คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Ma bae 1 (V x Jimin)
คำเตือน : ฟิคตอนนี้มีคำหยาบบ้าง พยายามให้หยาบน้อยที่สุด
ไม่กามแต่มีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสำหรับเด็ก
กรุณาอ่าและคอมเม้นท์ ไม่อย่างนั้นคุณอาจพลาด
Ma bae 1
(V x Jimin)
“อืมมม..” เจ็บ! รู้สึกเจ็บช่วงสะโพก แม้งเอ๊ยยย!! เมื่อคืนมันทำรุนแรงไปหน่อย ไม่คิดว่าปาร์คจีมินคนนี้จะไปโรงเรียนไม่ไหวหรือยังไงกัน
ก็ไม่รู้ว่าไอแฟนตัวดีนี่ไปฟังอะไรจากใครเขามา ถึงได้หึงรุนแรงขนาดนี้ เอาซะตัวระบมไปหมด ก็แค่ให้พี่ยุนกิสอนการบ้านให้ก็แค่นั้น ไม่เห็นจะน่าหึงตรงไหน...
แล้วนี่มันหายไปไหนว่ะครับ ทำขนาดนี้แล้วยังหายหัวไปอีก
"วี อยู่ไหนอ่ะ"
"…"
"วี!!"
"…"
"ไอคุณแฟนนนน"
"…"
อ่าา ลืมบอกไป ผมกับกับวีเราเป็นแฟนกันครับ สองปีกว่าแล้วล่ะ ผมอ่ะ ชอบมันตั้งแต่เจอกันครั้งแรก ส่วนมันอ่ะหรอ หู้ยยยยยย เขินว่ะครับบบบ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"จีมิน"
"ว่าไงแทฮยอง"
"มีเรื่องจะถามมึงหน่อยอ่ะ"
"อ่ออ ได้ดิ"
"…"
"ว่าไง มีไรจะถามอ่ะ"
"เอ่ออ.."
"…"
"จองกุก เป็นคนยังไงอ่อว่ะ"
"จองกุกหรอ อื้มม..ก็โอเคเลยล่ะ"
"อ่า.."
"แหม่ะ ถามแบบนี้.."
"…"
"ชอบจองกุกอ่ะดิ้"
"ป้าวเว้ยยย"
"โห่ววว ไม่ต้องอายหรอกน่า"
"ก็บอกว่าไม่ได้ชอบไง"
"ชอบก็บอกมาเหอะ"
"ไม่ได้ชอบบบ"
"แหม่ถามขนาดนี้แล้ว บอกไม่ได้ชอบมันได้งะ.."
"ไม่ได้ชอบมัน ชอบมึงง!!""
"หืออ อ เอ่ออ.."
"ไง ไม่พูดอีกล่ะ พูดอีกดิ้" ห่าาา กูเขินอยู่เว้ยยยย แม้งเขินชิบหายอ่ะ นี่ทำตัวไม่ถูกล่ะครับ ใครให้มึงพูดออกมาโต่งๆแบบนี้ว่ะ แล้วนี่มึงยื่นหน้าเข้ามาทำไมมมม
"เอ่ออ.."
"หึ" หึอะไรของมึง อย่าทำเสียงแบบนี้
"…"
"…"
"ม มึงอย่ามาเล่นตลกกับกู ไปๆ เข้าเรียนกันเถอะ"
"กูไม่ได้เล่นนะ กูชอบมึงตั้งแต่เจอครั้งแรกแล้ว" เอาอีกแล้วครับ ดูมันพูดดิ มึงไม่อายบ้างรึไงว่ะ กูก็ชอบมึงยังไม่เห็นพูดเลย แต่แบบ.. ใครจะไปรู้ว่ะว่าแม้งใจตรงกับกู คิคิ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
บอกแล้วว่าอย่าให้เล่า คิดแล้วมันก็เขินนนนน ตั้งแต่นั้นมาผมกับมันก็...นั้นแหละ เขินนน!! มันบอกว่าที่ถามเรื่องจองกุก เพราะว่าพี่ชายมันหรือพี่จินอ่ะชอบจองกุก มันเห็นว่าผมสนิทกับจองกุกมั้งเลยถาม แล้วมันก็บอกให้ผมเรียกมันว่า ‘วี’
คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย สายตาก็ไปสะดุดกับแผ่นโน้ตสีเหลืองที่วางอยู่ตรงกระจก
‘ วันนี้ไปโรงเรียนเองนะ วีมีธุระต้องไปทำ
วี ’
ธุระ? ธุระอะไรจะสำคัญกว่าจีมินคนนี้ แล้วนี่กี่โมงแล้ว จะไปโรงเรียนทันมั้ยก็ไม่รู้
สุดท้ายแล้วก็ต้องมานั่งตัวกลมอยู่บนรถโดยสาร ได้แต่นั่งมองวิวรอบๆไปแก้เบื่อ กว่าจะถึงโรงเรียนก็คงสายแล้วล่ะ นั่งมองข้างทางไปเรื่อยๆ สายตากลับไปสะดุดเข้ากับรถคันนึงยี่ห้ออะไรสักอย่างซึ่งผมไม่รู้จัก แต่มันรู้สึกคุ้นเคย เหมือนรถที่นั่งไปโรงเรียนทุกวัน
รถวี? ใช่รถวีจริงๆ นั้นไงวี แต่ผู้หญิงข้างๆล่ะ?
