คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : การกลับมา/รักเเรกของเวีย
ฉันกลับมาบ้านด้วยจิตรใจที่อ่อนล้ามากเพราะขัดส้วมอยู่ถึง6โมงแล้วลุงพีคทำยางรถรั่วเลยทำให้มาสายกว่าเวลานัดเป็นเวลา 1 ชั่วโมง ดังนั้นเมื่อกลับมาถึงบ้านจึงล้มตัวลงนอนอย่างเหนื่อยอ่อนที่เก้าอี้ในห้องรับแขกทันที
ไม่นานฉันก็หลับไป
"ปังงง!!!!!ตุ้บๆๆๆๆๆโครมมมมม!!!!!"
เสียงบ้าอะไรไม่รู้ดังสนั่นเข้ามาในรูหูของฉันที่กำลังหลับอยู่อย่างเป็นสุขและไม่นานประตูห้องนั่งเล่นก็เปิดขึ้นและปิดลงด้วยเสียงที่ดังอย่างสม่ำเสมอ
"นี่ ป้าพราวๆๆๆยัยคางคกนี้เมื่อไรจะตื่นสักทีละฮะ?"เสียงของใครบางคนดังเข้ามาในโสดประสาทของฉันแต่เนื่องจากความที่ฉันขัดส้วมจนมือเปื่อยเปื่อยแล้วแถมยังเหนื่อยสุดบรรยายอีกจึงไม่อยากที่จะลืมตาขึ้นอีกแล้ว
"คุณชายค่ะ คุณหนูกลับมาจากโรงเรียนเมื่อสักครู่นี่เองคงจะเหนื่อยมากเพราะกลับมาก็ล้มตัวนอนเลยนะ"ป้าพราวตอบ
"ขี้เกียจละสิไม่ว่า เหอะๆ"แล้วเสียงของอีตาบ้าไหนไม่รู้ก็บ่นขึ้น
"ตื่นๆๆๆๆๆ ตื่นเดะวะยัยขี้เกียจ"เสียงหนวกหูมาดังอยู่ข้างๆหูของฉัน
"ว้อยยย ขี้เซาจิงๆเอางี้ถ้าไม่ตื่นดีๆละก็คงต้องใช้ไม้ตายแล้วนะ"เมื่อเสียงนั้นพูดจบก็เขย่าๆๆๆๆๆๆๆ
"ลำคานเว้ย!!ครายวะเนี้ย"เสียงฉันตอบกลับด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดสุดๆ
"นี่ๆๆๆหนอยยเดี๋ยวนี้กล้าพูดกลับพี่ที่แสนจะมีพระคุณด้วยคำที่ไม่สุภาพแบบนี้แล้วเรอะยัยปะเตะ"อ้อ ที่แท้ก็อีพี่ปัญญาอ่อนนี่เองคิดว่าใคร
"...."ฉันไม่พูดอะไรกลับแต่ยืนทำน่าเฉยๆ
"หึหึ ดีใจจนพูดไม่ออกเลยอะเดะ หุหุหุ."
"กลับมาทำไมวะคนอุดส่าได้ครองบ้านคนเดียวสบายๆๆเฮ้อออ เซ็งเลย"
"แหมๆๆไม่ต้องมากลบเกลื่อนคิดถึงก็บอกมาเหอะรู้สึกยังงัยละ"
"อืมมมนะเห็นน่านายแล้วทำให้รู้สึกอยากแขะขี้มูกจริงๆเลยว่ะ"ฉันพูดจบก็ลงมือเอามือไปแขะขี้มูกแล้วดีดไปทางไอพี่บ้า
"หนอยยยย ยัยเด็กบ้า"พูดจบก็วิ่งไล้กันไปทั้งบ้านผลสุดท้ายทำให้ฉันเหนื่อยยกกำลัง 2 เลย- + -
เมื่อกี้คือพี่ชายของฉันเองมีชื่ออันแสนน่าเกลียดว่า วูดู ค่ะเพราะบ้านฉันชอบของลึกลับมากชื่อลูกจึงเป็นแบบนี้ พี่ของฉันไปเรียนต่อที่อังกฤษมาเป็นเวลาครึ่งปีแต่เลยกำหนดการไปตั้ง 4 วันแล้วเพราะขอพักผ่อน เป็นเวลา 4วันก่อนพี่ของฉันเรียนอยู่ปี 1แล้วมีผลการเรียนอยู่ระดับดีไม่มากแต่ดีค่ะและที่สำคัญยังไม่มีแฟนค่ะ โหะๆๆๆๆ วันนี้เมื่อหัวถึงหมอนฉันก็หลับไปอย่างรวดเร็ว
