[SF / OS BTS] ficL A S T {all JIMIN}

ลำดับตอนที่ #11 : Change [JinMin]

Change



(JinMin)




















 

"ไอเชี่ยจิน"


"ห ห้ะ?!"


"มึงเป็นไรว่ะ เหม่อมาตั้งนานและเนี่ย"


"ป้าวนิ"


"หรอออ"


"เออไอนัมจุน กูว่ากูสนใจคนนึงว่ะ อย่างน่ารัก"


"คนแบบมึงเคยสนใจใครด้วยอ่อ"


"ก็คงแบบเดิมมั้ง" จินพูดพร้อมกับยักไล่ขึ้นเล็กน้อย


"แบบที่ได้แล้วมึงก็ทิ้งอ่ะนะ"


"..."



















==Jin==



"ผู้ชายคนนั้นไงมึง" ผมพูดกับนัมจุนพร้อมชี้ไปทางผู้ชายตัวเล็กๆน่าตาน่ารักคนนึงที่กำลังเดินอยู่


"น่ารักว่ะมึง ตาแหลมมาก" เห็นมั้ยว่ามันก็คิดแบบผม


"ไม่เห็นจะน่ารักตรงไหน!"


"นายไม่เคยมองว่าใครน่ารักนอกจากนายหรอก"


"ย๊าาาห์ นัมจุน!"


"เงียบหน่อสองคนนี้" เป็นผมเองที่ต้องพูดออกไปเพราะรำคาญสองคนนี้ทะเลาะกัน


"เห้ยไอจิน นั้นจองกุกน้องมึงป้าวว่ะ"


"ไหนว่ะ"


"นั่นไง ที่เดินกับคนน่ารักของมึง"


"เออว่ะ เป็นเพื่อนกันอ่อว่ะ"


"งี้ก็ง่ายเลยดิ"


"เสร็จกูแน่" ผมพูดในขณะที่กำลังมองไปที่น้องชายของตัวเองที่กำลังเดินอยู่กับคนตัวเล็กของผม


















               วันนี้ก็เป็นอีกวันนึงที่จินมาหาจองกุกที่มหา'ลัยพร้อมกับนัมจุนและคิโด้ จินกับจองกุกเป็นพี่น้องกัน พ่อของพวกเขาทั้งคู่ประกอบธุรกิจร้านอาหาร เพียงแต่ว่าจินไม่ชอบธุรกิจของพ่อเลยหนีออกจากบ้านมา แต่ก็ยังคงเจอกับจองกุกอยู่เรื่อยๆ





               จินและจองกุกอายุห่างกันเพียงแค่สองปี ทั้งคู่เรียนในระดับมหา'ลัยเหมือนกัน แต่คนละสถาบันและคนละระดับ หลังจากที่จินหนีออกจากบ้าน ทำให้เขาดูเป็นเหมือนคนอันธพาลที่มีพวกเต็มไปหมด ที่จริงแล้วไม่ใช่ พ่อเขาคอยส่งคนไปตามตัวเขาอยู่บ่อยๆ ทำให้จินต้องป้องกันตัวจากคนของพ่อเลยดูเหมือนคนที่มีเรื่องมา





"ไม่มีไรแล้ว งั้นพี่กลับก่อนนะจองกุก"


"เดี๋ยวพี่จิน"


"ว่าไง?"


"พี่จะไม่กลับไปบ้านจริงๆหรอ?"


"ไม่ล่ะ พี่ไปนะ ดูแลตัวเองด้วย" จินพูดจบก็เดินออกไปทันที


















"มึง คิโด้มันไปไหนว่ะ"


"เออนั้นดิ" หลังจากที่จินและนัมจุนเดินออกมาจากจองกุกก็ไมเห็นคิโด้


"อ้ากกกก!!"


"เสียงเหมือนคิโด้เลยว่ะ ไปดูกัน"


                จินกับนัมจุนรีบวิ่งตรงไปยังต้นเสียงที่ทั้งคู่ได้ยินเมื่อกี้ เมื่อไปถึงต้นเสียงก็พบกับผู้ชายหน้าตาคุ้นเคยกำลังนั่งอยู่บนพื้น


"จินช่วยด้วย ผู้ชายคนนี้อยู่ดีๆก็เข้ามาผลักฉัน" คิโด้พูดขึ้นแล้วชี้ขึ้นไปยังผู้ชายตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างๆ






อ้าววว นี่มันน้องน่ารักที่พี่จินต้องการ




"นายผลักคิโด้ทำไม?"


