเดินตามแบคฮยอนอย่างเงียบๆ เพราะท่าทางของแบคฮยอนนั้นเหมือนกับว่าโกรธใครมา และดูจากหน้าตาของแบคอยอนแล้ว ให้ความรู้สึกว่าเขาพร้อมที่จะฆ่าคนที่ขัดใจเขาได้ทุกเมื่อ
“แบคฮยอน เป็นนอะไรไปน่ะ?” แทยอนที่เริ่มทนกับบรรยากาศความอึดอัดไม่ไหวเลยถามขึ้น
“เปล่าหรอก ฉันแค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย” คนถูกถามตอบกลับมาโดยที่ไม่หันกลับมาเลยแม้แต่น้อย
“แน่ใจนะ ฉันว่านายดูแปลกๆไป” แทยอนถามด้วยความเป็นห่วงพลางเอื้อมมือไปแตะไหล่ของอีกคน
“แทยอน! ฟังฉันนะ เธอกำลังตกอยู่ในอันตราย!!” แทยอนสะดุ้งเฮือกทันที เพราะจู่ๆแบคฮยอนก็หันหลังกลับมาเขย่าตัวเธอพร้อมกับตะโกนลั่นจนทำให้ผู้คนรอบข้างหันมามอง
“ฮะ? อันตรายอะไร?”
“มีคนกำลังจ้องจะทำร้ายเธอ” แบคฮยอนยังตะโกนเสียงดัง
“ใครกัน? นายบ้าหรือเปล่าแบคฮยอน” แทยอนส่ายหน้าเป็นท่าทีบ่งบอกว่าไม่เชื่อที่อีกฝ่ายพูดแต่อย่างไร
“เจสสิก้า” คำตอบของแบคฮยอนทำเอาแทยอนเบิกตาโพลงด้วยความตกใจทันที
“นายต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เค้าจะมาทำร้ายฉันทำไมกัน” แทยอนส่ายหน้าพร้อมหลบตาแบคฮยอน
“ฉันไม่ได้บ้า ยัยปีศาจนั่นจะทำร้ายเธอนะ” แบคฮยอนจับไหล่แทยอนเขย่าอีกครั้ง
“โอ๊ย! พอได้แล้วแบคฮยอน แล้วฟังฉันนะ ฉันกับเจสสิก้าเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน ฉันยังไม่เคยคุยกับยัยนั่นด้วยซ้ำ”
“ก็เพราะไอ้บ้าคริสนั่นไงล่ะ”
“ฉันก็ไม่เคยยุ่งกับนายนั่น มีแต่นายบ้านั่นมายุ่งกับฉันก่อน นายก็รู้”
“เจสสิก้าน่ะ ไม่เคยฟังอะไรใครหรอกนะแทยอน ถึงเธอจะไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับไอ้เวรนั่น แค่เธอเดินเฉียดๆ เจสสิก้าก็พร้อมจะเชือดเธอได้ทุกเมื่อ”
“ฉันว่านายชักบ้าไปกันใหญ่แล้วนะแบคฮยอน กลับบ้านเถอะ” แทยอนพูดแค่นั้นก็จะเดินออกมาโดยไม่พูดอะไรต่อ ส่วนแบคฮยอนก็ได้แต่เดินตามอย่างเป็นห่วง
“หึ! แทยอน เธอคงรู้จักฉันน้อยไปซะแล้ว!”
“ฮัลโหล ทำตามแผนที่วางไว้ได้เลย”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
…………………………………................10%............................................................................