Iวีย t@lk
หลังจากที่เมื่อวานฉันรู้มาว่ายัยยิบซีไปหาเรื่องอาจารย์เข้าแล้วยัยคิตตี้และเมเปิ้ลช่วยเอาว้ผลลับก็คือ
มันต้องนั่งขัดส้วมกันถึง 6 โมงเย็นแหนะ น่าสงสารแต่การที่อาจารย์คนนั้นยืนคุมอยู่จึงทำให้พวกเราไม่สามารถช่วยอะไรได้นอกจากนั่งดู ให้กำลังใจและไปซื้อน้ำ + ขนมมาให้พวกนั้นบ้าง
ฉันนั่งเฟ้าพวกมันถึง 6 โมงเย็นก็กลับระหว่างทางกลับบ้าน(เนื่องจากวันนี้คนขับรถของฉันป่วยจึงทำให้ต้องเดินกลับบ้านคนเดียวโดดเดี่ยวเดียวดายY0Y)ก็เหลือบไปเห็นคู่ชายหญิงกำลังเดินจูงมือกันแล้วมองหน้ากันยิ้มๆ ถ้าเป็นคนอื่นเช่นยัยยิบซีมันจะบอกว่า "แหวะๆๆทำไปได้เนาะคนเราเห็นแล้วแมร่งอยากจะอ้วกจริงๆ" และปกติฉันก็จะเห็นด้วยกับมันเสมอ แต่ครั้งนี้กลับไม่ใช่ฉันเห็นคนสองคนนั้นแล้วเกิดความรู้สึกน้อยใจในตัวคนนๆนั้นที่ทิ้งฉันไปอย่างไม่ใยดีเลยซักนิด
1ปีที่แล้ว
โครม!!!
"ขอโทษครับ ขอโทษจริงๆคือผมไม่ได้มองทางนะ"ชายคนหนึ่งเดินมาราวกับคนไร้ชีวิตและยังเหม่อลอยอีกด้วยและความจริงฉันก็ไม่ได้มองเหมือนกันแหละเพราะมัวแต่มองวิวข้างทาง
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันก็ไม่ได้มองเหมือนกัน"ฉันพูดขึ้นตามความจริง
มันเหมือนบทที่ผู้หญิงหลายคนฝันที่จะได้เจอกลับรักแรกพบแบบนี้กันทั้งนั้น อิอิ รวมถึงฉันด้วย
หลังจากที่เดินชนกับคนๆนั้นแล้วเขาก็เสนอตัวไปเลี้ยงมือว่างที่ร้านขนมที่เขาเป็นเจ้าของเป็นการไถ่
โทษ
"ผมชื่อเชนฮะ^ 0 ^"เชนพูดแนะนำตัวขึ้นและยิ้มที่ทำให้ฉันหลงเลยละ
"เวียค่ะ"ฉันพูดกลับไป
"ชื่อเพราะจังนะฮะลูกครึ่งเหรอ?"เชนถามฉันขึ้นมา
"ไม่ใช่ค่ะแล้วคุณละลูกครึ่งเหรอ"ฉันถามเพราะสังเกตเห็นตนของเขามีสีเขียวแต่กลับมีผมสีดำ
"อืมเรียกว่าเชนก็ได้ ไม่เป็นไรหรอกผมไม่ถือ ^-^"เชนพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมรอยยิ้ม
และไม่นานพวกเราก็คุยกันอย่างถูกคอกันมาก จนเวลาผ่านไป 3ชม.ฉันก็ได้รู้ว่าเชนเป็นลูกครึ่งไอริช-ไทยพ่อแม่มาทำธุรกิจชั่วคราว ย้ายมาวันนี้เป็นวันแรกและกำลังหาโรงเรียนที่จะเรียนฉันจึงแนะนำโรงเรียนเซนท์ไรโอเนล(ซึ่งมันก็โรงเรียนของฉันเองแหละ หุหุ)ซึ่งเชนก็บอกว่าจะไปถามพ่อแม่ให้และสุดท้ายเราก็แลกเบอร์กันแล้วเชนก็อาสาที่จะไปส่งที่บ้านให้และก็เดินกลับไป
ฉันเดินเข้าบ้านด้วยอาการที่สุขมากกกกกกกเพราะแบบนี้เขาคงเรียกว่ารักแรกพบซินะ อิอิ
