ยุ่งจริงนะ...รักนายตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด

เอาไงดี ...เอาไงดี....ฉันจะถูกมันเจือดมั้ยเนี้ย ToT พระเจ้าช่วยกล้วยทอด

“ถ้าไม่อยากเจ็บตัว อยู่เฉย ๆ” ผู้ชายอะไรวะ หน้าหวานแต่โคตรเถื่อน   อย่าเข้ามาใกล้มากนักสิคะ เดียวแม่จะอดมะไหว  > /// <  หันซ้ายก็เจอแขนขาว หันขวาก็เจอแขนขาว ไม่หันก็เลือดจะออกหมดตัว คนบ้าอะไรวะอกน่าหม่ำจริง ๆ แม่อยากกระชากเสื้อกล้ามให้หมดเลย ...

“เฮ้ย ๆ มือนายมันสูงเกินไปแล้ว o /// + เอาออกไปเลยนะ”  ถึงห้องเก็บของมันจะมืด แต่เค้าก็อายนะตัวเอง 

“แบนอย่างไม้กระดานจะหวงไปทำไมหะ ยายเรียบ” -////- พูดงี้ก็สวยสิคะ อึ๋มขนาดนี้ พ่อแกว่าแบนเดี๋ยวเจอแบนตบจะรู้สึก

“โป๊ก .....โอ๊ย ; // ; เจ็บอะ .....”ToT หนูโดนมันเขกหัว ถ้าสมองเสื่อมขึ้นมา จะให้รับผิดชอบดูแลไปตลอดชีวิตเลย ฮิ ฮิ .. > ///// < อ้าว...

“รู้นะคิดอะไรอยู่ แบนแล้วยังไม่เจียม” o + o โอ้...พระเจ้าช่วย แบบนี้เรียกว่ามองตาก็รู้ใจ ไม่เอามาเป็นพ่อพันธุ์คงไม่ได้แล้ว (ไม่เอาไม่คิด...นะตัวเอง เค้าเป็นนางเอกนะ)

“ฉันปล่าวววว......คิดอะไรเลย   ร้อนตัวไปได้   แฮะ ๆ ”   เกือบตายแล้วมั้ยละ ยายส้ม  

“ยังถือว่ารู้จักเจียม จะเลี้ยงไว้ดูเล่นก็ได้”  เอาเข้าไป คุณชายว่าไงอิฉันจะปฏิบัติตามเจ้าคะ

“ไม่ต้องมาทำตาหวานแถวนี้เลย เดี๋ยวจะออกไปข้างนอกถ้าใครถาม บอกคำเดียวว่า “ไม่รู้” เข้าใจมั้ย ไม่งั้นโดน” ทำท่าเชือดคอ อึ่ก... “ /// “ อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้น เดียวจะอดมะไหว
"ไปดูสิบอดี้การ์ดของพ่อไปแล้วหรือยัง"

“เจ้าคะ เจ้าคะ ปล่อยได้หรือยังเจ้าคะ ไม่เห็นอะไรทั้งนั้นเจ้าคะ เดี๋ยวไปดูให้เจ้าคะ”  

“เข้าใจก็ดียายแบน  แล้วอย่าลืมเช็ดน้ำลายด้วยละ ยืดเปื่อนเสื้อฉันหมด”+ //// =  เมื่อโอกาสมาถึงก็รีบโกยสิคะ แต่พูดก็พูดเถอะคนอะไรอกนุ่มชะมัด น่ากัดอีกต่างหาก เช็ดน้ำลายก่อนคะ  เสียภาพนางเอกหมด