คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ก็คนมันรัก
เดย์ t@lk<<ในที่สุดก็มีบท!!!>>
"สวบบบ!!!"เสียงแปลกๆที่ดังนี่ไม่ใช่เสียงอะไรเลยมันคือจดหมายรักประมาณ 20ฉบับที่ล่วงลงมาจากล็อกเกอร์ของสาวสวยคนหนึ่งที่รู้สึกว่าจะมีเสน่ห์ และป็อป มากแน่ๆไม่ใช่ใครเลยเดย์นั้นเอง แต่เจ้าตัวไม่ได้มีทีท่าจะตกใจเลยแม้แต่น้อย- -
"อะไรกันนักกันหนาวะเนี้ย- -เฮ้ออ"เสียงบ่นจากเจ้าของจดหมายนับ 20 ฉบับเอ่ยขึ้น
"แหมๆ หมั่นไส้ๆทำเป็นเบื่อ เห็นแล้วหงุดหงิดชิบหายเลยว่ะไอเดย์"เสียงของยัยเมเปิ้ลเองค่ะไม่ต้องสงสัยเพราะยัยนี้เป็นคนเดียวในกลุ่มที่ได้จดหมายรักน้อยมากๆๆเลย หุหุ
"แก ไม่ได้ก็อย่ามาพานคนอื่นดิวะ- -มันทุเรด"ฉันบอกมันไป
"หนอย ชั้นจะไม่หงุดหงิดเลยถ้าแกหัดทำตัวเหมือนยัยเอแคลหรือยัยเวียนะมันยังเอาแกนะหัดเอามาพิจาระณาดูบ้างสิมันต้องมีคนดีๆบ้างและหน่าเชอะ"ยัยเมมันบ่นๆๆๆแล้วก็บ่นมันอายุ 15 รึป่าววะขี้บ่นเจงๆเลยเหอะ
"แล้วทำไมละมีของแกหรืองัยเผื่อเราอาจจะดูสักหน่อยเอามะ"ฉันโต้กับมันไปพลางหยิบจดหมายขึ้นมาดูว่าใครส่งมาบ้าง
"แล้วถ้าส่งจริงๆแกจะทำยังงัยละจ้ะเดย์น้อย"มันถามฉันเสียงเยิ้มๆเดาได้เลยมันจะเอาเรื่องฉันไปประจาญว่าฉันเป็นเลสอะเดะดูทำน่า ฉันเห็นไปถึงไตแกแล้ว หึ
"อ๋อจะเอาไปโชว์ให้แฟนคลับโง่ๆของแกที่ปกติที่มีอยู่น้อยอยู่แล้วดูยังงัยละ ก้ากๆ เรารู้ทันแกหน่า"ฉันพูดแล้วเดินออกมาหายัยเพื่อนสุดเลิฟของฉันเพื่อที่จะขอลากลับบ้าน
ระหว่างนั่งอยู่ในรถคันสวยของบ้านฉัน ฉันก็คิดถึงคำพูดของเมที่บอกว่า
"หนอย ชั้นจะไม่หงุดหงิดเลยถ้าแกหัดทำตัวเหมือนยัยเอแคลหรือยัยเวียนะมันยังเอาแกนะหัดเอามาพิจาระณาดูบ้างสิมันต้องมีคนดีๆบ้างและหน่าเชอะ"
ฉันก็พอจะรู้หรอกว่ามันต้องมีคนที่ดีๆบ้างแต่ทำไงได้ละฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้วนี่- + -
คนๆนั้นก็คืออีตาบ้าโคล่านั้นแหละก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องชอบตาบ้านี่ด้วยแต่คนมันชอบให้ทำงัยละคะจริงมะละ- -เฮ้อแล้วฉันก็คิดย้อนไปถึงตอนที่ไอบ้านั้นมาจีบฉันครั้งแรก+.+
