คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Lost 2 (End)
“แม่ของนาย..”
“…”
“บอกให้จีมินเลิกยุ่งกับนาย..”
“เขาไม่ชอบให้ผู้ชายรักกัน”
“ถ้าจีมินไม่เลิกยุ่งกับนาย เขาจะพานายจากไป”
“เขาจะพานายไปต่างประเทศ”
“จีมินรู้...”
“ว่าการเป็นนักร้องมันคือความฝันของนาย”
“จีมินต้องการเห็นหน้านายทุกวัน ต่อให้นายจะเกลียดเขาสักแค่ไหน”
“และถ้านายไม่อยู่”
“…”
“จีมินจะอยู่ยังไง..”
“จีมินอาจจะเห็นแก่ตัว แต่ทั้งหมดก็เพื่อจีมินและนาย..”
ขอโทษ.. จองกุกอยากขอโทษจีมิน ที่ผ่านมาเขาเข้าใจจีมินผิด เขาคิดว่าจีมินไม่รักเขา เขาทำร้ายจีมินทั้งคำพูดและการกระทำ เขาคิดว่าจีมินเห็นแก่ตัว ทั้งๆทีจีมินทำเพื่อเขามาโดยตลอด เขาอยากเข้าไปปลอบ อยากเข้าไปกอดแทบตาย
แต่เขามีเรื่องที่สำคัญกว่านั้น..
เรื่องทุกอย่างจะต้องจบ แค่วันนี้เท่านั้น ทุกอย่างจะต้องลงตัว..
-บ้านจองกุก-
{Jungkook}
“อ้าวจองกุก มายังไงเนี่ยลูก”
“สวัสดีครับพ่อ สวัสดีครับ..แม่”
“อ เอ่ออ จ้ะลูก”
“มีอะไรรึเปล่าจองกุก?”
“มีครับพ่อ”
“…”
“แม่ครับ แม่มีอะไรปิดบังผมรึเปล่า”
“ม มะ ไม่มี”
“หรอครับ?”
“เอ่อออ จ จองกุก”
“จองกุกมีอะไรพูดมาเลยลูก พ่อก็อยากรู้”
“ครับพ่อ”
“เอ่ออ คุณ...”
“แม่รู้เรื่องผมกับจีมินมั้ยครับ?”
“เอ่อ..อ”
“แม่รู้รึเปล่าว่าผมกับจีมินรักกัน ทำไมแม่ต้องบังคับให้จีมินเลิกกับผม”
“แม่ไม่ได้บังคับเขานะ ถ้าเขารักลูกจริงเขาจะบอกเลิกลูกทำไม”
“แม่ไม่ได้บังคับ แต่แม่ขู่!”
“จองกุก พ่อว่าใจเย็นก่อนนะลูก”
“แม่ขู่ว่าถ้าจีมินไม่เลิกกับผม แม่จะพาผมไปต่างประเทศ”
“ลูกก็รู้ ว่าแม่ไม่ทำจริงหรอก...”
“นี่คุณเงียบก่อนได้มั้ย! ผมจะฟังลูกพูด”
“ผมรู้ว่าแม่จะไม่ทำ แต่จีมินล่ะครับ จีมินจะรู้มั้ย”
“…”
“แม่รู้มั้ย ว่าความฝันของผม นอกจากจะเป็นนักร้องแล้ว...”
“…”
“ความฝันของผมอีกอย่างคือ”
“…”
“การที่มีจีมินอยู่ข้างๆ”
“ผมอยากอยู่กับจีมิน เราสองคนอยากมีความสุขร่วมกัน”
“จองกุก เลือกมาระหว่างแม่กับเด็กนั้น!!”
“…”
“แม่บอกให้เลือกมางะ..”
“ผมรักจีมิน..”
“จองกุก!!”
“ผมจะดูแลจีมินครับแม่” ผมไม่สนใจเสียงของแม่อีกแล้ว ผมกำลังเดินหันหลังกลับเตรียมจะออกจากบ้าน แต่…
“จองกุก”
“ค ครับพ่อ”
“ขอโทษแม่ซะ”
“…”
“พ่อบอกให้ขอโทษแม่!!”
“…”
“ขอโทษแม่...”
“พ พ่อครับ”
“แล้วค่อยกลับไปหาจีมิน..”
“คุณ!”
“จ จริงหรอครับพ่อ!!”
“ทำไมคุณทำอย่างนี้คะ คุณจะตามใจลูกแบบนี้ไม่ได้นะ!”
“คุณเงียบเถอะน่า ผมไม่ได้ตามใจลูก ผมรู้ว่าความรักมันเป็นสิ่งสวยงามขนาดไหน”
“พ่อครับ...”
“ผมอยากให้ลูกตัดสินใจเรื่องนี้เอง”
“…”
“จองกุก..กลับไปหาจีมินสิ ดูแลเขาให้ดีนะลูก ให้คุ้มกับที่เขาเสียสละเพื่อลูก”
“ขอบคุณครับพ่อ”
“…”
“ผมขอโทษนะครับแม่ ผมไปก่อนนะครับ”
ตอนนี้ผมกำลังจะไปหาจีมินครับ จะกลับไปขอโทษ อธิบาย เรากำลังจะกลับมารักกันครับ ผมวิ่งไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น คิดอย่างเดียวคืดจ้องไปหาตัวเล็กของผม ผมรักจีมินครับบบบ
.
.
.
.
ปรี้นนนนน ตู้มมมมมมม!!!
{Jimin}
เพล้งง!!
