คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Ma bae 2 (V x Jimin)
Ma bae 2
V x Jimin
{V}
“จีมิน เดี๋ยวไปหาอะไรกินกันก่อนแล้วค่อยกลับบ้านกัน”
“อ่าา เดี๋ยวขอเก็บของก่อนนะ วีไปรอที่รถก่อนก็ได้”
“โอเค งั้นไปรอที่รถนะ”
“อืออ”
“พี่แทฮยอง”
“อ้าว ว่าไงยูริ”
“นี่ค่ะ ยูริให้”
“อะไรอ่ะ”
“ช็อกโกแลตนะคะ ขอบคุณที่พี่มาส่งเมื่อเช้าน่ะค่ะ”
“อ่ออ ไม่เป็นไรหรอก พี่ต้องขอบคุณเรามากกว่าอีก ที่เก็บแหวนจีมินไว้ให้”
“อ่อ เรื่องนั้นไม่เป็นไรหรอกค่ะ”
“…”
“แล้วพี่จีมินไปไหนแล้วละ...”
“วี อ อ้าวยูริ”
“สวัสดีค่ะพี่จีมิน เอ่อ ยูริขอตัวก่อนนะค่ะ”
“อ่าา กลับดีๆนะ” บอกเลยนั้นไม่ใช่เสียงผม เสียงหมูขี้หึงต่างหาก
“วันนี้เราจะกินอะ...”
“กลับบ้านกันเถอะ”
“อ้าวว ไม่กินข้าวหรอ”
“ไม่ล่ะ ง่วง”
“หึ กลับก็กลับ” ผมรู้นะว่าจีมินน่ะหึง แต่รีบกลับแหละดีแล้ว หึ
“จีมิน”
“…” จีมินไม่ตอบอะไรได้แต่จับมือผมลากเข้าไปในบ้าน ผมไม่ขัดขืนอะไรหรอก ปล่อยให้จีมินลากผมไปดีกว่า เพราะผมรู้ว่ามันกำลังจะเกิดอะไรขึ้น เราก็แค่จะเคลียกัน ในแบบของเราสองคนเท่านั้น...
“อืมม..”
ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรไปมากกว่านี้ ร่างของผมก็ถูกผลักลงกับเตียงสีขาวสะอาดตาโดยคนตัวเล็กกว่า จีมินจูบปิดปากผมทั้งที่ยังไม่มีใครได้พูดอะไร
ผมบอกแล้ว ว่ารีบกลับแหละดีแล้ว..
จูบที่แทบจะไม่มีความนุ่มนวล มีแต่อารมณ์และความรุนแรงล้วนๆ เสียงปากดูดปากที่ปกติแล้วช่างดูน่าอายแต่ตอนนี้คงไม่เหลือความอายแล้วดังไปทั่วห้องนอน เพราะอะไรนะหรอ หึ
เพราะจีมินหึงไงล่ะ
ผมถึงชอบทำให้มันหึงไงล่ะ เพราะเวลามันหึงอ่ะนะ เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยล่ะ จากที่เคยน่ารักสดใส ขี้อาย ขี้อ้อน แม้งกลายเป็นเตี้ยในคราบซาตานเลยล่ะ รุนแรงกว่าผมอีก ผมเลยได้ใจไง..
จีมินเปลี่ยนจากการจูบมาถอดเสื้อผ้าของผมออกแทน พร้อมใช้มือน้อยๆของมันลูบไล้ตามร่างกายของผม ผมไม่อยากให้มันรุกผมแล้วล่ะ อยากจะเป็นฝ่ายทำมันซะเอง แม้งช้าว่ะ กูใจร้อนไง แต่ขอแกล้งมันสักหน่อยดีกว่า
“ไม่ง่วงแล้วหรือไง”
“อื้ออ ไม่ง่วงแล้ว แต่หิว”
“…”
“หิวมึง”
“หื้ออ หิวกูหรอ”
“อือ หิวมึง หึงมึง” หึ กูก็หิวมึงเหมือนกันแหละ อยากกินมึงแม้งทุกเวลาว่ะครับ
“งั้นกูให้มึงกินให้อิ่มเลย พรุ่งนี้วันหยุด”
“…”
“แล้วกูจะกินมึงถึงเช้าเลย”
“จีมินตื่นนน”
“…”
“ตื่นเร็วตัวเล็ก”
“อืออ วี ปลุกทำไม”
“ไปหาอะไรกินข้างนอกกัน”
“ไม่เอาอ่ะ จีมินง่วง”
“ไม่ต้องนอนแล้ว”
“งื้ออ เพิ่งได้นอนเองนะ”
“โทษตัวเองนะครับ”
“…”
“ลุกเร็วว วีหิวแล้ว”
“อืออ ไม่เอา จะนอนน วีไปคนเดียวได้ม่ะ”
“ไม่ ถ้าจีมินไม่ไป..”