มีความสุขจังเลย>0<
"คุณหนูดูมีความสุขจังเลยนะค่ะ มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นรึปล่าว"พี่มิ้นพี่เลี้ยงของฉันพูดขึ้น
"ค่ะ มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นนะ^0^"ฉันพูดแล้วอดอมยิ้มไม่ได้
http://www.ethaimusic.com/lyrics/348.htm
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!มีความสุขจังเลย ฉันรอบอกเพื่อนไมไหวแล้วละ
วันจันทร์จ๋า วันจันทร์!!มาเร็วๆสิ
แล้วในที่สุดก็ถึงซะทีวันนี้ฉันรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องทันที
ปีนี้ฉันอยู่กับยิบซีและยัยเอแคล เมื่อถึงห้อง เย้!!ยัยพวกนั้นมาถึงกันแล้วฉันรีบวิ่งเข้าไปหายัยยิบซีและเอแคล
"นี่ๆๆๆๆมีเรื่องจะมาเล่านะ ฟังหน่อยย"แล้วฉันก็รีบเล่าเรื่องเชนให้เอแคลและยิบซีฟังทันที
พวกมันฟังด้วยใบหน้าอมยิ้มและเมื่อฟังจบพวกมันก็
"เว้ยยยยย แกมีแฟนเป็นคนแรกเลยอะ น่าอิจฉาจังงงงงง อ้ากกกก"ยัยยิบซีพูดแล้วเต้นไปเต้นมา
"ม่ายยยยน้าแกมีแฟนก่อนฉันได้ยังงัยยยย!!"ยัยเอแคลก็อยู่ในอาการที่คล้ายๆกันมันจะมาอะไรกับฉันนักหนาเนี้ยย
"นั่งที่ๆๆๆๆวันนี้จะมีนักเรียนใหม่เข้ามา 1 คนนะ"อาจาย์ประจำชั้นของฉันพูดขึ้น
"เข้ามา!"ครืดดเสียงประตูเปิดขึ้นทำให้เห็นหน้าของคนที่ย้ายมาใหม่ได้อย่างถนัดตา เฮ้ยนี่มันเชนนี่หว่า ฉันพูดแล้วอาปากข้างยัยเพื่อนตัวดีของฉันสังเกตอาการก็ดูออกทันทีว่าหมอนี่คือใคร
"สวัสดีฮะ ผมชื่อเชนฮะเป็นลูกครึ่ง ฟากเนื้อฟากตัวด้วยนะฮะ^0^"เชนพูดพร้อมกับโปรยรอยยิ้มให้ทุกคนในห้อง สาวๆในห้องของฉันมองเขาใหญ่เลยเหมือนฉันได้เหยื่อตัวใหม่แล้ว
"เชนจะไปนั่งตรงไหนดีจ้ะ"อาจารย์ถามขึ้น
พรึบ เสียงนักเรียนหญิงยกมือขึ้นเกือบจะทั้งห้องก็ยกเว้นฉัน ยิบซีและเอแคลแค่นั้นแหละ - . พักกลางวัน
หลังจากยัยเพื่อนตัวดีรู้กันว่าฉันมีแฟนแล้วทุกคนมันก็...
"กรี๊ดดดดดดดไม่น่าเชื่อเลยอ่ะ แกจะมีแฟนเป็นคนแรกในกลุ่มเลยนะเว้ยสุดยอด>0<"ยัยคิตตี้กรี๊ดแถมด้วยการเต้นและโวยวายดังลั้นฉันงี้อายแทนยัยนี้จริงๆให้ตายเหอะ- -ก็คนเล่นมองกันทั้งโรงเรียนแล้วนี้ ยัยนี้มันชอบทำตัวให้ตกเป็นเป้าสายตาอยู่เรื่อยเลย - + -
"แกช่วยอายคนหน่อยสิวะไอคิตตี้"ยิบซีพูดแล้วตบหลังมันไปหนึ่งที เยี่ยมเลยเพื่อนทีหลังเอาแรงๆกว่านี้นะโหะๆๆๆ
"เวีย แกไปเรียกไอแฟนแกมาเดะ"ยัยคิตตี้พูดขึ้นอย่างโหดร้าย