“อ่ะ อะไรหล่นน่ะ” ผมก้มลงเก็บสิ่งที่หล่นอยู่ตรงพื้น ปรากฎว่ามันคือรูปของจองกุก...
“มันคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง”
“ท ทำไม น้ำตามันไหลเองล่ะ”
“จ จอ จองกุ...ก”
ปังงง!!
“ฮึกก จินฮยอง จองกุกล่ะ”
“ฮยองไม่รู้อ่ะ”
“โฮซอกฮยอง เห็นจองกุกมั้ย?”
“ไม่เห็นอ่ะ”
“แทฮยองงง จองกุกอยู่ไหน?”
“ออกไปข้างนอกอ่ะ”
“อ ออกไปข้างนอก!!”
“เป็นไรจีมิน”
“ฮึกก จ จองกุก”
{End Jimin}
ทุกคนต่างนั่งรอการกลับมาของจองกุก แต่อีกคนนี่สิ แถบนั่งไม่ติดเก้าอี้
“จีมินอ่า เดี๋ยวจองกุกก็กลับมา”
“ผมเป็นห่วงจองกุกครับฮยอง”
“…”
“ทำไมป่านนี้แล้วยังไม่กลับนะ”
‘กึกก’
“จองกุกกก!!”
{Jungkook}
เฮ้ออ ตกใจแถบแย่ ผมคิดว่าตัวเองถูกรถชนซะอีก รถชนกันตรงถนนนี่เอง..
ตอนนี้ผมอยู้หน้าหอแล้วครับ กำลังจะเข้าไป
‘กึกก’
“จองกุกกก!!”
“ฮ เฮ้ยย” อยู่ดีๆ จีมินก็วิ่งเข้ามากอดผม แล้วสะอื้นอยู่ตรงอกผม
“นายเป็นอะไรรึเปล่า”
“...”
“เจ็บตรงไหนมั้ยจองกุก”
“…”
“ฮยองตกใจแถบแย่”
“…”
“…”
“ฮยองเป็นห่วงผมหรอ?”
“อืออ”
“ฮยองหายโกรธผมแล้วหรอ”
“อ เอ่ออ ฮยองขอโทษ”
‘ปังง’
“จีมินเปิดประตู”
“…”
“ปาร์คจีมิน”
“…”
“ถ้าไม่เปิด ผมจะไปต่างประเทศ”
‘กึกก’
นั้นไง เปิดจนได้ รู้งี้ใช่มุขนี้นานแล้ว ผมเดินเข้าไปในห้องก็เห็นจีมินกำลังนอนคลุมโปงอยู่ ผมจัดการล็อกประตูอย่างเบามือเพื่อไม่ให้จีมินรู้ คืนนี้เรามีเรื่องต้องคุยกันยาวแน่จีมิน
ผมจัดการพาตัวเองขึ้นไปที่เตียงข้างๆอีกคนที่แกล้งหลับอยู่
“นอนแล้วหรอครับ?”
“…”
“ทำไมไม่ตอบล่ะ หื้มม?”
“…”
“…”
“อ้ะ... จะทำอะไรอ่ะจองกุก” ผมจัดการพลิกตัวคนตัวเล็กให้หันมา แล้วขึ้นคร่อมทับทันที
“ก็ปรับความเข้าใจไง”
“ปรับความเข้าใจที่ไหนทำแบบนี้ ลุกไปเลยนะ หนักกก”
“ที่นี่ไง ที่ของเราสองคน”
“…”
“จีมินอ่า ทำไมมีอะไรไม่บอกผม”
“ม ไม่มีอะไร”
“หรอ? หื้มมม”
“จองกุก เลิกยุ่งกับฮยองสักทีเหอะ ฮยอง...ม ไม่ได้ ร รักนาย...”
“แต่ผมรักจีมินนะ”
“…”
“ผมรู้เรื่องทุกอย่างแล้วนะจีมิน เรื่องที่แม่ของผมบะ...”
“ช่างมันเถอะ ถ้านายรู้แล้ว เราก็ควรอยู่ห่างๆกัน”
“ไม่ เราจะไม่ห่างกัน เราไม่ได้เลิกกันสักหน่อย วันนี้จีมินพูดเองเออเอง”
“จองกุก!”
“อะไรล่ะ ก็ผมยังไม่ได้บอกนิ ว่าจะเลิก”
“ล แล้วแม่นาย..”
“พวกท่านอนุญาตแล้ว”
“…”
“ผมไม่อยากให้จีมินเจ็บปวด ดังนั้นเลิกทำเพื่อผมแล้วตัวเองเจ็บปวดสักที”
“จองกุก..”
“ขอโทษที่ทำร้ายจีมิน”
“ฮึกก...”
“ผมรักจีมินนะ”
“ฮึกก จ จอง...”
“จองกุกรักจีมินนะครับ”
“ฮึกก จีมินก็รักจองกุก” หื้มมม แทนตัวเองว่าจีมินแบบนี้...
“นี่อ้อนผมอยู่หรอ หื้มม”
‘จุ้บบ’
“อ้ะ เปล่าสักหน่อย”
“ไม่รู้ล่ะ”
“…”
“คืนนี้...”
“…”
“เด็กดื้อต้องโดนทำโทษ”
“ท ทำโทษ อ อะไร”
“อย่าทำเป็นไม่รู้หน่อยเลย”
“ก็มะอ้ะ อื้อออ...”
สุดท้ายแล้ว...ใครคือพระเอก
จองกุก?
แทฮยอง?
พ่อของจองกุก....
` Intren새로운 l Theme 2014
ความคิดเห็น