สายฝนที่โปรยลงมาจากฟากฟ้าสร้างความเหน็บหนาวให้หญิงสาวตัวเล็กยิ่งนัก สองแขนเล็กเอาขึ้นมากอดอกไว้เพื่อคลายหนาว
ตอนนี้ก็เย็นมากแล้วแต่ร่างเล็กนี้ก็ยังไม่ยอมกลับบ้าน แต่ยังคงมานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยที่ป้ายรถเมล์ที่อยู่ถัดจากบ้านของตนไปสองป้าย
เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนเย็นระหว่างตนกับเพื่อนสนิทแล้วก็ทำเธอหัวเสียอยู่ไม่น้อย เมื่อจู่ๆแบคฮยอนก็มาพูดจาไร้สาระกับเธอแบบนั้น ซึ่งเธอไม่ชอบเอาเสียเลย ยิ่งแบคฮยอนพูดว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับคริสแล้ว แทยอนยิ่งไม่ชอบเข้าไปใหญ่
ก้มลงมองนาฬิกาข้อมือเรือนหรูก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาห้าโมงเย็นแล้ว เธอจึงต้องรีบกลับบ้าน เพราะวันนี้แม่บอกเธอว่าจะมีแขกมาที่บ้าน
เมื่อคิดได้ดังนั้นร่างเล็กจึงกระชับกระเป๋าสะพายด้านหลังก่อนจะลุกขึ้นเดินไปยังรถเมล์ที่เคลื่อนตัวเข้ามาจอดรับผู้โดยสารทันที
แต่ทว่าบนรถเมล์คันนี้ไม่มีใครเลยนอกจากเธอ เธอจึงเลือกที่จะนั่งเบาะข้างหลังสุดก่อนจะหลับไป
รถเมล์วิ่งมาได้สักพักก็จอดลงที่ถนนแคบๆในซอยแห่งหนึ่ง ร่างเล็กที่คิดว่าถึงป้ายที่ตนต้องลงแล้วก็งัวเงียตื่นขึ้นมา และเมื่อพบว่าถนนที่รถเมล์จอดอยู่นี้ไม่ใช่ทางกลับบ้านของตน จึงเดินไปหาคนขับทันที
“ลุงคะ ทำไมมาทางนี้ล่ะคะ? ตรงนี้มันไม่ใช่.... เจสสิก้า!”
“หึ! ตกใจอะไรกันคิม แทยอน”
“เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?” ร่างเล็กถามพลางถอยหลังออกห่างจากอีกคน
“เรื่องนั้นมันไม่สำคัญหรอก เธอ! เธอกล้ามากนะที่ยุ่งกับคริสของฉัน กล้ามากนะที่มาอ่อยเขา” เจสสิก้าตวาดลั่นพลางเดินไล่อีกคนไปจนจนมุม
“ฉันไม่เคยทำแบบนั้นนะ ใครๆก็เห็นว่าเขามายุ่งกับฉันก่อน”
“เหอะ! อันนั้นฉันก็รู้อ่ะนะ แต่เธอมันโชคร้ายเองที่คริสเข้าไปยุ่งด้วย และใครก็ตามที่ยุ่งกับคริสมันต้องเจอจุดจบแบบนี้” ว่าจบ เจสสิก้าก็หยิบขวดเล็กๆออกมาจากกระเป๋ากระโปรงของเธอ ทำเอาแทยอนตาเบิกโพลง
“เจสสิก้านั่นมัน..!”
“เธอสวยมากนะแทยอน น่ารักมากด้วย เลยทำให้คริสเขาเข้าไปยุ่งกับเธอ ฉันล่ะอยากรู้จริงๆเลยว่าถ้าหน้าสวยๆของเธอมันไม่เหมือนเดิมแล้ว คริสเขาจะชอบเธออยู่รึเปล่า หึ!” ว่าจบเจสสิก้าก็สาดน้ำกรดใส่แทยอน แต่แทยอนก็เคลื่อนตัวหลบได้อย่างรวดเร็ว
“แก! แทยอน ฉันไม่ปล่อยแกไปแน่” พูดจบเจสสิก้าก็กระโจนใส่แทยอนก่อนจะจิกหัวแทยอนขึ้นมา
เพียะ!!
หน้าของแทยอนหันไปตามแรงตบของเจสสิก้า ไม่นานเลือดก็ไหลออกมาตามมุมปากของร่างเล็ก สร้างความสะใจให้อีกคนเป็นอย่างมาก
“เจ็บไหมล่ะแทยอน? รู้หรือยังว่าความเจ็บมันเป็นยังไง”
เพียะ!
คราวนี้เป็นฝ่ายเจสสิก้าที่หน้าหันบ้าง
“ยัยตัวดี แกกล้าตบฉันเหรอ” ว่าจบเจสสิก้าก็พุ่งเข้าหาแทยอนทันที ก่อนจะทำร้ายร่างกายแทยอน ทั้งตบ ทั้งตี ทั้งจิกผม จนแทยอนเริ่มที่จะทนกับความเจ็บไม่ไหว และทุกอย่างเริ่มมืดไปหมด...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
…………………………………………..20%..............................................................................
ไรท์สงสารคนอ่านจัง 555
รอหน่อยนะคะ ใกล้ปิดเทอมแล้ว ไรท์จะมาต่ออย่างแน่นอ
ความคิดเห็น