"ทำไมอ่ะ"ฉันไม่เคยคิดตามยัยพวกนี้ทันเลย T0T
"ฉลาดจริงๆแกเนี้ย"ยัยเมเปิ้ลพูดขึ้นอย่างเหนื่อยอ่อน
"ขอบใจนะที่ชม^0^"ฉันพูดขึ้นอย่างจริงใจ
"นี่แกเค้าประชดแกอยู่นะ - -" "ยิบซีเหงื่อตก
"เออ Y0Y"ฉันน้ำตาแทบตก
"อย่ามานั่งทำน่าเศร้าไปเอาตัวแฟนแกมา พวกเราจะทดสอบว่าหมอนั้นมัคุณสมบัติพอที่จะเป็นแฟนแกได้หรือปล่าว"คิตตี้ช่วยอธิบายให้เข้าใจ
"เอ๋ อืมๆๆๆได้ๆๆๆเดี๋ยวเราไปเรียกให้นะ"เมื่อเห็นสีหน้าโหดๆของเพื่อนๆก็รีบไปหาตัวเชนทันที
++++++++
"เฮ้ยยยยยยย จะบ้าเหรอ!!!!!!!!"เสียงของผู้ชายคนหนึ่งที่แสดงความตกใจมากดังขึ้นไม่ใช่ใครเลยคนนั้นคือเชนนั่นเอง
"นี่ แค่นี้อย่ามาทำเป็นใจเสาะเหลาะแหละนะ"ยัยคิตตี้พูดขึ้นอย่างโหดร้าย
"ใช่ๆๆ ก็แค่หาพวกเราให้เจอทุกคนในเวลา 3 นาทีแค่นี้"ยัยเมเปิ้ลพูดเหมือน
"อืมๆๆๆ แค่ตกใจนิดหน่อยนะ ว่าแต่กลุ่มของเวียนี่น่าสนุกจังเลยนะ^0^"เชนพูดแล้วยิ้มๆเหมือนเคยแต่กลับทำให้พวกฉันตกใจไปเหมือนกัน
"แหะๆ "ฉันหัวเราะ
"นายผ่านจ้า ไม่ต้องทดสอบแล้ว ^-^"เอแคลบอก
"????????"เชนงงไปเลย
"ก็พวกเรานะจะทดสอบดูว่าปฏิกิริยาตอบสนองของเชนจะเป็นยังงัยนะเข้าใจยังจ้ะ"เอแคลช่วยขยายความ
"5555+ เอามาเลยเว้ยไอคิตตี้ 100บาทนะเว้ยตามสัญญาโหะๆๆๆ สะใจว่ะ"
"เออๆๆไม่เบี่ยวหรอกหน่า ชิจำไว้เลยนะโว้ยไอเวีย"คิตตี้พูดด้วยความหงุดหงิดบทสนทนาของทั้งสองคนนั้นทำให้เชนงงไปเลยอ่ะ แต่มีเหรอที่คนอย่างฉันที่คบกะพวกมันมาตั้งนานจะงง ก็พวกมันเล่นพนันกันนะซิ - + -
"หมายความว่ายังงัยเหรอที่คุยกันเมื่อกี่อ่ะ"เสียงเชนถาม หมอนี่นะเป็นคนที่ซื่อจะตายจะไปเข้าใจยัยพวกมารร้ายอย่างสองตัวนี้ได้งัย
"เออ...ก็พวก้ราพอได้ยินว่าเวียมีแฟนก็ไปนั่งคุยกันนะแล้วว่าแฟนของเวียนะจะเป็นยังงัยยัยคิตตี้บอกว่างั้นลองมาทดสอบกันว่าปฏิกิริยาตอบสนองของแฟนยัยเวียนะจะเป็นยังงัยฉันนะบอกว่าน่าจะเป็นคนดีอยู่หรอกคงยอมเล่นอยู่แล้วละ ส่วนยัยคิตตี้นะมันบอกว่าไม่มีทางหรอกอย่างยัยเวียนะหาแฟนดีๆได้เหรอน่ายังกะหมูแบบนี้นะสรุปพวกเราก็พนันกันแล้วฉันก็ชนะ อาโหะๆๆๆ"
ยัยยิบซีร่ายยาว
"ครายเปงหมู!!!!!!!!!!!"มันมาด่าฉันได้งัยไม่ยอมเว้ยไม่ยอมอย่ามาว่าฉันเป็นหมูน้า ยอมไม่ได้
"เออๆๆ เราพูดเล่นก็ได้"คิตตี้เริ่มพูดก่อนที่ฉันจะระเบิดพอดี
" - 3 -"ฉันทำปากยื่นอย่างไม่พอใจ
"เอาหน่าๆๆๆทำน่าแบบนั้นไม่สวยนะคับ^-^"เชนพูดขึ้นขำๆ
