คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ผีสิง
อนที่ 2
ผีสิ
(เ้าวันันทร์ เวลา 7.30 น. ที่บ้านพลอย)
(เสียแม่ะโนาั้นล่า)
“พลอย! พลอย! ื่นไ้แล้วลู ทำไมวันนี้ื่นสาย
ไม่สบายหรือเปล่า”
“พลอย! พลอย!”
“ไม่สบายหรือลู”
(ึๆๆ เสียแม่รีบเินึ้นบันไ มาที่ห้อนอนอพลอย)
แม่เห็นพลอยยันอนหลับสนิท ห่มผ้าลุมโปอยู่บนเีย
ึนั่ลบนเีย้าๆัวพลอย เอามือล้วใ้ผ้าห่ม แะอัที่หน้าผา
“ไม่สบายหรือลู อ่านหนัสือเยอะไปหรือเปล่า เรียเินไปไหม เมื่อวาน็ไม่ิน้าว เป็นอะไรหรือเปล่าลู”
พลอย่อยๆพลิัวมาหาแม่ ทั้ๆที่ผ้าห่มยัลุมโป ั้แ่เท้าไปถึหัว แม่ึเปิผ้าห่มที่หน้า ถึับแปลใเพราะเห็นเส้นผมรุรัมาปลุมที่ใบหน้า
“ทำไม ผมเผ้ารุรัอย่านี้ละพลอย”
แม่เอามือเสยผมเปิออ เพื่อะไ้เห็นหน้าลู เมื่อเสยผมึ้นมา พลอยยันอนหลับา และแม่้อแปลใอีรั้ทั้รู้สึไม่ี เมื่อไ้เห็นหน้าพลอย สสัยว่าทำไม.......
……………ผิวหน้าลูที่เยสใส ึูหมอล้ำ
……………ผิวพรรที่เยเ่ึ ึูแห้เหือมีริ้วรอยและระึ้นประปราย
……………ใ้าำล้ำ เหมือนนอหลับอนอนมาหลายวัน
……………ริมฝีปาที่เยอวบอิ่มลับีเียว
……………สสัยว่าลูะไม่สบาย
ะที่แม่ำลันั่พิารา้วยวามเป็นห่ว
ทันในั้น พลอยลืมาึ้นอย่ารวเร็ว นแม่ใ
วาลมโ ใ้าำล้ำ ิ้วมว ปานะโรธใรมา
้อเม็ไปที่แม่
แม่พูไม่ออ ไ้แ่มอหน้าลู วามวัเว และวามลัวเริ่มเ้ารอบำ ใมันหวิวๆ ในใไ้แ่ิว่าลูน่ะ ไม่สบายแน่ๆ
พลอยสะบัผ้าห่มใส่แม่ที่นั่ อยู่บนเีย เินไปอาบน้ำ โยไม่พูอะไร
ระหว่าที่พลอยอาบน้ำ แม่เินลบันไมาั้นล่า เล่าให้ยายฟั
“วันนี้เ้าพลอยมันเป็นอะไรไม่รู้แม่ สสัยะไม่สบาย”
ยายอบ
“ันเือนมันแล้วใ่ไหม เมื่อวานมัน็เอาอี มันแอบไปนอนห้อพ่อมัน เมื่อวานวันโน้วย เอาแล้วไ มันน่านั ไป....ไปหาหลวพ่อเลย”
แม่ที่ยัวิัวล ้วยวามเป็นห่วลู เมื่อไ้ยินยายพูันั้น ึอบลับอารม์หุหิว่า......
”พลอยมันไม่สบายนะแม่”
“วระไปหาหมอไหม!”