ก่อนปิดเทอมภาคต้น
"รักเทอนะ รักมากๆเลยนะเดย์!!!"ใครมาตะโกนบอกรักฉันเนี้ยคนกำลังเรียนอยู่นะ กรี๊ดดดด อายเป็นบ้าเลย>0<
"ใครกันนะ"เสียงของอาจารย์สุมาลีอาจารย์วิชาเลขบ่นขึ้นแต่ท่านก็ค่อนข้างตกใจเล็กน้อยเพราะตาของท่านโตขึ้นงัย0 0
"ผู้ชายคนนั้นเขาตะโกนบอกรักใครนะ"อาจารย์ยังถามเพื่อนในห้องต่อไป
"นชา(นะ-ชา)ค่ะอาจารย์เขาเรียกนชาอยู่"เสียงยัยมิ้งหัวหน้าห้องจอมประจบอาจารย์พูดขึ้นหล่อนจะพูดไปทำไม><ยัยขี้ประจบ ยัยแว่น ยัยสิว อีอ่วนเบอะเทอะเอ้ยย
"นชายืนขึ้นสิ!!!"นั้นฉันซวยแล้ววแงๆT0Tคะแนนของฉันมาหามาม๋าซิอย่าลอยไปแงๆๆ
"เทอรู้จักกับผู้ชายคนนั้นรึป่าว"เสียงของอาจารย์ยังดังขึ้นอีกแถมน่ากลัวกว่าเดิมอีกจำไว้นะยัยมิ้งถ้าฉันรอดไปเมื่อไรจะเอาน้อยหน่าไปปาใส่บ้านยัยนี่แน่ๆY-Y
"หนูไม่รู้จักเขาเลยค่ะ เขาเป็นใครเขาเกิดที่ไหนเพศอะไรหมาเขาชื่ออะไรมีแม่เป็นหญิงหรือป่าวหนูไม่รู้จริงๆค่าTTหนูไม่รู้อะไรจริงๆค่ะ"ฉันรีบแก้ตัวไว้ก่อนแต่ที่จริงนะฉันรู้นะว่าแม่อีตาบ้านี่เป็นหญิงนะ - -
"- -;;"อาจารย์เหงื่อตกไปเลยหนูทำอะไรผิดเหรอทกคนถึงมองหน้าฉันแบบนี้นะ- -
"ครูก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกแค่จะให้ไปเคลียกันให้รู้เรื่องนะเพราะครูลำคานมาก แล้วรีบขึ้นมาละเร็วๆนะ"อาจารย์พยายามกลั้นหัวเราะและไล้ฉัน
"อ๋อ..ค่ะ"ฉันก็รีบวิ่งออกไปข้างล่างทันที
"นี่นายนะมาเรียกฉันทำไม"ฉันลงไปก้ได้เห็นกับผู้ชายคนหนึ่งค่อนข้างเตี้ยแต่สูงกว่าฉันก็ฉันมันตี้ยนี่โหๆ น่าตาก็ใช่ได้ขาวๆก็ดีนะ
"ลงมาแล้วเหรอครับ^^"ยิ้มทำหอยเรอะไอนี่เชอะ
"นายเป็นใคร มาเรียกชื่อฉันทำไม สูงเท่าไร มีจุดประสงค์อะไรแล้วแม่นาย ...เพศอะไรฉันถามคำถามที่ปัญญาอ่อนสุดๆไปเลยว่ามะ- -
"555 แล้วจะให้ฉันตอบคำถามอันไหนก่อนละงั้นเอาละนะ ฉันชื่อนรวิชญ์ ไพบูลย์กิจ ชื่อเล่นชื่อโคล่า สูง171จุดประสงค์คือต้องการบอกรักเธอแล้วก็- -....แม่ฉันเพศหญิงนะ"นายก็ยังอุดส่าตอบนะ
นั้นแหละเป็นวันแรกที่ฉันรู้จักอีตาโคล่าบ้าบิ่น- -
ความคิดเห็น