“…”
“วีจะกินหมูที่นอนบนเตียงแทนนะ”
“ง่ะ ไปก็ได้ๆ”
ตอนนี้เราสองคนกินอะไรกันเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ กำลังเดินเล่นหาซื้อของกันอยู่ จีมินแวะดูนั้นดูนี่ไปเรื่อยไป ทำตัวเหมือนเด็กเห็นของเล่น ซึ่งมันเป็นอะไรที่น่ารักมาก
“อ้าวแทฮยอง จีมิน”
“อ้าวเจโฮป” ผมไม่ได้พูดนะ ไอคนตัวเล็กที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนผมเนี่ยพูด
ผมไม่ชอบไอนี่เลยว่ะ มันชอบเข้ามาวุ่นวายผมกับจีมิน แล้วไอตัวเล็กนี่ก็ยังชอบไปยิ้มให้คนอื่นอีก นี่ไม่รู้ตัวรึไงว่ายิ้มแล้วมันน่ารักกก ขนาดมันอยู่เฉยๆมันยังน่า...
“แทฮยอง มีเรื่องจะคุยด้วยหน่อยว่ะ”
“เอ่ออ งั้นเดี๋ยวจีมินไปดูของตรงนู้นก่อนก็ได้”
“เดี๋ยววีตามไปนะ”
“ว่าไง มีไร”
“มึงรู้เรื่องที่โรงเรียนพวกเราจะมีแข่งบาสกันป่ะว่ะ”
“เออรู้” เอาจริงๆกูก็ไม่รู้หรอกครับ
“อ่า งั้นก็ดีสิ”
“…”
“มาพนันกับกูมั้ยล่ะ”
“…”
“ถ้ามึงชนะ มึงจะเอาอะไรจากกูก็ได้อย่างหนึ่ง”
“หึ”
“แต่ถ้ามึงแพ้…”
“…”
“จีมิน...”
“กูไม่พนันว่ะ ไม่ใช่ว่ากูกลัว แต่จีมินไม่ใช่สิ่งของที่จะเอาไว้พนัน”
“มึงคิดอย่างนั้นก็ดีแล้วล่ะ”
{End V}
{Jimin}
“มาพนันกับกูมั้ยล่ะ”
“…”
“ถ้ามึงชนะ มึงจะเอาอะไรจากกูก็ได้อย่างหนึ่ง”
“หึ”
“แต่ถ้ามึงแพ้…”
“…”
“จีมิน...”
“กูไม่พนันว่ะ ไม่ใช่ว่ากูกลัว แต่จีมินไม่ใช่สิ่งของที่จะเอาไว้พนัน”
“มึงคิดอย่างนั้นก็ดีแล้วล่ะ”
ผมแอบฟังมันสองคนคุยกันแล้วแบบเขินน จีมินเอ๊ยยย ไม่น่ามาแอบฟังเลย ได้ยินแล้วเป็นไงละ ตัวนี่บิดเป็นเกลียวล่ะ รู้เลยว่าหน้ากำลังแดง ใจนี่เต้นตุ้บๆเลย ไม่ชินสักทีที่มันชอบพูดแบบนี้
“อ้าว มายืนทำไรตรงนี้”
“รอไง”
“อ่อ ไปกันเถอะ”
“วี!”
“หืออ”
“ร รักนะ”
“ห้ะ”
“จีมินรักวีนะ”
“เป็นไรป้าวเนี่ย”
“ทำไมล่ะ บอกรักไม่ได้รึไง”
“หึ”
“ต่อไปจะบอกให้ฟังทุกวันเลย”
เนื่องจากไรท์คิดว่าไรท์หายไปนาน
วันนี้เลยลงให้สองตอนเลยนะ
ไรท์เพิ่งสอบเสร็จ เลยไม่ได้มาอัพ
คิดว่าตอนนี้คงจะได้อัพมากขึ้น
สำหรับตอนนหน้า
มีอะไรที่พิเศษสำหรับคนที่เม้นแน่นอนค่ะ
ความคิดเห็น