พลอยอาบน้ำ แ่ัวเสร็เรียบร้อย ลบันไ เินผ่านยาย และแม่ที่ั้นล่า ออนอบ้านโยไม่ทัใร
(แม่ะโนถาม)
ไปหาหมอไหมลู
พลอยเิน่อโยไม่สนใ
.....เินนลับาไป
แม่หันไปหายาย ยายไม่สบา้วย
(ในห้อเรียน วิา ฟิสิส์)
ระหว่าเรียน รูเป็ให้ทำแบบฝึหั เอเินมาที่โ๊ะพลอย
“พลอยๆ ้อนี้อบอะไรอ่ะ อธิบายให้ฟัหน่อยสิ”
“พลอยๆ”
พลอยนั่เหม่อลอย มอไปที่นอหน้า่า
ท้อฟ้าเริ่มรึ้มเพราะมีเมฝน บรรยาาศมุมัว เริ่มมีเสียฟ้าร้อรืนๆ
เอยัเรียพลอย
“พลอย เร็วสิ ะหมั่วโมแล้ว ันรู้ว่า้อนี้แทำไ้ พลอย พลอย แอย่าเ๊...น่า”
เอยัเรียพลอย เห็นพลอยไม่สนใ เอาแ่้อมอ้านนอหน้า่า นเริ่มรู้สึเบื่อหน่าย ะว่าะ้อทำแบบฝึหัเอละ บรรยาาศภายนอยัมืรึ้ม เพราะฝนำลัะมา ลมเริ่มแร นมีเสียอลมั วู้ วู้
ทันในั้น เิฟ้าผ่า
เปรี้ย!!!!
(ไฟฟ้าับ)
(ในห้อเรียนมีเสีย วี๊ ว๊าย ้วยวามสนุอเ็ๆที่ื่นเ้น)
รืน..........รืน..................เสียฟ้ายัร้อั
รูเป็รีบออาห้อเรียนไปประสานานเรื่อไฟฟ้า
เพื่อนๆ บานยัสนุับารที่ไม่้อเรียนหนัสือ
เอเินลับมานั่ที่โ๊ะ ในห้อเรียนยัมืสลัว แ่พอมอเห็นไ้ เพราะยัมีแสา้านนอ
บรรยาาศยัมืรึ้ม เิฟ้าแลบ เป็นพั
เอนั่มอเพื่อนๆรอบๆห้อ เห็นเพื่อนเล่นสนุัน บานเิน บานวิ่ และบานยันั่อยู่ับที่................
ใ่............พลอยไ แ่วันนี้มันเป็นอะไร
เอนั่อยู่ที่โ๊ะถัาพลอยไปหนึ่แถว หันไปมอพลอย
แสแว้บๆ ฟ้าแลบ าภายนอหน้า่าระทบมาที่ใบหน้า อพลอยรั้แล้วรั้เล่า เอ้อไปที่หน้าอพลอย ที่ยัเหม่อลอย
เริ่มสัเที่ใบหน้า ัึ้น และัึ้น
“ทำไม เหมือนไม่ใ่หน้าพลอย”
(แสแว้บๆ ฟ้าแลบ ระทบที่หน้าพลอย)
เริ่มสัเ ัึ้น
“ทำไม............................หน้าเหมือน”
“นแ่!!!”
(!!!!พลอยหันมา้อมอหน้าเอทันที!!!!)
วาถมึทึ ปานะเหลือออมา
และ.....่อยๆ ยิ้มแสยะ
เอนลุู่ หลบหน้า ทั้ๆที่ไม่เยลัวพลอยนานี้
บรรยาาศในห้อเรียนยัมืสลัว และเพื่อนๆยัสนุโย ไม่รู้ว่าเิอะไรึ้น
แว้บๆๆๆๆ (ไฟในห้อเริ่มิ)
เย้ๆๆๆ (เสียนัเรียนีใ)
เมื่อแสสว่าึ้นเอเริ่มอุ่นใ ่อยๆหันมอไปที่พลอยอีรั้
พลอยยัเหม่อลอย มอไปที่นอหน้า่า
แ่ภาพหน้าพลอยเมื่อี้ ืออะไร หรือันาฝาไปเอ
(บ้านพลอย ที่โ๊ะอาหาร เวลา 19.00 น.)
“พลอยเป็นยัไบ้าลู หายหรือยั ไปหาหมอไหม วันนี้แม่รีบลับมาทำับ้าวที่ลูอบเลยนะ”
“พลอยลู อบแม่หน่อยสิ”
“แ่ปวหัวนิหน่อย่ะ”
“พูเป็นแล้วเหรอ เห็นยายบอว่าลับมา็เอาแ่ลุอยู่้าบน”
(แม่เริ่มอุ่นใ ที่พลอยอบแม่)
“มาิน้าวัน”
“ทำไมไม่ินล่ะลู ออร่อยทั้นั้นเลย” (แม่พู้วยวามเป็นห่ว)
!!!็บอว่าปวหัวไ!!!