"เออ ขอตัวนะเราจะไปซื้อขนม"เอแคลพูดแล้วลากเพื่อนไปหมดเลย
"เฮ้ย!!!แค่ซื้อขนมไปกันหมดเลยเรอะ"ฉันพูดอย่างหงุดหงิด
"เอาหน่าๆงั้นพวกเราจะทำอะไรดีละท่าทางจะไม่มากันเร็วๆนี่หรอก"เชนบอกอย่างมีหลักการ
"นั่งรอ ไม่งั้นจะทำอะไรละ?"ฉันถามเชนอย่างสงสัย
"พูดคุยงัย"แล้วหลังจากที่เชนพูดอย่างงั้นพวกเราสองคนก็นั้งคุยกันเยอะแยะ
เรื่องเพื่อนๆฉันเล่าว่ากลุ่มของเราเป็นยังงัยบ้างจนสุดท้ายเชนก็บอกว่า
"ดีจังนะ มีเพื่อนดีๆแบบนี้นะ"เชนพูดขึ้นด้วยเสียงเศร้าๆ
"เป็นอะไรเหรอเชน"ฉันถามอย่างเป็นห่วง
"ป่าวหรอกแค่อยากจะดุว่าเวียจะทำงัยนะถ้าเห็นเชนทำหน้าเศร้าๆ555+"เชนพูดขึ้นแล้วหัวเราะ
"อีตาบ้าๆๆๆๆๆ"แล้วฉันก็นั้งทุบเชนไปเรื่อยๆ
"อะแห่มๆๆกลับมาแล้วจ้า"เดย์พูดขึ้นอย่างจงใจ
"สวีทกันจริงๆเลย"เมเปิ้ลพูดข้นอย่างหมั่นไส้สุดๆ
แล้วพวกเราก็นั่งกินขนมด้วยกันอย่างมีความสุข
ตกเย็น หลังเลิกเรียน
"บายจ้า"ฉันกล่าวลาทุกคน
"นี่ๆเดี๋ยวเชนไปส่งนะ"เชนเดินตามหลังมาแล้วพูดขึ้น
"อืมได้สิ"ฉันพูดอย่างดีใจก็ดีออกมีคนเดินไปส่งนะมีเพื่อนคุยเพราะวันนี้รถฉันอยู่ที่อู่นะ
"นี่เวียวันเสาร์นี่วางป่าว"เชนถามขึ้นจะถามไปทำไมนะวันนี้นะวันจันทร์นะยะ
"นี่มันวันจันทร์เองนะ"
"อ่าวเวียไม่รู่เหรอว่าวันพุธ – ศุกร์นะโรงเรียนเราหยุดเรียนนะเพราะโรงเรียนต้องซ้อมแซมตึกที่เราเรียนเห็นบอกว่าจะเปลี่ยนกระเบื้องใหม่นะ"เชนบอก
"อ่าวเหรอ นี่ขนาดย้ายมาแปปเดียวรู้ก่อนฉันได้งัยเนี้ย"ฉันพูดขึ้นอย่างตกใจ
"ก็เวียไม่สนใจเรื่องแบบนี้เองนี่หน่า"เชนพูดอมยิ้ม
" เชอะ ไม่ต้องมาด่ากันเลยนะ"ฉันพูดงอนๆ
"แล้วตกลงว่าป่าว"เชนถามขึ้นอีก
"อืม ว่างทำไมเหรอ"
"ไปสวนสนุกกันมะ"เชนชวน
"เอาสิ ไม่ได้ไปนานแล้ว"ฉันตอบแล้วยิ้ม
แล้วเราก็คุยกันไปจนถึงบ้านเลยละ
"บ๊ายบายนะคับหลับฝันดีนะ^-^"เชนพูดอมยิ้มแล้วเดินไป
"บายจะ กลับบ้านดีๆนะ"ฉันพูดขึ้นแล้วโบกมือลาจนเชนลับตา
เฮ้อออตั่งแต่รู้จักเชนเนี้ยมีความสุขจังเลยฉันรอให้ถึงวันเสาร์ไม่ไหวแล้ว
วันเสาร์
เย้ ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงแล้ววันที่จะได้ไปสวนสนุกกับเชนวันนี้นะฉันรีบตื่นขึ้นมาแต่เช้าเลยขอบอกแล้วฉันตรวจความเรียบร้อยในกระจกอีกทีผู้หญิงเสื้อสีขาวมีลายดอกไม้สีเหลืองสวยตรา roxy