ผมจำได้ เด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนที่แอบชอบวี เหอะ! นี่สินะธุระ
{V}
ทำไมป่านนี้จีมินยังไม่มาโรงเรียนอีกนะ หรือว่าจะมาไม่ไหว นี่โทรไปก็ไม่รับอีก แต่พูดยังไม่ทันขาดคำ เจ้าตัวก็มา
"อ เอ่ออ.."
"ปาร์คจีมิน ทำไมถึงเข้าสาย"
"ผ ผมตื่นสายครับ"
"ตื่นสาย? เฮ้ออ ช่างเถอะ วันนี้เธอมาสาย หลังเลิกคาบก็เอาลูกบาสไปเก็บซะนะ"
"ครับ"
ทำไมจีมินไม่คุยกับผมเลยว่ะ นี่เป็นไรไปอีกเนี่ยยย
{End V}
{Jimin}
‘กริ้งงงง’
เสียงออดดังขึ้นเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่าหมดคาบแล้ว นั้นก็แสดงว่าผมต้องไปเก็บลูกบาส
โชคดีหน่อยที่มีลูกบาสประมาณลูกสองลูกที่พื้น ลูกที่เหลือเพื่อนคนอื่นก็คงเอาไปเก็บให้แล้วล่ะ
เพื่อนๆคนอื่นเริ่มทยอยออกจากโรงยิมไปแล้ว ตอนนี้ก็ไม่เหลือใครในโรงยิมแล้วนอกจากผมกับ...
"จีมิน"
"…" เหอะ ไม่ตอบหรอก วีอ่ะนิสัยไม่ดี ทิ้งให้มาโรงเรียนคนเดียว แล้วยังไปกับผู้หญิงคนอื่นอีก เชอะ!!
"จีมินอ่าา"
"…"
ผมเอาลูกบาสใส่ลงในกรงเก็บลูกบาสให้เรียบร้อย แล้วจัดการปิดให้สนิทโดยที่ไม่สนใจเสียงเรียกของอีกคนที่ยังคงเรียกไม่ยอมหยุดสักที
"จีมิน"
"…"
"…"
"ฮ เฮ้ยย!"
{End Jimin}
{V}
"จีมิน"
"…"
"…"
"ฮ เฮ้ยย!" ผมจัดการอุ้มจีมินขึ้นนั่งลงบนกรงเก็บลูกบาส แล้วนำแขนทั้งสองข้างยันไว้เพื่อไม่ให้คนตัวเล็กหนี
"วี ปล่อยนะ"
"ไม่ปล่อย"
"บอกให้ปล่อยไงเล่า!"
"ก็บอกว่าไม่ปล่อยไงเล่า!"
"วี!!"
"ครับแฟน?"
"…"
"แฟนวีเป็นอะไรครับ"
"…"
"ถามว่าเป็นอะไรครับ"
"…"
"ไม่ตอบวีไม่ปล่อยนะ"
"เปล่า.."
"ไม่เอาคำว่าเปล่า ถามว่าเป็นอะไร"
"…"
"เอางี้ ถ้าไม่ตอบ คืนนี้ไม่ต้องนอนนะ"
"ห ห้ะ"
"ตามนั้น"
"…"
"ว่าไง"
"อ เอ่อ.."