(พลอยเสียั ะอใส่แม่ ึ่พลอยไม่เยทำับแม่แบบนี้มา่อน)
แม่อึ้ไปพัให่ เ้าใว่าลูไม่สบาย
ึลุไปหยิบยาให้
“อ่ะนี่ลู ยาแ้ปวหัว”
“เี๋ยวยายไปหยิบน้ำให้” (ยายเอ่ย)
“ไม่้อ่ะแม่ เี๋ยวหนูัารเอ” (แม่บอยาย)
“แูลูแไปเถอะ” (ยายลุไปในรัว)
แม่หันลับมาุยับพลอย
“พลอยลู.......ถ้าพรุ่นี้ไม่หายไปหาหมอันนะ”
(แม่พูไปลูบหัวไป)
(ยายเินถือแ้วน้ำมาให้) “อ่ะ นี่ รีบๆินะะไ้หาย”
พลอยเอายาที่แม่ให้เ้ารอเ้าปา รับแ้วน้ำายาย ถือแ้วน้ำสัพั ้อมอแ้วน้ำ และหันไปมอยาย ไม่ยอมื่ม มือสั่น ้วยวามโมโห ึวาแ้วน้ำบนโ๊ะ
“เี๋ยวหนูไปินน้ำในห้อ”
พลอยลุออาโ๊ะอาหารึ้นห้อนอนทันที
“อะไรอมัน” (แม่เริ่มบ่น)
“แเห็นอะไรไหม”
“ันน่ะเอาน้ำมน์ใส่ลไป เห็นไหมมันไม่ิน”
“อะ...อะไรนะ อะไรอแม่เนี่ย น้ำมน์าไหน สะอาหรือเปล่า ทำไมแม่ทำแบบนี้ พลอยมันไม่สบายอยู่นะ เิมันท้อเสียึ้นมาอีะเป็นยัไ แม่นี่ ทำอะไรไม่เ้าเรื่อ ีนะที่มันไม่ิน” (แม่เริ่มหัวเสีย)
“พอนะแม่ ันเหนื่อย ถ้ามันไม่สบาย็ะพาไปหาหมอ ไม่ใ่ให้มาินอะไรแบบนี้”
“แไม่เื่อสินะ” (ยายอบ)
(ที่ห้อนอนแม่และยายั้นล่า เวลา 21.00 น.)
“เี๋ยววันนี้ันะสวมน์สัหน่อย แสว้วยไหม”
(ยายถามแม่)
“เอาเลยแม่”
“ันเหนื่อย”
(แม่ปิเสธยาย ทิ้ัวลนอน้วยวามเหนื่อยล้า)
ยายสวมน์เสร็แล้วึหลับไป
(เวลา 03.00 น.)
(ในวามฝัน)
ยายฝันนมาเาะประูห้อนอน
๊อๆๆ
“นั่นใร” (ยายถาม)
“หนูเอ้ะยาย” (เสียพลอยอบ)
“อ่อ เ้ามาสิ”
แอ๊ (เสียเปิประู)
“มีอะไรลู” (ยายนั่บนเีย ถามพลอย)
พลอย่อยๆเินเ้ามา โน้มัวุเ่า ลรหน้ายาย
“ไม่มีอะไร่ะ เพียแ่ว่า.....เพียแ่”
มึ!!!! อยาะไลู่นัใ่ไหม อีแ่!!! ว่าูะเ้ามาไ้ หา!!!
(าเสียนุ่มหวานอพลอย ลายเป็นเสียหิแ่ ที่แหบและทุ้ม ะโนเสียั พลันเ้ามาบีบอยาย)
(ในวามริที่เียนอนอยาย ะำลัฝันร้าย)
ยายร้อโอยๆ หายใ่อยออ ับที่อ ลิ้ไปมาบนเีย
“โอยๆๆๆ”
ุ้บ!!!! (เสียระแทพื้น)
แม่!!!!!!แม่เป็นอะไร!!!!!!! ึๆๆ
(แม่อพลอยที่นอนอยู่อี้าน วิ่ไปเปิไฟ เห็นยายเีย ร้อโอโอย)
แม่้อโทรเรียรถพยาบาลาัวเมือ เ้ามารับยาย แม่เป็นห่วยายมา ึามไปูอาารที่โรพยาบาล
ความคิดเห็น