เด่นหลาอยู่ตรงกลางและกางเกงยีนสีสีดมีเข็มขัดดอกไม้เป็นพวงสีเข้ากับเสื้อห่อยระโยงระยาอยู่วันนี้ฉันมัดผมเปียสองข้างแล้วเอามาข้างหน้าผูกโบขาวสะอาดติดกิ้บดอกไม้สีขาวเล็กๆอยู่และสร้อยคิตตี้ตัวใหญ่มากเป็นสีรุ้งเลยและรองเท้าหุ้มส้นเมื่อตรวจความเรียบร้อยเสร็จแล้วฉันก็สะพายเป้อันสวยสีขาวแล้วเดินออกจากบ้านไป แลพฉันก็เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งสวมเสื้อยืดกางเกงยีนใส่หมวกและสวมแว่นอันใหญ่อยู่บนใบหขอบอกว่าวันนี้เชนหล่อลากดินเลยอ่ะ>0<
"วันนี้สวยจังเลยนะเวีย^0^"เชนพูดชมแล้วถอดแว่นออก
"เหอะๆ นายก็ใช่ย่อยนิ"ฉันพูดแล้วแค่นเวียงหัวเราะออกมา
แล้วพวกเราก็เดินทางไปสวนสนุกกัน( เชนมีคนขับรถส่วนตัว )
5 ชั่วโมงผ่านไป
"โห เหนื่อยจังเลยอ่ะจะเป็นลมนี่พวกเราเล่นครบทุกอย่างแล้วมั้งเนี้ยใช่มั้ยเชน"
"อือ ทุกอย่างเลยแหละ"แล้วเชนกับฉันก็กลับไปที่รถแล้วเดินทางกลับบ้าน
วันเวลาที่ฉันได้อยู่กับเชนนั้นมีความสุขมากจริงๆแต่ความสุขนั้นมันก็ไม่ได้อยุ่กับฉันตลอดไป...
พักกลางวัน
หลังจากยัยเพื่อนตัวดีรู้กันว่าฉันมีแฟนแล้วทุกคนมันก็...
"กรี๊ดดดดดดดไม่น่าเชื่อเลยอ่ะ แกจะมีแฟนเป็นคนแรกในกลุ่มเลยนะเว้ยสุดยอด>0<"ยัยคิตตี้กรี๊ดแถมด้วยการเต้นและโวยวายดังลั้นฉันงี้อายแทนยัยนี้จริงๆให้ตายเหอะ- -ก็คนเล่นมองกันทั้งโรงเรียนแล้วนี้ ยัยนี้มันชอบทำตัวให้ตกเป็นเป้าสายตาอยู่เรื่อยเลย - + -
"แกช่วยอายคนหน่อยสิวะไอคิตตี้"ยิบซีพูดแล้วตบหลังมันไปหนึ่งที เยี่ยมเลยเพื่อนทีหลังเอาแรงๆกว่านี้นะโหะๆๆๆ
"เวีย แกไปเรียกไอแฟนแกมาเดะ"ยัยคิตตี้พูดขึ้นอย่างโหดร้าย
"ทำไมอ่ะ"ฉันไม่เคยคิดตามยัยพวกนี้ทันเลย T0T
"ฉลาดจริงๆแกเนี้ย"ยัยเมเปิ้ลพูดขึ้นอย่างเหนื่อยอ่อน
"ขอบใจนะที่ชม^0^"ฉันพูดขึ้นอย่างจริงใจ
"นี่แกเค้าประชดแกอยู่นะ - -" "ยิบซีเหงื่อตก
"เออ Y0Y"ฉันน้ำตาแทบตก
"อย่ามานั่งทำน่าเศร้าไปเอาตัวแฟนแกมา พวกเราจะทดสอบว่าหมอนั้นมัคุณสมบัติพอที่จะเป็นแฟนแกได้หรือปล่าว"คิตตี้ช่วยอธิบายให้เข้าใจ
"เอ๋ อืมๆๆๆได้ๆๆๆเดี๋ยวเราไปเรียกให้นะ"เมื่อเห็นสีหน้าโหดๆของเพื่อนๆก็รีบไปหาตัวเชนทันที
++++++++
"เฮ้ยยยยยยย จะบ้าเหรอ!!!!!!!!"เสียงของผู้ชายคนหนึ่งที่แสดงความตกใจมากดังขึ้นไม่ใช่ใครเลยคนนั้นคือเชนนั่นเอง
"นี่ แค่นี้อย่ามาทำเป็นใจเสาะเหลาะแหละนะ"ยัยคิตตี้พูดขึ้นอย่างโหดร้าย
"ใช่ๆๆ ก็แค่หาพวกเราให้เจอทุกคนในเวลา 3 นาทีแค่นี้"ยัยเมเปิ้ลพูดเหมือน
"อืมๆๆๆ แค่ตกใจนิดหน่อยนะ ว่าแต่กลุ่มของเวียนี่น่าสนุกจังเลยนะ^0^"เชนพูดแล้วยิ้มๆเหมือนเคยแต่กลับทำให้พวกฉันตกใจไปเหมือนกัน