"ฉันไม่ได้ทำนะ"


"ก็มีคนอยู่แค่นี้" จินพูดขึ้นแล้วเดินตรงเข้าไปหาคนตัวเล็กนั้นมากขึ้น อีกคนก็ก้าวถอยหลังหนีจินเมื่อเขาเดินเข้าหาเรื่อยๆ จนกระทั่งหลังของคนตัวเล็กติดกับกำแพงพร้อมกับมือของคนตัวสูงที่กั้นตัวของคนตัวเล็กไว้ไม่ให้หนี


"ว่าไง นายทำร้ายคนของฉันทำไม?"


"ก็บอกว่าไม่ได้ทำ"


"ฉันให้โอกาสพูดอีกรอบ"


"ฉัน ไม่ ได้ ทำ!" คนตัวเล็กพูดอย่าเสียงดังพร้อมกับจ้องไปที่ตาของอีกคนอย่างจริงจัง


"โอเค๊ แล้วเจอกันนะครับน้อง"






















"ทำไมนายปล่อยเด็กนั่นไปง่ายๆล่ะจิน"


"ก็เขาบอกว่าไม่ได้ทำ"


"นายเชื่อเขารึไงจิน แล้วฉันล่ะ?!"


"พอเหอะน่าคิโด้" ผมพูดจบก็เดินออกมาทันที





                ผมรู้ว่าคิโด้คิดยังไงกับผม แต่ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงต้องโกหกเรื่องที่เด็กคนนั้นผลักเขา ผมไม่รู้หรอกว่าเรื่องจริงมันเป็นยังไง แต่ตอนที่ผมมองเด็กคนนั้นทำหน้าตาแบบจริงจังแล้วมันก็เชื่อไม่ได้ ทั้งๆที่ผมควรจะเชื่อคิโด้ เพราะว่าเรารู้จักกันมานาน แต่ใจผมกลับบอกว่าเด็กคนนั้นไม่ได้โกหก




















"จีมินนนน"


"ซื้อไรมาบ้างจองกุก" ผมถามจองกุกที่เพิ่งออกไปซื้อของกินเข้ามา


"นี่เยอะแยะเลย"


"โห่วว"


"นี่จีมิน วันนี้พี่ฉันมาด้วยแหละ"


"จริงอ่ออ?!"


"ใช่แล้วว พี่จินนน" จองกุกพูดกับผมแล้วหันไปเรียกพี่ชายตัวเอง


"เฮ้ยยย! น นาย.."


"สวัสดีครับ น้องจีมิน.." 


"เอ่ออ.. ส สวัสดีครับ"


"เจอกันอีกแล้วนะครับ" ผมไม่ตอบแล้วหันไปอ่านหนังสือของตัวเองต่อ


"นี่จีมิน ให้พี่จินช่วยสิ พี่จินทำอาหารเก่งนะ"


"ไม่ต้องอ่ะ เอ่อ.. หมายถึง เกรงใจ"


"ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ" ไอพี่จินไรนั่นพูด


"เดี๋ยวฉันกลับก่อนนะจีมิน พี่จิน ฝากไปส่งจีมินหน่อยนะครับ"


"ไม่ตะ.." ผมกำลังจะบอกว่าไม่ต้อง แต่


"ไปกันเถอะน้องจีมิน" ไปพี่บ้านนั่นลากผมไปแล้วครับ













             เราสองคนเดินออกมาด้วยกันสักพักก็ถึงหน้าป้ายรถเมล์ มือของจินจับมือของผมอยู่คั้งแต่ตอนที่ลากผมออกมาจากจองกุก ผมจึงค่อยๆแกะมือของตัวเองออกจากมือพี่ชายของจองกุก


"จองกุกไม่อยู่แล้ว ปล่อย!"


"..."


"เอ๊ะนาย!"


"..."


"หึ อย่าคิดว่าครั้งที่แล้วฉันจำนายไม่ได้นะ"


"ฉันจะอยู่ให้นายจำอีกนานเลยล่ะ"




















 

------------------------------------

ฉันจะอยู่ให้นายจำอีกนานเลยล่ะ
------------------------------------

 

◊