"…"
"ม ไม่ไปส่งเด็กคนนั้นทุกวันเลยล่ะ!"
"เด็กคนนั้น? ใคร?"
"…"
"อ้ออ เมื่อเช้านี้อ่ะนะ ฮ่าๆ"
"ขำบ้าไร"
"ขำคนขี้หึง"
"ใครหึง"
"ก็รู้ๆกันอยู่"
"…"
"…"
"บอกแล้ว ปล่อยได้รึยัง"
"ยัง"
"อะไรอีกล่ะ"
"อ่ะนี่"
"เฮ้ยยย เจอได้ยังไงอ่ะ" จีมินยิ้มแก้มปริ เมื่อผมยื่นบ้างสิ่งบ้างอย่างให้ แหวน.. ใช่แล้วมันคือแหวนที่ผมให้จีมิน จีมินทำมันหาย ผมเลยไปหามาให้
จากปกติที่ตาเล็กอยู่แล้ว ตอนนี้มองไม่เห็นตาเลยทีเดียว น่ารักก
"ธุระที่ไปทำเมื่อเช้าไง"
"วีไปหามาหรอ ขอบคุณนะ"
"เรื่องเด็กคนนั้น.."
"…"
"น้องเขาเป็นคนเก็บแหวนวงนี้มาให้ วีเลยอาสามาส่ง แค่นั้นเอง"
"ดูก็รู้ว่าเขาชอบวี.." จีมินพูดเบาๆในลำคอ แต่ผมกลับได้ยินมันอย่างชัดเจน
"น้องเขาชอบวีแล้วไงล่ะ"
"…"
"ก็วีไม่ได้ชอบน้องเขานิ"
"…"
"วีรักจีมิน"
"…"
"วีรักจีมินนะครับ รู้ยัง"
"อืออ ร รู้แล้ว"
"…"
"…"
"เจอแหวนแล้ว.."
"…"
"ให้รางวัลยัง"
"ไอบ้า"
"ให้รางวัลวีหน่อยสิครับ"
"…"
"นะครับ"
"ไม่เอาอ่ะ เขินน"
"งั้นจีมินอยู่เฉยๆ ก็ได้"
"อืออ อยู่เฉยๆก็ได้"
"…"
"อื้อออ..."
ผมไม่ปล่อยให้จีมินได้พูดจนจบ ก็จับหัวน้อยๆให้เขยิบเข้ามาใกล้ๆ พร้อมโน้มตัวประกบปากคนตัวเล็ก ค่อยๆซึมซามความรู้สึกที่อ่อนโยนเข้าไปทีละนิด ไม่อยากผละออกจะจูบ
"อ อื้มมมม..."
จูบที่แสนอ่อนโยนในตอนแรก ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นร้อนแรงและดุดัน ลากลิ้นเลียไปตามกลีบปากบางเพื่อให้อีกคนเผยอปากออก แล้วสอดลิ้นไปหาความหวานในโพรงปากเล็กนั้น ลิ้นเล็กของจีมินตวัดตอบอย่าหิวกระหาย
"อื้มม..อ่ะ"
มือที่เริ่มอยู่ไม่สุข ค่อยๆถกเสื้อนักเรียนคนตัวเล็กออก ดันอีกคนให้นอนราบลงแนบกับกรงเก็บลูกบาสทั้งที่ปากของเรายังคงแลกลิ้นนัวเนียกันอยู่อย่างนั้น
"อ้าาาา..."
มือผมค่อยๆสอดเข้าไปใต้เสื้อนักเรียนของจีมิน พร้อมกับลูบไล้ไปทั่วร่างขาวเนียนที่ได้สัมผัสบ่อยๆ จีมินไม่มีท่าทีจะขัดขืนอะไรเลยสักนิด แถมยังเอามือขึ้นมาคล้องคอผมเอาไว้อีก
อ่าาา นี่ลืมไปแล้วหรอว่ามีเรียนต่อ...
ฟิคในตอนนี้มีเนื้อหาที่มุ้งมิ้งนะครัช
ขอบคุณคอมเม้นท์นะคะ
มีอะไรพิเศษเพื่อคนที่เมนท์แน่นอน
รักรีดทุกคนนน
ความคิดเห็น