"แหะๆ "ฉันหัวเราะ
"นายผ่านจ้า ไม่ต้องทดสอบแล้ว ^-^"เอแคลบอก
"????????"เชนงงไปเลย
"ก็พวกเรานะจะทดสอบดูว่าปฏิกิริยาตอบสนองของเชนจะเป็นยังงัยนะเข้าใจยังจ้ะ"เอแคลช่วยขยายความ
"5555+ เอามาเลยเว้ยไอคิตตี้ 100บาทนะเว้ยตามสัญญาโหะๆๆๆ สะใจว่ะ"
"เออๆๆไม่เบี่ยวหรอกหน่า ชิจำไว้เลยนะโว้ยไอเวีย"คิตตี้พูดด้วยความหงุดหงิดบทสนทนาของทั้งสองคนนั้นทำให้เชนงงไปเลยอ่ะ แต่มีเหรอที่คนอย่างฉันที่คบกะพวกมันมาตั้งนานจะงง ก็พวกมันเล่นพนันกันนะซิ - + -
"หมายความว่ายังงัยเหรอที่คุยกันเมื่อกี่อ่ะ"เสียงเชนถาม หมอนี่นะเป็นคนที่ซื่อจะตายจะไปเข้าใจยัยพวกมารร้ายอย่างสองตัวนี้ได้งัย
"เออ...ก็พวก้ราพอได้ยินว่าเวียมีแฟนก็ไปนั่งคุยกันนะแล้วว่าแฟนของเวียนะจะเป็นยังงัยยัยคิตตี้บอกว่างั้นลองมาทดสอบกันว่าปฏิกิริยาตอบสนองของแฟนยัยเวียนะจะเป็นยังงัยฉันนะบอกว่าน่าจะเป็นคนดีอยู่หรอกคงยอมเล่นอยู่แล้วละ ส่วนยัยคิตตี้นะมันบอกว่าไม่มีทางหรอกอย่างยัยเวียนะหาแฟนดีๆได้เหรอน่ายังกะหมูแบบนี้นะสรุปพวกเราก็พนันกันแล้วฉันก็ชนะ อาโหะๆๆๆ"
ยัยยิบซีร่ายยาว
"ครายเปงหมู!!!!!!!!!!!"มันมาด่าฉันได้งัยไม่ยอมเว้ยไม่ยอมอย่ามาว่าฉันเป็นหมูน้า ยอมไม่ได้
"เออๆๆ เราพูดเล่นก็ได้"คิตตี้เริ่มพูดก่อนที่ฉันจะระเบิดพอดี
" - 3 -"ฉันทำปากยื่นอย่างไม่พอใจ
"เอาหน่าๆๆๆทำน่าแบบนั้นไม่สวยนะคับ^-^"เชนพูดขึ้นขำๆ
"เออ ขอตัวนะเราจะไปซื้อขนม"เอแคลพูดแล้วลากเพื่อนไปหมดเลย
"เฮ้ย!!!แค่ซื้อขนมไปกันหมดเลยเรอะ"ฉันพูดอย่างหงุดหงิด
"เอาหน่าๆงั้นพวกเราจะทำอะไรดีละท่าทางจะไม่มากันเร็วๆนี่หรอก"เชนบอกอย่างมีหลักการ
"นั่งรอ ไม่งั้นจะทำอะไรละ?"ฉันถามเชนอย่างสงสัย
"พูดคุยงัย"แล้วหลังจากที่เชนพูดอย่างงั้นพวกเราสองคนก็นั้งคุยกันเยอะแยะ
เรื่องเพื่อนๆฉันเล่าว่ากลุ่มของเราเป็นยังงัยบ้างจนสุดท้ายเชนก็บอกว่า
"ดีจังนะ มีเพื่อนดีๆแบบนี้นะ"เชนพูดขึ้นด้วยเสียงเศร้าๆ
"เป็นอะไรเหรอเชน"ฉันถามอย่างเป็นห่วง
"ป่าวหรอกแค่อยากจะดุว่าเวียจะทำงัยนะถ้าเห็นเชนทำหน้าเศร้าๆ555+"เชนพูดขึ้นแล้วหัวเราะ
"อีตาบ้าๆๆๆๆๆ"แล้วฉันก็นั้งทุบเชนไปเรื่อยๆ
"อะแห่มๆๆกลับมาแล้วจ้า"เดย์พูดขึ้นอย่างจงใจ
"สวีทกันจริงๆเลย"เมเปิ้ลพูดข้นอย่างหมั่นไส้สุดๆ
แล้วพวกเราก็นั่งกินขนมด้วยกันอย่างมีความสุข
ตกเย็น หลังเลิกเรียน
"บายจ้า"ฉันกล่าวลาทุกคน
"นี่ๆเดี๋ยวเชนไปส่งนะ"เชนเดินตามหลังมาแล้วพูดขึ้น
"อืมได้สิ"ฉันพูดอย่างดีใจก็ดีออกมีคนเดินไปส่งนะมีเพื่อนคุยเพราะวันนี้รถฉันอยู่ที่อู่นะ
"นี่เวียวันเสาร์นี่วางป่าว"เชนถามขึ้นจะถามไปทำไมนะวันนี้นะวันจันทร์นะยะ
"นี่มันวันจันทร์เองนะ"
"อ่าวเวียไม่รู่เหรอว่าวันพุธ – ศุกร์นะโรงเรียนเราหยุดเรียนนะเพราะโรงเรียนต้องซ้อมแซมตึกที่เราเรียนเห็นบอกว่าจะเปลี่ยนกระเบื้องใหม่นะ"เชนบอก
"อ่าวเหรอ นี่ขนาดย้ายมาแปปเดียวรู้ก่อนฉันได้งัยเนี้ย"ฉันพูดขึ้นอย่างตกใจ
"ก็เวียไม่สนใจเรื่องแบบนี้เองนี่หน่า"เชนพูดอมยิ้ม
" เชอะ ไม่ต้องมาด่ากันเลยนะ"ฉันพูดงอนๆ
"แล้วตกลงว่าป่าว"เชนถามขึ้นอีก
"อืม ว่างทำไมเหรอ"
"ไปสวนสนุกกันมะ"เชนชวน
"เอาสิ ไม่ได้ไปนานแล้ว"ฉันตอบแล้วยิ้ม
แล้วเราก็คุยกันไปจนถึงบ้านเลยละ
"บ๊ายบายนะคับหลับฝันดีนะ^-^"เชนพูดอมยิ้มแล้วเดินไป
"บายจะ กลับบ้านดีๆนะ"ฉันพูดขึ้นแล้วโบกมือลาจนเชนลับตา
เฮ้อออตั่งแต่รู้จักเชนเนี้ยมีความสุขจังเลยฉันรอให้ถึงวันเสาร์ไม่ไหวแล้ว
วันเสาร์
เย้ ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงแล้ววันที่จะได้ไปสวนสนุกกับเชนวันนี้นะฉันรีบตื่นขึ้นมาแต่เช้าเลยขอบอกแล้วฉันตรวจความเรียบร้อยในกระจกอีกทีผู้หญิงเสื้อสีขาวมีลายดอกไม้สีเหลืองสวยตรา roxy เด่นหลาอยู่ตรงกลางและกางเกงยีนสีสีดมีเข็มขัดดอกไม้เป็นพวงสีเข้ากับเสื้อห่อยระโยงระยาอยู่วันนี้ฉันมัดผมเปียสองข้างแล้วเอามาข้างหน้าผูกโบขาวสะอาดติดกิ้บดอกไม้สีขาวเล็กๆอยู่และสร้อยคิตตี้ตัวใหญ่มากเป็นสีรุ้งเลยและรองเท้าหุ้มส้นเมื่อตรวจความเรียบร้อยเสร็จแล้วฉันก็สะพายเป้อันสวยสีขาวแล้วเดินออกจากบ้านไป แลพฉันก็เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งสวมเสื้อยืดกางเกงยีนใส่หมวกและสวมแว่นอันใหญ่อยู่บนใบหขอบอกว่าวันนี้เชนหล่อลากดินเลยอ่ะ>0<
"วันนี้สวยจังเลยนะเวีย^0^"เชนพูดชมแล้วถอดแว่นออก
"เหอะๆ นายก็ใช่ย่อยนิ"ฉันพูดแล้วแค่นเวียงหัวเราะออกมา
แล้วพวกเราก็เดินทางไปสวนสนุกกัน( เชนมีคนขับรถส่วนตัว )
5 ชั่วโมงผ่านไป
"โห เหนื่อยจังเลยอ่ะจะเป็นลมนี่พวกเราเล่นครบทุกอย่างแล้วมั้งเนี้ยใช่มั้ยเชน"
"อือ ทุกอย่างเลยแหละ"แล้วเชนกับฉันก็กลับไปที่รถแล้วเดินทางกลับบ้าน
วันเวลาที่ฉันได้อยู่กับเชนนั้นมีความสุขมากจริงๆแต่ความสุขนั้นมันก็ไม่ได้อยุ่กับฉันตลอดไป...
ความคิดเห็น